Ορθοδοξία

Νέα ήθη εισάγoνται με την απογραφή
Καλαβρύτων Αμβρόσιος "Φθάνει πια ο εμπαιγμός, όλοι μας εμπαίζουν"
Πέμπτη, 12 Μάιος 2011 - Συντάχθηκε απο τον/την Μητροπολίτης Καλαβρύτων Αμβρόσιος



Σήμερα έπεσε στα χέρια μου το έντυπο της απογραφής "κατοικίας-νοικοκυριού", η οποία άρχισε ήδη. Αποτελείται από δέκα (10) σελίδες.

Φυλλομετρώντας στην αρχή και μελετώντας το έντυπο αυτό σε δεύτερη φάση ανεκάλυψα δύο μαργαριτάρια! Σας τα παρουσιάζω.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΡΩΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑ!

Παρά το γεγονός, ότι το ερωτηματολόγιο είναι εξαντλητικό, καλύπτοντας μύριες όσες λεπτομέρειες, για το θρήσκευμα του απογραφομένου δεν υπάρχει ερώτηση.

Γιατί άραγε; Μήπως για να μη στενοχωρηθούν οι Μουσουλμάνοι μετανάστες, όπως έλεγε ο Δήμαρχος Αθηναίων κ. Καμίνης;

Μήπως, επειδή το θρήσκευμα εντάσσεται στα προσωπικά δεδομένα του ανθρώπου;

Ασφαλώς όχι! Τότε γιατί παρέλειψαν τη σχετική ερώτηση: Κατά τη γνώμη μας οι ξένες δυνάμεις, που μας κυβερνούν, και σχεδιάζουν την "παγκοσμιοποίηση" αφ΄ ενός και αφ΄ ετέρου οι πολιτικοί μας, δηλ. οι υποτακτικοί τους, οι οποίοι αποτελούν τα εκτελεστικά τους όργανα στο ελλαδιστάν, μας οδηγούν με αργά, πλην όμως σταθερά, βήματα, στο λεγόμενο "κοσμικό Κράτος" δηλ. στο Κράτος, όπου δεν γίνεται καμιά αναφορά στο Θεό!

Στο Κράτος αυτό ο Θεός είναι ο μεγάλος Εξόριστος από την ζωή της ανθρώπινης κοινωνίας! Οι Κοινωνίες στα Κράτη αυτά και δαιμονίζονται και δαιμονοκρατούνται!

Στην πορεία μας προς συγκρότηση αυτού του κοσμικού Κράτους εδώ στη Χώρα μας τα πρώτα βήματα έγιναν!

Αρχίσαμε με τον πολιτικό Γάμο. Προχωρήσαμε με την διαγραφή του θρησκεύματος από την αστυνομική ταυτότητα από την καταραμένη Κυβέρνηση Κωνστ. Σημίτη.

Θεσπίσαμε την πολιτική Κηδεία. Το Πρόγραμμα της Globalization, δηλ. της παγκοσμιοποιήσεως, συμπληρώθηκε με τον πολιτικό Όρκο!

Τώρα προσπαθούν να μας επιβάλουν την Κάρτα του Πολίτη. Και έπεται συνέχεια!

Ό,τι λοιπόν έχει σχέση με τον Χριστό πρέπει να αντικατασταθεί! Επομένως δεν χρειάζεται να γνωρίζουμε πόσοι είναι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί στην Ελλάδα, πόσοι οι Ρωμαιοκαθολικοί, πόσοι οι Εβραίοι, πόσοι Μουσουλμάνοι κλπ.

Πρέπει όλοι να γίνουμε "ένας αχταρμάς", όπως έλεγε και ο μακαριστός Χριστόδουλος.

Προφανώς, σε εξυπηρέτηση των παραπάνω σχεδίων των Μασσωνο-Εβραίων, των αείποτε διωκτών του Σωτήρος Χριστού μας, οι συντάκτες του απογραφικού εντύπου διέγραψαν το θρήσκευμα από το Έντυπο της Απογραφής και το έγραψαν στα "παληά τους υποδήματα"!

Ντροπή σας, κύριοι, όποιοι κι αν είσθε, όσο ψηλά κι αν ευρίσκεσθε! Με τον τρόπο αυτό ανατρέπετε τις ελληνοχριστιανικές Αρχές και Παραδόσεις του Λαού μας και με τον τρόπο αυτό παραβιάζετε θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματος, τις οποίες θα επικαλεσθώ παρακάτω.

ΕΠΙΣΗΜΟΠΟΙΗΣΑΝ ΟΜΩΣ ΤΟΝ ΟΡΟ "ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ"!

Αυτοί λοιπόν οι ανεγκέφαλοι συντάκτες του ερωτηματολογίου προέβησαν και σε ένα δεύτερο έγκλημα.

Ισοπεδώνουν τους όρους Σύζυγος και Σύντροφος! Είναι εξ ίσου αποδεκτοί όσοι βιώνουν την νόμιμη συζυγία με όσους προτιμούν την παράνομη συμβίωση!

Ονόμασαν την πορνεία και την μοιχεία "ελεύθερη συμβίωση" για να τις δώσουν ένα νομικό φόρεμα!

