Η καλημέρα του Θεού!-Καλησπέρα-Καληνύχτα

[aposal]

Καλησπέρα μας!

[Αναστάσιος]

Καλησπέρα σε όλους μας υπό τις πρεσβείες των σημερινών τιμωμένων Αγίων! Μια δύσκολη σχολική ημέρα έφτασε, δόξα τω Θεώ, στο τέλος της ύστερα από χαοτικές συνθήκες τις δύο τελευταίες ώρες. Φαρισαϊσμός, πλάνη, προκλήσεις, ψέματα. Όλα αυτά μαζί και άλλα πολλά. Ένας υποτιθέμενος φίλος φώναζε και έβριζε, έβγαινε εκτός εαυτού προσπαθώντας να μάς πείσει ότι τα κινητά και οι υπολογιστές έχουν δαιμόνια κ.λπ Οι υπόλοιποι κορόιδευαν, φώναζαν κ.α. Προτίμησα να παραμείνω αδιάφορος και να μην υποβαθμίσω το επίπεδό μου με το να συμμετάσχω στη χάβρα των Ιουδαίων. Φυσικά τα άκουσα γι' αυτό. Ελπίζω η στάση μου να ήταν σύμφωνη με το θέλημα του Κυρίου.

[Μάνος]

Το ότι στη πλειοψηφεία τους εξυπηρετούν δαιμονικούς σκοπούς ναι, αλλά όχι ότι κατεχέται κάτι άψυχο από δαιμόνια! Καλησπέρα!

[Αναστάσιος]

Εμ το ίδιο λέω κι εγώ αλλά δεν βγαίνει άκρη. Ξέρεις κάτι; Όλοι οι κολλημένοι εάν δε φάνε ένα γερό "χαστούκι", δε θα φτιάξουν. Αυτό είναι το συμπέρασμα που βγάζω.

Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον, ελέησον ημάς τους αμαρτωλούς.

[Anastasios68]

Αναστάση μου, πιστεύω ότι έκανες πολύ καλά. Ας λένε, ας φωνάζουν, ας κοροϊδεύουν. Άσε τους να κάνουν αυτό που θέλουν, άσε τους να εκτονωθούν. Δεν το λέω με ύφος υπεροπτικό, ότι δηλαδή και καλά εμείς είμαστε «υπεράνω». Το λέω με την έννοια ότι μοιραία η στάση αυτή θα σταματήσει κάποια στιγμή όταν θα διαπιστώσουν το λάθος τους. Εάν φωνάξεις κι εσύ αντίθετα, τότε η παραπάνω στιγμή μπορεί να καθυστερήσει να έρθει. Προσευχόμαστε για τους ανθρώπους, γνωρίζουμε καλά ότι παρόμοια γίνονται εδώ και αιώνες και δεν χάνουμε ούτε την πίστη, ούτε το κουράγιο μας. Τα συναισθήματα που αισθανόμαστε κάθε Κυριακή και κάθε φορά που μετέχουμε της Θείας Ευχαριστίας, της Ιεράς Εξομολόγησης και όλων των άλλων Ιερών Μυστηρίων της Εκκλησίας μας, μας «φωνάζουν» με ένα τρόπο διαφορετικό, γλυκό, ειρηνικό...

[Αναστάσιος]

Συμφωνώ αγαπητέ κύριε Αναστάσιε και χαίρομαι που συμμερίζεστε κι εσείς αυτή την άποψη. Απλά αυτός που μού κάνει τον φίλο και παριστάνει τον "διδάσκαλο" Χριστιανό, μέ βγάζει εκτός εαυτού. Δόξα τω Θεώ, εγώ προσπάθησα (και νομίζω κατάφερα) να παραμείνω ψύχραιμος. Τού έλεγα ότι και δίκιο να έχει έτσι το χάνει. Λέει και ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος φώναζε, και ότι ο Χριστός φώναζε στους εμπόρους στο ναό του Σολομώντα. Όσο και να προσπαθώ να τόν κάνω να ηρεμήσει, αυτός τίποτα. Ο Κύριος ξέρει γιατί. Εγώ ποτέ δεν ήμουν τέτοιος τύπος, από την άποψη να φωνάζω, να εκνευρίζομαι κ.λπ. Ο συγκεκριμένος με αυτά που λέει δίνει δικαιώματα να τόν κοροϊδεύουν και αυτός πέφτει στην παγίδα τους. Έλεος.

Κύριε της καρδιάς μας Ιησού Χριστέ, ελέησον ημάς τους αμαρτωλούς.

[Πέτρος]

Υπάρχει ο καιρός της σιωπής και ο καιρός της ομιλίας.
Εύγε Αναστάσιε!

[Μάνος]

Oφείλουμε σίγουρα να μιλούμε όταν τίθονται θέματα πίστεως, από κει και πέρα κρίνουμε.

[Αναστάσιος]

Υπάρχει ο καιρός της σιωπής και ο καιρός της ομιλίας.
Εύγε Αναστάσιε!

Ευχαριστώ.

[Αναστάσιος]

Oφείλουμε σίγουρα να μιλούμε όταν τίθονται θέματα πίστεως, από κει και πέρα κρίνουμε.

Οφείλουμε να μιλούμε αδελφέ Μάνο, αλλά όταν επικρατούν συνθήκες ανθρώπινες και όχι χάβρα των Ιουδαίων. Γιατί η συμμετοχή στη χάβρα, υποβαθμίζει και το επίπεδο του καθενός, εάν έχει.