Ἀριθμ. Πρωτ. 1594 Ρέθυμνο, Χριστούγεννα 2015
Ἀριθμ. Ἐγκυκλίου 7/2015
Πρός
τόν Ἱερό Κλῆρο, τίς Μοναστικές Ἀδελφότητες καί τόν εὐσεβῆ λαό
τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ρεθύμνης καί Αὐλοποτάμου.
Ἀγαπητά μου παιδιά τῆς Τοπικῆς μας Ἐκκλησίας,
Οἱ Ἑορτές τῆς Θείας Ἐνανθρωπήσεως ἔρχονται ξανά νά ἁπαλύνουν τόν πόνο μας καί νά μᾶς δώσουν δύναμη καί ἐλπίδα, πού τόσο χρειαζόμαστε ἰδιαίτερα σήμερα πού δοκιμάζονται οἱ ἀντοχές μας, οἱ ὑπομονές μας, οἱ ψυχικές μας δυνάμεις ἀπό ὅσα γίνονται μέσα μας καί γύρω μας. Ἔρχονται γιά νά πληρώσουν ἀπό χαρά τίς ψυχές ὅλων ἐμᾶς πού πιστεύομε στόν Ἐνανθρωπήσαντα Κύριό μας καί ἀνήκομε στό Ἅγιο Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας Του. Τήν χαρά αὐτή πού ἐξακτίνωσε σέ ὅλη τήν Δημιουργία ὁ Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης Χριστός. Τήν χαρά πού μήνυσε ὁ οὐρανός μέ τόν ὑπέρλαμπρο καί ὑπερφυῆ του ἀστέρα. Τήν χαρά πού οἱ ἅγιοι Ἄγγελοι εὐαγγελίσθηκαν στούς ἀνθρώπους ἀναγγέλλοντας πώς μέ τήν Γέννηση τοῦ Χριστοῦ δόθηκε, γιά πρώτη φορά στήν ἱστορία, ἡ δυνατότητα γιά τήν ἀληθινή «ἐπί γῆς εἰρήνη» καί τήν ἀνυπόκριτη ἀγάπη.
Αὐτή ἡ δυνατότητα ὅμως, ἀπό τήν πρώτη κιόλας στιγμή, ὅπως ὅλοι γνωρίζομε, ἄρχισε νά πολεμεῖται σκληρά καί ἀδυσώπητα ἀπό ἀντίθεες καί ἀντίθετες δυνάμεις, ἀπό φίλαυτους ἡγεμονίσκους πού θεωροῦν ὅτι πρέπει οἱ ἄλλοι νά θυσιάζονται γιά ἐκείνους, ὅπως ὁ μανιώδης Ἡρῴδης, ὁ ὁποῖος, καθώς ψάλλομε, «ἐταράττετο, Χριστὸν ἀνελεῖν, ὁ θεομάχος φρυαττόμενος» καί δέν δίστασε νά ὁδηγήσει στόν πρόωρο θάνατο χιλιάδες νήπια, προκειμένου νά φονεύσει, ὅπως ἀνοήτως ἐπεδίωκε, τόν Χριστό. Ὁ ἀνελέητος αὐτός καί θηριώδης βασιλιάς, ἐξαιτίας τῆς μανίας τοῦ ὁποίου, ὁ Θεάνθρωπος Λυτρωτής μας ἔγινε μετανάστης καί κυνηγημένος πρόσφυγας. Ἀφοῦ, ὡς γνωστόν, ἡ Ἁγία Οἰκογένεια κατέφυγε στήν Αἴγυπτο, ἀναζητῶντας τήν ἀσφάλεια πού ἡ ἰδιαίτερη πατρίδα τους δέν μποροῦσε νά τούς προσφέρει. Ἀλήθεια, πόσο κοντά μας καί μπροστά μας νιώθομε αὐτά τά συγκλονιστικά γεγονότα τῆς πίστεώς μας, ἰδιαίτερα σέ τούτους τούς δυσχείμερους καιρούς, κατά τούς ὁποίους γινόμαστε, γιά μία ἀκόμη φορά στήν πολυτάραχη ἀνθρώπινη ἱστορία, θεατές μιᾶς ἀνάλογης ἀνείπωτης τραγωδίας.
Καί μάλιστα ἐκεῖ ὅπου ὁ Χριστός γεννήθηκε πραγματικά, σέ ἐκείνη τήν πολύπαθη καί ἀνειρήνευτη ἕως καί σήμερα γειτονιά. Ἐκεῖ ἀπό ὅπου καί σήμερα πάλι διώκεται καί πολλοί σύγχρονοι μάρτυρες προστίθενται στό Ἁγιολόγιο τῆς Ἐκκλησίας μας. Ὁ Χριστός γεννήθηκε πραγματικά, καί ἔγινε ἡ ὁρατή καί ἐνυπόστατη ἔκφραση τῆς ἀγάπης, τῆς ἀλληλεγγύης, τῆς φιλανθρωπίας, τῆς ἐλεημοσύνης, τῆς καταλλαγῆς, τῆς συμφιλίωσης καί τῆς συγγνώμης. Ὁ Χριστός γεννήθηκε πραγματικά, καί μαζί Του ἀναπτερώθηκαν ὅλες οἱ προσδοκίες καί οἱ ἐλπίδες μιᾶς ταλαιπωρημένης καί καθημαγμένης ἀπό τήν κακία ἀνθρωπότητας. Ὁ Χριστός γεννήθηκε πραγματικά, καί μαζί Του ἀναγεννήθηκε ὁ Ἄνθρωπος καί ἀποκαταστάθηκε στό «πρωτόκτιστον κάλλος» τῆς Δημιουργίας. Ἦλθε καί συναναστράφηκε μαζί μας καί μᾶς ἔφερε τήν χαρά ἐκείνη, τήν ὁποία κανείς δέν μπορεῖ πλέον νά μᾶς στερήσει.
