Ορθοδοξία

ΠΑΡΑΛΙΓΟ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ

Με βοηθούσε ένας κύριος
την ώρα που κοινωνούσαν οι πιστοί την Ανάσταση.
Κράταγε το άγιο Μανδήλιο,
ώστε να κοινωνούν οι άνθρωποι πιο εύκολα,
και στο τέλος ¨στέγνωνε¨ τα χείλη τους.
Ήρθε και μια κυρία
με ένα ωραιότατο κραγιόν,
κοινώνησε,
κι ο κύριος βοηθός,
αντί να της ¨στεγνώσει¨ τα χείλη,
της έβγαλε κατά λάθος όλο το κραγιόν,
και την έκανε έτοιμη
να βάλει πάλι ποδιά να πλύνει πιάτα στην κουζίνα
και να καθαρίσει χόρτα!!
Θύμωσε η γυναίκα, με το δίκιο της.
Της έμεινε τώρα μόνο
η ευωδία του Coco Channel που φορούσε.
Το 5.
Παρόλα αυτά, Χριστός ανέστη,
κι όλα πήγαν καλά!

π. Ανδρέας Κονάνος
facebook

Σου ζητώ συγνώμη που μπαίνω στη ζωή σου κάπως απότομα και ξαφνικά.

Μα δεν είμαι και τελείως… αγενής κι απρόσκλητος.

Ξεκίνησα να λέω αυτά τα λόγια αποκλειστικά για μένα και την παρέα μου στο Facebook.

Ο αρχικός μου σκοπός και το σχέδιό μου ήταν, από τον επόμενο μήνα, να αναρτώνται εκεί, στη σελίδα μου P.Andreas Konanos

Με βρήκε όμως ο κ. Αιμίλιος Πολυγένης και με παρεκάλεσε ευγενικά να του δίνω τις προφορικές σκέψεις μου, ώστε να αναρτώνται στη ¨Ρομφαία¨.

Την πρώτη εκπομπή που ήδη υπάρχει στη Romfea.gr 20' λεπτά αρκούν!...(Με τον π. Ανδρέα Κονάνο) ήδη την άκουσαν πάνω από 67.000 ως τώρα. Θα κάνουμε μερικές ακόμα τότε.

Τα λόγια μου ασήμαντα και φτωχά, χωρίς θεολογικές αξιώσεις. Το ξέρω.

Δεν μπορούν να σταθούν σε μεγάλα συνέδρια. Συμφωνώ.

Όμως προσεύχομαι να μπορούν να ακουστούν στην καρδιά σου.

Στο δωμάτιό σου, στη μοναξιά και το μπέρδεμά σου.

Δεν θέλω να σε πονέσω, μα ούτε και να σε χαϊδέψω ψεύτικα.

Εύχομαι να νιώσεις μια μικρή μόνο δυσφορία, όπως νιώθει το χέρι όταν πας να βγάλεις ένα αγκάθι.

Πονά για λίγο, και μετά ανακουφίζεσαι και χαμογελάς.

Δεν θέλω να σου κάνω τον έξυπνο, ούτε να διδάξω.

Είμαι χειρότερος από σένα σε αρκετά.

Είμαι μαζί σου, σαν κι εσένα, στα περισσότερα.

Άνθρωπος. Με ό, τι αυτό συνεπάγεται. Συνηθισμένος.

Μιλάω για μένα πρωτίστως. Ακούω αυτά που λέω, καθρεφτίζομαι, και βλέπω τη μεγάλη απόσταση μεταξύ λόγων και έργων μου.

Εύχομαι, εσύ, να πηγαίνεις πιο πέρα, να νιώθεις πράγματα, να αφυπνίζεσαι, να προβληματίζεσαι, και να επιτρέπεις το φανέρωμα του Χριστού μέσα στη δική σου ψυχή, εν τη Εκκλησία, μα με τον δικό σου προσωπικό τρόπο.

