Σκόρπια Πνευματικά Διαμάντια από το Διαδίκτυο

[Νίκος]

Όταν φοβάσαι να ζήσεις έχεις παρέα τον θάνατο σε όλη σου τη ζωή
12 Νοεμβρίου 2021



γράφει ο π. Δημήτριος ΜΤ

Φοβάσαι να ονειρευτείς...
Φοβάσαι να αγαπήσεις...
Φοβάσαι να στηριχτείς κάπου...
Φοβάσαι την αλήθεια...
Φοβάσαι μην πληγωθείς...
Φοβάσαι να εμπιστευτείς...
Φοβάσαι να στηρίξεις κάποιον...
Φοβάσαι να ανοιχτείς...
Φοβάσαι να ζήσεις...

Μετά μου λες ότι φοβάσαι ΜΟΝΟ τον θάνατο!
Μα γιατί τον φοβάσαι;
Ήδη τον έχεις παρέα σε όλη σου την ζωή...

Πηγή: πατηρ Δημητριος ΜΤ : facebook

[Νίκος]

Εάν είσαι άνθρωπος της «αγάπης» χωρίς Θεό...
11/02/2022



γράφει ο Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

Ο καλύτερος τρόπος για να γνωρίσουμε τον Θεό δεν είναι να αγαπήσουμε πολύ, διότι αυτό κρύβει την παγίδα μιας αφηρημένης έννοιας για την αγάπη. Τι σημαίνει αγαπώ; Τί αγαπώ; Πώς αγαπώ;

Βέβαια δεν υπάρχει καλύτερος ή χειρότερος τρόπος αλλά ένας-μοναδικός τρόπος για να γνωρίσουμε τον Θεό. Και αυτός ο τρόπος είναι της Εκκλησίας.
Αυτό σημαίνει ότι ο άνθρωπος που θέλει να γνωρίσει τον Θεό και να κοινωνεί μαζί Του καλείται να ζει τηρώντας τις εντολές Του με υπακοή και ταπεινό φρόνημα.

Σίγουρα ο άνθρωπος που ζει δι’αυτού του τρόπου αγωνίζεται να αγαπήσει τον κάθε άνθρωπο. Όμως πολλές φορές υπάρχει η εξής παρεξήγηση όσο αφορά την αγάπη. Θεωρούν πολλοί άνθρωποι ότι η αγάπη είναι ο Θεός. Όχι, αυτό είναι λάθος. Ο Θεός είναι αγάπη! Η διαφορά είναι τεράστια.

Το να γίνουμε λοιπόν άνθρωποι του Θεού δεν αρκεί μία ρομαντική προσέγγιση του Θείου που βασίζεται στον δικό μας τρόπο, αλλά σε μία συγκεκριμένη ασκητική προσπάθεια του ανθρώπου ο οποίος ζει μέσα στην Χάρη της Εκκλησίας καθ’ολοκληρία.

Ο τρόπος αγιασμού λοιπόν είναι συγκεκριμένος. Ο δρόμος όμως του καθενός διαφορετικός. Ο ένας θα γίνει μοναχός, ο άλλος έγγαμος, ο άλλο μαραγκός, ο άλλος ιατρός…διαφορετικοί δρόμοι. Ο τρόπος όμως παραμένει ο ίδιος. Ο τρόπος της Εκκλησίας: μετάνοια, ασκητική ζωή, ταπείνωση, προσευχή, συμμετοχή στα Μυστήρια, συγχωρετικότητα, απλότητα, ανεξικακία, αγάπη.

Τότε και μόνο τότε ίσως καταφέρουμε να αγαπήσουμε γνήσια, χριστομίμητα, χωρίς ιδιοτέλεια, χωρίς…

Μόνο εάν βρούμε τον Θεό, θα βρούμε και την Αγάπη. Μη ψάχνεις όμως σε λάθος τόπους και με λάθος τρόπους (της λογικής σου). Ο τόπος είναι η Εκκλησία Του, τον τρόπο θα τον διδαχθείς από τον ίδιο τον Θεό.

