Το Ευαγγέλιο της Κυριακής

Ανάλυση και συζητήσεις των βιβλίων της Καινής Διαθήκης

Συντονιστές: Anastasios68, Νίκος, johnge

Άβαταρ μέλους
ORTHODOXIA
Δημοσιεύσεις: 355
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:09 pm
Τοποθεσία: Ομάδα Διαχείρισης

Re: Το Ευαγγέλιο της Κυριακής

Δημοσίευσηαπό ORTHODOXIA » Σάβ Αύγ 18, 2012 11:31 am

Περνάμε στη σημερινή ευαγγελική περικοπή.

Κατά Λουκάν (στ. 31-36)

"Γίνεσθε ουν οικτίρμονες"

Είπεν ο Κύριος· καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως. Και ει αγαπάτε τους αγαπώντας υμάς, ποία υμίν χάρις εστί; και γάρ οι αμαρτωλοί τους αγαπώντας αυτούς αγαπώσι. Και εάν αγαθοποιήτε τους αγαθοποιούντας υμάς, ποία υμίν χάρις εστί; και γάρ οι αμαρτωλοί το αυτό ποιούσι. Και εάν δανείζητε παρ' ών ελπίζετε απολαβείν, ποία υμίν χάρις εστί; και γάρ αμαρτωλοί αμαρτωλοίς δανείζουσιν ίνα απολάβωσι τα ίσα. Πλήν αγαπάτε τους εχθρούς υμών και αγαθοποιείτε και δανείζετε μηδέν απελπίζοντες, και έσται ο μισθός υμών πολύς, και έσεσθε υιοί υψίστου, ότι αυτός χρηστός εστιν επί τους αχαρίστους και πονηρούς. Γίνεσθε ούν οικτίρμονες καθώς και ο πατήρ υμών οικτίρμων εστί.



Άβαταρ μέλους
stratis
Δημοσιεύσεις: 434
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:12 pm

Re: Το Ευαγγέλιο της Κυριακής

Δημοσίευσηαπό stratis » Σάβ Αύγ 18, 2012 11:32 am

Το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα είναι καθ'όλα διδακτικό. Ουσιαστικά μας δίνει μια κατεύθυνση, μας δείχνει μια πορεία στο πως πρέπει να συμπεριφερόμαστε. Ξεκινά από τα βασικά και στοιχειώδη και καταλήγει στο βαθύτερο νόημα θυμίζοντάς μας αυτό που διαβάσαμε την προηγούμενη Κυριακή, το "επανάγαγε εις βάθος".

καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως.



Αυτό που λέμε και στην καθημερινή ζωή, μην κάνεις στον άλλο ότι δε θες να σου κάνουν. Βέβαια εμείς συνέχεια κάνουμε αυτά τα οποία ανα μας κάνουν φέρνουμε τον κόσμο ανάποδα.

Και ει αγαπάτε τους αγαπώντας υμάς, ποία υμίν χάρις εστί; και γάρ οι αμαρτωλοί τους αγαπώντας αυτούς αγαπώσι. Και εάν αγαθοποιήτε τους αγαθοποιούντας υμάς, ποία υμίν χάρις εστί; και γάρ οι αμαρτωλοί το αυτό ποιούσι. Και εάν δανείζητε παρ' ών ελπίζετε απολαβείν, ποία υμίν χάρις εστί; και γάρ αμαρτωλοί αμαρτωλοίς δανείζουσιν ίνα απολάβωσι τα ίσα.



Πράγματι δεν υπάρχει κάποια ιδιαίτερη χάρη όταν απλά ανταποδίδουμε σε όσους μας φέρονται σωστά. Ξεχωρίζει κανείς όταν επιχειρεί το κάτι παραπάνω, όταν επενδύει και εκεί όπου ξέρει πως υπάρχει πιθανότητα να χάσει και αυτά που έδωσε. Όπως και στις επενδύσεις χρημάτων, στις σίγουρες καταθέσεις δεν έχουμε υπερκέρδη, στις υψηλού ρίσκου μπορεί να πολλαπλασιάσουμε τα επενδεδυμένα. Έτσι κι εδώ, δίδοντας, επενδύοντας και σε ανθρώπους όπου μπορεί να μη μας το αναγνωρίσουν πραγματικά ξεχωρίζουμε στα μάτια του Θεού.

Σίγουρα βέβαια η αρχή γίνεται με την πρώτη πρόταση της ευαγγελικής περικοπής, έπειτα περνάμε στο να αγαπάμε όσους μας αγαπούν -διότι δεν το απαγορεύει αυτό- και μετά οφείλουμε να πάμε ένα βήμα -σίγουρα δύσκολο- πιο πέρα.

Γιατί να τα κάνουμε αυτά;

1. και έσται ο μισθός υμών πολύς, και έσεσθε υιοί υψίστου, ότι αυτός χρηστός εστιν επί τους αχαρίστους και πονηρούς

2. Γίνεσθε ούν οικτίρμονες καθώς και ο πατήρ υμών οικτίρμων εστί.

Και διότι ο Πατέρας μας έτσι είναι άρα οφείλουμε ως τέκνα του να Του μοιάσουμε αλλά και επειδή θα λάβουμε μισθό από Αυτόν.

Λίγα, απλά και ξεκάθαρα για όλους μας τα μηνύματα του σημερινού Ευαγγελίου.



