Ορθοδοξία

Η ΛΙΖΑ ΚΙ Η ΚΟΡΝΙΖΑ

Θυμάμαι
μια μακρινή μας θεία
που όταν ήμουν παιδί
έφερνε κάθε χρόνο
στη γιορτή μου
την ίδια κορνίζα.
Είχα μαζέψει πέντε έξι ίδιες!
Κάθε χρόνο
η ίδια κορνίζα.
Τις αγόρασε
από αποθήκη,
σε τιμή χονδρικής.
Ήταν δώρο.
Βαρετό και μονότονο.
Μα παρόλα αυτά,
το περίμενα.
Το δώρο
πάντα
κρύβει μια χαρά
ακόμα
κι αν πρόκειται
για μια ταπεινή
κορνίζα,
ίδια και μονότονη.
Υγ. Πάντως – πλάκα πλάκα – πιάσαν τόπο.
Τις γέμισε η μάνα μου μετά από χρόνια
με φωτογραφίες απ’ τη χειροτονία μου.

π. Ανδρέας Κονάνος
facebook

ΠΑΛΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ

Έχω μάθει
να ρίχνω πάντα
το μπαλάκι
σε κάποιον άλλο.
Ήδη
απ’ τον Παράδεισο
ξεκίνησε αυτή
η ιστορία.
Είναι τόσο δύσκολο
να κοιτάξω μέσα μου
με αλήθεια,
να παραδεχτώ με ειλικρίνεια
τη φωνή της επιθυμίας μου,
να συμφιλιωθώ
με την ψυχή μου,
να αποδεχτώ
την καρδιά μου,
να πάρω την ευθύνη
της ζωής μου.
Πάντα κάποιος άλλος θα φταίει για μένα.

π. Ανδρέας Κονάνος
facebook

ΟΛΟΙ ΜΙΑ ΠΑΡΕΑ

Κοιτώ τα ονόματα
αυτών που κάνουν like
στις αναρτήσεις.
Τόσο διαφορετικοί άνθρωποι.
Μα τόσο διαφορετικοί!...
Άντρες, γυναίκες,
μικροί, μεγάλοι.
Με ράσα, με βερμούδες.
Εν Ελλάδι
και εν πάση τη γη.
Στην κυριολεξία.
Πιστοί,
μα και άθεοι.
Αγνωστικιστές
και άθρησκοι.
Όλοι,
παρέα σε μια λίστα.
Ψυχές ωραίες.
Βασανισμένοι
και κουρασμένοι.
Χαρούμενοι
και καταθλιπτικοί.
Υποκλίνομαι σε όλες,
ανάξιος ων.
Κοινός σύνδεσμος,
η αγάπη.
Ο καημός.
Ο πνιγμός.
Ο κόσμος αυτός, ο φθαρτός.
Ο θάνατος ο μισητός.
Και κυρίως ο Αγαπητός,
και για πολλούς
άγνωστος… Χριστός.
Ο Θεός.

π. Ανδρέας Κονάνος
facebook

ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΑ ΕΥΤΥΧΙΑΣ

Χρωστάς ευγνωμοσύνη
στους ανθρώπους
που σε κάνουν
να κλείνεις την τηλεόραση,
να αφήνεις το κινητό,
να ξεχνάς το Facebook.
Σημαίνουν όλα αυτά
πως ζεις τη ζωή την ίδια.
Βουτηγμένος μέσα της.
Με τα χείλη να στάζουν
θάλασσα
κι αρμύρα
και ήλιο.

π. Ανδρέας Κονάνος
facebook

ΤΟ ΡΙΣΚΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Αγάπη
θα πει
- επίσης -
¨σε εμπιστεύομαι ...¨.
Επειδή
σε αγαπώ,
αφήνομαι.
Στα λόγια σου.
Στις υποσχέσεις σου.
Στα τάματά σου.
Στα χέρια σου.
Κι όπου βγει.
Έτσι.
Για να βλέπουμε
μαζί
ποια είναι
η τύχη
αυτών
που αγαπιούνται.

π. Ανδρέας Κονάνος
facebook

ΦΑΝΟΥΡΟΠΙΤΑ

Άγιε μου Φανούριε,
θύμισέ μου
πού έκρυψα
το χαμόγελό μου
τελευταία φορά.
Βόηθα με
να βρω
τη χαμένη χαρά μου,
τα χαμένα κλειδιά μου,
που ανοίγαν
της καρδιάς μου
τις πόρτες.

π. Ανδρέας Κονάνος
facebook

ΑΓΙΟ ΣΚΗΝΙΚΟ

Αν θέλω να μυρίσω
την αγιοσύνη του καιρού μου,
πάω στο σούπερ μάρκετ
της γειτονιάς
και κοιτώ τη μανούλα
που πιάνει στα χεράκια της
κάτι που λιμπίστηκε,
μα τ’ αφήνει πάλι πίσω
διότι της φαίνετ’ ακριβό,
και δεν της περισσεύουν
χρήματα.

Και στο πρόσωπό της
γράφει τη λέξη:
δεν πειράζει.
Όλα καλά κι έτσι.
Ας πάρω
κάτι πιο φτηνό.

π. Ανδρέας Κονάνος
facebook

ΔΡΟΜΟΙ ΧΩΡΙΣΤΟΙ

Κι είπε ο άγιος
της διπλανής μου
πόρτας
όταν με είδε
να φωνάζω
φανατικά
για το Θεό:
Κράτα εσύ
την αλήθεια σου,
κι άσε με εμένα
ν’ αγαπώ…

π. Ανδρέας Κονάνος
facebook

ΓΟΝΕΙΣ ΩΡΑΙΟΙ

Μακάριοι οι γονείς
που αφήνουν τα παιδιά τους
ήσυχα
απ’ τη μιζέρια
και τη γκρίνια τους.

π. Ανδρέας Κονάνος
facebook

ΜΙΑ ΖΩΓΡΑΦΙΑ
Το χαμόγελο
στα χείλη σου
όταν όλα
περνούν
και γαληνεύεις
πάλι.
Μπόρα ήταν.
Πάει, πέρασε.

π. Ανδρέας Κονάνος
facebook