Ορθοδοξία

«Όταν εργάζεσθε, τα χέρια να είναι στην δουλειά και ο νους στον Θεό».

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

«Αν θέλεις μπορείς να αγιάσεις και μέσα στην Οµόνοια».

Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης

Να αγωνιζόμαστε να μην χάσουμε την ανθρωπιά μας. Μερικές φορές το πιο σημαντικό πράγμα που κάνουμε σε μια μέρα είναι συχνά "ασήμαντο". Μια πράξη ευγένειας, μια στιγμή καλοσύνης, μια ευγενική επιβεβαιωτική λέξη ενθάρρυνσης, μια προσευχή - αυτά τα πράγματα μπορούν να έχουν θετικό αντίκτυπο στην ημέρα κάποιου άλλου. Μπορούμε να κάνουμε όλα αυτά τα πράγματα και περισσότερα. Έχουν σημασία διότι και εμείς και οι άλλοι έχουμε σημασία.

π. Χριστόφορος Χρόνης

Όταν βλέπεις την κατάσταση στην κοινωνία που ζούμε να ξεφεύγει, μην απογοητεύεσαι. Έρχεται ο Χριστός με κάποιον τρόπο και δηλώνει παρών!

π. Νικόλαος Αμαραντίδης

«Αγαπήστε όλη τη δημιουργία του Θεού, όλους και κάθε κόκκο άμμου ακόμη. Αγαπήστε κάθε φύλλο, κάθε ακτίνα του φωτός του Θεού. Αγαπήστε τα ζώα, αγαπήστε τα φυτά, αγαπήστε τα πάντα. Αν αγαπάτε τα πάντα, θα αντιληφθείτε το μυστήριο του Θεού μέσα στα πράγματα».

Γέροντας Ζωσιμά από τους Αδελφούς Καραμάζοφ του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι

Σκοπός του Ευαγγελίου δεν είναι να δικαιολογήσει όλες τις πράξεις μας ή να μας ωθήσει να κάνουμε ό,τι επιθυμούμε. Σκοπός του Ευαγγελίου είναι να μας σώσει, να μας μεταμορφώσει και να μας ωθήσει να κάνουμε ό,τι θέλει ο Θεός.

π. Χριστόφορος Χρόνης

Κάποτε ένας Τούρκος δικαστής κάλεσε τον π. Βασίλειο (μετέπειτα γέροντας Ιερώνυμος της Αίγινας) στο αρχοντικό του. Όταν έφθασε στο αρχοντικό του δικαστή του είπε:
- Αφέντη παπά, εγώ είμαι Τούρκος, μωαμεθανός. Όμως απ'το μισθό που παίρνω, κρατάω τα απαραίτητα για την οικογένεια μου και τα υπόλοιπα τα ξοδεύω σε ελεημοσύνες.
Βοηθάω χήρες, ορφανά, φτωχούς, προικίζω άπορα κορίτσια που παντρεύονται, βοηθάω αρρώστους. Κρατάω με ακρίβεια τις νηστείες, προσεύχομαι και γενικά προσπαθώ να είμαι συνεπής στην πίστη μου.
Επίσης όταν δικάζω, προσπαθώ να είμαι δίκαιος, δε χαρίζομαι σε κανέναν, όσο μεγάλη θέση κι αν έχει. Τι λες, όλα αυτά που κάνω δεν είναι αρκετά για να κερδίσω τον παράδεισο, που λέτε σεις οι χριστιανοί;
Ο π. Βασίλειος εντυπωσιάστηκε από όσα του είπε ο Τούρκος δικαστής κι ο νους του πήγε αμέσως στον εκατόνταρχο Κορνήλιο (Πράξ. ι΄). Διέκρινε μεταξύ τους δύο βίους παράλληλους.
Κατάλαβε πως πρόκειται για δίκαιο και καλοπροαίρετο άνθρωπο και ίσως η δική του αποστολή να ήταν ίδια με εκείνην του Απόστολου Πέτρου προς τον εκατόνταρχο. Αποφάσισε λοιπόν να δώσει τη μαρτυρία της πίστης του.
-Δεν μου λες, αφέντη, έχεις παιδιά;
-Ναι, έχω.
-Δούλους, έχεις;
-Έχω και δούλους.
-Ποιος εκτελεί καλύτερα τις εντολές σου, τα παιδιά ή οι δούλοι σου;
-Σίγουρα οι δούλοι μου, γιατί τα παιδιά, με το θάρρος που έχουν, πολλές φορές παρακούν και κάνουν ό,τι θέλουν, ενώ οι δούλοι μου κάνουν πάντα ό,τι τους λέω εγώ.
-Δε μου λες αφέντη, όταν εσύ πεθάνεις ποιος θα σε κληρονομήσει: οι δούλοι σου, που εκτελούν τις εντολές σου πιστά, ή τα παιδιά σου που σε παρακούν;
-Μα τα παιδιά μου βέβαια. Μόνο αυτά έχουν κληρονομικά δικαιώματα, όχι οι δούλοι.
-Ε, λοιπόν, όσα κάνεις αφέντη είναι καλά, αλλά το μόνο που μπορούν να σου κάνουν, είναι να σε κατατάξουν στην κατηγορία των καλών δούλων. Αν όμως θέλεις να κληρονομήσεις τον παράδεισο, τη βασιλεία των ουρανών, πρέπει να γίνεις υιός. Κι αυτό γίνεται μόνο με το βάπτισμα.

Να είσαι «ορθόδοξος αλλά όχι χριστιανός» είναι μια κατάσταση που έχει ένα ιδιαίτερο όνομα στη χριστιανική γλώσσα: σημαίνει να είσαι ένας Φαρισαίος, να είσαι τόσο κολλημένος στο γράμμα των κανόνων της Εκκλησίας, που κάποιος χάνει το πνεύμα που του δίνει ζωή, το πνεύμα του αληθινού χριστιανού. Η πνευματική ζωή μας δεν είναι κάποια βιβλιοφιλία ή κάτι που ακολουθεί τους τύπους. Όλα όσα μαθαίνουμε πρέπει να γίνουν μέρος της ζωής μας και να είναι κάτι φυσικό για μας.

Π. Σεραφείμ Ρόουζ († 2 Σεπτεμβρίου 1982)

Υπάρχουν δύο τρόποι αντιμετώπισης των πραγμάτων και των καταστάσεων. Ο τρόπος του Χριστού και ο τρόπος όλων των άλλων. Να διαλέξουμε με σύνεση.

π. Χριστόφορος Χρόνης

«Στον κόσμο ούτε υπήρξε ούτε υπάρχει καμία δύναμη, η οποία μπορεί να κάνει τον άνθρωπο τέλεια καλό, παρά μόνον η δύναμη της πίστης στον Χριστό»

(Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)