Η Δ’ Στάσις των Χαιρετισμών στην Βηθλεέμ

Ειδήσεις, Περιγραφές, Φωτογραφίες, Εμπειρίες προσκυνητών, Επισκέψεις, Βίοι Αγίων Γερόντων

Συντονιστές: Anastasios68, Νίκος, johnge

Άβαταρ μέλους
ΠΟΠΗ
Δημοσιεύσεις: 808
Εγγραφή: Δευτ Ιούλ 30, 2012 3:29 pm
Επικοινωνία:

Η Δ’ Στάσις των Χαιρετισμών στην Βηθλεέμ

Δημοσίευσηαπό ΠΟΠΗ » Πέμ Σεπ 13, 2012 5:52 pm

Εικόνα
εκ της Αρχιγραμματείας του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων



Η Δ’ Στάσις των Χαιρετισμών και ο Κανών του Ακαθίστου Ύμνου εψάλη εις όλας τας Ιεράς Μονάς και τας Εκκλησίας της δικαιοδοσίας του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, την Παρασκευήν, 19ην Μαρτίου/1ην Απριλίου 2011, μετά μεγάλης επισημότητος και λαμπρότητος εις την Βασιλικήν της Γεννήσεως επί του θεοδέγμονος Σπηλαίου εν Βηθλεέμ.

Της ακολουθίας ταύτης προεξήρξεν η Α.Θ.Μ. ο Πατήρ ημών και Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, βοηθούμενος υπό του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Θαβωρίου κ. Μεθοδίου, του Πατριαρχικού Επιτρόπου εν Βηθλεέμ του και ανακαινίσαντος την Ιεράν Μονήν εν Βηθλεέμ Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Ιορδάνου κ. Θεοφυλάκτου και των ιερέων του ποιμνίου.

Προς το συναθροισθέν ευσεβές Ορθόδοξον αραβόφωνον ποίμνιον απηύθυνεν εποικοδομητικούς Πατριαρχικούς λόγους η Α.Θ.Μ. ο Πατήρ ημών και Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, οι οποίοι έχουν ως εξής:
«Άγγελος πρωτοστάτης ουρανόθεν επέμφθη ειπείν τη Θεοτόκω το, Χαίρε. Χαίρε, του πεσόντος Αδάμ η ανάκλησις. Χαίρε, των δακρύων της Εύας η λύτρωσις».

Εις τους υμνολογικούς τούτους χαιρετισμούς της αειπαρθένου Μαρίας, αγαπητοί μου αδελφοί, εμπεριέχεται το ανεξιχνίαστον μυστήριον της εκ του μηδενός δημιουργίας του ανθρώπου υπό του θείου Λόγου αφ’ ενός και το σωτηριώδες μυστήριον της θείας Οικονομίας αφ’ ετέρου.

Και ο μεν Θεός Πατήρ κινούμενος από άπειρον αγάπην, δημιουργεί τον άνθρωπον κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν Αυτού, ως λέγει η Γραφή. Ο δε άνθρωπος, απολαμβάνων την μετά του Θεού κοινωνίαν εντός του παραδείσου της τρυφής, όπου καταλαμβάνεται υπό επάρσεως, καταχράται της δοθείσης αυτώ αυτεξουσιότητος, δηλονότι του δικαιώματος της ελευθέρας επιλογής μεταξύ του ιδίου αυτού θελήματος και του θελήματος του Θεού. Αρνούμενος δε ο άνθρωπος το θέλημα της αγάπης του Θεού, οδηγείται εις την πτώσιν του, δηλαδή εις την εξορίαν του από τον Παράδεισον. Η καλλίτερον ειπείν, εις την διακοπήν της κοινωνίας του με τον Θεόν.

Έκτοτε τα δάκρυα της λύπης θα συνοδεύουν τόσον τον Αδάμ όσον και την Εύαν, ως λέγει η Αγία Γραφή «…και τη γυναικί είπεν ο Θεός: Πλυθύνων πληθυνώ τας λύπας σου και τον στεναγμόν σου, εν λύπαις τέξη τέκνα. Τω δε Αδάμ είπεν ο Θεός: επικατάρατος η γη εν τοις έργοις σου, εν λύπαις φάγη αυτήν πάσας τας ημέρας της ζωής σου», (Γεν. 3,16,17,18).

Η λύπη, ο στεναγμός και τα επί γης έργα των πρωτοπλάστων εν προκειμένω υποδηλώνουν τα δάκρυα της πτώσεως αυτών.