Για να ζήσεις το Χριστό - την Οδό - στη δική σου ¨οδό¨: στο δικό σου σπίτι, στη δική σου Ενορία, στη δική σου ψυχοσύνθεση.

Αν κάπου συμπίπτουμε καλώς.

Αν όχι, ας μένει η αγάπη.

Χριστός ανέστη!

π. Ανδρέας Κονάνος

Σημείωση Romfea.gr | Όσα να πούμε η να γράψουμε για την συνεργασία μας με τον π. Κονάνο θα είναι φτωχά...

Θέλαμε πολύ να ακουστεί ξανά η φωνή εκείνη που γλύκανε, ωφελούσε, παρηγορούσε, νουθετούσε, ηρεμούσε αλλά και ξεκούραζε τόσες ψυχές.

Ο Διευθυντής της Romfea.gr Αιμίλιος Πολυγένης αναζήτησε και βρήκε τον π. Ανδρέα με τον οποίο έκανε μια νέα συνεργασία με την εκπομπή 20΄ λεπτά αρκούν...

Σας θέλουμε συνοδοιπόρους στο νέο μας εγχείρημα...

Ακούστε την δεύτερη εκπομπή που την Μουσική επιμέλεια και ηχοληψία έχει ο Βασίλης Χατζηνικολάου

ΘΛΙΒΕΡΗ ΥΠΟΓΡΑΜΜΙΣΗ

Μερικές φορές
οι μεγάλες γιορτές
υπογραμμίζουν
τη μελαγχολία,
τη μοναξιά
και τη θλίψη
της ψυχής σου.
Εντάξει,
κάπου κάπου
και της δικής μου.

π. Ανδρέας Κονάνος
facebook

ΑΧ, ΠΡΟΔΟΤΡΑ!

Είπες στο γιατρό σου ότι κάποια στιγμή το βράδυ
έτρεξες με μανία στο πλησιέστερο ανοιχτό ζαχαροπλαστείο,
αγόρασες ένα κουτί ποικιλία Ferrero Rocher
και τα τσάκισες εντός δεκάλεπτου.
Και μετά, Coca Cola, με απανωτά ρεψίματα ανακούφισης.
Ο γιατρός διέγνωσε
ελαφράς μορφής κατάθλιψη.
Μην πεις πως είναι ψέμα,
ψυχή θα παραδώσεις!
Αχ, σοκολάτα προδότρα!

π. Ανδρέας Κονάνος
facebook

Ευχαριστώ πολύ τον διευθυντή της ¨Ρομφαίας¨,
κ. Αιμίλιο Πολυγένη,
και τον δημοσιογράφο κ. Δημήτρη Ριζούλη,
για τα καλά τους λόγια στην εκπομπή των ¨Μακκαβαίων¨,
που οφείλονται στην ευγένεια της ψυχής τους,
και στο ότι...δεν με ξέρουν καλά!

http://www.romfea.gr/epikairotita/31727 ... 6-16-15-35

Σπάνε αυγά ''Οι Μακκαβαίοι''
Mε εορταστιική διάθεση επιστρέφουν Οι "Μακκαβαίοι" που σχολιάζουν την μεγάλη συμμετοχή των πιστών στις ακολουθίες της Μ. Εβδομάδας και τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν σε ορισμένες περιπτώσεις.
ROMFEA.GR|ΑΠΟ THANOS

ΑΠΟΡΙΑ ΣΥΝΕΔΡΟΥ

Αν ζούσε
ο Χριστός μας σήμερα
κι ήταν ανάμεσά μας,
σε ποιο
απ’ τα πολλά συνέδρια
που στ’ Όνομά Του γίνονται,
άραγε,
θα πήγαινε;
Κι αν πήγαινε,
πώς θα ένιωθε;
Και τι θέση θα Του δίναμε;
Του προέδρου,
του ακροατή,
του εισηγητή,
του ερωτώντος,
ή μήπως
του ¨αιρετικού¨;
Και το βασικότερο:
θα Του επιτρεπόταν
καν η είσοδος;
Με σανδάλια,
μακριά μαλλιά,
άπλυτα χέρια
και δίπλα Του
ένα τσούρμο αμαρτωλοί,
να τρώνε
και να πίνουνε
γελώντας;