Άβαταρ μέλους
Athanasios
Δημοσιεύσεις: 498
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:20 pm

Re: Το Ευαγγέλιο της Κυριακής

Δημοσίευσηαπό Athanasios » Σάβ Αύγ 18, 2012 11:33 am

Το σημερινο ιερο Ευαγγελιο μιλαει για την αγαπη.
Ειναι ενα μικρο τμημα απο την <<επι του ορους ομιλιαν>> .
Στο πρωτο μερος μας λεει, οτι την αγαπη μας πρεπει να την κατευθυνουμε προς ολους τους ανθρωπους. Και στο δευτερο, οτι η αγαπη αυτη πηγαζει απο την αγαπη του Θεου Πατρος προς εμας.
α. Λεγει λοιπον ο Κυριος: οπως θελετε να συμπεριφερονται προς εσας οι ανθρωποι, και εσεις να κανετε προς αυτους τα ιδια. Εχει χαρακτηρισθει ο στοχος αυτος ως <<ο χρυσος κανονας>> της συμπεριφορας των ανθρωπων. Θελεις αδελφε μου οι ανθρωποι να σου κανουν κακο, θελεις να βρισουν εσενα, τη γυναικα σου, τα παιδια σου; να σου παρουν την περιουσια, να σε συκοφαντησουν, να σε φονευσουν; οχι ασφαλως. Κανεις λογικος ανθρωπος δε θα πει, οτι θελει. Ε, λοιπον, και εσυ να μη κανεις κακο σε κανενα ανθρωπο. Να μη βρισεις, να μη κλεψεις, να μη συκοφαντησης, να μη σκοτωσεις ανθρωπο ποτε στη ζωη σου. Αλλα ο ανθρωπος δε ειναι πλασμενος μονο για να μη θελει να του κανουν κακο ή να μην κανει αυτος κακο. Ειναι πλασμενος για να θελει να του κανουν το καλο και να κανει το καλο. Ο Θεος γι’ αυτο τον επλασε, για να κανει το καλο. Δε θελεις να σε αγαπουν, να σε τιμουν, εσενα, τη γυναικα σου, τα παιδια σου; Δε θελεις να σεβονται την περιουσια σου, την τιμη σου, την υποληψη σου, τη ζωη σου; Ασφαλως, ναι. Αυτο, λοιπον, πρεπει να κανουμε και εμεις. Να σεβομαστε, να τιμαμε, να αγαπαμε το συνανθρωπο μας, την περιουσια του, την τιμη του. Οι επομενοι τρεις στιχοι αυτην την αγαπη θελουν να υπογραμμισουν. Βασικη ιδεα και στους τρεις στιχους ειναι, οτι η αγαπη ειναι θυσια. Αγαπη η οποια περιμενει ανταποκριση δεν ειναι αγαπη ειναι συναλλαγη: Σ’ αγαπω γιατι με αγαπας. Χριστιανικη αγαπη ειναι να σε αγαπω και οταν εσυ με μισεις, να σου κανω καλο και οταν εσυ θελεις το κακο μου. Να δανεισω καποιον φτωχο, ο οποιος εχει αναγκη χρηματων, για να ζησει την οικογενεια του και οταν ακομη γνωριζω, οτι τα χρηματα αυτα θα τα χασω.
Αγαπη λοιπον σημαινει θυσια καθημερινη, δικη μας θυσια για καθε ανθρωπο.
β. Η αγαπη αυτη πηγαζει απο την αγαπη του Θεου και Πατρος προς εμας τους ανθρωπους. Ιδου πως το διατυπωνει ο επομενος στιχος: Σεις ομως να αγαπατε τους εχθρους σας να τους ευεργετειτε και να τους δανειζετε, χωρις να ελπιζετε σε ανταποδοση απο αυτους. Και θα ειναι πολυ ο μισθος σας και μεγαλη η ανταμοιβη απο τον Θεο. Και θα ειστε στη Βασιλεια των Ουρανων κατα χαριν τεκνα του Υψιστου Θεου, προς τον οποιο θα μοιαζετε ηθικως. Διοτι και Αυτος ειναι ευεργετικος και φιλευσπλαχνος προς τους ανθρωπους, οι οποιοι δειχνουν αχαριστια στις τοσες ευεργεσιες του και δεν εχουν καλη διαθεση και προαιρεση, αλλα ειναι πονηροι. Στη συνεχεια, οπου και τελειωνει η περικοπη, λεγεi: Γινεσθε, λοιπον, ευσπλαχνικοι προς τον πλησιον και συμπονετικοι στις δυστυχιες του και τις αναγκες του, καθως και ο ουρανιος Πατερας σας ειναι ευσπλαχνικος προς ολους.
Αντλουμε αγαπη απο τον ωκεανο αγαπης. Γι’ αυτο και οση αγαπη και να δειξουμε, ειναι απειρως μικρη μπροστα στην απειρως μεγαλη αγαπη του Θεου. Ειναι <<χρηστος ο Κυριος>> λεει η περικοπη, δηλαδη ειναι γεματος αγαπη και με προθυμια δινει, σκορπιζει τις ευεργεσιες και τις δωρεες του και προς τους αχαριστους και πονηρους. Ποιοι ειναι οι αχαριστοι και πονηροι; Ολοι εμεις ειμαστε και αχαριστοι και πονηροι. Να σκεφτουμε τις δωρεες του Θεου: την οικογενεια, τα παιδια, την υγεια, την εργασια μας. Ολα μας τα δινει ο Θεος και εμεις φερομαστε με τοση αγνωμοσυνη. Ποτε δεν ευχαριστησαμε <<απο καρδιας>> τον Θεο. Ποτε δεν ειπαμε <<σε ευχαριστω γι’ αυτο, για το αλλο>>. Και ο Θεος δεν μας τιμωρει, μας δινει, μας δινει και αλλες δωρεες και αλλες ευεργεσιες. Ειμαστε και πονηροι. Δεν εχουμε παρα να ερευνησουμε τα εργα και τους λογισμους μας μιας και μονο ημερας, και θα οπισθοχωρησουμε με τρομο απο το μεγεθος της κακιας, της πονηριας μας. Ο Θεος ομως δεν επεμβαινει αμεσως για να μας τιμωρησει. Δε μας κανει εχθρους του, αλλα μας αγαπα και αναμενει μεχρι την ημερα εκεινη, κατα την οποια θα σταματησουμε να ειμαστε αχαριστοι και πονηροι.
<<γινεσθε οικτιρμονες, καθως ο Πατηρ υμων οικτιρμων εστι>>.
Μεσα μας εχουμε τις δυναμεις του παλαιου ανθρωπου, του ανθρωπου της αμαρτιας, δυναμεις αντιθετες, οι οποιες μα ωθουν οχι στην αγαπη, αλλα στο μισος. Οχι στην ομοιωση προς τον Θεο Πατερα, αλλα στην απομακρυνση απο Αυτον.
Χρειαζεται πολυς αγωνας για να γινουμε ανθρωποι αγαπης.