«Πολυμερώς και πολυτρόπως πάλαι ο Θεός», λέγει ο θεσπέσιος Παύλος, «ελάλησεν ημίν εν Υιώ» (Εβρ. 1,1). «Ότε δε ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, εξαπέστειλεν ο Θεός τον Υιόν αυτού, γενόμενον εκ γυναικός», (Γαλ. 4,4). Η γυνή δε αύτη δεν είναι άλλη, επαναλαμβάνομεν, από την Παρθένον Μαρίαν της Ναζαρέτ, εν τη οποία και δια της οποίας η ανεξιχνίαστος θεία βουλή αποκαλύπτεται εις ημάς τους ανθρώπους δια της συγκαταβάσεως του Θεού, κατά την οποίαν συγκατάβασιν ο Θεός γίνεται υιός του ανθρώπου και ο άνθρωπος υιός του Θεού εν τω προσώπω του Χριστού.

Εις το μυστήριον τούτο της θείας βουλής αναφέρεται και ο Προφήτης Αββακούμ λέγων: «Κύριε εισακήκοα την ακοήν σου και εφοβήθην. Κύριε κατενόησα τα έργα σου και εξέστην», (Αββακ. 3, 1-2). Εις την εν πνεύματι Αγίω προφητικήν εμπειρίαν του Αββακούμ αναφέρεται και ο ιερός υμνωδός λέγων: «Την ανεξιχνίαστον θείαν βουλήν της εκ της Παρθένου σαρκώσεως Σου του Υψίστου ο Προφήτης Αββακούμ κατανοών εκραύγασε, δόξα τη δυνάμει Σου Κύριε».

Αυτήν ακριβώς την δόξαν της δυνάμεως του Κυρίου χαιρετίζομεν και ημείς, αγαπητοί μου αδελφοί, εις το υπερευλογημένον πρόσωπον της αειπαρθένου και Θεοτόκου Μαρίας, η οποία αναδεικνύεται η νέα Εύα, δια της υπακοής αυτής εις το θέλημα του Κυρίου: «Ιδού η δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατά το ρήμά σου», (Λουκ. 1,38).

Αυτό τούτο το μυστήριον της ανεξιχνιάστου θείας βουλής της εκ της Παρθένου σαρκώσεως του Υψίστου, δηλονότι του Σωτήρος ημών Χριστού, υμνούμεν και δοξάζομεν.

Και τούτο, διότι ο μεν Χριστός, ως ψάλλει ο μελωδός, καθίσταται του πεσόντος Αδάμ η ανάκλησις, δηλαδή η ανάστασις εκ του θανάτου της αμαρτίας. Η δε Παρθένος Μαρία ως η νέα Εύα καθίσταται η λύτρωσις, η απελευθέρωσις εκ των δακρύων της δουλείας της φθοράς της Εύας.

Η σωτηρία του ανθρώπου, αγαπητοί μου, δεν δύναται να κατανοηθή εκτός της Εκκλησίας του Χριστού, διότι κατά τον σοφόν Παύλον, όντως «ανεξερεύνητα τα κρίματα του Θεού και ανεξιχνίαστοι αι οδοί Αυτού», (Ρωμ. 11,33). Λέγομεν δε τούτο, διότι το από των αιώνων αποκεκρυμμένον μυστήριον του Θεού εγένετο γνωστόν «ταις αρχαίς και ταις εξουσίαις εν τοις επουρανίοις δια της Εκκλησίας», (Εφ, 3,9-10).

Δια της Εκκλησίας του Χριστού καλούμεθα και ημείς, αγαπητοί μου, να κατανοήσωμεν το μέγα της εκ της Παρθένου Μαρίας σωτηριώδες μυστήριον της θείας ενσαρκώσεως δια της πίστεως, των έργων της φιλανθρωπίας, της νηστείας και της θείας των Αχράντων του Χριστού Μυστηρίων κοινωνίας. Μάλιστα δε κατά το στάδιον τούτο της μεγάλης νηστείας, κατά το οποίον καλούμεθα να ετοιμάσωμεν εαυτούς δια την υποδοχήν της μεγάλης και λαμπράς εορτής του Πάσχα. Αμήν».

amen.gr


Μην ταράζεσθε και μην ανησυχείτε διότι αυτός που γνωρίζει όσα υποφέρετε
και είναι σε θέση να τα εμποδίσει είναι φανερό ότι δεν τα εμποδίζει, επειδή προνοεί και ενδιαφέρεται για σας.

Επιστροφή στο

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: 2 και 0 επισκέπτες