Να συγχωρήσουμε και να ζητήσουμε συγχώρηση από όλους

[Domna]

Να συγχωρήσουμε και να ζητήσουμε συγχώρηση από όλους

Από τις νουθεσίες του Γέροντος Παϊσίου.



Ἀναγκαία προϋπόθεση, γιά νά συγχωρηθοῦμε καί νά εἶναι ἔγκυρη ἡ ἐξομολόγησή μας, εἶναι τό νά συγχωρήσουμε καί νά ζητήσουμε συγχώρηση ἀπό ὅλους.

«Ὅταν κανεὶς ἀδικήσει ἢ πληγώσει μὲ τὴ συμπεριφορὰ του ἕναν ἄνθρωπο», μας λέει ὁ Γέρων Παΐσιος,«πρέπει πρῶτα νὰ πάει νὰ τοῦ ζητήσει ταπεινὰ συγχώρηση, νὰ συμφιλιωθεῖ μαζί του, καὶ ἔπειτα νὰ ἐξομολογηθεῖ τὴν πτώση του στὸν πνευματικό, γιὰ νὰ λάβει τὴν ἄφεση.

Ἔτσι ἔρχεται ἡ Χάρις τοῦ Θεο. Ἂν πεῖ τὸ σφάλμα του στὸν πνευματικό, χωρὶς προηγουμένως νὰ ζητήσει συγχώρηση ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο ποὺ πλήγωσε, δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ εἰρηνεύσει ἡ ψυχή του, γιατί δὲν ταπεινώνεται. Ἐκτὸς ἂν ὁ ἄνθρωπος ποὺ πλήγωσε ἔχει πεθάνει ἢ δὲν μπορεῖ νὰ τὸν βρεῖ, γιατί ἄλλαξε κατοικία καὶ δὲν ἔχει τὴ διεύθυνσή του, γιὰ νὰ τοῦ ζητήσει, ἔστω καὶ γραπτῶς, συγγνώμη, ἀλλὰ ἔχει διάθεση νὰ τὸ κάνει, τότε ὁ Θεὸς τὸν συγχωρεῖ, γιατί βλέπει τὴ διάθεσή του».

Ἄν ὁ ἄνθρωπος ζητήσει συγγνώμη καί ὁ ἄλλος δέν τόν συγχωρήσει, τότε, δίδασκε ὁ π. Παΐσιος, πρέπει «νὰ κάνουμε προσευχὴ νὰ μαλακώσει ὁ Θεὸς τὴν καρδιά του, και να μπορέσει να μας δεχθεί ."

http://odevontas.blogspot.com/2011/10/blog-post_25.html

[mark]

10 Συμβουλές που θα μας βοηθήσουν να μάθουμε να συγχωρούμε τους άλλους
9 Νοεμβρίου, 2011



1. Σκεφτείτε ότι στο κάτω – κάτω της γραφής δε ζημιωθήκατε και τόσο σοβαρά.
2. Λογαριάστε όλα τα καλά που σας έχουν γίνει, ακόμα κι από το πρόσωπο που σας έβλαψε.
3. Απαριθμήστε τα ελέη και τις ευλογίες που απολαμβάνετε από μέρους του Θεού που δεν αξίζατε.
4. Ευχαριστείτε το Θεό για τη συγχώρεση που Εκείνος έχει προσφέρει σε σας.
5. Προσευχηθείτε για εκείνον που σας φέρθηκε άσχημα.
6. Αναζητήστε μια ευκαιρία να βοηθήσετε το πρόσωπο που σας έβλαψε.
7. Προσπαθήστε να τον αιφνιδιάσετε με μια καλή πράξη ή να του δείξετε την καλή σας διάθεση.
8. Όταν θυμηθείτε την κακή ενέργεια που έγινε σε βάρος σας να την αντιπαραβάλετε με μια καλή σκέψη ή πράξη.
9. Αν το κακό που σας έγινε είναι ιδιαίτερα μεγάλο, προσπαθήστε να το ξεχάσετε σκεπτόμενοι άλλα ευχάριστα πράγματα, προτού κοιμηθείτε το βράδυ.
10. Επαναλάβετε αργά και προσεκτικά τη φράση της προσευχής του Κυρίου: “άφες ημίν τα οφειλήματα ημών ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέτας ημών”.