Αν γίνεις άνθρωπος του Θεού θα έχεις και αγάπη.

Εάν είσαι άνθρωπος της «αγάπης» χωρίς Θεό…τότε σίγουρα και η αγάπη σου είναι νόθα και ψευδής· θα το καταλάβεις με την κακία που ξυπνά μέσα σου όταν αδικείσαι, όταν δεν αναγνωρίζεται η «αγάπη» σου, όταν υβρίζεσαι χωρίς να φταις, όταν απαξιώνεσαι· ταράσσεσαι γιατί η αγάπη σου ήταν

Χωρίς Θεό, μόνο placebo αγάπης κερνάμε ο ένας τον άλλον…τίποτα παραπάνω.

Πηγή: ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

[Νίκος]

Ότι λάμπει δεν είναι ούτε χρυσός ούτε Χριστός
Από facebook 16/10/2022



Γράφει ο π. Λίβυος, εφημέριος του Ι.Ν. Αγ. Ειρήνης Πύργου Μονοφατσίου

Επειδή ότι λάμπει δεν είναι ούτε χρυσός ούτε Χριστός να εξηγήσουμε μερικά πράγματα που ίσως αυτές τις ημέρες τάραξαν την καρδιά μας.

Κατ΄ αρχάς όποιος πάει στην εκκλησία ή βγάζει φωτογραφίες με παπάδες δεν σημαίνει αυτομάτως ότι είναι «άνθρωπος του Θεού». Μπορεί να σημαίνει και το εντελώς αντίθετο. Η θρησκεία δηλαδή να είναι η μεγάλη του κρυψώνα. Το μεγάλο του ψέμα απέναντι στο εαυτό του, την οικογένεια, την κοινωνία, ακόμη και στον ίδιο τον Θεό.

Ο Γιούγκ έλεγε ότι η θρησκεία για πολλούς είναι η μεγαλύτερη άμυνα απέναντι στην ζωντανή παρουσία του Θεού. Χρειάζεσαι νόμους και τύπους όταν δεν αντέχεις την αλήθεια της ουσίας.
Εχει ένα φοβερό στίχο ο μεγάλος ποιητής μας Τάσσος Λειβαδίτης όπου λέει «Φυσικά προσπαθούσε να κρύψει το σακατεμένο χέρι του, έτσι κρατούσε πάντα μια σημαία..»

Ξέρετε πόσες τέτοιες «σημαίες» κρατάμε για να μην φανεί το τραύμα μας; Υποδυόμαστε ρόλους για να ξεγελάσουμε τους πάντες ακόμη και τον ίδιο το εαυτό μας.

Ψέματα και ψεύτικοι παντού. Άλλος κρατάει την «σημαία» του καλού οικογενειάρχη, του πατριώτη, του ανθρώπου της εκκλησίας, του τίμιου και εργατικού, του ηθικού και άμεμπτου και πίσω από αυτές τις μάσκες κρύβεται σκοτάδι που ποτέ δεν συναντήθηκε με το φως. Υπόγεια που ποτέ δεν φωτίστηκαν. Κολάσεις που ποτέ δεν πόθησαν τον παράδεισο.

Τέλος θα ήθελα να ξεκαθαρίσω κάτι ακόμα. Είναι άλλο πράγμα ο αμαρτωλός άνθρωπος κι άλλο ο διεφθαρμένος. Άλλο εκείνος που έχει συνείδηση του λάθους του και παλεύει πολλές φορές στα όρια του θανάτου κι άλλο εκείνος που την αμαρτία την έχει κάνει τρόπο ζωής, αντίληψης και σκοπιμότητας. Που πλέον δεν νιώθει τίποτα για τα θύματα της αμαρτίας του. Ο αμαρτωλός είναι συμπαθής όπως ένας άρρωστος ο διεφθαρμένος είναι απωθητικός γιατί μας θυμίζει τις οσμές της κολάσεως.

