Ορθοδοξία

ΕΡΩΤΗΜΑ ΣΧΕΤΙΚΟ ΜΕ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΛΕΠΡΟΥ



Γιατί παρά τη σαφή τοποθέτηση υπό του Ματθαίου, του μετά την επί του όρους ομιλία χρόνου, ον εγένετο το θαύμα της θεραπείας του λεπρού, ο Λουκάς αντιστρέφοντας το χρόνο τοποθετεί αυτό πριν από την αντίστοιχη επί της «πεδιάδος» ομιλία;



Γιατί ο Ματθαίος μεν γαρ προ του θεραπευθήναι την πενθερά του Πέτρου παρατίθεται τα κατά τον λεπρόν, Μάρκος δε και Λουκάς μετ’ αυτήν;



ΕΡΩΤΗΜΑ ΣΧΕΤΙΚΟ ΜΕ ΤΗ ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ



Πως και γιατί ο Λουκάς στην αρχή της δράσης του Ιησού (κεφ./εδ. 4:23), μετά τους τρεις πειρασμούς κατά την επίσκεψη του Ιησού εις Ναζαρέτ, μνημονεύει θαύματα γεγενημένα ήδη εν τη Καπερναούμ;



ΕΡΩΤΗΜΑ ΣΧΕΤΙΚΟ ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΑΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΕΙΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ



Γιατί ο Ιωάννης αναφέρει περισσότερες αναβάσεις του Ιησού εις Ιεροσόλυμα σημειωθεισών κατά την δημοσία αυτού δράση (β:13, ε:1, ιβ:12), ενώ οι συνοπτικοί αναφέρουν μία μόνη ανάβαση, την κατά το τελευταίον Πάσχα, τη οποία επηκολούθησε το Πάθος;

ΕΡΩΤΗΜΑ ΣΧΕΤΙΚΟ ΜΕ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΙΣ ΓΑΔΑΡΗΝΟΥΣ Ή ΓΕΡΓΕΣΗΝΟΥΣ



Η θεραπεία έγινε εις Γεργεσηνούς, όπως λέει ο Ματθαίος και ο Μάρκος ή εις Γαδαρηνούς «ἥτις ἐστὶν ἀντίπερα τῆς Γαλιλαίας», όπως λέει ο Λουκάς; Ήταν δύο οι δαιμονιζόμενοι, όπως λέει ο Ματθαίος ή ήταν ένας, όπως λέει ο Μάρκος και ο Λουκάς; Ή να δεχτούμε τα κατωτέρω συμβιβαστικά;

ΕΡΩΤΗΜΑ ΣΧΕΤΙΚΟ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙΠΑΤΟ ΕΠΙ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΗΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ



