Ορθοδοξία

ΦΟΒΙΣΜΕΝΟ ΣΚΙΑΧΤΡΟ
Ένα άγχος
κάθε λίγο
έρχεται να λιώσει
το κορμί μου.

Τα σωθικά μου γδέρνει,
μου ρίχνει τα μαλλιά,
κάνει γοργούς
τους χτύπους
της καρδιάς μου.

Για πράγματα ανόητα,
όταν
το καλοσκέφτομαι.

Όλα περνάνε τελικά.

Κι αναρωτιέμαι
αν πρέπει ν’ αρρωσταίνω
για βλακείες
ανοησίες
φαντασίες.

Πέφτουν σταγόνες
κι εγώ
τις βλέπω
καταιγίδα.

Έρχεται
ένα γατάκι
να με γλύψει
κι εγώ το βλέπω πάνθηρα
που απειλεί
να με σπαράξει.

Απλώνεις συ
το χέρι σου
και βγάζω
εγώ πιστόλι.

Αγχώθηκα
πως κινδυνεύω
ολότελα
σε κάθε άγγιγμά σου.
Το άγχος μου
με κάνει να σε βλέπω
φοβισμένα
απόμακρα
καχύποπτα.

Σαν απειλή ζωγράφισα
το βλέμμα σου
στο άρρωστο
μυαλό μου.

Θεέ μου,
έλα να διώξεις
την απάτη του.
Το ψέμα και
τα παραμύθια
που μου λέει.

Πριν
φαλακρός τελείως
μείνω,
φτωχός
σα σκιάχτρο φοβισμένο.

π. Ανδρέας Κονάνος
πηγή : facebook

ΔΥΣΚΟΛΑ ΤΑ ΕΥΚΟΛΑ

Δύσκολο
να λες πάντα
αλήθεια.

Να ζητάς όταν πονάς
βοήθεια.

Να παραδέχεσαι
το λάθος σου.

Να φαίνεσαι ευάλωτος,
αδύναμος,
ευαίσθητος,
να κλαις.

Τελικά,
τα πιο απλά
-που 'ναι λυτρωτικά
και φέρνουνε
ανάσταση-
έγιναν δύσκολα
αμάθητα
και απαγορευμένα.

π. Ανδρέας Κονάνος
πηγή : facebook

ΦΟΥΣΚΩΜΕΝΑ ΠΟΤΆΜΙΑ

Τα ποτάμια
που τρέχουν
στην ψυχή σου
ξέχειλα,
άσε τα κάπου
να χυθούν
και να ξεσπάσουν.

Αλλιώς
σύντομα
θα σε πνίξουν
εντελώς.

Μη ξεχνάς,
από ρυάκι άρχισαν
ακίνδυνο.

Και τώρα φέρνουν
φόβο
επικίνδυνο.

Και γράφουν
μέσα σου
τη λέξη
¨απελπισία¨.

π. Ανδρέας Κονάνος
πηγή : facebook

ΚΑΛΗ ΔΙΑΘΕΣΗ

Με συγκινούν
οι κορυφές
μα τρέμω
τον ανήφορο.

Μιλώ θερμά
για την ταπείνωση
μα μη μου κάνεις
παρατήρηση.

Θέλω ν’ αδυνατίσω
αλλά
με σοκολάτα
και πιτόγυρα.

Με συγκινεί ο Θεός
μα
μόνο αυτό.

Δεν θέλω κάτι
παραπάνω.

Πάντως
δεν μπορείς
να πεις.
Από διάθεση
πάω καλά.

π. Ανδρέας Κονάνος
πηγή : facebook

ΚΑΛΗ ΔΙΑΘΕΣΗ

Με συγκινούν
οι κορυφές
μα τρέμω
τον ανήφορο.

Μιλώ θερμά
για την ταπείνωση
μα μη μου κάνεις
παρατήρηση.

Θέλω ν’ αδυνατίσω
αλλά
με σοκολάτα
και πιτόγυρα.

Με συγκινεί ο Θεός
μα
μόνο αυτό.

Δεν θέλω κάτι
παραπάνω.

Πάντως
δεν μπορείς
να πεις.
Από διάθεση
πάω καλά.

π. Ανδρέας Κονάνος
πηγή : facebook

ΜΑΤΩΜΕΝΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ

Πίσω από κάθε επιλογή
του βίου μου
ένας μεγάλος πόθος
και καημός
ή μια πληγή
πάντα θα
κρύβεται.

Μου’ πε ανοιχτά
ένας καλόγερος παλιά:
εγώ μάνα
δε γνώρισα
στη δύσκολη ζωή μου.

Κι ήρθα στο Περιβόλι αυτό
της Παναγιάς
κι έκανα μάνα μου
γλυκιά
τη μάνα όλου
του κόσμου.

Αυτή η επιλογή μου
τελικά
-αν θέλουμε να πούμε μιαν αλήθεια-
δεν ήταν πόθος θεϊκός
απόλυτα
ως τη βαθιά
του ρίζα.

Έλεγα σ' όλους
εύκολα
πως το 'χω κάνει
τάμα,
μα μέσα μου σιγόκλαιγα
κι έψαχνα
μια μάμα.

υγ.: Ισχύει και για γάμους, παντρειές και σχέσεις,
και άλλα πολλά θεοτικά και άγια
που δύσκολα να δεις - και να παραδεχτείς!- γιατί πραγματικά τα κάνεις.

π. Ανδρέας Κονάνος
πηγή : facebook

ΒΑΡΙΕΜΑΙ

Την υπόσχεση
ανάγκης.

