Φίλοι μου σκέφτηκα να ανοίξω αυτό το δυνατό θέμα αφενός γιατί εδώ επιχειρούμε να απαντούμε στα δύσκολα ερωτήματα και αφετέρου γιατί ξέρω πως ο παρακάτω συλλογισμός που θα παραθέσω απασχολεί αρκετό κόσμο.
Συζητούσα πριν από λίγες ημέρες με κάποιον ο οποίος ναι μεν πιστεύει και είναι γενικά ένας σωστός άνθρωπος αλλά δεν μετέχει των Μυστηρίων μολονότι τα δέχεται και γενικώς για να το πω πολύ απλά δεν είναι ας το πούμε ένας ενεργός στον πνευματικό αγώνα χριστιανός. Όταν τον ρώτησα, μου είπε ότι έχει τις αμφιβολίες του. Δε μου είπε ακριβώς τι εννοούσε με τον όρο αμφιβολίες, ίσως γιατί και για αυτόν δεν είναι ξεκάθαρο. Αυτό τουλάχιστον συμπεραίνω προσωπικά. Και έχει είπε τις αμφιβολίες αυτές γιατί βλέπει στον κόσμο δυστυχία, πολέμους, πείνα, μια ολόκληρη ήπειρο, την Αφρική σε πλήρη εγκατάλειψη, παιδιά να μην έχουν να φάνε, παιδιά να κακοποιούνται κτλ. Άλλος να γεννιέται και να ζει μια καλή ζωή και άλλος να μην έχει τίποτε απολύτως. Άλλος να είναι καλός άνθρωπος και να τρώει "χασστούκια" κι άλλος παλιάνθρωπος και να είναι μια χαρά. Η ύπαρξη δηλαδή αυτών των σημείων της δυστυχίας δημιουργεί ένα πέπλο αμφιβολίας.
Είναι αυτό που πολλές φορές ακούμε από πολλούς συνανθρώπους μας. Αφού υπάρχει Θεός γιατί επιτρέπει κάποια πράγματα.
Επειδή το θέμα είναι πολύ σοβαρό και είναι ένα λογισμός του διαβόλου τον οποίο βάζει στον ανθρώπινο νου για να δημιουργήσει ένα κλίμα αμφιβολίας θα ήθελα να το συζητήσουμε εδώ μαζί. Να εξηγήσουμε με επιχειρήματα σε αυτούς τους ανθρώπους που προβληματίζονται και εκμεταλλεύεται ο πονηρός τις χαραμάδες και τους δημιουργεί αμφιβολίες. Θα παρακαλούσα επίσης να αποφύγουμε ξερά post copy paste αλλά να αναπτύξουμε τις θέσεις μας πάντοτε βέβαια στηρίζοντάς τες σε αγιογραφικά και πατερικά επιχειρήματα. Νομίζω ότι μας δίνεται μια σπάνια ευκαιρία να δώσουμε απάντηση σε ένα δύσκολο ερώτημα που βασανίζει πολλούς αδερφούς και τους εμποδίζει να αναπτύξουν το δικό τους πνευματικό αγώνα ακριβώς για να μην πετύχουν.