Ναός Αγίου Λαζάρου - Ευαγγελισμός Θεσσαλονίκης

Ειδήσεις, Περιγραφές, Φωτογραφίες, Εμπειρίες προσκυνητών, Επισκέψεις, Βίοι Αγίων Γερόντων

Συντονιστές: Anastasios68, Νίκος, johnge

Άβαταρ μέλους
Σιτάρι
Δημοσιεύσεις: 466
Εγγραφή: Τετ Απρ 18, 2018 4:39 pm
Τοποθεσία: Ελένη

Ναός Αγίου Λαζάρου - Ευαγγελισμός Θεσσαλονίκης

Δημοσίευσηαπό Σιτάρι » Παρ Απρ 19, 2019 12:04 pm

Παραμονή του φίλου του Ιησού σήμερα, του Αγίου Λαζάρου
Προσωπικά, το παρακάτω το έζησα, με τα αποτυπωμένα ίχνη από τις παλάμες στο ύφασμα της ωραίας πυλης, δηλαδή μόλις ακούστηκε,επισκέφθηκα το εκκλησάκι είμαι από δω κοντα
Ήταν το 1993
Οι κάτοικοι του περίπου 500 είναι μικρασιατικής καταγωγής επί το πλείστον
Κοσμοσυρροή στον αρχιερατικό εσπερινό της πανήγυρης από παντού,με λεωφορεια




Η ιστορία του Παρεκλησιού

Το Ιερό Παρεκκλήσιο του Αγίου Λαζάρου στον Ευαγγελισμό του Δήμου Βόλβης χτίστηκε από τους πρόσφυγες όταν εκείνοι βρήκαν καταφύγιο στην περιοχή μετά από τον ξεριζωμό τους από τις αλησμόνητες Πατρίδες, ενώ άξιον αναφοράς είναι το γεγονός ότι εντός του Ναού υπάρχουν αποτυπωμένα ίχνη από τις παλάμες του Αγίου στο βελούδινο καταπέτασμα της Ωραίας Πύλης.

Η εικόνα του Αγίου Λαζάρου μεταφέρθηκε από τους πρόσφυγες από το Εσμέ της Νικομήδειας του Μικράς Ασίας το 1922 στην Ελλάδα, όπου και χτίστηκε το Παρεκλήσι.

Το Παρεκλήσι είναι γνωστό στο Πανελλήνιο λόγω των πολλών θαυμάτων, αλλά και από τα αποτυπωμένα άμφια του Αγίου στο βελούδινο ύφασμα της ωραίας πύλης στον ομώνυμο Ναό.






Εικόνα


Εικόνα

Άβαταρ μέλους
Σιτάρι
Δημοσιεύσεις: 466
Εγγραφή: Τετ Απρ 18, 2018 4:39 pm
Τοποθεσία: Ελένη

Re: Ναός Αγίου Λαζάρου - Ευαγγελισμός Θεσσαλονίκης

Δημοσίευσηαπό Σιτάρι » Παρ Απρ 19, 2019 12:14 pm

Η πιο σημαντική, γνωστή σε ολόκληρη την Ελλάδα είναι το θαύμα του Αγίου Λαζάρου.. ή αλλιώς η "Σινδόνη" του Ευαγγελισμού Θεσσαλονίκης.
Η ιστορία έχει ως εξής:


Κάποιο απόγευμα 2 αδελφάκια έπαιζαν μόνα τους στο ξωκκλήσι, στον προαύλιο χώρο.
Τριγύρω δεν υπήρχε κανείς και εκείνη την εποχή ο Ευαγγελισμός, το χωριό του Αη Λαζάρου δεν είχε ούτε Ιερέα. Ερχόταν κάθε Κυριακή κάποιος Ιερέας από τα διπλανά χωριά.


Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού τους, τα παιδιά, γύρω στα 10 - 11 ετών, άκουσαν έναν ήχο ... σαν αυτόν του θυμιατού, σαν κάποιος να ήταν μέσα στο εκκλησάκι και να θυμιάτιζε. Παραξενεμένα, προχώρησαν προς την είσοδο του ναού ώστε να δουν ποιος μπορεί να ήταν.