Μετά το πολαπλασιασμό των 5 άρτων κατά την επιστροφή του πλοίου μετά των μαθητών εις Γεννησαρέτ, τότε που ο Ματθαίος ΜΟΝΟΣ αναφέρει το επεισόδιο της βύθισης του Πέτρου επί των υδάτων, ανέβηκε ο Ιησούς στο πλοίο όπως λένε οι συνοπτικοί «25 τετάρτῃ δὲ φυλακῇ τῆς νυκτὸς ἀπῆλθε πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς περιπατῶν ἐπὶ τῆς θαλάσσης. 26 καὶ ἰδόντες αὐτὸν οἱ δὲ μαθηταὶ ἐπὶ τὴν θάλασσαν περιπατοῦντα ἐταράχθησαν λέγοντες ὅτι φάντασμά ἐστι, καὶ ἀπὸ τοῦ φόβου ἔκραξαν. 27 εὐθέως δὲ ἐλάλησεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς λέγων· Θαρσεῖτε, ἐγώ εἰμι· μὴ φοβεῖσθε. 28 ἀποκριθεὶς δὲ αὐτῷ ὁ Πέτρος εἶπε· Κύριε, εἰ σὺ εἶ, κέλευσόν με πρὸς σὲ ἐλθεῖν ἐπὶ τὰ ὕδατα· 29 ὁ δὲ εἶπεν, Ἐλθέ. καὶ καταβὰς ἀπὸ τοῦ πλοίου ὁ Πέτρος περιεπάτησεν ἐπὶ τὰ ὕδατα ἐλθεῖν πρὸς τὸν Ἰησοῦν. 30 βλέπων δὲ τὸν ἄνεμον ἰσχυρὸν ἐφοβήθη, καὶ ἀρξάμενος καταποντίζεσθαι ἔκραξε λέγων· Κύριε, σῶσόν με. 31 εὐθέως δὲ ὁ Ἰησοῦς ἐκτείνας τὴν χεῖρα ἐπελάβετο αὐτοῦ καὶ λέγει αὐτῷ· Ὀλιγόπιστε! εἰς τί ἐδίστασας; 32 καὶ ἐμβάντων αὐτῶν εἰς τὸ πλοῖον ἐκόπασεν ὁ ἄνεμος. 33 οἱ δὲ ἐν τῷ πλοίῳ ἐλθόντες προσεκύνησαν αὐτῷ λέγοντες· Ἀληθῶς Θεοῦ υἱὸς εἶ. 34 Καὶ διαπεράσαντες ἦλθον εἰς τὴν γῆν Γεννησαρέτ.» (Ματθ. 14:25-34) αλλά και ο Μάρκος συμπληρώνει «47 καὶ ὀψίας γενομένης ἦν τὸ πλοῖον ἐν μέσῳ τῆς θαλάσσης, καὶ αὐτὸς μόνος ἐπὶ τῆς γῆς. 48 καὶ ἰδὼν αὐτοὺς βασανιζομένους ἐν τῷ ἐλαύνειν· ἦν γὰρ ὁ ἄνεμος ἐναντίος αὐτοῖς· καὶ περὶ τετάρτην φυλακὴν τῆς νυκτὸς ἔρχεται πρὸς αὐτοὺς περιπατῶν ἐπὶ τῆς θαλάσσης, καὶ ἤθελε παρελθεῖν αὐτούς. 49 οἱ δὲ ἰδόντες αὐτὸν περιπατοῦντα ἐπὶ τῆς θαλάσσης ἔδοξαν φάντασμα εἶναι, καὶ ἀνέκραξαν· 50 πάντες γὰρ αὐτὸν εἶδον καὶ ἐταράχθησαν· καὶ εὐθέως ἐλάλησε μετ' αὐτῶν καὶ λέγει αὐτοῖς· Θαρσεῖτε, ἐγώ εἰμι, μὴ φοβεῖσθε. 51 καὶ ἀνέβη εἰς τὸ πλοῖον πρὸς αὐτοὺς, καὶ ἐκόπασεν ὁ ἄνεμος· καὶ λίαν ἐκ περισσοῦ ἐν ἑαυτοῖς ἐξίσταντο καὶ ἐθαύμαζον. 52 οὐ γὰρ συνῆκαν ἐπὶ τοῖς ἄρτοις, ἀλλ' ἦν αὐτῶν ἡ καρδία πεπωρωμένη. 53 Καὶ διαπεράσαντες ἀπῆλθον ἐπὶ τὴν γῆν Γεννησαρὲτ καὶ προσωρμίσθησαν.» (Μάρκος 6:47-53) ή δεν ανέβηκε όπως αφήνει να εννοηθεί ο Ιωάννης «Ὡς δὲ ὀψία ἐγένετο, κατέβησαν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐπὶ τὴν θάλασσαν, 17 καὶ ἐμβάντες εἰς τὸ πλοῖον ἤρχοντο πέραν τῆς θαλάσσης εἰς Καπερναούμ. καὶ σκοτία ἤδη ἐγεγόνει καὶ οὐκ ἐληλύθει πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς, 18 ἥ τε θάλασσα ἀνέμου μεγάλου πνέοντος διεγείρετο. 19 ἐληλακότες οὖν ὡς σταδίους εἴκοσι πέντε ἢ τριάκοντα θεωροῦσι τὸν Ἰησοῦν περιπατοῦντα ἐπὶ τῆς θαλάσσης καὶ ἐγγὺς τοῦ πλοίου γινόμενον, καὶ ἐφοβήθησαν. 20 ὁ δὲ λέγει αὐτοῖς· Ἐγώ εἰμι· μὴ φοβεῖσθε. 21 ἤθελον οὖν λαβεῖν αὐτὸν εἰς τὸ πλοῖον, καὶ εὐθέως τὸ πλοῖον ἐγένετο ἐπὶ τῆς γῆς εἰς ἣν ὑπῆγον.» (Ιωάν. 6:16-21); Μετά είναι και το άλλο, που προσωρμίστηκε το πλοίο εις Γεννησαρέτ όπως λένε Ματθαίος και Μάρκος ή εις Καπερναούμ όπως λέει ο Ιωάννης; Ή να πιστέψουμε ότι ήθελαν να πάνε εις Καπερναούμ αλλά άλλαξαν γνώμη και προσωρμίστηκε το πλοίο εις Γεννησαρέτ;