Ίσως αυτές τις δύσκολες ημέρες ηχούν όσο ποτέ άλλοτε αναγκαία και σημαντικά τα λόγια του Γερμανού θεολόγου, θύμα των Ναζί, Μπονχέφερ που έλεγε, "το να είσαι Χριστιανός δεν σημαίνει να είσαι θρησκευόμενος αλλά να είσαι Άνθρωπος".

Διότι πολλοί διερωτήθηκαν "μα τι γονείς είναι αυτοί..; ", Το ερώτημα όμως είναι λάθος. Γιατί πολλοί πριν φτάσουμε να ρωτάμε τι "γονείς είναι αυτοί" πρέπει να ρωτήσουμε "ΜΑ ΤΙ ΆΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ". Πρώτα πρέπει να γίνουμε άνθρωποι και μετά γονείς και χριστιανοί.

Πηγή: π.Λίβυος : facebook

Υ.Γ. Οι αναρτήσεις του π. Λίβυου αναδημοσιεύονται στο forum μας με την ευλογία του.

[Νίκος]

Η αγάπη είναι το μαλακτικό που λειαίνει τις σχέσεις των ανθρώπων
19 Οκτωβρίου 2022



γράφει ο π. Δημήτριος ΜΤ

Ό,τι κάνεις στη ζωή, θα το βρεις μπροστά σου. Καλό κάνεις; Καλό θα βρεις. Κακό κάνεις; Κακό θα βρεις.

Η ζωή είναι σαν το τηλέφωνο! Ότι νούμερο πάρεις, αυτό θα σου απαντήσει!

Λείπει η Αγάπη από τη ζωή μας και γίναμε άγριοι και άγνωστοι μεταξύ μας. Η αγάπη είναι μαλακτικό που λειαίνει τις σχέσεις των ανθρώπων.

Πηγή: πατηρ Δημητριος ΜΤ : facebook

[Νίκος]

Τι ξεχωρίζει σήμερα έναν Χριστιανό από τον υπόλοιπο λαό;
Από facebook 20/10/2022



Έγραψε ο μακαριστός Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης (+ 2014)

Μπορεί να πηγαίνεις τακτικά εκκλησία, να διαβάζεις Θεολογικά βιβλία, να έχεις εικόνες αγίων στο σπίτι σου, κομβοσχοίνια στα χέρια σου, να δίνεις ελεημοσύνη, να ακούς ομιλίες θεολογικές, να ταπεινολογείς και να μιλάς πνευματικά. Όμως να είσαι θυμωμένος με τους άλλους.

Στις δυσκολίες να μεμψιμοιρείς. Να μην ικανοποιείσαι με τα λεφτά που έχεις, με τις ανέσεις που έχεις, να νοιώθεις καταπιεσμένος, ανήσυχος, ανικανοποίητος με όλα και όλους, να βρίσκεσαι συνέχεια σε αντιπαράθεση και ανταγωνισμό με ότι και όποιον βρίσκεται δίπλα σου.

Αυτό σημαίνει δεν ζεις Χριστό. Όσο και αν μιλάς για Χριστό. Αυτό μυρίζει θάνατο.

Τι ξεχωρίζει σήμερα έναν Χριστιανό από τον υπόλοιπο λαό; Αν στις δυσκολίες, στους πειρασμούς, μπροστά σε δύσκολους ανθρώπους, δεν έχεις υπομονή, πραότητα, χαρά, απλότητα και κυρίως ταπείνωση, σημαίνει ότι ακόμη δεν έχεις καταλάβει τι σημαίνει εν Χριστώ ζωή.

