Η Ορθοδοξία στην Γερμανία χθες και σήμερα

Ειδήσεις, Συνεντεύξεις, Βιογραφίες, Σχόλια, Φωτογραφίες

Συντονιστές: Anastasios68, Νίκος, johnge

Α.Γ.
Δημοσιεύσεις: 824
Εγγραφή: Παρ Φεβ 12, 2016 11:46 pm

Η Ορθοδοξία στην Γερμανία χθες και σήμερα

Δημοσίευσηαπό Α.Γ. » Τρί Απρ 07, 2020 7:26 pm

Εικόνα

Η Ορθοδοξία στην Γερμανία χθες και σήμερα

* * *

Η μεταστροφή μίας Γερμανίδας τουρίστριας από τον Προτεσταντισμό στον Ορθόδοξο Μοναχισμό

Ἡ Γερμανίδα Μοναχή Γλυκερία τῆς Ἱ. Μονῆς Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου τῆς Πάτμου μᾶς διηγεῖται τήν μεταστροφή της στην Ορθοδοξία:

“Εἶμαι Γερμανίδα. Ἦρθα ἐδῶ πρίν ἀπό δέκα περίπου χρόνια γιά τουρισμό. Ἀνῆκα στόν Προτεσταντισμό, ἀλλά δέν πίστευα. Ζοῦσα χωρίς κανένα περιορισμό… ἦρθα στήν Πάτμο μέ τό σόρτς, ἡλιοκαμμένη, μέ τό σακίδιό μου στήν πλάτη, μέ μόνη ἐπιθυμία νά περάσω καλά στίς ἔρημες παραλίες τοῦ ὑπέροχου αὐτοῦ νησιοῦ. Ἀλλά ἔτσι, γιά νά ᾽χω ἥσυχη τή συνείδησί μου, εἶπα νά κάνω καί μία “πολιτισμική” ἐπίσκεψι στό Μοναστήρι. Μπῆκα λοιπόν στό σπήλαιο, μετά πῆγα στό Μοναστήρι τοῦ Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου καί, τελικά, οὔτε ξέρω πῶς, “προσγειώθηκα” ἐδῶ ἕνα ἀπογευματάκι, τήν ὥρα τοῦ Ἐσπερινοῦ. Μπῆκα στήν ἐκκλησία καί παρακολούθησα ὄρθια τήν ἀκολουθία. Νά, ὅμως, πού μοῦ συνέβη κάτι τό ἀπίστευτο, δέν εἶναι εὔκολο νά σᾶς τό περιγράψω, παγιδεύτηκα κυριολεκτικά, μέ κατέλαβε μία μυστηριώδης δύναμι πού ἀνέτρεψε τά πάντα καί γέμισε τήν καρδιά μου μέ γλυκύτητα καί εἰρήνη. Πλημμύρισα ἀπό μία εὐτυχία τέτοια πού μόνο ὁ οὐρανός μπορεῖ νά δώση! Μοῦ ἦταν ἀδύνατον νά φύγω ἀπ᾽ τό παρεκκλήσι. Ἔμεινα μέσα καί δέν ξανάφυγα ποτέ ἀπ᾽ τό Μοναστήρι, ὅπου ἔγινα ἡ ἀδελφή Γλυκερία πού σᾶς μιλάει τώρα!”.

<>

O Γερμανός Klaus Kenneth στην “Ορθοδοξη Μαρτυρία”

Αν υπάρχουν στον 20ό αιώνα κάποιοι άνθρωποι, που τους αξίζει ο τίτλος του «Οδυσσέα του πνεύματος», ένας από αυτούς είναι σίγουρα ο Κλάους Κένεθ. Ταξίδεψε σχεδόν σε όλες τις εκδοχές της παγκόσμιας θρησκευτικότητας. Περιπλανήθηκε στο σκοτάδι, γνωρίζοντας όλες τις μορφές του. Και ανακάλυψε το φως, την ελευθερία και την αγάπη εκεί, όπου ποτέ δεν περίμενε να τα βρει. Αυτή είναι η ιστορία του. Μια στάση στο ταξίδι του ήταν χθες στο νεανικό στέκι της Μητροπόλεως στο Πέρασμα και σήμερα το πρωί στην «Ορθόδοξη Μαρτυρία» Μας χάρισε μια ώρα όπου είχαμε και μείς την ευκαιρία να ακούσουμε το ταξίδι της ζωής του από το μίσος στην αγάπη, από την σκοτάδι του φόβου στην ελευθερία της αγάπης του Χριστού.

«Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου το αφιέρωσα στην αναζήτηση της αγάπης και της αλήθειας, και η πραγματική απόσταση που διήνυσα κατά την πνευματική αυτή διαδρομή προϋπέθετε πολλές περιπλανήσεις ανά τον κόσμο. Πέρασα από την Ινδία, το Θιβέτ και την Ταϊλάνδη, καθώς και από αραβομουσουλμανικές χώρες, όπως ο Ιράν, το Αφγανιστάν, το Μαρόκο και τη Μαλαισία. Ταξίδεψα στην Αλάσκα, στο Μεξικό και στη Βραζιλία, για να δοκιμάσω άλλα συστήματα, περιλαμβανομένων του κομμουνισμού, του αθεϊσμού και της χίπικης κουλτούρας. Επί αρκετά χρόνια μελέτησα ενδελεχώς τις ανατολικές θρησκείες: τον ινδουισμό, το βουδισμό, τον ισλαμισμό, καθώς και την πνευματικότητα των Αμερικανών αυτοχθόνων. Άλλες φορές πάλι, έμπλεξα με τον υπόκοσμο των ναρκωτικών και εισχώρησα στον εσωτερισμό και την απόκρυφη γνώση, περιερχόμενος σε κατάσταση έκστασης. Όμως, τίποτα δεν μπορούσε να γεμίσει το κενό που υπήρχε της ψυχής μου, μέχρι την ημέρα που βρέθηκα αντιμέτωπος με εφτά όπλα. Τότε μόνο –και απροσδόκητα– είχα μια συγκλονιστική κατ’ ιδίαν συνάντηση με τον Άγνωστο σε μένα Θεό. Τότε ήταν που σώθηκα, κατά ένα θαυμαστό, βέβαια, τρόπο.

»Πάντοτε έτρεχα να ξεφύγω από το Θεό, από τους ανθρώπους και τον εαυτό μου. Ήταν ένα ταξίδι στην κόλαση, γεμάτο μίσος και θάνατο, ώσπου να αντικρίσω την αλήθεια για το ποιος πραγματικά ήμουν.

»Άκουσα πολλές φορές να προφέρουν το όνομα του Ιησού και άλλες τόσες φορές Τον απέρριψα και Τον αρνήθηκα. Δεν Τον είχα καθόλου ανάγκη, ή έτσι νόμιζα. Επειδή είναι βέβαιο πως ο ίδιος ο Θεός με αγαπά και με περιβάλλει με τη Χάρη Του, το να πιάνω τον εαυτό μου τώρα να αφηγείται και να τραγουδά για την αγάπη του Θεού, το θεωρώ απίστευτο και θαυμαστό.

»Ίσως κάποιοι στο άκουσμα του ονόματος του Ιησού να μη θελήσουν να διαβάσουν την ιστορία, αντιμετωπίζοντας καθετί παρόμοιο ως «πνευματική ανισορροπία». Αυτός όμως που ειλικρινά αναζητεί την αλήθεια προκειμένου να βρει την αλήθεια, θα διαβάσει την ιστορία αυτή με πολλή προσοχή, αλλά και προς μεγάλη του τέρψη, διαπιστώνοντας πόσο ζωντανή είναι η παρουσία του Θεού και με πόση αγάπη προστατεύει όλους εμάς, κάθε μέρα, κατά την πορεία μας στη ζωή» (Klaus Kenneth)

Ο Κλάους Κένεθ γεννήθηκε στην Τσεχοσλοβακία το 1945, τη νύχτα που ο κόκκινος στρατός κατέλυε το Γ΄ Ράιχ. Την παιδική του ηλικία σημάδεψαν οι τεράστιες κακουχίες και η γονεϊκή εγκατάλειψη. Σε νεαρή ηλικία κακοποιείται σεξουαλικά από έναν ρωμαιοκαθολικό ιερέα, πράγμα που τον κάνει να αποστραφεί βαθιά το χριστιανισμό..
Στα εφηβικά του χρόνια εξωθείται σε αντικοινωνικές και αναρχικές συμπεριφορές, απότοκο των οποίων είναι οι συχνές καταδίκες και φυλακίσεις του. τριγυρνά με εφηβικές συμμορίες σε όλη τη Γερμανία και ζει έντονη νυχτερινή ζωή παίζοντας μουσική σε κακόφημα κλαμπ.

Στα μετεφηβικά του χρόνια επιχειρεί να σπουδάσει στο πανεπιστήμιο της Τιβίγγης, αλλά γρήγορα εγκαταλείπει τις σπουδές του και βυθίζεται για επτά χρόνια (1967-1973) στον κόσμο των ναρκωτικών. Περιπλανιέται σ’ ολόκληρο τον ανατολικό κόσμο αναζητώντας την αλήθεια και, κυρίως, τη δύναμη να εξουσιάζει τους ανθρώπους, τους οποίους μισεί όλο και περισσότερο. Γνωρίζει τον ισλαμισμό, τον ινδουισμό και το βουδισμό και θητεύει για χρόνια στις τάξεις τους. Μη μπορώντας να βρει λύση στα προσωπικά του αδιέξοδα, ρίχνεται στις καταχρήσεις, ενώ η ενασχόλησή του με τη μουσική δεν αρκεί για να κορέσει τη δίψα του για νόημα ζωής.