Άβαταρ μέλους
Athanasios
Δημοσιεύσεις: 498
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:20 pm

Re: Το Ευαγγέλιο της Κυριακής

Δημοσίευσηαπό Athanasios » Σάβ Αύγ 18, 2012 11:34 am

Σημαντικότατη ερμηνεία του: Αγίου Γρηγορίου Θεσσαλονίκης του Παλαμά.


Αυτος που επλασε μονος τις καρδιες μας και παρατηρει ολα τα εργα μας, αυτος ο οποιος ενεφανισθη σε μας με σαρκα και μας αξιωσε να γινει διδασκαλος μας, ζητει τωρα απο εμας αυτα που παρεφθαρησαν για να τα αναπλαση, εκεινα ακριβως που ενεβαλε στις ψυχες μας οταν στην αρχη μας επλασε. Διοτι απ’ αρχης μας επλασε καταλληλους για την μελλουσα διδασκαλια και υστερα εδωσε την διδασκαλια καταλληλο προς την αρχικη πλαση. Δεν εκαμε τιποτα αλλο παρα να ανακαθαρη την ωραιοτητα του πλασματος που ειχε αμαυρωθη με την προσληψη της αμαρτιας. Αυτο δειχνει με τον καλυτερο τροπο η σημερινη αναγιγνωσκομενη και προβαλλομενη απο εμας προς ερμηνεια περικοπη του Ευαγγελιου: <<Καθως θελετε>> λεει <<ινα ποιωσιν υμιν οι ανθρωποι, και υμεις ποιειτε αυτοις ομοιως>>. Καλως προειπεν ο προφητης Ησαιας οτι <<λογον συντετμημενον δωσει Κυριος επι της γης>>.(Ησ.ι 23). Πραγματι σε αυτον τον ενα και συντομο λογο συμπεριελαβε καθε αρετη, καθε εντολη, σχεδον καθε καλη πραξη και γνωμη. Γι’ αυτο και κατα τον Ευαγγελιστη Ματθαιο, αφου προεταξε αυτο ο Κυριος προσεθεσε <<ουτος γαρ εστιν ο νομος και οι προφηται>>. (Ματθ.ζ 12). Πραγματι σε αλλο σημειο συγκεφαλαιωνοντας ειπε οτι σε δυο εντολες, στην προς Θεον και προς τον πλησιον αγαπη <<κρεμανται ολος ο νομος και οι προφηται>> (Ματθ.κβ 40). Τωρα ομως συνηγαγε τα παντα σε ενα και συμπεριελαβε οχι μονο την κατα νομον και τους προφητες αρετην, αλλα και καθε αγαθοεργια γενικως μεταξυ των ανθρωπων, διοτι τωρα νομοθετει οχι σε ενα γενος μονο, αλλα σε ολη την οικουμενη, ή μαλλον σε οσους συνδεονται με αυτον δια της πιστεως, απο καθε εθνος κατω απο τον ουρανο.
Και μαλιστα οχι μονο συμπεριελαβε, αλλα και εδειξε οτι καθε μια απο τις εντολες που εδοθησαν απο αυτον υπαρχει εμφυτος μεσα μας. Πραγματι αυτο ειναι που ο αδελφοθεος Ιακωβος μας παραγγελει λεγοντας. <<αποθεμενοι πασαν ρυπαριαν και περισσειαν κακιας, εν πραυτητι δεξασθε τον εμφυτον λογον τον δυναμενον σωσαι τας ψυχας υμων>>(Ιακ.α 21). Αυτο μας το ειχε διακηρυξει ο Θεος και με τον προφητη Ιερεμια, λεγοντας <<διαθησομαι αυτοις διαθηκην καινην, διδους νομους μου εις διανοιαν αυτων>>.(Ιερ.λη 31-33). Διοτι το να εχουμε εκουσια γνωμη ειναι ιδιοτητα της διανοιας. Αφου λοιπον ο Κυριος εδειξε οτι κατ’ αυτον τον εμφυτο νομο εχουν αναγραφη τωρα ολα τα ευαγγελικα παραγγελματα, προσταζει και νομοθετει να πολιτευωμεθα συμφωνα με αυτα, διοτι ενεβαλε την γνωσι του πρακτεου μεσα στη φυση μας, ως φιλαγαθος και φιλανθρωπος που ειναι. Μαλιστα ο Κυριος με την κεφαλαιωδη αυτη παραινεση, το <<καθως θελετε ινα ποιωσιν υμιν οι ανθρωποι, και υμεις ποιειτε αυτοις ομοιως>>,εδειξε οτι καθε ευαγγελικη εντολη ειναι οχι μονο εμφυτος αλλα και δικαια και ευκολος και συμφερουσα και επισης ευληπτος σε ολους και ευνοητος απο μονη της.