ΕΡΩΤΗΜΑ ΣΧΕΤΙΚΟ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ



Η σύλληψη του Ιησού πραγματοποιήθηκε πρίν ο Πέτρος σύρει την μάχαιραν κατά του Μάλχου, όπως λένε ο Ματθαίος (26:50) και ο Μάρκος (14:46-47) ή μετά όπως λέει ο Λουκάς (22:54) και ο Ιωάννης (18:12), ή να απολογηθούμε εις τους αρνητές του Ιησού όπως ο Owen στο υπόμνημα του κατ’ Ιωάννη ευαγγελίου του Π. Τρεμπέλα, σελ. 627-628, «Τοιαύται ελαφραί διαφοραί δεν θίγουσιν ουδ’ επ’ ελάχιστον την αξιοπιστίαν των ιερών συγγραφέων, αλλά τουναντίον επιβεβαιούσιν αύτην διαπιστούσαι, ότι ουδεμία συνεννόησις υπήρχε μεταξύ των».

ΕΡΩΤΗΜΑ ΣΧΕΤΙΚΟ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΝΟΜΗ ΕΠΙ ΚΛΗΡΟΥ ΤΩΝ ΕΝΔΥΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ



Αφού μελετήσουμε τις κατωτέρω απόψεις των Αυγουστίνου και Χρυσοστόμου καθώς και της αντιτιθέμενης του Godet, ας απαντήσουμε στην ερώτηση πόσες φορές οι Ρωμαίοι στρατιώτες έβαλαν κλήρο για την διανομή των ενδυμάτων (μανδύα – κάλυμμα κεφαλής – ζώνη - σανδάλια) του Ιησού και του άραφου χιτώνα του;

ΕΡΩΤΗΜΑ ΣΧΕΤΙΚΟ ΜΕ ΤΗ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ ΓΕΩΡΓΩΝ


Γιατί στη παραβολή των κακών γεωργών ο Μάρκος (12:1-12) λέει «Καὶ ἤρξατο αὐτοῖς ἐν παραβολαῖς λέγειν·», ενώ ο Ματθαίος (21:33-46) και Λουκάς (20:9-19) λένε «παραβολὴν»;



Έρχεται λοιπόν να δώσει απάντηση κατωτέρω, ο υπό του (γ) σημειούμενος Ezra P. Gould:



Ποιες ήταν οι παραβολές που είχε στο μυαλό του ο Μάρκος, μήπως αυτές εκείνης της στιγμής που ίσως σκέφτηκε, ή μήπως εκείνες τις τρεις, που είχαν λεχθεί στο παρελθόν από τον Ματθαίο;



Γιατί άραγε ο Μάρκος διάλεξε τη συγκεκριμένη παραβολή «των κακών γεωργών» από τις τρεις του Ματθαίου;



Και σ’ αυτό απαντάει κατωτέρω ο υπό του (p) σημειούμενος A. Plummer:



Άρα η παραβολή είναι η τελευταία απευθυνθείσα, διότι η τότε Ιουδαϊκή ιεραρχία είχε τελείως σκληρυνθεί και πριν τη Θεία παιδαγωγία έπρεπε να ακούσει την τελευταία προειδοποίηση.