Στη συνέχεια καταφεύγει στο λατινοαμερικάνικο αποκρυφισμό και τη μαγεία. Όμως μια απειλή κατά της ζωής του στην Κολομβία τον φέρνει αντιμέτωπο με το όριο της ζωής του. Το 1981, σε ηλικία τριάντα έξι ετών, επιστρέφει στην Ευρώπη, ξαναπιάνει τις σπουδές του και, ολοκληρώνοντάς τις, διορίζεται καθηγητής σε σχολείο. Ταυτόχρονα έρχεται σε επαφή με τον προτεσταντισμό. Μεταστρέφεται σιγά σιγά στο χριστιανισμό και το 1983 γνωρίζει το Γέροντα Σωφρόνιο, ο οποίος γίνεται πνευματικός του πατέρας και σημαδεύει τη μετέπειτα πορεία του.

Το 1986 βαπτίζεται Ορθόδοξος στη Γενεύη και η ζωή του αρχίζει να γίνεται μια διαρκής μαρτυρία του Χριστού. Μεταφράζει στα γερμανικά με την ευλογία του Γέροντα Σωφρονίου το έργο του τελευταίου Η ζωή Του ζωή μου, καθώς και πληθώρα άλλων ορθόδοξων πατερικών έργων. Περιοδεύει σε όλη την Ευρώπη μιλώντας για την Ορθοδοξία και αφηγούμενος την προσωπική του πορεία σε συνέδρια, παρουσιάσεις, τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές. Το 2000 ιδρύει την Ακαδημία του Βασιλέως Σολομώντα στην Κένυα, καθώς και το Ίδρυμα του Αγίου Σάββα στη Σερβία. Μέσα από το πρώτο ιδρύει σχολεία και ορφανοτροφεία στην Αφρική, ενώ μέσα από το δεύτερο προσπαθεί να επουλώσει τις πληγές των ορφανών του πολέμου στη Σερβία και το Μαυροβούνιο. Το 2005 συνταξιοδοτείται από την καθηγητική του εργασία και συνεχίζει μέχρι σήμερα να μιλά και να γράφει για το Χριστό.

Το βιβλίο Χιλιάδες μίλια προς τον τόπο της καρδιάς – Από το σκοτάδι του μίσους στον Γέροντα Σωφρόνιο (Born to Hate – Reborn to Love), εκδ. Εν πλω 2009, αφηγείται τη ζωή του και έχει μεταφραστεί σε επτά γλώσσες. Το πρόσφατο βιβλίο του που κυκλοφόρησε στα ελληνικά έχει τίτλο «Θεοί, Είδωλα, Γκουρού – Από την σκιά της πλάνης στο φώς της Ορθοδοξίας» Κυκλοφορεί και αυτό από τις εκδόσεις εν Πλώ.

<>

Επικαλέσθηκαν τον Άγιο Νικέτιο (St Nicetius) Επίσκοπο Trier της Γερμανίας (+566) όταν ήταν εν ζωή και σώθηκαν απο τρυκυμία

Ἕνας ἄνδρας μέ πολύ μακριά μαλλιά καί γενειάδα πλησίασε τόν Ἅγιο Νικέτιο (St Nicetius) Ἐπίσκοπο Trier της Γερμανίας (5 Δεκ, +566), καί πέφτοντας στα πόδια του, τοῦ εἶπε:

—Εἶμαι ἐκεῖνος, Κύριέ μου, πού βρέθηκε σέ κίνδυνο στήν θάλασσα καί ἀπελευθερώθηκε μέ τήν βοήθειά σου.

Ὅμως, ὁ Ἅγιος, ἀφοῦ τόν ἐπέπληξε αὐστηρά γιά τήν ἐπιθυμία του νά τόν δοξάση γι᾽ αὐτό, τοῦ εἶπε:

—Πές πῶς σέ ἔσωσε ὁ Θεός ἀπό ἐκεῖνον τόν κίνδυνο, διότι ἡ δύναμί μου δέν θά μποροῦσε νά σώση κανένα.

Ὁ ἄνδρας ἀπάντησε:

—Πρόσφατα, ἔχοντας ἀνέβει σ᾽ ἕνα πλοῖο γιά νά πάω στήν Ἰταλία, μπῆκε μαζί μου καί ἕνα πλῆθος εἰδωλολατρῶν, ἔτσι ὥστε βρέθηκα νά εἶμαι ὁ μόνος Χριστιανός στό μέσον αὐτοῦ τοῦ πλήθους τῶν χωρικῶν. Ξεσηκώθηκε, ὅμως, μία θύελλα, καί τότε ἄρχισα νά ἐπικαλοῦμαι τό ὄνομα τοῦ Κυρίου καί νά Τόν ἱκετεύω νά μέ γλυτώση ἀπ᾽ τό θάνατο μέ τήν μεσιτεία σου. Οἱ εἰδωλολάτρες, μέ τή σειρά τους, ἐπικαλοῦνταν τούς θεούς τους: ἕνας τό Δία, ἄλλος τόν Ἑρμῆ, ἄλλος τήν Ἀθηνᾶ, καί ἄλλος τήν Ἀφροδίτη. Καί ὅταν κινδυνεύαμε νά χαθοῦμε, τούς εἶπα: “Ἄνδρες, σταματεῖστε νά ἐπικαλῆσθε αὐτούς τούς θεούς, διότι δέν εἶναι θεοί ἀλλά δαίμονες. Ἄν θέλετε νά βγῆτε ἀπ᾽ τόν κίνδυνο ὅπου βρισκόμασθε, ἐπικαλεσθεῖτε τόν Ἅγιο Νικέτιο (St Nicetius), γιά νά λάβη ἀπό τό Θεό τό ἔλεος νά σωθοῦμε”. Μέ μιά φωνή τότε φώναξαν, μέ τά ἑξῆς λόγια: “Θεέ τοῦ Νικετίου, σῶσε μας!”. Καί τότε ἡ θάλασσα ἡσύχασε ἀμέσως, ὁ ἄνεμος κόπασε, ὁ ἥλιος ἔκανε καί πάλι τήν ἐμφάνισί του, καί τό πλοῖο μας κατευθύνθηκε ἐκεῖ ὅπου θέλαμε. Ὄσο γιά μένα, ὁρκίστηκα νά μήν κόψω τά μαλλιά μου πρίν παρουσιασθῶ ἐνώπιόν σας. Ἔπειτα ὁ ἄνδρας αὐτός, ἀφοῦ ἔκοψε τά μαλλιά του μέ ἐντολή τοῦ Ἐπισκόπου, εφυγε γιά τήν Auvergne της Γαλλίας, ἀπό ὅπου εἶπε ὅτι εἶχε ἔρθει.