Άβαταρ μέλους
ORTHODOXIA
Δημοσιεύσεις: 355
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:09 pm
Τοποθεσία: Ομάδα Διαχείρισης

Re: Το Ευαγγέλιο της Κυριακής

Δημοσίευσηαπό ORTHODOXIA » Σάβ Αύγ 18, 2012 11:35 am

Περνάμε στη σημερινή ευαγγελική περικοπή

Κατά Λουκάν (ζ 11-16)

Η κατάλυση του θανάτου

Τω καιρώ εκείνω επορεύετο ο Ιησούς εις πόλιν καλουμένην Ναίν· και συνεπορεύοντο αυτώ οι μαθηταί αυτού ικανοί και όχλος πολύς. Ως δε ήγγισε τή πύλη της πόλεως, και ιδού εξεκομίζετο τεθνηκώς υιός μονογενής τή μητρί αυτού, και αύτη ήν χήρα, και όχλος της πόλεως ικανός ήν σύν αυτή. Και ιδών αυτήν ο Κύριος εσπλαγχνίσθη επ' αυτή και είπεν αυτή· Μή κλαίε· Και προσελθών ήψατο της σορού, οι δε βαστάζοντες έστησαν, και είπε· Νεανίσκε, σοί λέγω, εγέρθητι. Και ανεκάθισεν ο νεκρός και ήρξατο λαλείν, και έδωκεν αυτόν τή μητρί αυτού. Έλαβε δε φόβος πάντας, και εδόξαζον τον Θεόν, λέγοντες ότι Προφήτης μέγας ηγήγερται εν ημίν, και ότι Επεσκέψατο ο Θεός τον λαόν αυτού.



Άβαταρ μέλους
stratis
Δημοσιεύσεις: 434
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:12 pm

Re: Το Ευαγγέλιο της Κυριακής

Δημοσίευσηαπό stratis » Σάβ Αύγ 18, 2012 11:36 am

Νεανίσκε, σοί λέγω, εγέρθητι



Αυτό το σπουδαίο μήνυμα του σημερινού ευαγγελίου τουλάχιστον όπως εγώ το αντιλαμβάνομαι. Το κράτος του θανάτου καταλύεται, τη δε φράση αυτή την απευθύνει ο Ιησούς όχι μόνο στο νέο αυτό την Ναΐν αλλά και στον καθένα από εμάς. Μας καλεί να εγερθούμε από τον πνευματικό λήθαργο-θάνατο όπου έχουμε περιπέσει αλλά και κυριολεκτικά μας δίνει την υπόσχεση ότι και σωματικά όταν έρθει η ώρα του θανάτου μας θα εγερθούμε με δική Του εντολή.

Και ιδών αυτήν ο Κύριος εσπλαγχνίσθη επ' αυτή



Τι όμορφη φράση όχι για να μας πείσει ότι απλά εκείνη τη στιγμή ο Κύριος ένιωσε ευσπλαγχνία αλλά για να μας περιγράψει αυτό που ο Κύριος αισθάνεται για εμάς συνέχεια. Παράλληλα ο ευαγγελιστής μας ομιλεί έτσι ώστε να παρακινηθούμε κι εμείς να σπλαγχνιζόμαστε σε αντίστοιχες περιστάσεις αντί να στεκόμαστε αδιάφοροι. Όλοι πρέπει να είναι παραστάτες στον πόνο του. Και σίγουρα μεν εμείς ίσως δεν μπορούμε να αναστήσουμε κάποιον αλλά μπορούμε να σταθούμε άξιοι παρηγορητές.

Έλαβε δε φόβος πάντας, και εδόξαζον τον Θεόν, λέγοντες ότι Προφήτης μέγας ηγήγερται εν ημίν, και ότι Επεσκέψατο ο Θεός τον λαόν αυτού.



Εδώ παρατηρούμε δύο πράγματα:

1. Το δέος και το φόβο των ανθρώπων για αυτό που είδαν αλλά
2. Ότι για να πιστέψουμε θέλουμε να βλέπουμε σημάδια μπροστά μας, ζητάμε διαρκώς αποδείξεις.



Άβαταρ μέλους
Athanasios
Δημοσιεύσεις: 498
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:20 pm