Ποιος μπορεί να πει όμως ότι ο Λόγος του ευαγγελιστή Μάρκου δεν είναι προφητικός και δεν αναφέρεται σε μας τους εξ εθνών χριστιανούς;



Γιατί στη παραβολή των κακών γεωργών ο Ματθαίος (21:33-46) λέει ότι ο άνθρωπος που είχε τον αμπελώνα ώρηξεν ΛΗΝΟΝ, ο Μάρκος (12:1-12) λέει ότι ώρηξε ΥΠΟΛΗΝΙΟΝ, ενώ ο Λουκάς (20:9-19) δεν λέει τίποτε σχετικό;



Οι Πατέρες πάνω σε αυτό λένε τα ίδια με τους κατωτέρω ερμηνευτές, όπως ο υπό του (Ζ) σημειούμενος Ζηγαβηνός και η υπό του (S) σημειούμενη Prof. W. F. Slater:




Άρα τι να υποθέσουμε, εφόσον στο Ματθαίο ο άνθρωπος ώρηξε Ληνόν και στο Μάρκο Υπολήνιον, τότε ίσως εννοούμε ότι αυτά τα δύο έγιναν σε διαφορετικούς χρόνους, διότι και αυτά από τη φύση τους (Ληνός και Υπολήνιο) είναι διαφορετικά.

Ή μήπως να συμβιβάσουμε τη κατάσταση και καταφατικά (προσθετικά) σκεπτόμενοι να πούμε ότι και τα δύο έγιναν στον ίδιο χρόνο, απλώς ο κάθε ευαγγελιστής από τους Ματθαίο και Μάρκο, παραλείπει και από ένα (είτε το Ληνό ο Μάρκος, είτε το Υπολήνιο ο Ματθαίος), και ο Λουκάς που ο ίδιος δήλωσε εν προοιμίω (Λουκ. 1:3) ότι «πᾶσιν ἀκριβῶς» θα μας εξιστορήσει, προφανώς ξέχασε ή δεν θεώρησε σημαντικό να μας αναφέρει κανένα από τα δύο;

Συμφωνούν οι τρεις συνοπτικοί ευαγγελιστές στην αποστολή των δούλων, όπως κατωτέρω παρατηρούμε;



Ποιος ερευνητής όμως θα έλεγε ότι συμφωνούνε, όταν ο Ματθαίος αναφέρει 2 αποστολές, ο Μάρκος αναφέρει 4 αποστολές και ο Λουκάς αναφέρει 3 αποστολές πριν τη τελική αποστολή του Υιού;



Ποιος ερευνητής όμως θα έλεγε ότι συμφωνούνε, όταν ο Λουκάς δεν αναφέρεται σε «ἄλλους δούλους πλείονας τῶν πρώτων» όπως ο Ματθαίος και σε «πολλοὺς μὲν ἄλλους» όπως ο Μάρκος, τελειώνοντας τις αποστολές πριν τη τελική, παρά αρκείτε μόνον σε 3 συγκεκριμένους δούλους;



Και όμως υπάρχει ο κατωτέρω συμβιβαστής και υπό του (Ζ) σημειούμενος Ζιγαβηνός που λέει ότι:



Γιατί μόνον στο Μάρκο, όπως ο υπό του (γ) σημειούμενος Ezra P. Gould λέει κατωτέρω, προτάσσεται το «ἀπέκτειναν αὐτόν» και μετά διατυπώνεται το «ἐξέβαλον αὐτὸν ἔξω τοῦ ἀμπελῶνος», ενώ στο Ματθαίο και Λουκά συμβαίνει το αντίστροφο;




Γιατί μόνον ο Ματθαίος αναφέρει τα κατωτέρω:



