Σκόρπια Πνευματικά Διαμάντια από το Διαδίκτυο

[Νίκος]

"Είμαστ' ακόμα ζωντανοί ..."
Σάββατο, 23 Νοεμβρίου 2013



του π. Παντελεήμονος Γιαννικούρη

Ειμαστ' ακομα ζωντανοι ... Όχι γιατι εμεις το θελουμε, ή κάποιος άλλος άνθρωπος.
Δοξα τω Αγιω Θεω.
Ο Κυριος μας δειχνει οτι καποιο πρόβλημα υπαρχει ... μας προειδοποιει οτι ισως γυρισει αλλου το βλεμμα Του, πότε θα λαβουμε το μηνυμα ;;
Πότε θα Τον λάβουμε υπ'όψιν;;;
Ας ψαξουε να βρουμε τι σημαινει αραγε η λεξη ... Θεομηνία; Ισως ξυπνησουμε καποιοι επι τελους ...
Πότε θα δωσουμε την εντολη στον εαυτό μας ....
Προσω ολοταχως, με καπετάνιο τον Θεό ;;;
Υπάρχει ελπίδα αθανατη, ο Κυριος μας και Θεός μας.
Θαρσειτε και μην απελπιζεσθε ...

Πηγή: p Panteleimon Giannikouris : facebook

[Νίκος]

Αυτός που μιλάει πολύ...



Αυτός που μιλάει πολύ, είναι συνήθως αυτός που δεν έχει τίποτα να πει.

Άφησε τον να μιλάει και περίμενε.

Όταν θα αδειάσει το μυαλό του από ότι είχε μαζεμένο έως τότε, θα είναι έτοιμος να το ξαναγεμίσει………. με ότι έχεις να του πεις εσύ.

Πατήρ Ιωάννης

Πηγή: πατηρ-Ιωάννης Συγγραφέας : facebook

[Νίκος]

"Σ' ευχαριστώ που μου έδωσες άλλη μια ευκαιρία να μετανοήσω..."
Σάββατο, 23 Νοεμβρίου 2013



του π. Παντελεήμονος Γιαννικούρη

Κυριε, καλλιτεκνε Πατερα μας, σε ευχαριστω που και σημερα δεν με συναπώλεσες με τις αμαρτιες μου,δίνοντάς μου άλλη μια ευκαιρια για να μετανοησω για αυτες και να βρεθω στην αγκαλιά Σου την Πατρικη.
Αυτο που σου ζητω ταπεινα ο ανάξιος , ειναι να με βοηθησεις να καταλάβω τις παγιδες του εχθρου μου, ωστε να μην σε πικράνω με την πτώση μου σε αυτες.
Βοήθα Κυριε με την Χαρη Σου, να ξεκουράσω κι άλλον αδελφο στο ονομά Σου !!!
«Να μη νικηθούμε από τον Σατανά διότι δεν αγνοούμε τα σχέδια του», (Β” Κορ. β” 11).

Πηγή: p Panteleimon Giannikouris : facebook

[Νίκος]

Μια διαφορετική προσέγγιση. !!!!!!!



Οι σκέψεις μας, τα λόγια που λέμε, η συμπεριφορά μας και φυσικά οι ανάγκες μας, καταγράφονται κάθε στιγμή στον ουρανό. Η ουσία του Θεού υπάρχει παντού στο σύμπαν και μας διαπερνά ανά πάσα στιγμή.

Είμαστε απόλυτα συνδεδεμένοι μαζί του , σαν μία ενότητα.

Είμαστε αχτίδες που έφυγαν από την ακτινοβολία του και ύστερα από μια σύντομη διάθλαση στην Γή, θα ξαναγυρίσουμε στην πηγή μας, δίνοντας αναφορά για την πορεία μας.

Οι αχτίδες που δεν αλλοίωσαν την ουσία τους από την επίδραση της κακής ακτινοβολίας που συνάντησαν, που δεν επηρεάστηκαν από αυτήν, θα ζήσουν αιώνια στην πηγή του φωτός όταν επιστρέψουν ,θα γίνουν φώς και άλλες αχτίδες θα ξεκινήσουν το ίδιο με εμάς ταξίδι.

Οι μολυσμένες αχτίδες θα εξοστρακιστούν στο σύμπαν και θα χαθούν στο άπειρο.

Το φώς είναι αιώνιο. Είναι η ουσία του θεού. Και μόνο καθαρές ψυχές μπορούν να το αντικρίσουν και να ζήσουν μέσα του.

