Ορθοδοξία

Καλησπέρα πάτερ.
Όταν βγαίνει ο ιερέας από το ιερό για να θυμιατίσει, όλοι όσοι βρίσκονται μέσα στο ναό σηκώνονται όρθιοι και στρέφονται προς τον ιερέα ακολουθώντας τον με τα μάτια και το σώμα τους καθ' όλη την πορεία που διανύει μέσα στο ναό θυμιατίζοντας μέχρι να ξαναμπεί στο ιερό. Δηλαδή γυρίζουν γύρω-γύρω από τον εαυτό τους για να βλέπουν συνεχώς τον ιερέα.
Είναι σωστό αυτό;
Εγώ αυτό που ξέρω είναι ότι μόλις περνά από μπροστά σου σηκώνεσαι υποκλίνεσαι και στη συνέχεια γυρίζεις πάλι κοιτάζοντας προς το ιερό.

Γεια σου αδελφέ μου Πέτρο! Ναι είναι σωστό να γυρνάνε οι πιστοί και να ακολουθάνε με τα μάτια τους τον ιερέα καθώς γυρίζει γύρω γύρω το ναό και θυμιατίζει, γιατί ο ιερέας είναι εις τύπον και τόπον Χριστού. Υποκλινόμαστε όταν θυμιατίζει εμας και ύστερα τον ακολουθάμε με τα μάτια μας.

Καλή ερώτηση κ.Πέτρο, ήθελα και εγώ να μάθω! Ευχαριστούμε Πάτερ!

Να είσαι καλά Μάνο κι εσύ!

Abel Gkiouzelis έγραψε:Γεια σου αδελφέ μου Πέτρο! Ναι είναι σωστό να γυρνάνε οι πιστοί και να ακολουθάνε με τα μάτια τους τον ιερέα καθώς γυρίζει γύρω γύρω το ναό και θυμιατίζει, γιατί ο ιερέας είναι αντιπρόσωπος του Χριστού. Υποκλινόμαστε όταν θυμιατίζει εμας και ύστερα τον ακολουθάμε με τα μάτια μας.

Με όλο μου το σεβασμό πάτερ Άβελ επιτρέψτε μου να διευκρινίσω, ότι ο ιερέας είναι "εις τύπον και τόπον Χριστού", όχι αντιπρόσωπος (όπως λανθασμένα πιστεύουν οι ρωμαιοκαθολικοί). Δηλαδή απεικονίζει τον Χριστό ως Μέγα Αρχιερέα, που τελεί το Μυστήριο δια των χειρών του ιερέα. Γι αυτό ο ιερέας φορά την μεγάλη βασιλική στολή για να υλοποιήσει στα μάτια των πιστών αυτή την εικόνα. Ο ιερέας κινεί τα χέρια του και προσφέρει τα λόγια, που ακούν οι πιστοί, όμως άλλος ενεργεί μέσω αυτού.

Επειδή αυτή είναι μια πολύ σημαντική διαφορά μεταξύ ημών των Ορθοδόξων και των ρωμαιοκαθολικών, που πιστεύουν, ότι οι κληρικοί τελούν τα μυστήρια, αντί του Χριστού, πρέπει να είναι απόλυτα ξεκάθαρη στο μυαλό μας. Αυτός που βλέπουμε να τελεί το Μυστήριο είναι ο Χριστός δια του ιερέως (ή του Επισκόπου).

Εγώ ήθελα να ρωτήσω το εξής: Όταν υπάρχει διάκονος το θυμιάτισμα, τουλάχιστον στον Όρθρο το κάνει αυτός. Μπορούμε να πούμε και για το διάκονο, ότι είναι "εις τύπον και τόπον Χριστού";

Ευχαριστώ πάτερ.
Έθεσα το ερώτημά μου αφενός γιατί (ιδίως όταν έχει πολύ κόσμο μέσα στον ναό) δημιουργείται μία ατμόσφαιρα φασαρίας. Γυρνάνε όλοι γύρω-γύρω, πάνω από τους μισούς σταυροκοπιούνται, άλλοι κάνουν μικρές μετάνοιες, ο ένας κοιτάζει τον άλλο, οι απέναντι τους απέναντι κτλ.
Αφετέρου επειδή στο Άγιο Όρος οι μοναχοί κάνουν μία ελαφριά υπόκλιση όταν τους θυμιάζει ο ιερέας και μετά αμέσως μπαίνουν πάλι στο στασίδι τους.

Γεια σου αδελφε μου Νίκο! Το "εις τύπον και τόπον Χριστού" και το "αντιπρόσωποι του Χριστού" έχουν το ίδιο νόημα, το ίδιο είναι.

Δες κι εδώ που το χρησιμοποιεί ο καλός Θεολόγος κ. Σαλταούρας:

ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΙΔΙΚΗ ΙΕΡΩΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ;

Κι εδώ που το χρησιμοποιεί και ο πολύ καλός Θεολόγος Νικόλαος Σωτηρόπουλος:

Περισσότερο ανάγκη μετανοίας έχουν οι κληρικοί

Για το αν οι Διάκονοι είναι "εις τύπον και τόπον Χριστού" δεν ξέρω να σου απαντήσω αδελφέ μου.

Ο κ. Σαλαούρας χρησιμοποιεί την έκφραση "αντιπροσώπους της Ιεροσύνης του Χριστού" που δεν είναι το ίδιο με "αντιπροσώπους του Χριστού". Ο Χριστός δεν χρειάζεται αντί-πρόσωπο, επειδή παρίσταται ο ίδιος στα Μυστήρια.

Αδελφέ μου Νίκο, το έκανα εις τύπον και τόπον Χριστού. Όλα καλά.