Ø οἰκοδεσπότης

Ø ὅτε δὲ ἤγγισεν ὁ καιρὸς τῶν καρπῶν

Ø λαβεῖν τοὺς καρποὺς αὐτοῦ

Ø ἐν τοῖς καιροῖς αὐτῶν

Ø διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν ὅτι ἀρθήσεται ἀφ' ὑμῶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ καὶ δοθήσεται ἔθνει ποιοῦντι τοὺς καρποὺς αὐτῆς·

Ø ἐπειδὴ ὡς προφήτην αὐτὸν εἶχον



Γιατί ο Ματθαίος αναφέρει «Οὐδέποτε ἀνέγνωτε ἐν ταῖς γραφαῖς», ο Μάρκος αναφέρει «οὐδὲ τὴν γραφὴν ταύτην ἀνέγνωτε» και ο Λουκάς αναφέρει «Τί οὖν ἐστι τὸ γεγραμμένον τοῦτο»;



Πως θα συμβιβάσουν οι ερευνητές το χρονικό επίρρημα «Οὐδέποτε», με το συμπλεκτικό σύνδεσμο «οὐδὲ» και το συμπερασματικό σύνδεσμο «οὖν»;



Οποιοσδήποτε λοιπόν απλώς αναγνώστης (και όχι ερευνητής) θα έλεγε ότι ο Ματθαίος με το «Οὐδέποτε» ξεκινάει από μια άρνηση, ο Μάρκος με το «οὐδὲ» συνεχίζει την άρνηση, συμπλέκοντας την προηγούμενη αναφορά του Ματθαίου με τη δική του και ο Λουκάς με το «οὖν» καταλήγει σε ένα συμπέρασμα.



Εδώ λοιπόν έχουμε να κάνουμε με τρεις διαφορετικές χρονικά καταστάσεις.



Μήπως λοιπόν οι συνοπτικοί ευαγγελιστές μιλούν προφητικά σε τρεις διαφορετικές χρονικές περιόδους;

ΕΡΩΤΗΜΑ ΣΧΕΤΙΚΟ ΜΕ ΤΗΝ ΟΦΕΙΛΗ ΦΟΡΟΥ ή ΚΗΝΣΟΥ



Γιατί στο περί φόρου ερώτημα που υποβλήθηκε στον Ιησού, οι μεν Ματθαίος (22:15-22) και Μάρκος (12:13-17) αναφέρουν τη λέξη «κῆνσον», ο δε Λουκάς τη λέξη «φόρον»;



Είναι ίδιο το νόημα ή κήνσος, όπως κατωτέρω βλέπουμε, είναι ένας εξειδικευμένος φόρος;




Μήπως ο Ματθαίος και Μάρκος θέλουν να μας δείξουν κάτι;



Γιατί στο κοινό και από τους τρεις ευαγγελιστές ερώτημα του Ιησού «Τί με πειράζετε», μόνον ο Ματθαίος προσθέτει στη συνέχεια «ὑποκριταί;» Μόνον ο Ματθαίος έβλεπε υποκριτές;

ΕΡΩΤΗΜΑ ΝΟΜΙΚΟΥ ή ΓΡΑΜΜΑΤΕΩΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΝΤΟΛΗΣ



Γιατί μόνον ο Μάρκος ονομάζει «γραμματέα» και όχι «νομικό», όπως ο Ματθαίος και ο Λουκάς, τον άνθρωπο που ρώτησε τον Ιησού περί της μεγάλης εντολής;

Γιατί ο νομικός και του Ματθαίου και του Λουκά πείραζε τον Ιησού, ενώ ο γραμματέας του Μάρκου μάλλον νουνεχώς απεκρίθη;



Να δεχτούμε τις κατωτέρω συμβιβαστικές απαντήσεις των:



Ø υπό το (Θφ) σημειούμενου Θεοφύλακτου;

Ø υπό το (Ζ) σημειούμενου Ζιγαβηνού;

Ø υπό το (Χ) σημειούμενου Χρυσοστόμου;

Ø υπό το (p) σημειούμενου Alf. Plummer;

Ø υπό το (L) σημειούμενου M. G. Lagrange;

Ø υπό το (o) σημειούμενου I. Owen;