Πως καθαρίζουν οι αχτίδες που μολύνθηκαν; Πως καθαρίζουν οι ψυχές;

Με την εξομολόγηση και την Θεία Κοινωνία παιδιά μου.

Πατήρ Ιωάννης

Πηγή: πατηρ-Ιωάννης Συγγραφέας : facebook

[Φωτεινή]

Aγαπητέ Νίκο,διαβάζοντας κάποια από αυτά τα ωραία κείμενα που δημοσίευσες,βλέπω πόσο ανάξια είμαι να λέγομαι παιδί του Θεού.Πόσο δρόμο έχω ακόμη μπροστά μου,για να λέγομαι γνήσιο τέκνο του Ουράνιου Πατέρα μας!Πολλές φορές νιώθω,ότι ο Θεός έχει πάρει το χέρι Του από πάνω μου....δεν κάνει όμως να το βάλω κάτω...πρέπει να συνεχίσω τον αγώνα!Αυτό άλλωστε είναι και το καθήκον μας σαν Χριστιανοί!!!

[Νίκος]

Φωτεινή μου, κι εγώ σαν εσένα αισθάνομαι. Δεν είμαι παρά ένας απλός αντιγραφέας ανθρώπων που αγωνίζονται μέσα στην Εκκλησία του Χριστού για να βοηθήσουν εμάς να μην παρατήσουμε τον αγώνα.

Ειδικά ο π. Παντελεήμων Γιαννικούρης είναι ένας ακρίτας πολύτεκνος παπάς στην Κάλυμνο και τα λόγια του είναι βγαλμένα από την καθημερινή του ζωή με την οικογένειά του και το ποίμνιό του.

[Νίκος]

"Γεννηθήτω το θέλημα Σου το Άγιον και όχι το δικό μου..."
Δευτέρα, 16 Δεκεμβρίου 2013



του π. Παντελεήμονος Γιαννικούρη

Ο στρατιώτης που προσδοκά την νίκη, είναι ετοιμοπόλεμος. ......
Η προσευχή να μην λείπει απ την σκέψη και τα χείλη μας.

Ψαλλώ τω Θεώ μου έως υπάρχω.
Δόξα Σοι Κύριε , Δόξα Σοι !!!
Μη πεποίθατε επ΄άρχοντας, επί υιούς ανθρώπων, οις ουκ έστι σωτηρία.
Εδώ είναι το θέμα ... ακόμα κι αν το γνωρίζω πάλι με επηρεάζουν. Πόσο αδύναμος και άπιστος είμαι ο ανάξιος, αλλά γνωρίζω ότι Συ είσαι ο υπερασπιστής μου, βοήθα με Κύριε παρά την απιστία μου, ενίσχυσε μου την πίστη !!!!!
Γνώρισον μοι Κυριε, οδόν εν η πορεύσομαι, για να έλθω σε Εσένα.
Γιατί, ενώ γνωρίζω τις παγίδες του, δύσκολα τις αποφεύγω ... Οδήγησε μου τα βήματα Κύριε καθ όλη την ημέρα ....
Από καρδίας, Κύριε, προσεύχομαι και σε παρακαλώ. Το γνωρίζεις.
Γεννηθήτω το θέλημα Σου το Άγιον και όχι το δικό μου Κύριε κατά το συμφέρον της ψυχής μου, το οποίο μόνον εσύ γνωρίζεις !!!!

Λενκ αρκετοί, "... έκανα πολλές αμαρτίες και δεν περιμένω συγχώρεση απ τον Κύριο..."
Να τους θυμίσω τι είπε ο ίδιος ο Κύριος ... "δεν ήρθα να καλέσω δίκαιους, άλλα αμαρτωλούς σε μετάνοια".
Ο Τριαδικός Θεός και Πατέρας μας είναι Θεός των μετανοούντων.

Πηγή: p Panteleimon Giannikouris : facebook

[Νίκος]

"Όποιος έχει υποφέρει πολύ, μοιάζει μ' εκείνον που γνωρίζει πολλές γλώσσες..."
Δευτέρα, 17 Δεκεμβρίου 2013



