(Συνέχεια της περιγραφής του προσκυνήματος}
Αφού αφήσαμε τα πράγματά μας στον ξενώνα και επειδή ήταν ακόμη πολύ νωρίς για τον Εσπερινό (1 μετά το μεσημέρι), είπαμε να κάνουμε μια βόλτα. Έτσι πήραμε το μονοπάτι προς την Παντοκράτορος.
Το μονοπάτι διασχίζει ένα πυκνό δάσος, και μετά από 2,6 χιλιόμετρα ή 45 λεπτά περίπου πορεία οδηγεί στην Παντοκράτορος. Εμείς το περπατήσαμε περίπου 500 μέτρα και διαπιστώσαμε ότι είναι σε αρκετά σημεία κατεστραμμένο από νεροφαγιές. Ύστερα επιστρέψαμε για λίγη ανάπαυση από την ταλαιπωρία του ταξιδιού (μεγαλύτερη για τους Αθηναίους, που δεν έκλεισαν μάτι όλη τη νύχτα).
Αυτό που μας έκανε άσχημη εντύπωση σ' αυτή τη βόλτα είναι, ότι τα σκουπίδια της Μονής πετιούνται σε μια χαράδρα προς τη θάλασσα περίπου 200 μέτρα μακριά από τα κτίρια της Μονής, ρυπαίνοντας έτσι το πανέμορφο δάσος. Το ίδιο είχαμε παρατηρήσει και σε άλλα προηγούμενα προσκυνήματα σε άλλα μοναστήρια του Αγίου Όρους. Δηλαδή, δεν υπάρχει σύστημα διαχείρισης των απορριμάτων στο Άγιο Όρος. Πιθανόν πριν 50 χρόνια, όταν οι μοναχοί ήταν λίγοι και οι προσκυνητές ακόμη λιγότεροι, να μην παράγονταν πολλά απορρίμματα και η διαχείρισή τους να μην ήταν αναγκαία. Σήμερα όμως ο όγκος των απορριμάτων έχει πολλαπλασιαστεί και νομίζω ότι ήρθε ο καιρός κάποιος ν΄ασχοληθεί μ' αυτό το πρόβλημα.
Κατά τις 4 παρά ξυπνήσαμε και κατεβήκαμε στο υπαίθριο αρχονταρίκι, ένα επίπεδο κάτω από την είσοδο της Μονής προς τη θάλασσα, όπου περιμέναμε να χτυπήσει το τάλαντο για τον Εσπερινό.
Ο Εσπερινός κράτησε περίπου 1,5 ώρα, επειδή περιείχε το ετήσιο μνημόσυνο υπέρ των κεκοιμημένων που κρατά περίπου 1 ώρα και είναι ιδιαίτερα κατανυκτικό.
Στη συνέχεια ανεβήκαμε στην Τράπεζα για δείπνο. Η Τράπεζα ήταν άτυπη (λόγω Παρασκευής) και έτσι είμαστε σχεδόν μόνοι μας (χωρίς μοναχούς) και μου δόθηκε η σπάνια ευκαιρία να φωτογραφίσω την ανατολική της πλευρά με της υπέροχες τοιχογραφίες.
Ξέχασα να πω ότι, όπως είναι γνωστό η Μονή Σταυρονικήτα έχει υπέροχες τοιχογραφίες κρητικής σχολής του 16ου αιώνα, που αγιογράφησε ο Θεοφάνης ο Κρης, αλλά για φωτογράφηση μέσα στο καθολικό ούτε λόγος.
“Σταύρωση”, 1546, Τοιχογραφία Καθολικού Μονής Σταυρονικήτα
(2 φωτογραφίες μόνο από άλλες συλλογές για να πάρετε μια ιδέα).
Μετά στο Απόδειπνο προσκυνήσαμε τα Άγιο λείψανα που φυλάσσονται στη Μονή και αποσυρθήκαμε για ανάπαυση. Ενημερωθήκαμε ότι η Ακολουθία αρχίζει στις 2 το πρωί και έτσι στο δωμάτιό μας τουλάχιστον κοιμηθήκαμε νωρίς (Στέλιος, Τάσος, Παντελής κι εγώ). Άλλωστε ο ξενώνας δεν διαθέτει ηλεκ. ρεύμα, αλλά φωτίζεται με γκαζόλαμπες. Ευτυχώς έχει θέρμανση (καλοριφέρ) και ζεστό νερό.
(Η δεύτερη μέρα στην επόμενη συνέχεια).