Γιατί ενώ ο νομικός του Ματθαίου ρωτά «ποία ἐντολὴ μεγάλη ἐν τῷ νόμῳ;», ο γραμματέας του Μάρκου ρωτά «Ποία ἐστὶ πρώτη πάντων ἐντολὴ;» και ο νομικός του Λουκά ρωτά «τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;»;



Γιατί ο Ματθαίος παρέλειψε στη πρώτη εντολή τη φράση «καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου»;



Γιατί ο Μάρκος προτάσσει στη πρώτη εντολή τη φράση «καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου» και συνεχίζει με τη φράση «καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου», ενώ ο Λουκάς κάνει το αντίστροφο;



Γιατί στο Μάρκο αναφέρονται τα κατωτέρω; Τυχαίο είναι ή κρύβεται κάτι μυστικό;




Γιατί ο Λουκάς μόνος από τους ευαγγελιστές, αναφέρει την ερώτηση του νομικού «τίς ἐστί μου πλησίον;» και την απάντηση του Ιησού δια της παραβολής του καλού Σαμαρείτη;



Επειδή όμως μπορεί να παρεξηγήσουν κάποιοι και να πούν:



Ø τι σημασία έχει να παρατηρούμε την έκφραση του κάθε ευαγγελιστή;

Ø αυτό είναι ανούσιο, κουραστικό και μάταιο.

Ø αυτός ο σχολαστικός έλεγχος είναι εγωιστικός.

Ø πλανώμεθα πλάνην οικτρά.

Ø κ.τ.λ.



Απαντούμε κατωτέρω με τα ίδια τα λόγια του Π. Τρεμπέλα:

ΕΡΩΤΗΜΑ ΣΧΕΤΙΚΟ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΛΟΥΚΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ Ο ΙΗΣΟΥΣ



Γιατί ο Λουκάς αναφέρει γενική απογραφή, περιλαμβάνουσα άπασαν την υπό το ρωμαϊκό σκήπτρο οικουμένη, ως σχετίζουσα με τη γέννηση του Κυρίου, ενώ όπως αναφέρουν αφ’ ενός το υπόμνημα του κατά Λουκάν ευαγγελίου του Π. Τρεμπέλα, σελ. 19, 84 και 85 και αφ’ ετέρου το υπόμνημα του ιδίου εις τας Πράξεις σελ. 199:



Ø ο Ιώσηπος φαίνεται αγνοών την εν τη Συρία επίσημον θέση του Κυρηνίου κατά το χρονικό διάστημα της γεννήσεως του Κυρίου ή το πολύ μόνον αορίστως υπαινίττεται ταύτην;

Ø κατά τον Ιώσηπον η απογραφή περιορίζεται εις τα εδάφη της δικαιοδοσίας του Αρχελάου (Αρχαιολ. XVIII, 2, 1. Ιουδ. Πολ. VII, 8, 1) ή το πολύ εκτείνεται και εις τη Συρίαν (Αρχ. XVII, 13, 5);

Ø ο Ιώσηπος αναφέρει άλλη απογραφή αυτή που αναφέρει και ο Λουκάς (Πράξεις 5:37), στην αρχή του ΙΗ΄ βιβλίου της αρχαιολογίας αυτού, την εν έτει 6-7 μ.Χ. υπό του Ιούδα του Γαλιλαίου γενομένη, ότε μεμαρτυρημένως ο Κυρήνιος ηγεμόνευσε της Συρίας, η οποία συνωδεύθη υπό τρομερού εμφυλίου πολέμου, ο οποίος εκτός του ότι συνέβη σε άλλη χρονολογία από αυτήν της πιθανής γεννήσεως του Ιησού (3-4 π.Χ.), δεν θα καθίστα δυνατόν το ταξίδιον του Ιωσήφ και της Μαριάμ εις την Ιουδαίαν;