του π. Παντελεήμονος Γιαννικούρη

Ο πόνος, σωματικός η ψυχικός, μπορεί να μας κάνει να γίνουμε πιο ανεκτικοί και συμπονετικοί με τους αδελφούς μας και να γνωρίσουμε τον άγνωστο εαυτό μας.
Είπαν γέροντες πολύ σωστά, πως, όποιος έχει υποφέρει πολύ μοιάζει μ' εκείνον που γνωρίζει πολλές γλώσσες κι έτσι μπορεί να καταλάβει πολλοίς και να τον καταλάβουν πολλοί.
Αλίμονο σε έμενα που με τον παραμικρό πόνο η φόβο, η αποτυχία, θεωρώ ότι είμαι στην χειρότερη κατάσταση απ' όλους, ξεχνώντας τους χρόνια άρρωστους και ιδιαίτερα τα μικρά παιδιά που δεν ένιωσαν την παραμικρή χαρά, έστω μιας μικροπαρέας η ενός παιχνιδιού με άλλα παιδιά.
Τον πόνο του γονέα που χάνει το παιδί του, την αμέλεια και την σκληροκαρδία των ανθρώπων απέναντι σε ένα άτομο με ειδικές ανάγκες, το πόνο του γονέα σε ένα γηροκομείο, πετάμενου απ τα παιδιά του.
Πόσο λίγος είμαι και ξένος με τον πόνο των συνανθρώπων μου και πόσο εγωιστής και ολιγόπιστος.
Ας με συγχωρήσει ο καλός Θεός !!!

Είναι αλήθεια πως σήμερα υπάρχει άφθονος σωματικός και ψυχικός πόνος. Άλλοτε ευθύνεται γι' αυτόν ο άνθρωπος και άλλοτε όχι. Σημασία έχει την ώρα του πόνου κάποιος να τον συνδράμει. Να μη τον αφήσει ν' απογοητευθεί, να μην πνιγεί στη μοναξιά και να μην πονέσει ακόμη πιο πολύ.
Ας κοιτάξουμε γύρω μας ... θα καταλάβουμε που λωλαίνουμε ...

Ουδείς αναμάρτητος.
Ούτε και οι Άγιοι δεν "ξέφυγαν" την αμαρτία η το λάθος.
Όμως "παρά ταύτα" έγιναν Άγιοι, όχι "δια ταύτα" !!!!
Θαρσείτε ... και αυτοί άνθρωποι είναι , όπως και εμείς ....

Πηγή: p Panteleimon Giannikouris : facebook

[Νίκος]

ΕΚΕΙΝΟΣ
Τετάρτη, 18 Δεκέμβριος 2013 23:45 imverias.blogspot.gr



Ήσυχα σηκώθηκα και πάλι, από το στρώμα των παθών μου, χωρίς να δίνω σημασία στα κελεύσματα των αποστόλων.

Περπάτησα και κούρνιασα για λίγο έξω από τον αδυσώπητο τον χρόνο και είδα με τα ίδια μου τα μάτια να καταρρέω μες στον χρόνο και τον χώρο. Σαράκι της ψυχής μου ο καημός για μια χαρά χωρίς κανένα τέλος, ακούμπησα για λύτρωση μέσα στα μάτια των ματιών σου…γεμάτα πάθος για το καλό μου.

Μέσα στο βλέμμα της αγωνίας είδα εμένα να τρέχω ακίνητος από φόβο, να κραυγάζω σιωπώντας, κοιτώντας, γνέφοντας στο θρόισμα των κρότων.

Ο «Ωραίος κάλλει», πάντα πράος και γαλήνιος, περνά αλώβητος μέσα από την εμπάθεια των θορύβων, μέσα από το μίσος της αγάπης μας, μέσα από την στείρα μας χαρά, μέσα από την κολασμένη μας προσμονή, μέσα από τον υπεράφθονο εγωισμό μας.

Εκείνος μόνος προχωρεί, σίγουρος και σιωπηλός, βέβαιος για το τέλος που ήρθε, για το τέλος που θα’ ρθει, για την αρχή που γεύτηκε, για το αύριο που ξημέρωσε.

Περιμένει και τους άλλους, περιμένει πριν σημάνει τέλος, πριν οι άλλοι γίνουν ξένοι, πριν οι άλλοι πια χαθούν.

Περιμένει και κοιτά, με τα μάτια γεμάτα θλίψη, για την δήθεν ελευθερία, για την δήθεν ευτυχία, για την δήθεν μας αγάπη, για την δήθεν μας γαλήνη, για την δήθεν μας ζωή…

Και συνεχίζει να υπάρχει ζώντας μέσα στο χειμωνιάτικο αγέρι της απόρριψης, χαρούμενος για την απαξίωση, χαρούμενος για την ατιμία, υπάρχοντας για όλους αυτούς που ηδονίζονται με τα παθήματά του, με τους εξευτελισμούς…

Εκείνος ζει για τους άλλους, ζει όχι για να βιώσει την ζωή αλλά να την χαρίσει σε άλλους, ζει για να την φανερώσει σε εκείνους που την περιφρονούν, σε όλους μας… τους αμετανόητους αμαρτωλούς, σε όλους εκείνους τους σταυρωτάς που
πρόθυμα πιάνουν για άλλη μία φορά τα καρφιά για να τα μπήξουν στο σώμα της Ζωής, στο καλούπι της Αγάπης, στο αρχέτυπο της Αναστάσεως.