Πηγή: πατηρ Δημητριος ΜΤ : facebook

[Νίκος]

Να σωπάσουμε και να ακούσουμε τον Θεό
Από facebook 1/12/2022



Γράφει ο π. Λίβυος, εφημέριος του Ι.Ν. Αγ. Ειρήνης Πύργου Μονοφατσίου

Είπα να σωπάσω, να ησυχάσω να προσευχηθώ δίχως λέξεις.
Δίχως εξηγήσεις και λόγια.
Να πω όλα εκείνα που δεν λέγονται, να ακούσω αυτά που ήδη αιώνες υπάρχουν μέσα μου.
Λόγια παντού, φωνές, φασαρία, θόρυβος.
Καταγγελίες, κατηγορίες, μαλώματα και φαγώματα. Αγρίεψαν οι εποχές μας.
Τηλεοράσεις, ραδιόφωνα, εντάσεις και αποστάσεις.
Τώρα έχουμε μεγαλύτερη ανάγκη την σιωπή και προσευχή.
Να μην πούμε τίποτε στο Θεό, τον κούρασαν τα νάρκισσα αιτήματα μας,
καιρός να ακούσουμε Εκείνος τι έχει να μας πει.
Να σωπάσουμε και να ακούσουμε τον Θεό εκεί που πάντα ήταν... μέσα μας.
Σιωπηλός, ταπεινός, ελεύθερος, καθόλου τιμωρός ή εκβιαστικός.
Πάντα παρών, ακόμη και όταν εμείς είμαστε απόντες από το κέντρο μας.
Πάντα να πιστεύει σε εμάς ακόμη και όταν εμείς δεν πιστεύαμε καθόλου σε Εκείνον.
Θέλω να κατέβω μέσα μου, σε αυτά τα σκαλιά που λέει ο Άγιος Ισαάκ,
τα σκαλιά που οδηγούν σε Εκείνον και δεν είναι στον ουρανό αλλά στην καρδιά μου.
Να νιώσω, ότι την πόρτα του Θεού δεν την χτυπάμε από έξω άλλα από μέσα.
Γιατί είναι μέσα μας, βαθιά Αγαπημένος.
Δεν θέλω Κύριε να σου ζητήσω τίποτα παρα μονάχα Εσένα.
Εάν έχω Εσένα τότε τι μπορεί να μου χρειάζεται;
Εάν έχω ειρήνη και χαρά μέσα μου, τι μπορεί να σκοτεινιάσει την ζωή μου;
Η ψυχή μας μιλάει συνεχώς με τον Θεό.
Δεν σταματάει λεπτό να συνομιλεί μαζί Του κι ας μην το καταλαβαίνει ο νους μας.
Ο Θεός ξέρει τι έχεις ανάγκη πριν το ζητήσεις. Εσύ ζήτα μονάχα Εκείνον.
Τον Θεό δε μπορείς να το βρεις σε συναντά Εκείνος.
Η προσευχή δεν είναι πράξη αλλά κατάσταση.
Δεν την βρίσκεις σε βρίσκει.
Δεν κάνεις προσευχή γίνεσαι προσευχή.
Εσύ χρειάζεται μονάχα να περιμένεις, να κάθεσαι προσμένοντας.
Κάθισε, σώπασε, ησύχασε, νιώσε, αισθάνσου, άκου.
Ξέχνα τον "εαυτό" σου εάν θες να τον γνωρίσεις.
Χάσε την ψυχή σου εάν θες να την σώσεις.
Η συνάντηση με τον Θεό είναι σαν να βλέπεις ένα παλιό φίλο, μια παλιά καλή φίλη που έχετε χρόνια να συναντηθείτε, αλλά σαν βρεθείτε δεν χρειάζεται τίποτε να εξηγήσετε, τίποτε να αναλύσετε, όλα είναι γνωστά, οικεία, φυσικά, αγαπητικά και γνώριμα.
Η συνάντηση με τον Θεό είναι μια βαθιά αγκαλιά όταν εσύ ρωτάς έναν σε αγαπάει.