ή να δεχθούμε τα αναγραφόμενα στις σελ. 84-85 του πρώτου υπομνήματος ότι αφ’ ενός ο Κυρήνιος είναι πιθανόν να ηγεμόνευσε και προγενέστερα δηλαδή περί του 3-4 π.Χ., όταν πιθανολογείται ότι ο Κύριος γεννήθηκε και αφ’ ετέρου είναι πιθανόν να πραγματοποιήθηκαν δύο απογραφές, μία προγενέστερα, δηλαδή αυτή που ο Λουκάς αναφέρει στο ευαγγέλιό του και μία μεταγενέστερα αυτή που ο μεν Λουκάς αναφέρει στις Πράξεις, ο δε Ιώσηπος στην αρχαιολογία του;



ΕΡΩΤΗΜΑ ΣΧΕΤΙΚΟ ΜΕ ΤΟΝ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΝ ΒΑΠΤΙΣΤΗ



Ο Ματθαίος αναφέρει σχετικά με τον Ιωάννη τον Βαπτιστή «7 Ἰδὼν δὲ πολλοὺς τῶν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων ἐρχομένους ἐπὶ τὸ βάπτισμα αὐτοῦ εἶπεν αὐτοῖς· Γεννήματα ἐχιδνῶν, τίς ὑπέδειξεν ὑμῖν φυγεῖν ἀπὸ τῆς μελλούσης ὀργῆς;» ενώ ο Λουκάς αναφέρει «7 Ἔλεγεν οὖν τοῖς ἐκπορευομένοις ὄχλοις βαπτισθῆναι ὑπ' αὐτοῦ· Γεννήματα ἐχιδνῶν, τίς ὑπέδειξεν ὑμῖν φυγεῖν ἀπὸ τῆς μελλούσης ὀργῆς;». Σε ποιους αναφερόνταν ο Ιωάννης, στους Φαρισσαίους και Σαδουκαίους ή σε όλους τους όχλους; Ή να αποδεχτούμε τη συμβιβαστική ερμηνεία του M. J. Lagrange που λέει ότι «τα κατακρινόμενα ενταύθα φρονήματα και συναισθήματα ήσαν των Φαρισαίων και Σαδδουκαίων, ούτοι όμως είχαν εμπνεύσει τοιαύτα και στο λαό»;



ΕΡΩΤΗΜΑ ΣΧΕΤΙΚΟ ΜΕ ΤΟΝ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΝ ΒΑΠΤΙΣΤΗ



Ο Ματθαίος αναφέρει σχετικά με τον Ιωάννη τον Βαπτιστή «11 ἐγὼ μὲν ὑμᾶς βαπτίζω ἐν ὕδατι εἰς μετάνοιαν· ὁ δὲ ὀπίσω μου ἐρχόμενος ἰσχυρότερός μού ἐστιν, οὗ οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς τὰ ὑποδήματα βαστάσαι· αὐτὸς ὑμᾶς βαπτίσει ἐν Πνεύματι ἁγίῳ καὶ πυρί·».

Ο Μάρκος αναφέρει σχετικά με τον Ιωάννη τον Βαπτιστή «7 καὶ ἐκήρυσσε λέγων· Ἔρχεται ὁ ἰσχυρότερός μου ὀπίσω μου, οὗ οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς κύψας λῦσαι τὸν ἱμάντα τῶν ὑποδημάτων αὐτοῦ.».

Ο Λουκάς αναφέρει σχετικά με τον Ιωάννη τον Βαπτιστή «16 ἀπεκρίνατο ὁ Ἰωάννης ἄπασι λέγων· Ἐγὼ μὲν ὕδατι βαπτίζω ὑμᾶς· ἔρχεται δὲ ὁ ἰσχυρότερός μου, οὗ οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς λῦσαι τὸν ἱμάντα τῶν ὑποδημάτων αὐτοῦ·»


Τι τελικά είπε ο Ιωάννης; Πως θα ερμηνεύατε τη συμβιβαστική λύση του Βίκτωρα Αντιοχείας, που είναι ίδια σχεδόν με του Ωριγένη, που λέει «Έτερον εστιν ο φησίν ο Ματθαίος, βαστάζειν τα υποδήματα, έτερον δε το κύψαντα λύσαι τον ιμάντα των υποδημάτων. Και ακόλουθον γε, μηδενός σφαλλομένου των ευαγγελιστών, αμφότερα κατά διαφόρους καιρούς ειρηκέναι τον Βαπτιστήν, καθ’ έτερον νουν»