Re: Το Ευαγγέλιο της Κυριακής

Δημοσίευσηαπό Athanasios » Σάβ Αύγ 18, 2012 11:37 am

Το μεγα μυστηριο της Αναστασεως το διδασκομαστε απο τον Σωτηρα μας και Θεον τοσο με λογια, οσο και με τα ιδια του τα εργα. Και στα παραγγελματα, και στις διδαχες, και στις θαυματουργιες του ο Κυριος αρχιζει απο τα κατωτερα και προχωρει προς τα μεγαλυτερα σαν με καποια σκαλοπατια ανεβαινει απο τα χαμηλοτερα στα υψηλοτερα και σιγα σιγα ανυψωνει το ανθρωπινο γενος στην δοξα και στη γνωση και την εννοια της θεοτητας του. Μπορει κανεις να το δει αυτο και σε πολλες αλλες περιπτωσεις, ιδιαιτερως ομως στην προκειμενη περιπτωση. Διοτι πρωτα ο Κυριος υπεδειξε και προανηγγειλε την δυναμη της αναστασης στην περιπτωση μιας βαριας ασθενειας για την οποια δεν μπορουσαν να κανουν τιποτα, οταν επετιμησε τον πυρετο που εκαιγε την πεθερα του Πετρου(Ματθ.η 14-15) και προεκαλεσε τετοια αλλαγη στην κατασταση της, ωστε και να την ενισχυση στην διακονια των επισκεπτων, εκει που ολοι περιμεναν οτι θα πεθανει. Επειτα προσθετει κατι περισσοτερο στην εκδηλωση της δυναμης του ο φιλανθρωπος και προχωρει παλι σε μεγαλυτερο θαυμα, το οποιο εγινε στον δουλο του εκατονταρχου που επασχε απο πολυ σοβαρη ασθενεια, η οποια τον ειχε οδηγησει στο χειλος του θανατου, οταν αυτος ειχε φθασει στις τελευταιες του αναπνοες και προσεγγιζε τις πυλες του Αδη, τοτε εκληθη ο Δεσποτης, και προθυμοποιηθηκε κατ’ οικονομια να ελθει κοντα του. Εξ’ αιτιας ομως της αιτησης και της πιστης του εκατονταρχου ο οποιος του ειπε: <<Κυριε, ειπε λογον και ιαθησεται ο παις μου>>(Ματθ.η 8 ), μονο με το προσταγμα του ανεστησε αυτον που ολοι πιστευαν οτι ειχε σχεδον πεθανει, χωρις ουτε να πλησιαση καθολου ς’ εκεινο τον τοπο, αλλα εστειλε απο μακρια την υγεια στον ετοιμοθανατο την ιδια ωρα που εδωσε το προσταγμα. Ετσι ο δουλος απαλλαχθηκε απο τη νοσο και επανηλθε στην προηγουμενη και καλυτερη ακομα υγεια και κατασταση.
Επειτα παρουσιαζει ο Κυριος την δυναμη του και με αλλη μεγαλυτερη θαυματουργια, οταν πηγε στην πολη Ναιν. Διοτι πλησιαζοντας εκει συναντησε τον υιο της χηρας, ο οποιος ειχε ξεψυχησει και ειχε μεινει για πολυ χρονο στο φερετρο, ηδη τον οδηγουσαν στον ταφο. Αυτον τον ανεστησε και τον παρεδωσε στην μητερα του, οπως μας φανερωνει σαφεστατα η σημερινη περικοπη του ευαγγελιου.
Βλεπουμε εδω τον μεγαλουργο Θεο και Δεσποτη, τον Κυριον μας Ιησου Χριστον να θαυματουργει θαυμα μεγα, να ζωοποιει η ζωη, να ανιστα η αναστασης και να εγειρει τον νεκρο την ωρα της κηδειας. Με το θαυμα αυτο μας βεβαιωνει και μας πληροφορει για την προσδοκωμενη κοινη ανασταση των νεκρων και συγχρονως μας δειχνει απο πριν την δικη του ζωηφορο και θεια ανασταση, φανερωνοντας με αυτην την λυτρωση και ελευθερια μας καθως και την σωτηρια και την αιωνια ζωη. Γιατι λεει, οτι καθως πλησιαζε στην πυλη της πολεως , εκεινη την ωρα κηδευονταν ενας νεκρος το μονακριβο παιδι μιας χηρα. Ηρθε κοντα στην πυλη της πολεως Ναιν ο Χριστος και Θεος μας, η πυλη της ζωης και της αθανασιας και προσταξε ο Ζωοδοτης να σταματησουν τον θρηνο. Οταν ο Δεσποτης τους συναντησε, κρατησε το ξυλοκρεββατο και ειπε στην μητερα του νεκρου: Μη κλαις, γυναικα, αφησε το πενθος σου να ηρεμηση, επειδη εγω ειμαι η ανασταση και η ζωη. Παυσε τον οδυρμο, παυσε τους θρηνους, κρατησε τα δακρυα σου. Καταργειται εντος ολιγου η αιτια των δακρυων σου, το πενθος δινει την θεση του στην χαρα. Και πλησιαζοντας αγγιξε την σορο, εκεινοι που την μετεφεραν σταθηκαν γεματοι εκπληξη και απορια. Ποιος ειναι αυτος, και με ποιον σκοπο εβαλε το χερι του πανω στην σορο; και καθως περιμεναν εκθαμβοι και προσδοκουσαν να δουν τι θα συμβει, φωναξε τον νεκρο ο Χριστος και ειπε: <<σοι λεγω νεανισκε εγερθητι>>. Και ετσι με τον λογο και την αφη ανεστησε τον νεκρο, ο οποιος λαλουσε τωρα ενωπιον ολων. Ενω μπορουσε ο Χριστος μονο με λογο να κανει το θαυμα, αγγιζει ομως την κλινη για να μαθουμε οτι το σωμα του Χριστου και Θεου μας ειναι σωμα της ζωης και της αθανασιας και οτι αυτος ειναι εκεινος που επλασε στην αρχη με τα αχραντα χερια του τον ανθρωπο, και με το Θειο και νοερο εμφυσημα του του εδωσε ψυχη και ζωη. Επισης οτι στο τελος αυτος μελλει να αναστηση με σαλπιγγα την ανθρωπινη φυση και αφου εγειρη τους νεκρους να αποδωση στον καθενα αναλογα με τα εργα του, διοτι ειναι κριτης ζωντων και νεκρων και αυτος ειναι η οδος και η αληθεια, γι’ αυτο και οσοι τον ακολουθουν δεν θα χρειασθουν οδηγο. Επειδη δε ειναι και ζωη, οσοι εκπληρωνουν τις αγιες εντολες Του και αν αποθανουν θα ζησουν, οπως παλι λεγει ο ιδιος σε αλλο σημειο: <<ο πιστευων εις εμε, καν αποθανη ζησεται>>.(.Ιωαβ.ια). Και <<εαν τις τον λογον μου τηρηση, θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιωνα>>,
Ακουνε βεβαια τον λογο του Θεου και δαιμονες και ανθρωποι φαυλοι, αλλα οταν προκειται για τον λογο της σωτηριας δεν αρκει η απλη ακροαση, αλλα πρεπει κανεις να ακουσει και να εκπληρωσει οτι ακουσε. Δεν θα αντικρυσει λοιπον θανατο σε ολους τους αιωνες ο σταθερος φυλακας των θειων εντολων και προσταγματων του Χριστου. Αυτα τα λεγει ο Κυριος, οχι βεβαια επειδη καταργει τον σωματικο θανατο αλλα επειδη ως Θεος που ειναι δεν τον θεωρει ως θανατο. Επειδη φυσικα για το Θεο οχι μονο το να ζωοποιει το νεκρο και το φθαρμενο ειναι ευκολο, αλλα και το να οδηγει και το ανυπαρκτο στη γεννηση. Γι’ αυτο και λεει: <<νεανισκε σοι λεγω>> και σε προσταζω, σηκω επανω. Σε σενα τον αποθαμενο το λεγω, δεν σου βαζω ή εμφυσω αλλη ψυχη αντι εκεινη που ειχες, αλλα την ιδια ανακαλω κυριαρχικος να επιστρεψει με την δυναμη μου. Λαβε ζωην και σηκω ειπε επανω, διεταξε ο Δεσποτης και ο δουλος υπακουσε στο προγραμμα του Κυριου, και αφου εψυχωθη και κινηθηκε ανακαθισε και αρχισε να μιλαει μπροστα σε ολο τον κοσμο, για να μη νομισει κανεις οτι εσηλθε καποιο πονηρο πνευμα μεσα και κινησε το σωμα και αρα το γεγονος εγινε με φαντασια και απατη. Γι’ αυτο ανακαθισε ο νεκρος και λαλουσε , προς ικανη αποδειξη της κοινης και καθολικης αναστασης των νεκρων. Διοτι αυτα ειναι βεβαια και ασφαλη σημεια της αναστασης, πραγματι σωμα αψυχον ουτε να καθισει ουτε να μιλησει μπορει. Στη συνεχεια τον εδωσε στην μητερα ου, προς μεγαλυτερη αποδειξη και βεβαιωση του γεγονοτος. Και επειδη το θαυμα ηταν τοσο μεγαλο που προξενησε φοβο και καταπληξη σε οσους βρεθηκαν εκει, που δοξασαν το Θεο λεγοντας οτι. <<Προφητης μεγας εγηγερται εν ημιν, και οτι επεσκεψατο ο Θεος τον λαον αυτου>>. Δεν ειχαν σχηματισει ακομα την αντιληψη οτι ο Σωτηρας Χριστος ειναι Θεος, ομως ουτε αυτο ηταν μικρο, το να θεωρουν τον Κυριον ως μεγαλο Προφητη και μεγαλυτερο απο τους αλλους Προφητες, και απο αυτον τον νομοδοτη Μωυση, σιγα σιγα θα ανεβαιναν και σε υψηλοτερη αντιληψη και θα πιστευαν οτι ειναι Θεος αληθινος.
Η φημη του θαυματος διαδοθηκε τοτε σε ολη την Ιουδαια και σε ολα τα περιχωρα, γι΄αυτο και ο Κυριος δημιουργησε πολλους μαρτυρες του γεγονοτος, ωστε οι φθονεροι Ιουδαιοι οσο και να ηθελαν να τον διαβαλλουν και να κρυψουν τα θαυματα, να μη μπορουν.