Την εκμετάλλευση
τη συστηματική.

Τα λόγια που δε βγάζουν
πουθενά.

Τα ίδια
και τα ίδια.

Ταξίδια βαρετά
χωρίς ανθρώπους π’ αγαπάω
δίπλα μου.

Το καλοκαίρι
που τονίζει
το χειμώνα μου.

Τις όμορφες στιγμές
που γρήγορα
τελειώνουν.

Τον εαυτό μου
που πάντα θέλει
ντάντεμα
σα το μικρό
παιδί.

Τους νεκροθάφτες
που μιλούν
για τη ζωή.

Τον Οδυσσέα
που με βγάζει
από τη βάρκα του.

Τα χαμόγελα
της υποκρισίας.

Την αγάπη
την ψεύτικη.

Την ορθοδοξία
του Φαρισαίου.

Τα κλειδιά
που δεν ανοίγουν
καμιά πόρτα.

Τις ομπρέλες
που στάζουν.

Τα παπούτσια
που μου πληγιάζουν
τα πόδια.

Τους παπάδες
που κρατούν
αστροπελέκια
καμαρώνοντας.

Τους φάλτσους
που γινήκαν
πρωτοψάλτες
με μισθό.

Το ψέμα που βγάζει
μάτι.

Το φίλο που ρίχνει
στην πληγή μου
αλάτι.

π. Ανδρέας Κονάνος
πηγή : facebook

ΠΑΝΘΗΡΕΣ ΚΙ ΑΓΡΙΑ ΜΩΡΑ

Όταν κλαίει
το μωρό σου
σπεύσε πάρε το αγκαλιά
γέμισέ το με φιλιά.

Μα να θυμάσαι
πως μωρό
δεν είναι μόνο
το εννιά μηνών σου βρέφος
που κοιμάται μακαρίως
στη χρωματιστή του
κούνια.

Μα κι ο σκληρός σου
σύζυγος,
το άστατο παιδί σου
η δόλια η γυναίκα σου
η στρίγκλα η πεθερά σου.

Όλοι μας είμαστε
μωρά,
ντυμένοι
άγριο δέρμα.

Με δόντια
άγριου πάνθηρα
με γλώσσα παθιασμένη.
Μα αν προσέξεις
πιο βαθιά θα βρεις
καρδιά
θλιμμένη.

Που περιμένει
μιας μαμάς το χέρι
ν’ ακουμπήσει
και σα λευκοπερίστερο
στου ουρανού
την απλωσιά
τρελό χορό να στήσει.

π. Ανδρέας Κονάνος
πηγή : facebook

Η ΔΙΑΙΤΑ ΤΗΣ ΦΟΡΜΑΣ

Ήθελες
να κάνεις δίαιτα
και το πέτυχες.
Όλη μέρα πρόσεχες.

Μα το βραδάκι ξύπνησες
αλαφιασμένος
λες και μπουκάρανε στο σπίτι
οι γερμανοί
κι έχουμε πάλι κατοχή.

Λες και μετάνιωσες
για την απόφαση
που πήρες.

Σα να ‘ρθανε
τα ύστερα του κόσμου
και δε θα ξημερώσει πάλι
να κάτσεις
και να φας
ξανά.

Κι έσπευσες στην κουζίνα.
Για γλυκό.

Κι έφαγες
κάτι απλό.
Σου είπε ο γιατρός
να τρως
με μέτρο.

Και εσύ,
πιστό παιδί κι υπάκουο,
το τήρησες.

Παίρνεις το μέτρο
και κοιτάς
που πέφτει
αυτή η μέση.
Και, χρακ, το κόβεις
κι αρχινάς.
Μισή φορμίτσα κέικ.
Αυτό μονάχα
έφαγες.

Από τη φόρμα,
το μισό.

Καλή χώνεψη
τώρα.

Κυρίως στις τύψεις.

π. Ανδρέας Κονάνος
πηγή : facebook

ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΚΟΛΛΥΒΑ

Νιώθω ένα ρίγος
όταν κοιτάζω την καρδιά σου
τα εσώψυχα
και μυστικά σου.

Με τρομάζουν όμως
οι πολλές σου
ενοχές.

Ο εθισμός στο κλάμα,
την απόγνωση
και την απελπισία.

Λυπάμαι που δεν μπορώ
να συμετάσχω
σ' αυτό το πάρτυ
της ατέλειωτης μιζέριας μερικών,
που θέλουν
να μοιράζουν κόλλυβα
με φουντουκάκι τραγανό
και καρυδόψιχα
για να ακούν
διαρκώς ¨συλλυπητήρια¨.

Σου λέω
κάτι ευχάριστο,
μα δεν σ' αρέσει
βλέπω,
διότι βολεύτηκες
στην κλάψα και μιζέρια
μια ζωή.

Please, κάνε κάτι!

Πάντως,
φίλος στο δράμα αυτό
δε γίνομαι.

Έφτυσα αίμα
για να βρω
την έξοδο από το μπαρ
που σύχναζα
κι εγώ για χρόνια
δίπλα στο όμορφο
νεκροταφείο.

Από τότε όμως
που έμαθα
ότι Χριστός ανέστη,
την έκανα
για κεντρικότερα,
δίπλα στην παιδική χαρά
που οι φύλακες
μοιράζουν
κατακόκκινα μπαλόνια
και αυγά πασχαλινής
χαράς.

Και ταπεινά στο λέω
φίλε μου,
follow me.

Για να γελάσει
το χειλάκι σου
λιγάκι.

π. Ανδρέας Κονάνος
πηγή : facebook