Όταν μπήκαν, αντίκρισαν μια ψηλή ανθρώπινη μορφή (και κατ' επέκταση αντρική) ρασοφορεμένη, να θυμιατίζει. Το περίεργο είναι ότι αυτή η μορφή, δεν περπατούσε στο έδαφος, αλλά αιωρούνταν τουλάχιστον 15 πόντους από το πάτωμα ψηλά στον αέρα. Βρισκόταν μπροστά από την αριστερή (όπως κοιτάμε εμείς) είσοδο του ιερού και κατευθυνόταν προς την ωραία πύλη (κεντρική). Δεν είχε καμία επαφή με τα παιδιά, ούτε βλέμμα, ούτε κάποια «κουβέντα». Απλά θυμιάτιζε.


Μόλις κατευθύνθηκε στην Ωραία Πύλη, δεν πέρασε δίπλα ή από κάτω από το πορφυρό Της πανί (πορφυρά σινδόνη), το οποίο υπήρχε σαν «πόρτα», αλλά μπήκε μέσα σε αυτό, δημιουργώντας εντονότατους κυματισμούς.


Την στιγμή εκείνη, όπως ανέφεραν τα παιδιά μπήκε από την πόρτα του ναού ένα γεράκι το οποίο έκανε τρεις κύκλους μέσα στο ναό και έπειτα έφυγε.
Μόλις αποχώρησε το γεράκι, σταμάτησαν και οι κυματισμοί.
Καθ' όλη την διάρκεια, το αγοράκι το οποίο μπήκε πρώτο υποστήριζε ότι ήταν ακινητοποιημένο και όσο και αν ήθελε να τρέξει από τον φόβο του, δεν μπορούσε να κουνηθεί.


Μόλις τελείωσε το περιστατικό, τρομαγμένα έτρεξαν προς το κοντινότερο σπίτι ώστε να πουν το τι είχε συμβεί.
Εκεί βρήκαν μόνο κάποιες γυναίκες, οι οποίες αφού τα άκουσαν, πήγανε στο καφενείο να το πουν στους άντρες.
Μόλις μαθεύτηκε, όλοι ξεκίνησαν να μαλώνουν τα παιδιά λέγοντας ότι τους έλεγαν ψέματα και θα έχαναν τον χρόνο τους.


Η επιμονή και τα κλάματα τους όμως, τους έπεισαν να πάνε.
Ούτε μορφή είδανε, ούτε γεράκι. Ούτε θυμιατό, ούτε οσμή.
Αυτό όμως που βρήκανε ήταν το πανί της μεγάλης πύλης γεμάτο σημάδια, από χέρια, πόδια και πλευρά (υπάρχουν και σώζονται μέχρι σήμερα). Παρατήρησαν, επίσης, δύο εικονίσματα πάνω στην Πορφυρά Σινδόνη: την Ανάσταση του Λαζάρου και την Παναγία.
Υπήρξαν πολλοί που δεν πίστεψαν ότι ήταν θεϊκό έργο.


Μάλωναν τα παιδιά με την δικαιολογία ότι το κάνανε αυτά και ότι ήταν μεγάλη ιεροσυλία. Έτσι κάλεσαν και ειδικούς υφασματοποιούς για να αφαιρέσουν τα σημάδια.


Όλες οι προσπάθειες τους ήταν μάταιες. Το πόρισμά τους ήταν ένα. Τα σημάδια ήταν ένα με το πανί. Λες και είχαν δημιουργηθεί μαζί. Από τότε και κάθε χρόνο στην Ιερά Πορφυρά Σινδόνη προστίθεται και ένα "ιερό σημάδι", σημειωτέον ότι, αυτή φυλάσσεται από την πρώτη εποχή του θαύματος σε γυάλινο, ερμητικά κλειστό πλαίσιο, ώστε όλοι να μπορούμε να την προσκυνούμε αλλά κανείς να μην μπορεί να την αγγίζει


Εικόνα


Επιστροφή στο

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: 7 και 0 επισκέπτες