Επίκαιρα πνευματικά μηνύματα από τον π. Ανδρέα Κονάνο

[Toula]

ΑΥΤΗ ΘΑ ΕΠΑΙΡΝΑ

- Πάτερ, τι να προσέξω στη γυναίκα που θα βρω; Τι να έχει πάνω απ’ όλα;
- Εσύ θα το δεις αυτό, πώς θα νιώσεις. Δική σου η απόφαση, και η ευθύνη. Μα και η χαρά και ο σταυρός που θα ζήσεις μαζί της. Πάντως, γενικά, αν θες να σου πω κάτι, θα έλεγα να έχετε καλή χημεία στα βασικότερα: να σου αρέσει εμφανισιακά, να ταιριάζετε ερωτικά, να επικοινωνείτε νοητικά και συναισθηματικά, να είναι ψυχολογικά νορμάλ, και να μην έχει τη γκρίνια και τη δυσαρέσκεια. Διότι αυτό θα σε διαλύσει. Και εννοείται, ότι αυτά θα έλεγα και σε μια κοπέλα που θα με ρωτούσε για τον άντρα που ψάχνει, πώς να είναι.
- Δεν αρκεί να είναι καλή χριστιανή και να πηγαίνει Εκκλησία;
- Αν δεν έχει και τα παραπάνω, όχι.

π. Ανδρέας Κονάνος
facebook

[Toula]

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Περίεργα πράγματα
συμβαίνουν
όταν προσεύχεσαι.

Αλλάζουν
τα μάτια σου
κι αποκτάς
τη ¨μεγάλη κατανόηση¨.
Ηρεμείς.
Ζεσταίνεσαι.
Δροσίζεσαι.
Τα βλέπεις όλα
καθαρά.
Δεν σε πειράζει τίποτα.
Χαίρεσαι.

Κι ενώ μονώνεσαι,
ενώνεσαι.

Και τραγουδάς,
ενώ σιωπάς.

Κι επειδή ματώνεις,
μελώνεις.
Και ξανανιώνεις.

Κι ενώ κλείνεσαι,
ταξιδεύεις.
Βυθίζεσαι,
μα ανεβαίνεις.

Οσφραίνεσαι χρώματα.
Βλέπεις μελωδίες.
Ακούς αρώματα.
Πας σ' άλλα δώματα.
Κάπως τρελαίνεσαι.

Σιωπάς.
Κι ακούγεσαι.

Γεννάς
κι ανθίζεις.
Επειδή αγγίζεις,
κι ερωτεύεσαι.

Πεθαίνεις
αναπνέοντας
βαθιά.
Κι ανασταίνεσαι.

Όταν προσεύχεσαι…

--------------------------------------------------------------------------------
ΟΜΙΛΙΕΣ ( η ώρα θα αναρτηθεί προσεχώς) :
Κυριακή απόγευμα , 23 Νοεμβρίου, στο πνευματικό κέντρο του αγίου Θωμά Αμπελοκήπων, με θέμα: ¨Για όλα υπάρχει μια λύση!¨

Δευτέρα απόγευμα, 24 Νοεμβρίου, στον άγιο Διονύσιο, της οδού Σκουφά, στο Κολωνάκι, με θέμα: ¨Η προσευχή που ζωογονεί¨

Τετάρτη απόγευμα, 26 Νοεμβρίου, στην αγία Βαρβάρα Αργυρουπόλεως, με θέμα: ¨Έχω παιδί στην εφηβεία¨

π. Ανδρέας Κονάνος
facebook

[Toula]

Το θέμα
δεν είναι τι λες
και τι λέω,
μα η ευτυχία που ζω
ή όχι.

Η ευτυχία δεν έχει να κάνει
με θεωρίες έξυπνων
ή χαρισματούχων,
με λογοπαίγνια
που οι μεν ¨νικούν¨ λεκτικά τους δε,
με παρατάξεις,
κλίκες και ίντριγκες,
μα με περίσσια ζωής.

Ο Χριστός είπε
" Όποιος πιστέψει έμπρακτα σ' Εμένα,
θα νιώσει να τρέχουν από μέσα του
ποτάμια ζωής!!¨
Όχι απ' τα μυαλά του.
Μα απ' την καρδιά του.

Δεν ήρθε ο Χριστός
για να γεμίσουμε ιδέες, μα χαρά
κι ευτυχία!

