Πρωινή προσευχή

[Νίκος]

Πρωινή προσευχή

Του Μακαριστού Γέροντος Σωφρόνιου (Σαχάρωφ) του Έσσεξ

Αιώνιε Κύριε, Δημιουργέ των πάντων,
Εσύ που με κάλεσες σ’ αυτή τη ζωή με την ανεξερεύνητή Σου αγαθότητα,
Εσύ που μου ’δωσες την Χάριν του Βαπτίσματος και τη σφραγίδα του Αγίου Πνεύματος,
Εσύ που με κόσμησες με την επιθυμία ν’ αναζητώ Εσένα, το μόνο αληθινό Θεό,
Άκουσε τη δέησή μου.
Θεέ μου, δεν έχω ζωή, φως, χαρά, σοφία, δύναμη χωρίς Εσένα.
Αλλ’ Εσύ είπες στους μαθητές Σου: «Όλα όσα ζητήσετε με πίστη μέσα στην προσευχή σας, θα τα λάβετε».
Γι αυτό τολμώ να σε επικαλούμαι: Καθάρισέ με από κάθε μολυσμό της σάρκας και του πνεύματος.
Ευλόγησε αυτή τη μέρα που χάρισες σε μένα, τον ανάξιο δούλο Σου.
Κάνε με ικανό με τη δύναμη της Χάριτός Σου να μιλώ συνεχώς και να εργάζομαι για τη δική σου δόξα, με πνεύμα καθαρότητας, ταπείνωσης, υπομονής, αγάπης, ευγένειας, ειρήνης, ανδρείας και σοφίας, πάντοτε με την επίγνωση της απανταχού παρουσίας Σου.
Κύριε Θεέ μου, δείξε μου το δρόμο του θελήματος Σου με την άπειρή Σου αγαθότητα και αξίωσέ με να πορεύομαι συνεχώς ενώπιόν Σου χωρίς αμαρτίες.
Κύριε Εσύ που γνωρίζεις τις καρδιές, Εσύ γνωρίζεις και τη δική μου φτώχεια. Εσύ γνωρίζεις την τυφλότητα και την άγνοιά μου, Εσύ γνωρίζεις την αστάθεια και τη διαφθορά της ψυχής μου.
Αλλά ούτε ο πόνος μου ούτ’ η αγωνία μου είναι κρυμμένα από Σένα. Άκουσε τη δέησή μου και δίδαξέ με δια του Πνεύματός Σου του Αγίου δρόμο για να πορεύομαι.
Μη με εγκαταλείπεις, κι η διεφθαρμένη θέλησή μου με οδηγήσει σε άλλους δρόμους, αλλά δια της βίας φέρε με ξανά κοντά Σου.
Αξίωσέ με, με τη δύναμη της αγάπης Σου, να στερεωθώ στο αγαθό.
Φύλαξέ με από κάθε λόγο ή έργο ψυχοφθόρο, από κάθε εσωτερική και εξωτερική κίνηση που δεν είναι ευάρεστη σε Σένα ή είναι επιβλαβής για τον αδελφό μου.
Δίδαξέ με πως πρέπει και τι πρέπει να λέω.
Εάν το θέλημά Σου είναι να μην απαντήσω, δώσε μου πνεύμα ειρηνικής σιωπής, χωρίς λύπη ή κίνδυνο για τον αδελφό μου.
Περιόρισέ με μέσα στο πνεύμα των εντολών Σου και μέχρι την τελευταία μου αναπνοή μη μ’ αφήσεις ν’ απομακρυνθώ απ’ το Φως των προσταγμάτων Σου, μέχρι να γίνουν ο μοναδικός νόμος όλης της ύπαρξής μου, της πρόσκαιρης και της αιώνιας.
Σε ικετεύω Θεέ μου ελέησέ με.
Λύτρωσέ με από τη θλίψη και την αθλιότητά μου και μην αποκρύψεις από μένα το δρόμο της σωτηρίας μου. Μέσα στην ανοησία μου, Θεέ μου, για πολλά και μεγάλα σε παρακαλώ, γνωρίζοντας την κακότητά μου, την αδυναμία και την κατάπτωση Σου φωνάζω: ελέησέ με.
Μη με απομακρύνεις απ΄ το Πρόσωπό Σου εξ αιτίας της αλαζονείας μου.
Δώσε και αύξησε μέσα σ’ εμένα τον αχρείο τη δύναμη να Σ΄ αγαπώ, σύμφωνα με τις εντολές Σου, μ’ όλη την καρδιά μου, μ’ όλη την ψυχή μου, μ’ όλη τη διάνοιά μου, μ’ όλη τη δύναμή μου και μ’ όλο το είναι μου.
Ναι Θεέ μου, δίδαξε με δίκαια κρίση και γνώση δια του Αγίου Σου Πνεύματος.
Αξίωσέ με να γνωρίζω την Αλήθειά Σου πριν έρθει η ώρα ν’ αποχωρήσω απ’ τη ζωή αυτή.
Παράτεινε τις μέρες της ζωής μου μέχρι να Σου προσφέρω αληθινή μετάνοια.
Μη ζητήσεις την αναχώρησή μου ενώ βρίσκομαι ακόμα στη μέση των ημερών μου κι ενώ ο νους μου είν’ ακόμα τυφλωμένος.
Κι όταν ευδοκήσεις να έλθει το τέλος της ζωής μου προειδοποίησέ με ότι έρχεται ο θάνατος, για να προετοιμαστεί η ψυχή μου να Σε συναντήσει.
Μείνε μαζί μου Κύριε εκείνη τη φοβερή ώρα και δώσε μου την αγαλλίαση της Σωτηρίας Σου.
Καθάρισέ με από κάθε αμάρτημα φανερό ή κρυφό, από κάθε ανομία κρυμμένη μέσα μου και δώρισέ μου καλή απολογία μπροστά στο φοβερό βήμα Σου.
Θεέ μου, με το μέγα Έλεός Σου και την άμετρη φιλανθρωπία Σου , άκουσε τη δέησή μου.

Από το βιβλίο του Μακαριστού Γέροντος Σωφρονίου Σαχάρωφ:
«Ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης» ,
ΕΚΔ. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΕΣΣΕΞ ΑΓΓΛΙΑΣ 1999, ΕΚΔΟΣΙΣ ΟΓΔΟΗ.
Μετάφρασις εκ του Ρωσικού υπό του συγγραφέως και υπό του Ιερομονάχου Ζαχαρίου.
Μετάφραση στη Δημοτική Νίκος Κοπελιάς

[Andreas]

Έλλαμψον εν ταις καρδίαις ημών, φιλάνθρωπε Δέσποτα, το της σης θεογνωσίας ακήρατον φως, και του της διανοίας ημών οφθαλμούς διάνοιξον εις την των ευαγγελικών σου κηρυγμάτων κατανόησιν. Ένθες ημίν και τον των μακαρίων σου εντολών φόβον, ίνα τας σαρκικάς επιθυμίας πάσας καταπατήσαντες, πνευματικήν πολιτείν μετέλθωμεν, πάντα τα προς ευαρέσστησιν την σην και φρονούντες και πράττοντες. Συ γαρ ει ο φωτισμός των ψυχών και των σωμάτων ημών, Χριστέ ο Θέος, και σοι την δόξαν αναπέμπομεν, συν τω ανάρχω σου Πατρί και τω παναγώ και αγαθώ, και ζωοποιώ σου Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.