Ζει και υπάρχει ακόμα Εκείνος……γι’ αυτό και εγώ ακόμα… ελπίζω.

αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

Πηγή: ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΒΗΜΑ

[Νίκος]

"Mε την ταπεινωση και την αυτομεμψία θ' ανατρεψουμε τα σατανικα σχεδια εις βαρος μας"
Δευτέρα, 17 Δεκεμβρίου 2013



του π. Παντελεήμονος Γιαννικούρη

«Ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ» (Λουκ. 18,13).
Αν αφήσουμε τον εαυτό μας να δεχθει την χάρη του Θεού, τότε μέσα μας θα γεννηθει η πραότητα και η ταπείνωση.
Σημερα, ολοι εμεις εχουμε στησει την ζωη μας σε λαθος θεμέλεια.
Υψώνουμε σύγχρονους «πύργους της Βαβέλ», ειδωλοποιούμε τα πάντα, δες τον Santa τον αγιο της απγκοσμιοποιημενης Θρησκειας πουθελουν ννα μας επιβαλλουν, και κυρίως εξορίζουμε από τη ζωή μας την παρουσία και την χάρη του Θεού.
Αναγάγαμε την ύλη σε αυτοαξία και εξ αιτιας της εωσφορικης αλαζωνιας μας, της οποιας παιδι ειναι η οικονομικη κριση, βλέπουμε όλα να έχουν γκρεμισθεί και αρκετοι απο εμας να βυθιζόμαστε στην απόγνωση και την απελπισία. Οι περισσοτερο ατυχοι να αυτοκτονουν.
Η έπαρση μας, μετέτρεψε τη ζωή μας σε εφιάλτη και την άφησε εντελώς αποψιλωμένη από την χαρά, την ελπίδα και την αισιοδοξία, δηλαδη τον ιδιο τον Κυριο.
Και το χειροτερο, τα ιδια παθαινουν τα παιδια μας και το επιτρεπουμε εμεις ....
Ο Θεος ιλασθητι ημων των αμαρτωλων ... μονον ετσι , με την ταπεινωση και την αυτομεμψία, επικαλουμενοι τον Κυριο και προσκαλωντας Τον να επιστρεψει στην καρδια μας.
Ετσι θα ανατρεψουμε τα σατανικα σχεδια τα εις βαρος μας που επεξεργαζεται ο μισόκαλος και θα επέλθη η ειρηνη, ως εν ουρανω και επι της γης και σε εμας ατομικα, αλλα και στον κοσμο άπαντα.
Δοξα εν υψιστοις Θεω και επι γης ειρηνη, εν ανθρωποις ευδοκια ....
Γεννιεται η ελπιδα, ο Χριστος.
Μονον αν, αντι του δικου μας εωσφορικου θεληματος γεννηθει το θελημα του Κυριου στην καρδιά μας. Γεννηθητω το θελημα Σου το Αγιον Κυριε. Μονον τοτε.
Συν Κυριω η λυτρωση μας. Και ερχεται, λαμβανει σαρκα και ειναι ετοιμος απ το πρωτο δευτερολεπτο Του στην γη, να θυσιασει τον ιδιο Του τον εαυτο ως αντιτιμο της εξαγορας μας απ τον μισοκαλο.
Η προσευχη το οπλο μας το ανίκητο, τα δάκρυα της μετανοιας μας ο φοβος και ο τρομος του διαβολου.
Καλον πνευματικο αγώνα, αδελφοι μου, ας εχει περισσοτερη ενταση αυτες τις ημερες, λιγες εμειναν εως την του Χριστου μας Γεννηση.
Εναν αγωνα οπου δεν εχει σημασια το ποιος θα τερματισει πρωτος, αλλα το ποιος θα τερματισει, εναν αγωνα στον οποιον ολοι επιβραυεονται, ολοι στεφανωνονται και ο πρωτος και ο τελευταιος, αρκει να αγωνισθουν σε αυτο το σταδιο των αρετων.

Πηγή: p Panteleimon Giannikouris : facebook