ΕΡΩΤΗΜΑ ΣΧΕΤΙΚΟ ΜΕ ΤΟΝ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΝ ΒΑΠΤΙΣΤΗ



Γιατί ο Ιωάννης στέλνει δύο μαθητές στο Ιησού να τον ρωτήσουν αν αυτός είναι που περιμένουν; Ποιες από τις κατωτέρω ερμηνείες να δεχτούμε;

ΕΡΩΤΗΜΑ ΣΧΕΤΙΚΟ ΜΕ ΤΗ 3η ΠΡΟΡΡΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΘΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ



Γιατί όπως κατωτέρω λέει ο υπό του (σ) σημειούμενος S. D. F. Salmond, μόνον ο Μάρκος αναφέρει ότι «ἦν προάγων αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς»




Γιατί μόνον ο Μάρκος αναφέρει ότι ο Ιησούς «ἤρξατο αὐτοῖς λέγειν τὰ μέλλοντα αὐτῷ συμβαίνειν»;

Γιατί μόνον ο Μάρκος αναφέρει ότι οι μαθητές «ἐθαμβοῦντο, καὶ ἀκολουθοῦντες ἐφοβοῦντο»;

Γιατί μόνον ο Λουκάς παραλείπει την έκφραση «παραδοθήσεται τοῖς ἀρχιερεῦσι καὶ γραμματεῦσι, καὶ κατακρινοῦσιν αὐτὸν θανάτῳ»;

Γιατί μόνον ο Λουκάς αναφέρει ότι ο Ιησούς «ὑβρισθήσεται»;

Γιατί μόνον ο Ματθαίος αναφέρει περί του Ιησού ότι «σταυρῶσαι» αυτόν;

Γιατί μόνον ο Λουκάς αναφέρει ότι «τελειωθήσεται πάντα τὰ γεγραμμένα διὰ τῶν προφητῶν τῷ υἱῷ τοῦ ἀνθρώπου»;

Γιατί ο Μάρκος αναφέρει τη λέξη «πάλιν» στην έκφραση «καὶ παραλαβὼν πάλιν τοὺς δώδεκα»; Από ότι γνωρίζουμε από τον ίδιο ευαγγελιστή κατά το παρελθόν:



Ø «ἐποίησε δώδεκα» (Μαρκ. 3:14)

Ø «ἠρώτησαν αὐτὸν οἱ περὶ αὐτὸν σὺν τοῖς δώδεκα τὴν παραβολήν» (Μαρκ. 4:10)

Ø «προσκαλεῖται τοὺς δώδεκα, καὶ ἤρξατο αὐτοὺς ἀποστέλλειν δύο δύο» (Μαρκ. 6:7)

Ø «ἐφώνησε τοὺς δώδεκα καὶ λέγει αὐτοῖς· Εἴ τις θέλει πρῶτος εἶναι, ἔσται πάντων ἔσχατος καὶ πάντων διάκονος.» (Μαρκ. 9:35)



Άρα 1η φορά αναφέρεται από τον Μάρκο (10:32) ότι παρέλαβε τους δώδεκα !!!



Έχει όμως αξία και η συνέχεια.



Ø «ἐξῆλθεν εἰς Βηθανίαν μετὰ τῶν δώδεκα» (Μαρκ. 11:11)

Ø «ἔρχεται μετὰ τῶν δώδεκα» (Μαρκ. 14:17)



Βλέπουμε λοιπόν ότι ο Λόγος χρησιμοποιεί διαφορετικό ρήμα κάθε φορά, προκειμένου περί των δώδεκα !!!

Άρα πότε παρέλαβε «άλλοτε», για να παραλάβει «πάλιν» στο Μάρκο τους δώδεκα;

Θα ερωτούσε λοιπόν κάποιος καλόπιστος ερευνητής, μήπως κρύβεται κάποιο μυστικό;