Άρα, απόδειξη των λεγομένων σου
και λεγομένων μου,
είναι η ζωή η ίδια.

Τι βγάζει,
τι μένει ως απόσταγμα
και καταστάλαγμα.

Λες ωραία πράγματα, αληθινά, ορθόδοξα,
και, παρόλα αυτά,
η ζωή σου, μιζέρια σκέτη.

Κάτι δεν πάει καλά τότε.

Λες λίγα και φτωχά,
μα ζεις τη χαρά
και την ειρήνη
μέσα σου.

Αυτό είναι που μετρά.
Το μέσα σου!
Η αλήθεια σου!
Η ζωή!

Κι αυτή τη ζωή κι ευτυχία είναι που σου εύχομαι ολόψυχα!

Είτε συμφωνούμε,
είτε διαφωνούμε.

Κυρίως, αν διαφωνούμε!

π. Ανδρέας Κονάνος
facebook

[Toula]

ΑΛΗΤΗΣ ΣΟΥ

Και στο μυαλό
- μετά από τόσα χρόνια
ενοχών -
για τα καλά
χαράχτηκε
- επιτέλους!! -
πως Ιησούς,
θα πει Χριστός.
Δηλαδή:
καλός,
ωραίος,
κι έρωτας αιώνιος…

Παλιά, στο σημείο αυτό,
- εκπαιδευμένος καταλλήλως -
βιαζόσουν να συμπληρώσεις
¨ναι, αλλά και δίκαιος!!¨

Τώρα πια
ένιωσες όμως
πως
δικαιοσύνη Του
είναι
η ¨αδικία¨ Του.
Αυτή η ¨αδικία¨
που σώζει
αναπάντεχα
τον κάθε αλήτη.

Ιησού μου,
κάνε με
αλήτη Σου.

-------------------------------------------------------------------

ΟΜΙΛΙA :
Σήμερα, Κυριακή , στις 6μ.μ., στο πνευματικό κέντρο του αγίου Θωμά Αμπελοκήπων, στην αίθουσα της ¨Ελπίδας¨, με θέμα: ¨Για όλα υπάρχει μια λύση!¨

π. Ανδρέας Κονάνος
facebook

[Toula]

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΑΝΟΜΒΡΙΑΣ

Όταν έχω έμπνευση
γράφω.
Όταν δεν έχω,
μυρίζω μαραμένα
τριαντάφυλλα
του Επιτάφιου,
να θυμηθώ
και πάλι
κάτι
απ’ την αγάπη Σου.

Τρίβοντας μες στα χέρια μου
λείψανα της λατρείας Σου,
Χριστέ μου,
κρατιέμαι
σε μια αξιοπρεπή,
έστω,
ζωή.

Σε τρεις μέρες
ανασταίνομαι
μαζί Σου.

-------------------------------------------------------------------------------------
ΟΜΙΛΙΕΣ:
Σήμερα, Δευτέρα, , στις 5.45 μ.μ., στον άγιο Διονύσιο, της οδού Σκουφά, στο Κολωνάκι, με θέμα: ¨Η προσευχή που ζωογονεί¨

Τετάρτη απόγευμα, 26 Νοεμβρίου, στις 7 μ.μ., στην αγία Βαρβάρα Αργυρουπόλεως, με θέμα: ¨Έχω παιδί στην εφηβεία¨

π. Ανδρέας Κονάνος
facebook

[Toula]

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΙΑ ΤΗ ΜΥΣΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

¨Μου είπες, σου είπα¨.
¨Άλλο εννοούσα¨
¨Ναι αλλά δεν το εξήγησες καλά¨
¨Όμως εσύ αλλιώς το κατάλαβες¨
¨Πρέπει όμως να σου διευκρινίσω και κάτι άλλο¨.
Και πού είναι οι ασπιρίνες;!..

Θεέ μου, τι ζάλη και τι πονοκέφαλος η συνεννόηση μεταξύ μας.
Κι ειδικά όταν δεν λέγεται αυτό που πραγματικά θα θέλαμε να πούμε, γιατί δεν μπορούμε.
Θέλει ο άλλος να πει στη γυναίκα του, ¨έχεις πέντε μήνες να μ’ αγκαλιάσεις¨ - αυτό του φταίει του ανθρώπου- και της μιλά για το φαΐ, για τα λεφτά, τα χρέη, το σπίτι το ακατάστατο, και μπούρου μπούρου, μπούρου.
Τσακωμοί με άσχετες αφορμές, ανούσιες.
Χωρίς ποτέ να ειπωθούν ξεκάθαρα τα πράγματα.
Το κέντρο δεν αγγίζεται ποτέ.

