Δημοσίευσηαπό Νίκος » Τρί Σεπ 17, 2019 3:48 pm
Νομίζω, ότι αξίζει να συνοψίσουμε τι συμπεράσματα προέκυψαν, από τη συζήτησή μας με την Ιωάννα, για να ενημερωθεί και ο Νικόλαος και να μην αναγκάζουμε τους αναγνώστες μας, να βγάλουν άκρη από τα γραπτά της Ιωάννας.
Οι ενοχές δεν είναι μετάνοια. Ο Ιούδας ένοιωσε ενοχές και κρεμάστηκε. Ο Πέτρος ένοιωσε μετάνοια και έχυσε ποταμούς δακρύων μέσω των οποίων ξεπλύθηκε η αμαρτία του. Μάλιστα ο Χριστός για να του δώσει την ευκαιρία να εξιλεωθεί, μετά την Ανάσταση Του τον ρώτησε 3 φορές αν Τον αγαπά (βλ. Ιωαν. κα' 15-17).
Τι είναι αυτό που διαφέρει ανάμεσα στις ενοχές και τη μετάνοια. Ο εγωισμός. Ο εγωιστής έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του και τις ικανότητες του, στις οποίες βασίζεται για να μη σφάλλει. Όταν αμαρτάνει, υποφέρει γιατί η συμπεριφορά του δε συμβαδίζει με την εικόνα, που έχει για τον εαυτό του. Αυτός που μετανοεί, λυπάται γιατί με την αμαρτία του λύπησε το Χριστό, που τόσο τον Αγαπά, ώστε θυσιάστηκε γι αυτόν, για να τον σώσει, και ζητά ταπεινά συγγνώμη απ' το Σωτήρα και τη δύναμη να μην επαναλάβει τα λάθη του.
Ο εγωιστής ταλαιπωρείται από τα λάθη του, τα ανακυκλώνει και τελικά αυτοκαταστρέφεται. Ο ταπεινός άνθρωπος μετανοεί και αξιοποιεί τα λάθη του, για να γίνει καλύτερος με τη βοήθεια του Χριστού, και έτσι σώζεται.
Η Ιωάννα καταλαβαίνει, ότι οι ταλαιπωρίες της προέρχονται από τα λάθη της, αλλά δεν έχει την ταπείνωση να τα αποθέσει στο πετραχήλι ενός Πνευματικού, για να απαλλαγεί απ' αυτά και να πάρει οδηγίες, πως να μην τα επαναλάβει με τη βοήθεια του Θεού. Έτσι προσθέτει λάθη πάνω στα λάθη και στο τέλος αντί να κατηγορήσει τον εαυτό της, κατηγορεί το Θεό που δεν τη έσωσε, παρ' ότι Τον αγνοεί πλήρως με τη συμπεριφορά της.
Αδέλφια μου, να παρακαλάμε το Θεό να μας χαρίζει μετάνοια και να βοηθήσει όλα τα ταλαίπωρα πλάσματα Tου, που έχουν χάσει το δρόμο τους και ταλαιπωρούνται στα σκοτάδια.
Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.