Από το βιβλίο: Vita Patrum, Ο Βίος τῶν Πατέρων, τοῦ Ἁγ. Γρηγορίου της Τούρ, τόμ. 1, Βιβλίο Γ´, ἐκδ. Ἅγ. Σεραφείμ τοῦ Σαρώφ, 2015

<>

Ορθόδοξες ενορίες στη Γερμανία

http://www.orthodoxie.net/index.php?id=3&L=1

<>

Ο Άγιος Ιερομάρτυς Βονιφάτιος ο Ισαπόστολος της Γερμανίας (5 Ιουνίου, +754) και το Χριστιανικό έλατο της Εορτής της Γεννήσεως του Χριστού

Ο Άγιος Βονιφάτιος (St Boniface, 675 – 5 Ιουνίου 754) ήταν Αγγλοσάξονας ιεραπόστολος, ηγετική προσωπικότητα της Αγγλοσαξονικής Αποστολής στα Γερμανικά τμήματα της Φραγκικής αυτοκρατορίας κατά τον 8ο αιώνα. Εγκαθίδρυσε τις πρώτες οργανωμένες χριστιανικές κοινότητες σε πολλά μέρη της Γερμανίας. Είναι ο Άγιος Προστάτης της Γερμανίας και αποκαλείται „Απόστολος των Γερμανών“. Γεννήθηκε ως Winfrid (Wynfrith ή Wynfryth) στο βασίλειο του Wessex της Αγγλίας, πιθανότατα στο Crediton.

Καταγόταν από εύπορη αριστοκρατική οικογένεια, εκπαιδεύτηκε θεολογικά από Βενεδικτίνους μοναχούς και σε ηλικία 30 ετών έγινε ιερέας. Το 716 στάλθηκε σε Αποστολή στην Φριζία της Γερμανίας προκειμένου να εκχριστιανίσει τους κατοίκους. Το έργο ήταν δύσκολο γιατί έπρεπε να συνεννοηθεί μαζί τους με την παλιά Αγγλική τους διάλεκτο.

Εκείνοι λάτρευαν την αιωνόβια βελανιδιά, ιερό δέντρο του θεού τους Θωρ πάνω στην οποία έκαναν θυσίες. Θέλοντας να ορίσει στους κατοίκους το τέλος μιας εποχής άρχισε να την πριονίζει, τότε φύσηξε ένας δυνατός άνεμος και την ξερίζωσε. Αυτό οι Φριζιανοί το θεώρησαν θαύμα και μεταστράφηκαν ομαδικά στον Χριστιανισμό. Στην θέση της αργότερα φύτρωσε ένα έλατο το οποίο οι Χριστιανοί καθόρισαν ως το ευλογημένο δέντρο με αποτέλεσμα να το τιμούν στην Εορτή της Γέννησης του Θεανθρώπου.

Ο Άγιος Βονιφάτιος το 732 ταξίδεψε στη Ρώμη όπου ο Πάπας Γρηγόριος Β’ τον όρισε Αρχιεπίσκοπο ολόκληρης της Γερμανίας στην οποία επέστρεψε βαπτίζοντας χιλιάδες Γερμανούς Χριστιανούς. Στην συνέχεια ο Κάρολος Μαρτέλος έκανε τέσσερεις Επισκοπές στην Γερμανία ορίζοντας τον Άγιο Βονιφάτιο Αρχιεπίσκοπο με έδρα το Μετζ. Ο ίδιος έστεψε αργότερα (751) στο Σουασσόν τον γιό του Καρόλου Μαρτέλου Πιπίνο τον βραχύ βασιλιά των Φράγκων.

Σε μία από τις αποστολές του στην Φριζία συνελήφθη από εναπομείναντες Φρίζιους παγανιστές και θανατώθηκε με βασανιστήρια στο Dokkum της Γερμανίας. Από τα πολλά έργα του διασώθηκαν 40 επιστολές με ενδιαφέρουσες ιστορικές πληροφορίες για την εποχή του.