Σύμφωνα με τις ελληνοχριστιανικές παραδόσεις μας η γυναίκα που παντρεύεται "με παπά και με κουμπάρο" ονομάζεται Σύζυγος, ενώ η γυναίκα που συζεί "αστεφάνωτη", δηλ. αυτή που πορνεύει η μοιχεύει με κάποιον άνδρα, δηλ η "αστεφάνωτη" ονομάζεται "Σύντροφος"!

Η πρώτη είναι νόμιμη, ενώ η δεύτερη είναι παράνομη! Μπορεί ίσως το αστικό δίκαιο να αναγνωρίζει κάποια αστικά δικαιώματα και σ' αυτήν, δηλ. την "αστεφάνωτη", η την "παλλακίδα" κατά τους αρχαίους προγόνους μας, αλλά παρά ταύτα κατά το νόμο του Θεού η αστεφάνωτη γυναίκα είναι η πόρνη του Ευαγγελίου, αν είναι άγαμη ή η μοιχαλίς, αν είναι παντρεμένη, αν δηλ. παίζει σε δύο γήπεδα!

Το ίδιο ισχύει και αντιστρόφως, προκειμένου δηλ. για τον άνδρα. Κι αυτός είναι πόρνος ή μοιχός! Μπορεί οι λέξεις να είναι σκληρές, αυτή όμως είναι η αρχαιόθεν εφαρμοσθείσα ορολογία, ου μήν αλλά και η ορολογία της "καθώς πρέπει Κοινωνίας".

Ο όρος "Σύντροφος" είναι νεώτερη ορολογία, εισαχθείσα κατά τα τελευταία τούτα χρόνια από την "μη καθώς πρέπει Κοινωνίαν" για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα!

Ο Νόμος του Χριστού καταδικάζει όλα αυτά τα αρρωστημένα φαινόμενα. Συνθέτουν την ανήθικη μερίδα της Κοινωνίας.

Να τι μας λέγει ο Απ. Παύλος: "Μή πλανάσθε· ούτε πόρνοι, ούτε ειδωλολάτραι, ούτε μοιχοί, ούτε μαλακοί, ούτε αρσενοκοίται, ....Βασιλείαν Θεού ου κληρονομήσουσιν"( Α΄Κορ. κεφ. 6, 9-10)

Και όμως το Ελληνικό Κράτος, η συντεταγμένη Ελληνική Πολιτεία δια του εντύπου της απογραφής νομιμοποιεί αυτήν την ηθική αθλιότητα!

Διότι στη δεύτερη σελίδα του σχετικού εντύπου και κάτω από το κεφάλαιο "Β΄. ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΑΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΟΥ" υπάρχουν επτά (7) στήλες, εκ των οποίων η τρίτη έχει επικεφαλίδα "Σύζυγος" η δε τέταρτη στήλη έχει επικεφαλίδα τη λέξη "Σύντροφος".

Με τον τρόπο αυτό καταπατείται η χριστιανική Ηθική και χλευάζεται ο Νόμος του Θεού!

Επειδή δε στην ίδια σελίδα αναγράφεται το όνομα και το επώνυμο του απογραφομένου, τα λεγόμενα προσωπικά δεδομένα στην προκειμένη περίπτωση ρίπτονται στον κάλαθο των αχρήστων!

Και ερωτώ: Πως είναι δυνατόν να αποτελεί απόρρητο στοιχείο το θρήσκευμα ενός ατόμου, και δεν αποτελεί απόρρητο επίσης στοιχείο η προσωπική - ανήθικη όμως- ζωή του;

ΠΑΡΑΒΙΑΖΟΝΤΑΙ ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΙΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΣYΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

1. το άρθρο 2 παράγρ. 1 του Συντάγματος, το οποίον επιτάσσει, ότι "Ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας¨ Με την ισοπέδωση των εννοιών Σύζυγος και Σύντροφος ευτελίζετε την αξία του ανθρώπου!

2. Το άρθρο 5 παράγρ. 1, που ορίζει, ότι ¨Καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του ....εφ΄ όσον ........δεν παραβιάζει ...τα χρηστά ήθη"

3. το άρθρο 21 παράγρ. 1, που ορίζει ότι "η Οικογένεια ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους, καθώς και ο γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του Κράτους"

4. Το άρθρο 25 παράγρ. 1, το οποίον ορίζει, ότι "Τα δικαιώματα του ανθρώπου ως ατόμου και ως μέλους του κοινωνικού συνόλου...τελούν υπό την εγγύηση του Κράτους".

Φθάνει πια ο εμπαιγμός μας από τα αρμόδια Υπουργεία, τις διάφορες Αρχές Προστασίας κλπ. Όλοι μας εμπαίζουν! Ως Έλλην Πολίτης δια-μα-ρτύ-ρο-μαι!



ΔΗΛΩΣΙΣ

Επικαλούμενος λοιπόν τη διατάξη του άρθρου 120 παράγρ. 4 του Συντάγματος, δια της οποίας θεσπίζεται ότι ¨η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει....."