Αλλιώς όμως η σχέση μου μαζί Σου, Κύριε της Αλήθειας, όταν Σε συναντώ μες στην απόλυτη σιωπή και ησυχία.Κάθε φορά που πάω να πω κατεβατό τις άσχετες βλακείες μου, κοιτάς στο κέντρο μου, ακουμπάς την καρδιά μου, λέγοντας, ¨Σσσσσσς, κάνε ησυχία, έλα να μιλήσουμε, να κοιταχτούμε, και να δούμε τι πραγματικά σε πονά, τι σου λείπει, κι έχεις λύπη. Έλα να πούμε αλήθειες. ¨
Κι όλα αυτομάτως μουδιάζουν, ησυχάζουν και ξεκαθαρίζουν.
Οι αντιστάσεις πέφτουνε, τα νεύρα φεύγουν, οι κόμποι λύνονται, κι όλα λέγονται χωρίς να εκφέρονται λέξεις.
Οι βλακώδεις λογισμοί της περιφέρειας λιώνουν με την Παρουσία Σου.
Μες στη σιωπή.
Χωρίς αναλύσεις, συλλογισμούς, και πονοκεφάλους.
Και αφήνω ύστερα τον κόσμο ήσυχο στον κόσμο του, ζώντας το δροσερό πυρήνα ενός ηφαίστειου που κοχλάζει, βγάζοντας φως, ανάσταση κι αγάπη.
Μια αγάπη που παραδόξως κλείνει τις πληγές μου όλες.

(Καλά, όχι κι όλες.
Αύριο, πάλι τα ίδια θα έχουμε.
Μα για λίγο, κάτι γίνεται.
Κάτι είναι κι αυτό. )

---------------------------------------------------------------------

Χρόνια πολλά, Κατερίνα!

π. Ανδρέας Κονάνος
facebook

[Toula]

ΟΜΙΛΙΑ:
Τετάρτη απόγευμα 26 Νοεμβρίου, στις 7 μ.μ., στην αγία Βαρβάρα Αργυρουπόλεως, με θέμα: ¨Έχω παιδί στην εφηβεία¨

π. Ανδρέας Κονάνος
facebook

[Toula]

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ.

Σήμερα έπεσε το μάτι μου στη φορτωμένη μου βιβλιοθήκη.
Και θυμήθηκα συνειρμικά, τι, λες;

Την πρώτη μου βιβλιοθήκη.

Που μου χαρίσαν οι γονείς μου όταν ήμουνα 8 χρονών.
Μια καφέ, με άσπρα συρτάρια.
Την έφεραν σπίτι, και πήρε τη γωνιακή της θέση στο παιδικό μου δωμάτιο.
Όλα τα ράφια, άδεια. Έχασκαν, σα μαύρες τρύπες.
Και περίμεναν να γεμίσουν.
Όλος ο πλούτος μου τότε ήτανε μοναχά δυο παραμύθια παιδικά και λίγα σχολικά βιβλία.
Τα πήρα στα χέρια μου – όπως κάνει ο παπάς όταν λέει ¨Σοφία ορθοί, με το Ευαγγέλιο - και τα έστησα με καμάρι.
Τα πήγαινα μια εδώ, μια εκεί. Έγερναν, γλίστραγαν και έπεφταν.
Κι ύστερα, με τα χρόνια, γέμισαν τα ράφια όλα.
Γέμισε η βιβλιοθήκη ασφυκτικά, και βάρυνε. Κι ομόρφυνε με τόσα βιβλία.
Τα πάνω, τα κάτω, τα συρτάρια.
Έβαλα κι άλλα ράφια, στον απέναντι τοίχο. Neoset.

H παιδική βιβλιοθήκη μου, η αδειανή, μου θύμισε σήμερα, του παιδικού μου του μυαλού την καθαρότητα. Και κενότητα.
Αυτό το μυαλό, που κάποτε ήτανε απείραχτο.
Με άδεια τα ¨ράφια¨ του.
Μετά, γέμισε ασφυκτικά.
Γνώσεις, θεωρίες, διδασκαλίες, εμμονές, ενοχές, σαβούρες, απόψεις, επιστήμες, μουσικές, χρώματα.
Γέμισε, μπούκωσε, μπούχτισε, βάρυνε.