<>

Ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης (+1994) συζητάει για την Θεοτόκο με έναν Γερμανό Προτεστάντη Πάστορα

Γράφει καί ὁ π. Ἀθανάσιος Σιμωνοπετρίτης:

«Θυμᾶμαι χαρακτηριστικά μία περίπτωσι ἑνός ἑλληνομαθοῦς πάστορος Γερμανοῦ ὁ ὁποῖος εἶχε σπουδάσει στή Θεσσαλονίκη. Ὁ ἄνθρωπος πάρα πολύ σκανδαλιζόταν γιατί τιμοῦμε τήν Παναγία μας. Ἀφοῦ τόν κέρασε ὁ π. Παΐσιος, τόν ρώτησε:

—Τί δουλειά κάνεις;

—Θεολόγος εἶμαι.

Ὁ διορατικός Γέροντας τόν κοίταξε ἐρευνητικά καί τόν ρώτησε:

—Ἁπλῶς “θεολόγος” εἶσαι ἤ μήπως εἶσαι καί κάτι ἄλλο;

—Ὄχι, εἶμαι καί πάστωρ.

—Ἄ, καλά· Πῶς σοῦ φάνηκε τό Ἅγιον Ὄρος; Σοῦ ἄρεσε;

—Ὅλα μοῦ ἄρεσαν, ἀλλά ἐδῶ πολύ τιμᾶτε τήν Παναγία!

—Γιατί σοῦ κακοφαίνεται αὐτό;

—Αἴ, νά, περισσότερο πρέπει νά τιμᾶτε τό Χριστό.

—Μά, τιμώντας τήν Παναγία, τό Χριστό τιμᾶμε!

— Αἴ, ὄχι πάτερ, δέν εἶναι τό ἴδιο πρᾶγμα, ἐπέμενε ἐκεῖνος.

Ὁπότε ὁ Γέρων Παΐσιος χρησιμοποιώντας ἕναν ὡραῖο ποιμαντικό τρόπο, τοῦ λέει:

—Ἐσένα ἡ μάνα σου, σόι γυναῖκα δέν εἶναι!

—Ποῦ τήν ξέρεις τή μάνα μου καί τή βρίζεις;

— Αἴ, ὅπως ἐγώ δέν ξέρω τή μάνα σου καί τή βρίζω καί σοῦ κακοφαίνεται, ἔτσι κι ἐμένα μοῦ κακοφαίνεται γιατί δέν ξέρεις τή Μάνα μου τήν Παναγία καί λές τέτοια πράγματα! Ἄντε, τό λοιπόν, νά σοῦ πῶ τί εἶναι ἡ Παναγία…

Ἄρχισε νά τοῦ λέη γιά τήν Παναγία, ἔτσι μ᾽ ἕνα πολύ ὡραῖο τρόπο, ὁπότε ὁ ἄνθρωπος τά ἔχασε! Μάλιστα, συγκεκριμένα τοῦ εἶπε ἕνα παράδειγμα μ᾽ ἕνα σωλῆνα. Τόν ρώτησε:

— Ἀπό ἕνα σωλῆνα ὅταν περάση τό νερό, ἔχει ὁ σωλήνας αὐτός καμμιά ἀξία;

—Ὄχι, δέν ἔχει καμμιά ἀξία. Ἁπλῶς βοήθησε, πέρασε τό νερό καί ἀπό ᾽κεῖ καί πέρα ὁ ρόλος του τελείωσε· ἀπάντησε ὁ πάστωρ.

Ὁ π. Παΐσιος συνέχισε:

—Ναί, ἡ Παναγία ὅμως δέν εἶναι ἕνας σωλήνας πού ἁπλῶς πέρασε ἀπό μέσα τό Νερό. Εἶναι ἕνας σπόγγος οὐράνιος πού κρατάει συνέχεια τόν Χριστό, γι᾽ αὐτό λέγεται Θεοτόκος, γι᾽ αὐτό κι ἐμεῖς τήν τιμοῦμε!

Μέ αὐτό τό ἁπλό παραδειγματάκι, ὁ ἄνθρωπος δέν ξέρω ἄν πείσθηκε ἀπολύτως, πάντως ξέρω ὅτι εἰρήνευσε καθώς ἔφυγε ἀπό τό Γέροντα».

Από το βιβλίο: Ἀρχιμ. Ἰωάννου Κωστώφ, Ἡ Θεοτόκος, ἐκδ. Ἅγ. Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός (6978461846), Ἀθήνα 2012

<>

Γερμανός Προτεστάντης γνώρισε την Ορθοδοξία μέσω Ασυρμάτου

Το Σάββατο 8-8-2009 στην Ιερά μονή Δοχειαρίου στο Άγιον Όρος, μέσα σε κατανυκτική ατμόσφαιρα, ο Γερμανός Dominik Weiel 40 χρονών Γεωλόγος, αποποιήθηκε τον Προτεσταντισμό και προσήλθε στην Ορθοδοξία, παίρνοντας με το Βάπτισμα το όνομα Μιχαήλ.

