Ορθοδοξία

Ο Αρσανάς της Ι.Μ. Σίμωνος Πέτρας


Η Ι.Μ. Σίμωνος Πέτρας


Η Ι. Μ. Διονυσίου κάτω από το χιονισμένο Άθωνα


Η Ι. Μ. Διονυσίου καθώς πλησιάζουμε με το καράβι

Στην είσοδο της Ι.Μ. Διονυσίου η εικόνα του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου μαζί με τους κτήτορες της Μονής


Η Εικόνες στο υπέρθυρο της εισόδου της Ι.Μ. Διονυσίου


Το ιερό του Καθολικού της Ι.Μ. Διονυσίου. Ο υπόλοιπος ναός είναι κολλημένος στις πτέρυγες της Μονής.


Το παρεκκλήσιο του Αγίου Νήφωνος και το νεκροταφείο της Ι.Μ. Διονυσίου

Η νότια πλευρά της Ι.Μ. Διονυσίου










Φωτογραφίες της Ι.Μ. Διονυσίου από το λιμάνι με βροχερό καιρό (κατά την αναχώρηση)


Το κελλί απέναντι από την Ι Μ. Διονυσίου (που έμενε ο μακαριστός Γερ. Θεόκλητος).

Οι εικόνες των αγίων Δημητρίου και Γεωργίου που βρίσκονται στο Αρχονταρίκι της Ι.Μ. Ξενοφώντος και είναι αντίγραφα των αυθεντικών εικόνων του 12ου αιώνα, που είναι στο μουσείο της Μονής


Το τζάκι στο 2ο όροφο του ξενώνα της Ι.Μ. Ξενοφώντος


Το εσωτερικό του 2ου ορόφου του ξενώνα της Ι.Μ. Ξενοφώντος


Επιγραφή στο τοίχο του ξενώνα

Εικόνα των αγίων Δημητρίου και Γεωργίου που βρίσκεται επίσης στον ξενώνα, αντίγραφο εικόνας του 16ου αιώνα που βρίσκεται στο μουσείο της Ι.Μ. Ξενοφώντος


Το μπαλκόνι του 2ου ορόφου του ξενώνα της Ι.Μ. Ξενοφώντος. Αριστερά διακρίνεται ο Παναγιώτης.




Φωτογραφίες της Ι.Μ. Ξενοφώντος λουσμένης στο φως ενός λαμπρού απογευματινού ήλιου, από την προβλήτα του μοναστηριού


Τα σκαλιά που οδηγούν στην κεντρική είσοδο της Ι.Μ. Ξενοφώντος


Η νέα πολύ μεγαλύτερη και πλούσια "έκθεση" της Ι.Μ. Ξενοφώντος

πολύ καλές οι φωτο.ευχαριστούμε

Να προσθέσω και εγώ τις φωτογραφίες που τράβηξα με το κινητό μου από την επίσκεψή μας.


Σίμωνος Πέτρας


Μονή Διονυσίου

















Υπέρθυρη τοιχογραφία στη Μονή Διονυσίου


Θέα από τη Μονή Διονυσίου


Από αριστερά ο Παντελής, ο Παναγιώτης και ο Τάσος.


Κρήνη της Μονής Διονυσίου


Ο Αρσανάς από το μπαλκόνι της Διουνυσίου


Αρσανάς Διονυσίου


Η χαράδρα δίπλα στη Διονυσίου


Ηλιοβασίλεμα στη Διονυσίου με φόντο τη Σιθωνία


Περιμένοντας το καράβι για τη Δάφνη. Από αριστερά ο Στέλιος, ο Παναγιώτης, ο Νίκος και ο Παντελής.


Από αριστερά ο Παναγιώτης, ο Νίκος, ο Παντελής και εγώ.


Από το παράθυρο της Μονής Ξενοφώντος


Κελιά της Μονής Ξενοφώντος


Από το μπαλκόνι της Ξενοφώντος


Η Σιθωνία απέναντι


Χειρόγραφα Βυζαντινά από το μουσείο της Ξενοφώντος


Εικόνα από το Μουσείο Μονής Ξενοφώντος














Έκδοση της Λογικής του Ευγένιου Βούλγαρη 1778




Περιμένοντας το καράβι για Ουρανούπολη






Από αριστερά ο Τάσος, ο Νίκος, ο Παντελής και ο Παναγιώτης σε αποχαιρετιστήρια φωτογραφία.