π. Ανδρέας Κονάνος
facebook

ΑΔΑΚΡΥΤΟΙ ΟΔΟΣΤΡΩΤΗΡΕΣ

Δεν έχει νόημα
στη ζωή
να πιάνεις διάλογο
με πρόσωπα
που λειτουργούνε
σαν οδοστρωτήρας.
Ελπίς να βγει
κάτι,
μηδενική!
Θα σε συντρίψουνε
αδίστακτα
κι ούτε
θα καταλάβουν
πως
σε πόνεσαν.
Ο οδοστρωτήρας
δεν πονά,
δεν αισθάνεται,
δεν κλαίει.
Μόνο ισοπεδώνει.
Άλλο υλικό εσύ,
άλλο αυτός.

π. Ανδρέας Κονάνος
facebook

ΑΜΗΧΑΝΟΣ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΟΝΟ ΣΟΥ

Ώρες ώρες πονάς
τόσο πολύ
που δεν τολμώ να πω κάτι,
μη σε κάνω χειρότερα.
Δεν θέλω να σε αγγίξω
καθόλου,
διότι το είναι σου
έγινε
μια σκέτη πληγή
και σίγουρα θα σε ερεθίσω.
Δεν μπορώ
να σε βγάλω στο πολύ φως,
διότι βλέπω σε ενοχλεί.
Τρομάζω να σου μιλήσω,
διότι το κεφάλι σου
κοντεύει να σπάσει.

Ακόμα
κι η ανάσα μου
νιώθω
να σε κουράζει.

Αυτές τις ώρες,
μόνο την αγάπη
βρίσκω
φάρμακο.

Και σιωπή.
Όχι μόνο
τα χείλη μου.
Μα να σωπάσουν
και οι σκέψεις μου
μπροστά σου.
Διότι κι αυτές
με τρόπο μυστικό
σ’ αγγίζουν
κι ενοχλούν.

…και κανα δάκρυ
- άμα βγαίνει
και δεν κάνει
λάσπη.

π. Ανδρέας Κονάνος
facebook

Άγιε μου Θωμά,
πόσο
με θυμίζεις
ώρες ώρες.
Άπιστος
κι εγώ
σαν εσένα.

Μια απιστία
που οι ωραίοι άγιοι
την είπαν
¨θαυμαστή¨.
Και ¨καλή¨.

Θέλω
όχι να αρνηθώ,
μα
να αισθανθώ.
Όχι να απορρίψω,
μα να αγγίξω.

Δεν μπορώ
την τυφλή πίστη,
που κινδυνεύει
να γίνει άρρωστη,
φανατική,
επικίνδυνη.

Σήμερα ο κόσμος
κυλιέται στο αίμα
ακριβώς
από ανθρώπους
¨πιστούς¨ σε κάτι,
ή σε κάποιον.
Χωρίς να ελέγχουν
αν αυτό που πιστεύουν
είναι ¨πραγματικό¨,
αν ισχύει,
αν αληθεύει πάνω στα πράγματα,
αν φέρνει ευτυχία,
καταξίωση,
χαρά πραγματική.

Απλά πιστεύουν,
και πορώνονται.

Πιστεύουν
και οπλίζονται με βέλη,
σπαθιά
και λαιμητόμους.

Άγιε Θωμά,
κάνε κι εμένα
¨άπιστο¨ σαν εσένα,
και δος μου
της καρδιάς σου
τη φλόγα
που ζητούσε το Χριστό
¨εν τοις πράγμασιν¨,
κι όχι το Χριστό – Ιδέα!

π. Ανδρέας Κονάνος
www.romfea.gr