Ο Μιχαήλ γνώρισε τον Άθωνα και την Ορθοδοξία, με την επικοινωνία που είχε μέσω ασυρμάτου με τον Ραδιοερασιτέχνη αδελφό της Μονής π. Απολλώ SV2ASP/A που ξεκίνησε από το 1991. Ο έμπειρος Γερμανός Ραδιοερασιτέχνης DL5EBE, φοιτητής τότε, όταν άκουσε για πρώτη φορά τον άπειρο Αγιορείτη μοναχό με το ασθενές του σήμα να κάνει κλήση, έσπευσε να επικοινωνήσει μαζί του και να τον βοηθήσει. Αυτό ήταν η πρώτη αφορμή να έλθει στον Άθωνα να γνωρίσει αυτό τον μοναχό και να οργανώσει τον σταθμό. Η επίσκεψή αυτή έγινε σταθμός στην ζωή του. Γνώρισε τον Γέροντα Γρηγόριο, Καθηγούμενο της Μονής και τους αδελφούς, τους αγάπησε και συνέχισε να επισκέπτεται τη Μονή ακολουθώντας το όλο το καθημερινό πρόγραμμα της.

Όταν τελείωσε τις Πανεπιστημιακές του σπουδές τον προσέλαβε μια Γερμανική εταιρία πετρελαιοειδών με δραστηριότητες σε όλο τον κόσμο. Για πολλά χρόνια εργάζεται στην Μόσχα και ένεκα τούτου είχε αρκετά χρόνια να επισκεφθεί τον Άθωνα, χωρίς παρόλα αυτά να κόψει την επικοινωνία του. Όλο αυτό το διάστημα πάλευε μέσα του για την αλλαγή του και αποφασισμένος πλέον για το Βάπτισμα πήρε τον δρόμο για τον Άθωνα. Τις ημέρες αυτές συνέπεσε να έχομε πολλές εργασίες στις οποίες συμμετείχε και ο ίδιος. Οι ημέρες περνούσαν και αγωνιούσε για να βαπτιστή. Την Παρασκευή τον ρώτησε πλέον ο Γέροντας, «θέλεις να βαπτιστής»; «Θα ήταν μεγάλη μου χαρά» του απάντησε και αμέσως έλαμψε το πρόσωπό του. Τότε καλέσαμε τον κ. Σταύρο Πωμάκη Αξιωματικό στην Αεροπορία Στρατού, Ραδιοερασιτέχνη, πνευματικό τέκνο της Μονής, ο οποίος αν και ήταν μακριά από το σπίτι του, ολοπρόθυμα δέχθηκε να γίνει ανάδοχος. Σε πολύ λίγο διάστημα όλα ήταν έτοιμα και έτσι το πρωί του Σαββάτου μετά την Θεία Λειτουργία έλαβε το Άγιο Βάπτισμα στο λιμάνι της Μονής εν μέσω όλης της αδελφότητος και των προσκυνητών και πανευτυχής επέστρεψε πλέον στην εργασία του.
Ας ευχηθούμε ο Αρχάγγελος Μιχαήλ, ο προστάτης της Μονής μας, του οποίου το όνομα έδωσε ο Γέροντας, να τον στηρίζουν στο δύσκολο δρόμο της ζωής που καθημερινά παλεύει.


<>


Η θαυμαστή μεταστροφή μίας Ρωμαιοκαθολικής Γερμανίδας από τον Άγιο Πατάπιο στο Λουτράκι

Ο Γέροντας Μαρτινιανός από την Καλύβη «Άγιοι Πάντες», στην Καψάλα, της Ι. Μονής Παντοκράτορος, είχε συγγενή μετανάστη στη Δ. Γερμανία, από την οποία πριν λίγα χρόνια επέστρεψε ως συνταξιούχος. Ο συγγενής του ονομάζεται Γεώργιος Ζ. και στη Γερμανία ενυμφεύτηκε Γερμανίδα σύζυγο Ρωμαιοκαθολική, χωρίς εκείνη να βαπτισθεί πριν με το Ορθόδοξο Βάπτισμα. Ετέλεσαν, βέβαια, γάμο σε Ορθόδοξο Ι. Ναό και τα δύο παιδιά τους τα βάπτισαν με το Ορθόδοξο Βάπτισμα, αλλά η σύζυγος παρέμεινε Ρωμαιοκαθολική, αν και εκκλησιαζόταν και σε Ορθόδοξους Ναούς.

Αφού επέστρεψαν στην Ελλάδα, το καλοκαίρι του 1985 πήγαν για παραθερισμό στο Λουτράκι Λορινθίας και από εκεί ανέβηκαν μια μέρα και στη Μονή του Οσίου Παταπίου να προσκυνήσουν τον Όσιο. Πρώτος εισήλθε στο Ι. Σπήλαιο ο σύζυγος, ο οποίος και προσκύνησε. Αλλά ενώ εισήλθε και η Ρωμαιοκαθολική σύζυγος και επλησίασε να προσκυνήσει, ευρέθηκε κάτω λιπόθυμη! Την έπιασε αμέσως στα χέρια του ο σύζυγος και με τη βοήθεια και άλλων παρευρισκομένων προσκυνητών την έβγαλαν έξω και τη βοηθούσαν να συνέλθει. Αφού συνήλθε, την ερώτησαν τι της συνέβη, κι εκείνη με έκπληξη απάντησε:

«Καλά δεν είδατε, δεν ακούσατε; Ο Άγιος με έσπρωξε και μου είπε: “Πώς εσύ, αιρετική, με πλησιάζεις;”»

Και από τη στιγμή αυτή μόνη της ζήτησε να βαπτισθεί Ορθόδοξη, όπως και έγινε ύστερα από σχετική κατήχησή της στην Ενορία της.