Ο Τάσος και ο Αχιλλέας μου ζήτησαν να μην αργήσω να δημοσιεύσω την περιγραφή της συνάντησης, οπότε απολογούμαι για την καθυστέρηση. Πρέπει να ομολογήσω, ότι η πολύ χαμηλή συμμετοχή αυτού του προσκυνήματος με προβλημάτισε για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι φάνηκε σαν να παρακαλάμε εμείς αυτούς, που συνήθως αποτελούν την ομάδα των προσκυνητών, αντί να μας ζητούν εκείνοι να τους συμπεριλάβουμε στο προσκύνημα και ο δεύτερος είναι ότι είμαι βέβαιος πως άλλοι φίλοι μας θα ήθελαν να συμμετάσχουν, αλλά δεν το κατάφεραν, λόγω του περιορισμένου αριθμού των συμμετοχών.

Νομίζω ότι η επιθυμία συμμετοχής φαίνεται από την ευκολία της ματαίωσης της. Καταλαβαίνω κάποιον να ματαιώσει, επειδή του έτυχε ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας ή οικογενειακό πρόβλημα ή έστω μια αξεπέραστη επαγγελματική υποχρέωση, αλλά δεν καταλαβαίνω εκείνους που φοβήθηκαν το λίγο (για τις συνθήκες της Β. Ελλάδας) κρύο ή θυμήθηκαν ότι στις 14 του μήνα ήταν του ..."άγίου" Βαλεντίνου .

Έτσι από 13 συμμετοχές που είχαμε μέχρι μια βδομάδα πριν την αναχώρησή μας, βρεθήκαμε στην Ουρανούπολη την Παρασκευή μόνο 6 προσκυνητές, 4 από την Κοζάνη και 2 από την Αθήνα. Υπόσχομαι ότι στο επόμενο προσκύνημα θα συμμετάσχουν μόνο αυτοί που πραγματικά το έχουν ανάγκη και το θέλουν πολύ.

Όλη αυτή η ιστορία έχει μια εξήγηση. Άλλοι από μας πηγαίνουμε στο Άγιο Όρος για να ζήσουμε μια πνευματική ανάταση κι έτσι ν' ανανεώσουμε τις ψυχικές μας δυνάμεις για τον καθημερινό αγώνα, τον πνευματικό και τον βιοτικό, και άλλοι πηγαίνουμε στο Άγιο Όρος για να ξεσκάσουμε, ν' αλλάξουμε παραστάσεις από τις καθημερινές σκοτούρες, να επισκεφτούμε τα υπέροχα προσκυνήματα του Όρους, να γνωρίσουμε Γέροντες ή ακόμη και για την καλή παρέα. Μόνο αυτούς που νοιώθουν, ότι την πνευματική ανάσα που τους δίνει το Άγιο Όρος την έχουν πραγματικά ανάγκη, θα ήταν αμαρτία να μην τους συμπεριλάβουμε στα προσκυνήματα. Τους υπόλοιπους, αν μπορούμε θα τους παίρνουμε (επειδή ποτέ δεν ξέρεις) και αν όχι θα τους έχουμε υπόψη μας για μια άλλη φορά.

Σε καμιά περίπτωση δε θα ήθελα το προσκύνημα μας στο Άγιο Όρος να μετεξελιχθεί σε τουρισμό. Είναι άδικο για τους πατέρες στο Όρος που αγωνίζονται να μας φιλοξενήσουν μέσα σ' όλες τις άλλες ασχολίες τους και με τα πενιχρά μέσα που διαθέτουν (λόγω της κρίσης), αλλά και για όσους θέλουν να πάνε για προσκύνημα και δεν τους δίνεται η ευκαιρία λόγω της κοσμοσυρροής.

Και τώρα που τελείωσα με την ...γκρίνια καιρός ν' αρχίσω με την περιγραφή, όμως θα μου επιτρέψετε να το κάνω σε λίγο.