Άβαταρ μέλους
ORTHODOXIA
Δημοσιεύσεις: 355
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:09 pm
Τοποθεσία: Ομάδα Διαχείρισης

Re: Το Ευαγγέλιο της Κυριακής

Δημοσίευσηαπό ORTHODOXIA » Σάβ Αύγ 18, 2012 11:38 am

Ας περάσουμε στη σημερινή ευαγγελική περικοπή:

Κατά Λουκάν (η' 5-15)

Η διάδοσις του λόγου του Θεού

Είπεν ο Κύριος την παραβολήν ταύτην· Εξήλθεν ο σπείρων τού σπείραι τον σπόρον αυτού. και εν τώ σπείρειν αυτόν ό μέν έπεσε παρά την οδόν, και κατεπατήθη, και τα πετεινά τού ουρανού κατέφαγεν αυτό· και έτερον έπεσεν επί την πέτραν, και φυέν εξηράνθη διά το μη έχειν ικμάδα· και έτερον έπεσεν εν μέσω των ακανθών, και συμφυείσαι αι άκανθαι απέπνιξαν αυτό· και έτερον έπεσεν εις την γήν την αγαθήν, και φυέν εποίησε καρπόν εκατονταπλασίονα. Επηρώτων δε αυτόν οι μαθηταί αυτού λέγοντες· Τίς είη η παραβολή αύτη; Ο δε είπεν· Υμίν δέδοται γνώναι τα μυστήρια της βασιλείας τού Θεού, τοίς δε λοιποίς εν παραβολαίς, ίνα βλέποντες μη βλέπωσι και ακούοντες μη συνιώσιν. Έστι δε αύτη η παραβολή· ο σπόρος εστίν ο λόγος τού Θεού· οι δε παρά την οδόν εισιν οι ακούσαντες, είτα έρχεται ο διάβολος και αίρει τον λόγον από της καρδίας αυτών, ίνα μη πιστεύσαντες σωθώσιν. Οι δε επί της πέτρας οί όταν ακούσωσι, μετά χαράς δέχονται τον λόγον, και ούτοι ρίζαν ουκ έχουσιν, οί προς καιρόν πιστεύουσι και εν καιρώ πειρασμού αφίστανται. Το δε εις τας ακάνθας πεσόν, ούτοί εισιν οι ακούσαντες, και υπό μεριμνών και πλούτου και ηδονών τού βίου πορευόμενοι συμπνίγονται και ου τελεσφορούσι. Το δε εν τή καλή γη, ούτοί εισιν οίτινες εν καρδία καλή και αγαθή ακούσαντες τον λόγον κατέχουσι και καρποφορούσιν εν υπομονή. Ταύτα λέγων εφώνει· Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω.



Άβαταρ μέλους
stratis
Δημοσιεύσεις: 434
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:12 pm

Re: Το Ευαγγέλιο της Κυριακής

Δημοσίευσηαπό stratis » Σάβ Αύγ 18, 2012 11:39 am

Εξήλθεν ο σπείρων τού σπείραι τον σπόρον αυτού



Ο σπείρων είναι ο Κύριος ημων Ιησούς Χριστός και ο σπόρος είναι φυσικά ο λόγος του Θεού, είναι η όλη διδασκαλία του Χριστού μας τα 3 αυτά χρόνια.