Τώρα πια ως Ορθόδοξη επισκέπτεται με ευλάβεια το Ι. Σπήλαιο του Οσίου και προσκυνεί το Ι. Λείψανο με πόθο και ευγνωμοσύνη. Γιατί αφότου έλαβε το Ορθόδοξο Βάπτισμα, αισθάνεται άλλος άνθρωπος!

«Όταν προσεύχομαι», μας είπε, «αισθάνομαι το Θεό δικό μου, Πατέρα μου, ενώ πριν δεν αισθανόμουν τίποτε. Τώρα ανάβω το καντήλι στο Εικονοστάσι, ετοιμάζω πρόσφορο, μεταλαμβάνω, διαβάζω βίους Αγίων και η ψυχή μου αισθάνεται το Θεό κοντά της. Να, πώς να σας το πω; Κάτι πολύ διαφορετικό από πριν, μια βεβαιότητα ότι είμαι κοντά στο Θεό. Και αυτό το οφείλω στον Άγιο Πατάπιο, που τον ευχαριστώ».

Από το βιβλίο «ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΠΑΤΑΠΙΟΥ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΥ», έκδοση της Ιεράς Μονής Λουτρακίου

<>

Αγία Βαλμπούργκα (St Walburga) η Αγγλίδα, ηγουμένη της Μονής του Heidenheim Γερμανίας (+779)

25 Φεβρουαρίου, 1 Μαρτίου & 21 Σεπτεμβρίου

Η Αγία Βαλμπούργκα (St Walburga) ήταν κόρη του Αγίου Ρίτσαρντ (St Ritchard) του Wessex της Αγγλίας και της Winna και αδελφή των Αγίων Winebald και Willibald.

Μεγάλωσε με την ηγουμένη Tetta του Wimborne της Αγγλίας και το 748 η ηγουμένη την έστειλε μαζί με τήν Αγία Λιόμπα (St Lioba) στη Γερμανία.

Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού το πλοίο τους βυθίστηκε στη θάλασσα και οι προσευχές της Αγία Βαλμπούργκα (St Walburga) έσωσαν τη ζωή όλων, και μέχρι σήμερα, θεωρείτε προστάτιδα των ναυτικών μαζί με τον Άγιο Νικόλαο Μυρών Λυκίας.

Πέρασε από το Antwerp στο δρόμο της για τη Γερμανία, και μέχρι σήμερα είναι η προστάτιδα της πόλης. Για την ακρίβεια, η εκκλησία στο Antwerp χρησιμοποιούταν για να γιορτάζουν τη μνήμη της τέσσερις φορές το χρόνο.

Σύντομα έγινε ηγουμένη του Heidenheim. Οι ωραίοι τρόποι της, η σιωπή της, η θέληση της για μάθηση και η ταπεινοφροσύνη της την έκαναν αγαπητή σε όλους.

Έναν καιρό ο Θεός την οδήγησε στο σπίτι ενός βαρόνου που ζούσε κοντά στο μοναστήρι της και του οποίου η κόρη ήταν ετοιμοθάνατη. Δεν θέλησε να πει ποια ήταν και να μπει στο σπίτι αλλά στάθηκε ντυμένη με τα φτωχικά της ρούχα στην πόρτα ανάμεσα στα άγρια τσοπανόσκυλα. Ο βαρόνος βλέποντας την εκεί, να κινδυνεύει να την κατασπαράξουν τα άγρια σκυλιά του, ρώτησε με απότομο τρόπο να μάθει ποια ήταν και τι ήθελε. Η Αγία είπε πως δεν χρειάζεται να φοβάται, γιατί Αυτός που την έφερε ασφαλή μέχρι εκεί θα την πήγαινε με ασφάλεια πίσω στο σπίτι. Του είπε επίσης πως ήρθε σαν γιατρός στο σπίτι του και θα θεράπευε την κόρη του εάν πίστευε στον μεγάλο Ιατρό, το Χριστό. Πρόσθεσε επίσης πως τα σκυλιά δεν θα την αγγίξουν.

Ο βαρόνος ξαφνιάστηκε όταν έμαθε το όνομα της και ρώτησε για ποιο λόγο μια τόσο ευγενείς γυναίκα και τόσο μεγάλη δούλη του Θεού στεκόταν έξω από την πόρτα του και την οδήγησε μέσα στο σπίτι με μεγάλο σεβασμό. Το κορίτσι ήταν ετοιμοθάνατο και η Αγία Βαλμπούργκα (St Walburga) πέρασε όλη τη νύχτα δίπλα της προσευχόμενη.