Ίσως και να λέω βλακείες, μα καθώς θυμήθηκα την άδεια παιδική βιβλιοθήκη μου, νοστάλγησα πολύ τις μέρες κείνες, που όλα ήτανε κενά στις σκέψεις μου, και περιμέναν να γεμίσουν.

Νοστάλγησα του νου μου την κενότητα.

Και είναι πολλές οι φορές
που ψάχνω να βρω ένα τρόπο να τη βιώσω πάλι.Μέσα μου. Ξανά.
Να νιώσω πάλι άδειος.
Ώστε να μπει φρέσκο υλικό κι απείραχτο, στης καρδιάς μου τα συρτάρια και τα ράφια.

Μόνο την προσευχή έχω βρει ως τώρα, ως τρόπο και μέθοδο.
Όταν προσεύχομαι καλά –όταν δηλαδή ο νους μου σιωπά και ησυχάζει - αυτό γίνεται:
Αδειάζω.
Και γίνομαι κάπως σαν αυτή τη βιβλιοθήκη.
Των 8 μου χρόνων.
Που ‘χε λευκά και άδεια τα ράφια όλα.

Και λέω στο Χριστό κάτι παράδοξο:
Ιησού,
μην έρθεις τούτη τη φορά
σα γνώση
ή σα βιβλίο
μέσα μου.

Μα, κάνε τη ¨βιβλιοθήκη¨ του νοός μου… καναπέ Σου!
Κι έλα να… ανακλιθείς στην – όση - άπλα του.
Όσο μπορείς. Όσο χωράς.
Όσο μπορώ. Όσο αντέχω.
Όσο Σ’ αφήνω.
Συ ο Ίδιος.

---------------------------------------------------------------
ΟΜΙΛΙΑ:
Σήμερα απόγευμα, 26 Νοεμβρίου, στις 7 μ.μ., στην αγία Βαρβάρα Αργυρουπόλεως, με θέμα: ¨Έχω παιδί στην εφηβεία¨

π. Ανδρέας Κονάνος
facebook

[Toula]

ΞΑΦΝΙΚΗ ΑΤΟΝΙΑ

Κάποιες στιγμές
κάτι
σε πλακώνει,
και σε κάνει ακίνητο
σε κάθε χαρά,
σε κάθε δράση.
Χωρίς όρεξη, όραμα
και στόχους.
Μαραίνεται η ψυχή σου
τόσο,
που συμπαρασύρει
και του κορμιού σου
την ακμή.
Κι είναι
σα να σ’ αγκάλιασε
ο θάνατος
ο ίδιος. Και πάει
να σε φιλήσει.

Κι εσύ, όλο να προσπαθείς
να του ξεφύγεις,
όπως μικρός απέφευγες
φιλιά
από γιαγιάδες
άγνωστες.

Μα αυτή εκεί,
να σε φιλήσει!

Δεν ξέρω τι γίνεται:
Δαίμονες;
Άστρα;
Ψυχολογία;
Μάτι κακό;
Μάγια;
Ορμόνες;
Διατροφή;
Καιρός;…

Τι απ’ όλα να ‘ναι;

Πάντως,
μυστήριο περιβάλλει
αυτή την ξαφνική
ατονία
και κατάπτωση
που εμφανίζεται.

Σαν απ’ το πουθενά.

Και μια στιγμή
– στα ξαφνικά και πάλι! -
όλα αλλάζουν.

Κι ο ήλιος
της χαράς
και της ελπίδας
γεμίζει πάλι το δωμάτιο,
σκορπίζοντας
χαμόγελα.

Λες και τα μάγια
λύθηκαν,
και τ’ άστρα
ξαναβρήκαν
την τροχιά τους.
Οι δαίμονες λουφάξανε,
οι ορμόνες σου
συνήλθαν.

Είναι
που σ’ άγγιξε
ο Χριστός.

Κι ευθύς,
πάλι
συνήλθες.

π. Ανδρέας Κονάνος
facebook

[Φωτεινή]

Σαν να βλέπω τον εαυτό μου σε αυτά που περιγράφει ο π. Ανδρέας... ξαφνική ατονία! Γνώριμο συναίσθημα...