Καταλαβαίνω ότι όλα αυτά είναι πολύ δύσκολο να τα κάνουμε πράξη… τουλάχιστον ας προσπαθήσουμε!!!
Όλοι έχουμε αγάπη μέσα μας… Άλλωστε από την ίδια την Αγάπη έχουμε δημιουργηθεί… το Θεό!!!
Ο εγωισμός δεν αφήνει να βγάλουμε από μέσα μας ό,τι καλό έχουμε και να το προσφέρουμε στον συνάνθρωπό μας…

Επιμέλεια: Κυριάκος Διαμαντόπουλος

πηγή: Αγιορείτικο Βήμα

[Φωτεινή]

Τι σημαίνει συγχωρώ



Μητροπολίτη του Σουρόζ Anthony Bloom

Με τον Εσπερινό της συγγνώμης ξεκινά η Μεγάλη Τεσσαρακοστή, και το Ευαγγέλιο της Κυριακής της Τυρινής μας μιλάει με λόγια θείας ελπίδας αλλά και προειδοποιεί: Συγχωρείτε εκείνους που σφάλουν ενώπιον σας, συγχωρείτε, διότι διαφορετικά δεν θα συγχωρηθείτε. Η Βασιλεία του Θεού είναι βασιλεία αμοιβαίας αναγνώρισης, αμοιβαίας αποδοχής και αγάπης, στοιχείων που συμπίπτουν με τη χαρά της κοινωνίας, αλλά και της ετοιμότητας να σηκώνουμε ο ένας τα βάρη του άλλου.

Να συγχωρούμε αλλά πώς; Από πού ξεκινά η συγνώμη; Θα ήταν τόσο εύκολο, πραγματικά θαυμάσιο, σν η συγνώμη μπορούσε να αρχίσει με μια τέτοια αλλαγή της καρδίας, ώστε εκείνοι που μας είναι απεχθείς να γίνουν αγαπητοί, αυτά που μας πόνεσαν να ξεχαστούν και να μπορούμε να αρχίζουμε απ’ την αρχή σαν τίποτε να μην έχει γίνει.

Κάτι τέτοιο όμως δεν μπορεί να γίνει! Τον πόνο του παρελθόντος τον νιώθουμε, δεν ξεχνιέται, δεν μπορούμε απλώς να ξαναρχίσουμε σαν να μην υπήρξε τίποτε προηγουμένως. Αλλά το νόημα της συγνώμης δεν είναι αυτό. Συγνώμη δεν σημαίνει λήθη∙ η λήθη δεν οδηγεί πουθενά. Αν ξεχάσουμε πως, για ποιό λόγο, κάτω από ποιές συνθήκες, λόγω ποιάς αδυναμίας, σε ποιό σημείο έσφαλε, τότε τον αφήνουμε απροστάτευτο. Εκείνος που έκανε το λάθος πρέπει να προστατευθεί από ενδεχόμενη νέα πτώση. Αυτό που έκανε, οι λόγοι και οι συνθήκες της πτώσης του δεν θα πρέπει να ξεχαστούν, διότι από δω και πέρα έχει ανάγκη από τη δική μας στοχαστική, αγαπητική μέριμνα, ώστε να μη γλιστρήσει, να μην αμαρτήσει και πάλι.

Εδώ ακριβώς αρχίζει η συγνώμη: τη στιγμή κατά την οποία, αναγνωρίζοντας το εύθραυστο των άλλων, όπως αναγνωρίζω και το δικό μου, την ανάγκη τους για προστασία και βοήθεια, για ευσπλαχνία, είμαι προετοιμασμένος να φέρω μαζί τους το φορτίο της αδυναμίας τους, το ευάλωτο της αμαρτωλότητάς τους. Η συγνώμη αρχίζει τη στιγμή που αποφασίζω να ανέχομαι τους αδελφούς μου, χωρίς να περιμένω να αλλάξουν, να τους ανέχομαι όπως είναι, να κάνω ελαφρότερο το φορτίο τους, ώστε κάποτε η αλλαγή τους να καταστεί εφικτή.

Η προϋπόθεση πάντως της συγνώμης βρίσκεται μέσα μου: είναι η προθυμία μου να αναλάβω αυτόν τον σταυρό, αυτό το φορτίο, ώστε οι άλλοι να θεραπευθούν ή τουλάχιστον να προστατευθούν έναντι του κακού. Αυτό είναι κάτι που μπορεί να το κάνει ο καθένας, δεν χρειάζεται παρά μια στιγμή κατανόησης, αποφασιστικότητας και καλής θέλησης.