Το πρωί το κορίτσι θεραπεύτηκε χάρη στις προσευχές της Αγίας και η Αγία την πήγε στους γονείς της. Προσπάθησαν να της δώσουν δώρα όμως η Αγία δεν δεχόταν τίποτα και επέστρεψε περπατώντας στο μοναστήρι.

Η Αγία Βαλμπούργκα (St Walburga) κοιμήθηκε οσιακά στις 25 Φεβρουαρίου 779 και στις 21 Σεπτεμβρίου του 870, τα Ι. Λείψανά της μεταφέρθηκαν πανηγυρικά. Από το 893 και μέχρι σήμερα, τα άφθαρτα λείψανα της αναδύουν μια γλυκιά μυρωδιά μύρου, ειδικά στο σημείο όπου βρίσκεται η καρδιά.


<>

Άγιος Ραβάνος-Μαύρος (St Rabanus Maurus), ηγούμενος της Μονής Fulda Γερμανίας, ερημίτης στη Ρωσία και Επίσκοπος Mainz Γερμανίας, Συγγραφέας Συναξαριστή Αγίων (+856)

4 Φεβρουαρίου

Ο Άγιος Ραβάνος-Μαύρος (St Rabanus Maurus) είναι ένας Ορθόδοξος Άγιος της Γερμανίας και έζησε τον 9ο αιώνα. Γεννήθηκε το 784 στο Mainz της Γερμανίας και σε νεαρή ηλικία έγινε Μοναχός στη Μονή της Fulda της Γερμανίας.

Ως μοναχός της Μονής Fulda της Γερμανίας εργάστηκε στη βιβλιοθήκη της Μονής.

Αναζητώντας μια λεπτομερή κατανόηση της Αγίας Γραφής, σπούδασε ελληνικά, εβραϊκά, συριακά, και τα Γραπτά των Πατέρων της Εκκλησίας. Παρόλα αυτά, ποτέ δεν επέτρεψε στις πολλές ώρες των σπουδών του να τον κρατήσουν μακρυά από τα καθημερινά πνευματικά του καθήκοντα.

Το 801 χειροτονήθηκε Διάκονος και στη συνέχεια σπούδασε στην Tours της Γαλλίας κοντά στον φημισμένο και ενάρετο λόγιο Αλκουΐνο και πήρε το όνομα Μαύρος (Maurus) στη μνήμη του αγαπημένου μαθητή του Αγίου Βενέδικτου.

Έπειτα επέστρεψε στην Fulda σε ένα από τα μεγάλα κέντρα του Χριστιανικού κόσμου της εκπαίδευσης και το 814 χειροτονήθηκε ιερέας. Το 822 εξελέγη ηγούμενος της Μονής της Fulda όπου υπηρέτησε μέχρι το 842.

Ο Άγιος Ραβάνος-Μαύρος (St Rabanus Maurus) έδειξε μεγάλη αφοσίωση στους Αγίους και είναι ο συγγραφέας και συντάκτης ενός Συναξαριστή Αγιών.

Υπήρξε μεγάλος Απολογητής κατά των αιρέσεων και η αποστροφή του πρός τις αιρέσεις ήταν τόσο μεγάλη που έλεγε ότι οι υποστηρικτές των αιρέσεων μοιάζουν με τον Αντίχριστο.

Ύστερα ο Άγιος Ραβάνος-Μαύρος (St Rabanus Maurus) πήγε στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας για να ζήσει ζωή απομόνωσης και προσευχής μέχρι το 847 όπου και τον χειροτόνησαν Επίσκοπο του Mainz της Γερμανίας.

Ο Άγιος Ραβάνος-Μαύρος (St Rabanus Maurus) ως Επίσκοπος στο Mainz της Γερμανίας ήταν γνωστός και αγαπημένος για την έντονη φιλανθρωπία του. Υπερασπίστηκε τα δικαιώματα της Εκκλησίας και διευκρίνισε μέσω των Ιερών Συνόδων τα δόγματα της Εκκλησίας.

Επίσης, ως Επίσκοπος αφιερώθηκε στο κήρυγμα του Λόγου του Θεού και ζητούσε την μετάνοια και επιστροφή των αμαρτωλών στο Θεό.

Η γενναιοδωρία του προς τους φτωχούς ήταν μεγάλη και το 850 που εκδηλώθηκε ένας μεγάλος λιμός τροφοδοτούσε καθημερινά τριακόσους άπορους από το δικό του τραπέζι.

Αντίθετα, με τον εαυτό του ήταν πολύ αυστηρός και ποτέ δεν έτρωγε κρέας, ούτε έπινε κρασί.

Θεωρείται ένας από τους πιο μορφωμένους ανθρώπους και μεγαλύτερους επιστήμονες της εποχής του και είναι ο συγγραφέας πολλών Λειτουργικών βιβλίων της Εκκλησίας.

Κοιμήθηκε οσιακά το 856.

<>

Πηγή:

Άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός



Επιστροφή στο

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: 5 και 0 επισκέπτες