και εν τώ σπείρειν αυτόν ό μέν έπεσε παρά την οδόν, και κατεπατήθη, και τα πετεινά τού ουρανού κατέφαγεν αυτό·



Αυτοί είναι οι άνθρωποι οι οποίοι δεν είναι κοντά στο Θεό και όταν ακούνε είναι ωσάν να μην ακούνε αφού ούτε και προσωρινά δεν αλλάζει κάτι σε αυτούς, είναι αυτοί που αναφέρει πιο μετά ο Κύριος:

ίνα βλέποντες μη βλέπωσι και ακούοντες μη συνιώσιν



Είναι τόσο απορροφημένοι από την εδώ ζωή που δεν καταλαβαίνουν τίποτε.

και έτερον έπεσεν επί την πέτραν, και φυέν εξηράνθη διά το μη έχειν ικμάδα·



Αυτοί είναι οι άνθρωποι που ακούνε, ενθουσιάζονται εύκολα, ενδεχομένως ξεκινούν και την προσπάθεια αλλά με την πρώτη αφορμή ξεφουσκώνουν ή με την πρώτη παγίδα του διαβόλου θα πέσουν μέσα και η όλη προσπάθεια θα λάβει τέλος εκεί. Πόσες φορές δεν ξεκινάμε κάτι ,με ενθουσιασμό και όρεξη αλλά στο πρώτο ανάποδο περιστατικό εγκαταλείπουμε

και έτερον έπεσεν εν μέσω των ακανθών, και συμφυείσαι αι άκανθαι απέπνιξαν αυτό·



Εδώ έχουμε την προσπάθεια του ανθρώπου που ακούει τη διδασκαλία, θέλει να την εφαρμόσει αλλά τα ζιζάνια καταπνίγουν τον αγώνα. Τα ζιζάνια είναι οι μέριμνες που εξηγεί παρακάτω ο Κύριος οι οποίες συνήθως ως προϊόντα της παρούσης ζωής έρχονται σε αντίθεση με τη διδασκαλία του Κυρίου. Ζιζάνια όμως ίσως θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι οτιδήποτε μας εμποδίζει να κάνουμε το σπόρο να φυτρώσει και να μεγαλώσει. Είτε αυτά είναι χαρακτηριστικά του εαυτού μας που καλούμαστε να ξεριζώσουμε είτε κακές συναναστροφές που καλούμαστε να κόψουμε είτε κακές συνήθειες που καλούμαστε να τερματίσουμε είτε λαθεμένες αντιλήψεις που καλούμεστε να διορθώσουμε κ.ο.κ.

Φοβάμαι δε ότι αυτή η κατηγορία είναι αυτή που αντιπροσωπεύει την πλειοψηφία δίχω φυσικά να εξαιρώ τον εαυτό μου.

αι έτερον έπεσεν εις την γήν την αγαθήν, και φυέν εποίησε καρπόν εκατονταπλασίονα



Αυτός που ακούει τη διδασκαλία και γίνεται άξιος εκπρόσωπός της, γίνεται κι αυτός με τη σειρά του διδάσκαλος αποδίδοντας καρπούς. Ποιεί έργα που εαυρεστούν το Θεό είτε αυτά λέγονται ελεημοσύνη είτε προσευχή είτε μετοχή στα Μυστήρια είτε μελέτη είτε όλα αυτά μαζί.

Υμίν δέδοται γνώναι τα μυστήρια της βασιλείας τού Θεού, τοίς δε λοιποίς εν παραβολαίς, ίνα βλέποντες μη βλέπωσι και ακούοντες μη συνιώσιν



Ταύτα λέγων εφώνει· Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω



Οι μαθητές ήταν εκλεκτοί και τους αποκαλύπτονταν τα μυστήρια της βασιλείας, ίσως γιατί αυτοί τελικά ήταν "γη αγαθή" όπως αποδείχθηκε αφού καρποφόρησαν στη συνέχεια άπειρους καρπούς. Οι υπόλοιποι όμως, οι σκληροτράχηλοι και στενόμυαλοι Ιουδαίοι αρχιερείς και όσοι τους ακολουθούσαν τυφλά, θα βλέπουν θα ακούνε αλλά δε θα καταλαβαίνουν τίποτε.

Η παραβολή είναι υψίστης σπουδαιότητας και κεφαλαιώδους σημασίας εάν την κατανοήσουμε για τη σωτηρία μας, για αυτό:

Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω



Άβαταρ μέλους
Athanasios
Δημοσιεύσεις: 498
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 3:20 pm

Re: Το Ευαγγέλιο της Κυριακής

Δημοσίευσηαπό Athanasios » Σάβ Αύγ 18, 2012 11:40 am

Αποσπασμα της διδαχης εις την παραβολην του Σπορεως
Του Αγιου νεου Ιερομαρτυρος και ισαποστολου Κοσμα του Αιτωλου.