Πηγή: π.Λίβυος : facebook

Υ.Γ. Οι αναρτήσεις του π. Λίβυου αναδημοσιεύονται στο forum μας με την ευλογία του.

[Νίκος]

Το Άγιον Πνεύμα ζει μέσα σου, όταν αισθάνεσαι χαρά και πληρότητα ζωής, ανεξάρτητα από επιτυχίες και κατορθώματα
Από facebook 24/6/2024



Γράφει ο π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος (π. Λίβυος), εφημέριος του Ι.Ν. Αγ. Ειρήνης Πύργου Μονοφατσίου

Το Άγιον Πνεύμα ζει μέσα σου, όταν αισθάνεσαι χαρά και πληρότητα ζωής, ανεξάρτητα από επιτυχίες και κατορθώματα.
Όταν είσαι χαρούμενος κι ας μην έχεις λύσει όλα τα προβλήματα της ζωής σου.
Όταν δεν περιμένεις να είναι όλα «τέλεια» για να ζεις τα δώρα και τις δωρεές του Θεού.
Όταν στα μικρά και ασήμαντα βλέπεις τα μεγάλα και θεϊκά.
Όταν το λίγο το κάνεις πολύ. Έχεις το Πνεύμα του Θεού.
Όταν επιλέγεις να χαμογελάς και να δοξάζεις τον Θεό κόντρα στην γρίνια και μιζέρια των πολλών.
Όταν μπορείς να συγχωρείς και να δίνεις ευκαιρίες στον άλλο, κατανοώντας ότι η απουσία του πονάει περισσότερο από το λάθος που έκανε.
Όταν οι επικρίσεις και τα λόγια του κόσμου δεν φτάνουν στην καρδιά σου, γιατί το Πνεύμα του Θεού σου φανερώνει, την ματαιότητα και παροδικότητα, τόσο εκείνων που σε κατηγορούν, όσο κι αυτών που σε χειροκροτούν.
Όταν ελπίζεις εκεί που όλοι σε μοιρολογούν.
Όταν σηκώνεσαι εκεί που σε είχαν όλοι τελειωμένο.
Όταν βλέπεις εκεί που οι άλλοι απλά κοιτάζουν.
Όταν σωπαίνεις εκεί που πάντες φλυαρούν.
Έχεις το πνεύμα του Θεού, όταν ο πόνος γίνεται εργαλείο εξέλιξης, τα ψυχικά τραύματα και φορτία δύναμη, οι φόβοι δώρα, το κλάμα γέλιο, και όλα τα βάσανα και προβλήματα σου, πύλες που γλυκοκοιτάζουν ουρανό ενώ ακόμη πατάς κόλαση.
Μα κι εάν δεν έχεις τίποτα από όλα τα παραπάνω, πάλι το Άγιον Πνεύμα είναι Εκείνο που σε φωτίζει να ζητάς το Φως δίχως να απογοητεύεσαι από το σκοτάδι.

Πηγή: π.Λίβυος : facebook

Υ.Γ. Οι αναρτήσεις του π. Λίβυου αναδημοσιεύονται στο forum μας με την ευλογία του.

[Νίκος]

Ελεύθερος είναι ο σωσμένος
Από facebook 6/7/2024



γράφει ο π. Χριστόφορος Χρόνης, καθηγητής στη Θεολογική του ΕΚΠΑ, κληρικός της Ι.Μ. Αιτωλίας και Ακαρνανίας (Ι.Ν. Αγ. Χριστόφορου Αγρινίου)

Όλοι θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι. Ο ελεύθερος είναι σωσμένος.

Η ελευθερία είναι μια καλή σύγχρονη λέξη για τη «σωτηρία». Το να σωθείς από τον Χριστό σημαίνει να απελευθερωθείς από την αμαρτία και το θάνατο.