Όλοι μας έχουμε δίπλα μας ανθρώπους που δύσκολα ανεχόμαστε, που είναι αιτία ταλαιπωρίας, δυστυχίας και θυμού, μπορούμε να ακυρώσουμε αυτόν τον θυμό και να ξεπεράσουμε τη δυστυχία αν κάνουμε το καθήκον μας, το καθήκον της ζωής μας, το έργο μας, που είναι να κουβαλούμε μαζί τους το φορτίο, να είμαστε αυτοί που, πληγωμένοι και προσβεβλημένοι και αποδιωγμένοι, θα στραφούμε προς τον Κύριο και θα πούμε: «Κύριε, συγχώρησε, γιατί δεν μνησικακώ, θέλω να γίνω και να παραμείνω στερεός μ’ αυτόν τον άνθρωπο στην αδυναμία του και στην αμαρτωλότητά του. Δεν θα σταθώ κριτικά απέναντι του, κι αν εγώ δεν είμαι ικανός να το κάνω, κάνε το Εσύ για μένα: μη μου καταλογίσεις την κρίση, μη μου καταλογίσεις τη κατάκριση που με τραχύτητα πρόσφερα, μην υποστηρίξεις τον θυμό μου. Στάσου δίπλα μου σ’ αυτόν που έσφαλε, επειδή αυτός ή αυτή έχει ανάγκη βοηθείας, συγχωρήσεως και θεραπείας γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο».

Από το βιβλίο «Στο φώς της Κρίσης του Θεού»

Πηγή: http://www.isagiastriados.com

[gkou]

Τώρα μέσα στο φως της Ανάστασης,
τώρα παίρνοντας δύναμη απ’ τον Αναστημένο Κύριο Νικητή,
τώρα ακολουθώντας τα ίχνη Του,
«Πάντας βάσταζε»!
Δηλαδή, όλους να τους συγχωρείς, να τους χωράς στην καρδιά σου.
Όλους να τους αντέχεις στην ώρα της γκρίνιας τους. Όλους να τους ανέχεσαι στις δυσκολίες του χαρακτήρα τους, στις ιδιοτροπίες της συμπεριφοράς τους.
Δύσκολο, λες… Το ξέρω, δύσκολο… μα θα το ξαναπώ… πρώτα για μένα κι αν θες, πάμε μαζί!
«Πάντας βάσταζε»!
Που θα πει: να χαμογελάς σ’ αυτόν που σε προσπέρασε. Να δίνεις τόπο στην οργή.
Να μην απαντάς με το ίδιο νόμισμα, εκδικητικά σ’ αυτόν που σε λύπησε ή σε αδίκησε.
Έτσι μόνον θα μπορείς να ζητάς και οι άλλοι να παραβλέπουν, να σβήνουν, να ξεχνούν τα δικά σου λάθη.
Έτσι μόνο θα μπορείς να περιμένεις να βαστάζουν και εσένα οι άλλοι την ώρα της αντίδρασης, του κόπου, της πτώσης.
«Πάντας βάσταζε»! τώρα την Ανάσταση!
Δηλαδή, μην περιμένεις να σου συμπαρασταθούν για να δώσεις εσύ χέρι βοήθειας.
Μη μετράς αυτό που πήρες για να δώσεις το ίσο. Δίνε απλόχερα κι από καρδιάς, δίχως μετρήματα ανθρώπινα και τότε θα θησαυρίζεις το δίχως άλλο στον Ουρανό.
Κι εκείνες οι καταθέσεις δε χάνονται ποτέ!

Τώρα, μέσα στο φως , στη Χάρη, στη Δύναμη και στη Χαρά της Ανάστασης κοίταξε τα σημάδια της Αγάπης του Αναστημένου Λυτρωτή μας και τόλμησε να ξεπεράσεις τα στενόκαρδα ανθρώπινα μέτρα.
Αγάπα και συγχώρα. Συγχώρα όλους και προχώρα!
ε.π.

Πηγή: “ Προς τη Νίκη
MHNIAIO
ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ
ΝΕΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ”
Έτος 54ο
Τεύχος 771
Μάιος 2014