Ο Κυριος ημων Ιησους Χριστος και Θεος, αδελφοι μου, εχει πολλα και διαφορα ονοματα. Λεγεται Θεος, λεγεται Υιος Θεου, λεγεται και υιος ανθρωπου, λεγεται και σοφια, λεγεται και ζωη, λεγεται και αναστασις. Και αναμεσα στα αλλα λεγεται και γεωργος, επειδη σπειρει σπορο. Οπως ο ιδιος ειπε στην παραβολη του ιερου Ευαγγελιου:
Ηταν ενας γεωργος και βγηκε απο το σπιτι του, πηρε σπορο και πηγε να σπειρει στα χωραφια του. Και εκει που εσπερνε δεν επεσε σε ενα μερος ο σπορος εκεινος, αλλος επεσε στη στρατα, αλλος στην πετρα, αλλος στα αγκαθια και αλλος στην καλη γη. Εκεινος ο σπορος που επεσε στη στρατα δεν φυτρωσε, διοτι η γη ηταν σκληρη και καταπατημενη απο τους διαβατες και ηρθαν τα πετεινα του αερος και τον εφαγαν τον σπορο εκεινο και εμεινε η στρατα ασπαρτη. Επεσε και αλλος σπορος πανω στην πετρα, ειχε λιγο χωμα, φυτρωσε και αυτος ο σπορος, μα καθως βγηκε ο ηλιος τον επυρωσε και μην εχοντας ριζα ξεραθηκε και εμεινε ασπαρτος αυτος ο σπορος. Επεσε και αλλος σπορος αναμεσα στα αγκαθια, φυτρωσε και αυτος, ομως βγαινοντας τα αγκαθια τον επνιξαν και χαθηκε και αυτος ο σπορος. Εκεινος παλι ο σπορος που επεσε στην καλη γη, καρποφορησε, αλλα δεν ειχε ολη η γη εκεινη την ιδια αποδοση. Λογου χαριν εσπειρε σε ενα χωραφι ενα κιλο σιταρι και εκαμε εκατο. Αλλος σπορος επεσε σε πτωχοτερη γη και εκαμε εξηκοντα, επεσε και αλλος σπορος σε αχαμνοτερη και εκαμε τριακοντα. Τωρα με φαινεται αυτη την παραβολη να την καταλαβατε κομματι καλυτερα, μα οχι τοσο καλα. Μου φαινεται ευλογον να την πουμε ακομα απλοτερα. Και πρωτον να πουμε ποιος ειναι ο γεωργος, δευτερο ποιο ειναι το σπιτι του γεωργου, τριτον ποιος ειναι ο σπορος, τεταρο ποια ειναι τα χωραφια, πεμπτο ποια ειναι η στρατα, εκτο ποια ειναι η πετρα, εβδομο ποια ειναι τα αγκαθια, ογδοο ποια ειναι η καλη γη που εκαμε εις το ενα κιλο τα εκατο, τα εξηκοντα, τα τριακοντα. Τωρα με φαινεται να την καταλαβετε αυτην την παραβολη καλυτερα. Ο Κυριος μας λοιπον, που οπως ειπαμε ειναι ο γεωργος, βγηκε απο το σπιτι του. Ποιο ειναι το σπιτι του Χριστου μας; η πατρικη ουσια ο πατρικος κολπος. Πως βγηκε ο Κυριος απο την πατρικη φυση και πως εμεις οι ευσεβεις χριστιανοι πιστευουμε, δοξαζουμε και προσκυνουμε την ενσαρκο οικονομια του Χριστου μας; πως καταδεχθηκε ο Υιος και Λογος του Θεου και Θεος αληθινος και ζωη των απαντων και εσαρκωθη εις την κοιλιαν της Δεσποινης ημων Θεοτοκου και αειπαρθενου Μαριας, τελειος Θεος και τελειος ανθρωπος, ολος μεσα εις την κοιλιαν της Θεοτοκου και τελειος ανθρωπος, ολος μεσα στην πατρικη φυση και ολος πανταχου; καθως οι ακτινες του ηλιου ειναι ολες μεσα εις τον ηλιον και ολες εξαπλωμενες σε ολον τον κοσμο και ολες πανταχου, ετσι ειναι και ο Κυριος ολος μεσα εις την πατρικη ουσια και ολος μεσα εις την κοιλια της Θεοτοκου και πανταχου. Ενος ανθρωπου τωρα μπορει ο νους του να ειναι ολος στην πολη και ολος στο σπιτι του, στα παιδια του, και παλι ολος ο νους του να ειναι μεσα στο κεφαλι του χωρις να λειπει τιποτα. Ο ανθρωπος που ειναι πλασμα του Θεου εχει αυτο το χαρισμα και ο Θεος δεν δυναται να ειναι ολος εις τον ουρανο και ολος σε καθε μερος; Ετσι αδελφοι μου. Βγηκε ο Κυριος απο το σπιτι του και πηρε σπορο να σπειρει τα χωραφια του. Ποια ειναι τα χωραφια του; ειναι οι καρδιες των ανθρωπων. Ποιος ειναι ο σπορος; ειναι το αγιον και ιερον Ευαγγελιον, το να πιστευωμεν και να βαπτιζωμεθα εις το ονομα του Πατρος και του Υιου και του Αγιου Πνευματος και να εχωμεν την αγαπην εις τον Θεον και εις τους αδελφους μας. Και καθως ο γεωργος οργωνει το χωραφι και σπερνει τον σπορον, ετσι και ο Κυριος οργωσε τις καρδιες των ανθρωπων με την διδασκαλια του και μας εφυτευσε την ζωην την αιωνιον. Ποια ειναι η στρατα; Ειναι ο υπερηφανος ανθρωπος, που η καρδια του ειναι σκληρη, καταπατημενη απο τις μεριμνες τις βιοτικες και ακουει τον λογο του Θεου και τον δεχεται μετα πασης χαρας, μα εχει ολιγην ευλαβεια εις τον Χριστον και πηγαινει με τον διαβολο και μενει η πετρα ακαρπη. Ποια ειναι τα αγκαθια; Αγκαθια ειναι ο πορνος, που ακουει τον λογο του Θεου και αυτος, υστερα ομως ερχονται τα πορνικα παθη και τον πνιγουν και χανεται και μενουν τα αγκαθια ακαρπα. Ποια ειναι η καλη γη που εκαμε τα εκατο, τα εξηκοντα, τα τριακοντα; Εκατο εκαμε ο τελειος ανθρωπος, εξηκοντα ο μεσαιος και τριακοντα ο κατωτερος.




Επιστροφή στο

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: 5 και 0 επισκέπτες