Πείτε τη λέξη «σωτηρία» σε μια συζήτηση και θα δείτε τι κραδασμούς θα προκαλέσει. Κάποιοι θα αντιδράσουν με αμηχανία και θα αλλάξουν θέμα όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Άλλοι θα αντιδράσουν με πλήξη. Άλλοι θα χαμογελάσουν ειρωνικά αντί να κοκκινίσουν από ντροπή, γιατί γι' αυτούς οι όροι «αμαρτία» και «σωτηρία» ανήκουν σε ένα παραδοσιακό θρησκευτικό λεξιλόγιο, που είναι πλέον ξεπερασμένο και χωρίς νόημα. Άλλοι θα περιέλθουν σε σύγχυση, γιατί δεν έχουν ιδέα πως πρέπει να οριστεί η «σωτηρία».

Μιλήστε για «ελευθερία», ωστόσο, και το ενδιαφέρον των ανθρώπων κεντρίζεται αμέσως. Είμαστε δούλοι των παθών και της αμαρτίας και νομίζουμε ότι είμαστε ελεύθεροι. Παραλογισμός. Μόνο ο Χριστός ελευθερώνει και σώζει.

Πηγή: π. Χριστόφορος Χρόνης : facebook

[Νίκος]

Κι όταν τρέχουμε μακριά από τον Θεό, γνωρίζουμε ότι δεν έχουμε άλλο τόπο ανάπαυσης
facebook 15/7/2024



γράφει ο π. Χριστόφορος Χρόνης, καθηγητής στη Θεολογική του ΕΚΠΑ, κληρικός της Ι.Μ. Αιτωλίας και Ακαρνανίας (Ι.Ν. Αγ. Χριστόφορου Αγρινίου)

Ακόμα κι όταν τρέχουμε μακριά από τον Θεό, ενδόμυχα γνωρίζουμε ότι δεν έχουμε άλλο τόπο ανάπαυσης, κανένα άλλο σπίτι. Χωρίς Αυτόν είμαστε χαμένοι, είμαστε αδέσποτοι.

Η μεγαλύτερη χαρά πηγάζει από την ενεργοποίηση της ενυπάρχουσας ικανότητας να γνωρίζουμε τον Θεό, να έχουμε προσωπική σχέση μαζί του, να Τον αγαπούμε και να Τον προσκυνούμε.

Πράγματι, είμαστε περισσότερο ανθρώπινοι. όταν είμαστε γονατισμένοι μπροστά στον Δημιουργό μας.

Πηγή: π. Χριστόφορος Χρόνης : facebook

[Νίκος]

Θα μάθεις να ευχαριστείς εκείνους, που έβγαλαν στην επιφάνεια τον καλύτερο σου εαυτό
facebook 30/7/2024



γράφει ο π. Δημήτριος ΜΤ

Στη ζωή θα συναντήσεις ανθρώπους, που θα σε αγαπήσουν και ανθρώπους που θα σε μισήσουν..

Ανθρώπους που θα σε βοηθήσουν κι ανθρώπους που θα σε χρησιμοποιήσουν..

Ανθρώπους που θα σε κρίνουν κι ανθρώπους που θα σε κατανοήσουν..

Στο τέλος θα καταλάβεις ότι καθεμία συνάντηση, συμβαίνει για κάποιο λόγο και ότι από όλους κάτι θα έχεις πάρει..

Έτσι θα είσαι σε θέση να καταλάβεις ποιος είσαι, ποιος είναι ο δρόμος σου και ποιους ανθρώπους θες να κρατήσεις κοντά σου..

Και πάνω απ’ όλα θα μάθεις να αναγνωρίζεις και να ευχαριστείς εκείνους, που, είχαν την ικανότητα να σου βγάλουν στην επιφάνεια, τον καλύτερό εαυτό σου..

Είναι αυτοί οι ιδιαίτεροι άνθρωποι που θα μείνουν πάντα στην καρδιά σου..

Πηγή: πατηρ Δημητριος ΜΤ : facebook