Γι᾿ αὐτό, ἀδελφοί μου, ἄς ζήσομε καί τοῦτα τά εὐλογημένα Χριστούγεννα ὅπως θέλει Ἐκεῖνος, πού «δι’ ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους καί διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν» γεφύρωσε τόν οὐρανό μέ τή γῆ καί ἕνωσε τά πάντα μέσα στήν ἀπέραντη ἀγάπη Του. Ἄς ζήσομε τίς εὐφρόσυνες τοῦτες ἡμέρες τοῦ Ἁγίου Δωδεκαημέρου μέ «νοῦν Χριστοῦ», κλείνοντας μέσα στή θαλπωρή τῶν καρδιακῶν μας χώρων καί στήν προσωπική μας προσευχή ὅλους ἐκείνους τούς κατατρεγμένους καί τούς θλιβομένους, γιά τούς ὁποίους ὁ Χριστός «ἔκλινεν οὐρανοὺς καὶ κατέβη», γιά τούς ὁποίους ἵδρυσε μέ «αἷμα καὶ πῦρ καὶ ἀτμίδα καπνοῦ» τήν Ἁγία Του Ἐκκλησία. Ἀλλά καί ὅλους πού μάχονται τήν Πίστη, πού φρονοῦν διαφορετικά, πού ζοῦν ἀλλοτριωμένοι ἀπό τό Θεῖο Θέλημα. Εἶναι ἀδελφοί μας, παιδιά τοῦ ἴδιου Πατέρα Θεοῦ. Καί μέσα μας μόνο ἀγάπη πρέπει νά ὑπάρχει γι᾿ αὐτούς, συγχώρηση καί προσμονή ἐπιστροφῆς.
Εὐλογημένα παιδιά τῆς Τοπικῆς μας Ἐκκλησίας,
Μέ ἀπέραντη ἀγάπη σᾶς εὐχόμαστε χρόνια πολλά καί πλημμυρισμένα ἀπό τήν χαρά καί τό φῶς τοῦ ἀνατείλαντος Ἡλίου τῆς Δικαιοσύνης. Αὐτήν τήν ἀνεκλάλητη χαρά καί αὐτό τό ἀνέσπερο φῶς, πού καμμία σκιά τοῦ κόσμου τούτου δέν μπορεῖ νά ἀποκρύψει, νά κρατᾶτε πάντοτε ζωηρά στίς παλλόμενες ἀπό θεία ἀγάπη καί θεϊκή φιλανθρωπία καρδιές σας. Μέ αὐτήν τήν χαρά καί μέ αὐτό τό φῶς ἀπαντοῦμε ἐμεῖς οἱ Χριστιανοί στίς μετέωρες ἀπειλές κάθε σύγχρονου Ἡρῴδη. Ὅλοι ἐμεῖς, οἱ ἀδελφοί τοῦ Χριστοῦ, πού γινόμαστε, ὅπως Ἐκεῖνος, ἐλεήμονες πρός τούς ἐλαχίστους ἀδελφούς Του, δέν ἔχομε νά φοβηθοῦμε κανένα καί τίποτε ἀπό ὅσα ζοφερά μᾶς περιβάλλουν. Γιατί ζοῦμε καί κινούμαστε χωρίς μισαλλοδοξίες καί κάθε ἔννοια ρατσισμοῦ μᾶς βρίσκει ἀντίθετους. Καί ἀκόμη γιατί γνωρίζομε πώς τόν Χριστό τῆς καρδιᾶς μας δέν μπορεῖ νά τόν ἐκδιώξει κανείς καί τίποτε, ἐκτός ἀπό τίς δικές μας ἀστοχίες, τά δικά μας λάθη καί τή δική μας ἀμετανοησία. Ὁ Χριστός τελικά γι’ αὐτό ἦλθε. Γιά νά μᾶς δώσει τήν δύναμη νά διορθώσομε τά λάθη μας καί νά ἀναδιατάξομε ἀγαπητικά πρός κάθε κατεύθυνση τίς ζωές μας, ἐνεργῶντας σέ κάθε περίσταση ὅπως θά ἐνεργοῦσε Ἐκεῖνος, ὥστε νά εὐθυγραμμισθοῦμε πλήρως μέ τήν ἄπειρη ἀγάπη Του καί τό μέγα ἔλεός Του.
Μέ αὐτές τίς ἑόρτιες σκέψεις καί μέ ἐγκάρδιες πατρικές εὐχές σᾶς ἀσπαζόμαστε αὐτές τίς Ἅγιες Ἡμέρες τῆς Πίστεώς μας. Νά τίς χαρεῖτε καί νά τίς ἑορτάσετε μέ ὅλη τήν δύναμη τῆς ψυχῆς σας, γιά νά κλείσετε βαθειά μέσα σας τά ἅγια μηνύματα πού ἐκπέμπουν.
Μέ τήν ἀγάπη Ἐκείνου πού ἔγινε ὅπως ἐμᾶς γιά ἐμᾶς σᾶς ἀγκαλιάζει πατρικά ἡ σκέψη καί ἡ προσευχή μας αὐτήν τήν Μεγάλη Ἡμέρα. Χρόνια πολλά καί εὐλογημένα νά ζήσετε, ἀγαπημένα μου παιδιά τῆς Ἐκκλησίας μας.
Ὁ Ἐπίσκοπός σας
† Ὁ Ρεθύμνης καί Αὐλοποτάμου Εὐγένιος
http://www.imra.gr/ta-nea-tis-mitropole ... yrioy.html
