Ορθοδοξία

aposal έγραψε:

Αναστάσιος έγραψε:Γιατί πρέπει να μετανοούμε όταν βρίσκεται μπροστά μας ο κίνδυνος κι η ασθένεια και να μην είμαστε διαρκώς σε μετάνοια; Ίσως να μην συνέβαιναν όλα αυτά αν μετανοούσαμε συχνότερα.

Σύμφωνοι.
Αλλά, δυστυχώς, δεν είμαστε πολύ κοντά στον Θεό. Τον σκεφτόμαστε μόνον όταν αντιμετωπίζουμε κάποιο πρόβλημα και πρέπει να ζητήσουμε την βοήθειά Του. Ακόμη και σ' αυτήν την περίπτωση θα έχουμε όφελος αρκεί, αν ξεπεράσουμε το πρόβλημα, να μην Τον ξεχάσουμε πάλι.
Εμείς όμως, που υποτίθεται είμαστε πιο κοντά Του, έχουμε χρέος να εντατικοποιήσουμε τον αγώνα μας (μετάνοια + προσευχή) γιατί μπορεί να κάνει θαύματα και να γυρίσουν κάποιοι αδελφοί μας που πελαγοδρομούν μακριά από το λιμάνι.

Συμφωνώ κι εγώ.
Προσωπικά, προσεύχομαι πάντα ώστε όλοι όσοι είναι μακριά Του να επιστρέψουν στο Σπίτι. Ελπίζω όλοι όσοι υποτίθεται ότι είναι κοντά Του να κάνουν το ίδιο.
Εύχομαι αυτός ο κίνδυνος να μάς κάνει να είμαστε όλοι διαρκώς κοντά του, κι όχι μόνο όταν κινδυνεύουμε.

Καλημέρα σε όλο το φόρουμ!
Τι ωραία παρασκευιάτικα να τρως πρωί πρωί μια ωραία κασσερόπιτα με τον καφέ σου...

Καλημέρα σας παιδιά, πάντοτε ζητώντας τις πρεσβείες των Αγίων μας!
Πέτρο, όπως λέει και το γνωστό τραγούδι, I don't drink coffee, I take tea my dear

Τι κάνει η μονή Διονυσίου Τάσο;

Μια χαρά είναι