ΔΗΛΩ ΔΗΜΟΣΙΩΣ

ότι, για όλους τους παραπάνω λόγους, κυρίως δε διότι διά του εντύπου της Απογραφής νομιμοποιείται η ανήθικη ζωή και πολιτεία και χλευάζεται η χριστιανική Ηθική στη Χώρα τούτη των Αγίων και των Ηρώων εκφράζω όχι μόνο την αγανάκτησή μου, αλλά και τον αποτροπιασμό μου προς τους αρμοδίους παράγοντες της Στατιστικής Υπηρεσίας,

ΑΡΝΟΥΜΑΙ

να συμμετάσχω στην Απογραφή, διότι παθητικώς καθίσταμαι συνένοχος στα εξής αδικήματα:

α) Στην ταπείνωση της Ορθοδόξου χριστιανικής μου ιδιότητος,

β) Στον ευτελισμό και τον χλευασμό της Χριστιανικής Ηθικής, και

γ) Στην νομιμοποίηση της παρανόμου συμβιώσεως.



Πηγή: romfea.gr

Δυστυχώς η έννοια "Σύντροφος" δεν περιορίζεται μόνο στους ετερόφυλους συντρόφους που συζούν, πράγμα πολύ συνηθισμένο πια στην εποχή μας, αλλά και στους ομοφυλόφιλους.

Βεβαίως, αν ο συντάκτης του δελτίου απογραφής δεν ήθελε να νομιμοποιήσει την ηθική παρανομία, αλλά απλά ήθελε να περιγράψει το φαινόμενο, θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τον όρο "Συγκάτοικος", το οποίο περιγράφει το γεγονός και όχι τη σχέση μεταξύ των συγκατοίκων. Άλλωστε υπάρχουν και συγκάτοικοι, που απλώς εργάζονται ή σπουδάζουν μαζί ή είναι απλώς φίλοι. Γι αυτούς τι θα γράψουν στο δελτίο;

Το μεγάλο πρόβλημα στη σύγχρονη κοινωνία είναι, όχι η αμαρτία, επειδή αυτή υπήρχε και θα υπάρχει πάντοτε, αλλά η προσπάθεια η αμαρτία να υποσκελίσει την πνευματική ορθότητα σαν φυσιολογική κατάσταση του ανθρώπου.

Ο Θεός να μας ελεήσει. Πολλά έχουμε να δούμε ακόμη.

Καλησπέρα! Έχω έναν προβληματισμό πάνω σ'αυτό με τους συντρόφους. Από τη στιγμή που πολύς κόσμος δυστυχώς (μήπως και ο περισσότερος; ) θα προτιμούσε να έχει σύντροφο αν μπορούσε και όχι σύζυγο, και κάνει ένα γάμο (αν κάνει) για να ικανοποιήσει κάποιους άλλους και όχι επειδή το θέλει ο ίδιος
(είτε αυτοί οι άλλοι λέγονται γονείς, που θέλουν να χαρούν με το γάμο του παιδιού τους, είτε λέγεται κοινωνία, που μέχρι σήμερα δεν αναγνωρίζει το σύντροφο ως ισότιμο με το σύζυγο)
μήπως είναι καλύτερα να γίνει αυτός ο διαχωρισμός από την πλευρά του κράτους
(δηλαδή να θεωρεί ισότιμο το σύζυγο με τον σύντροφο)
για να είναι κάτι συνειδητό πλέον για όποιον το κάνει και όχι κάτι ''αναγκαστικό'';
Θεωρώ πολύ λυπηρό το γεγονός ότι ο κόσμος δεν θέλει με την καρδιά του να ακολουθήσει το νόμο του Θεού, αλλά σκέφτομαι ότι ο Θεός μας άφησε ελεύθερους και δε θα ήθελε να ακολουθήσει καποιος τον ηθικό δρόμο επειδή θεωρεί τον εαυτό του αναγκασμένο να το κάνει. Θέτω τον προβληματισμό μου γνωρίζοντας ότι πιθανόν κάνω λάθος, θα ήθελα να μου πείτε τη γνώμη σας.

Κατερίνα έγραψε:Καλησπέρα! Έχω έναν προβληματισμό πάνω σ'αυτό με τους συντρόφους. Από τη στιγμή που πολύς κόσμος δυστυχώς (μήπως και ο περισσότερος; ) θα προτιμούσε να έχει σύντροφο αν μπορούσε και όχι σύζυγο, και κάνει ένα γάμο (αν κάνει) για να ικανοποιήσει κάποιους άλλους και όχι επειδή το θέλει ο ίδιος
(είτε αυτοί οι άλλοι λέγονται γονείς, που θέλουν να χαρούν με το γάμο του παιδιού τους, είτε λέγεται κοινωνία, που μέχρι σήμερα δεν αναγνωρίζει το σύντροφο ως ισότιμο με το σύζυγο)
μήπως είναι καλύτερα να γίνει αυτός ο διαχωρισμός από την πλευρά του κράτους
(δηλαδή να θεωρεί ισότιμο το σύζυγο με τον σύντροφο)
για να είναι κάτι συνειδητό πλέον για όποιον το κάνει και όχι κάτι ''αναγκαστικό'';
Θεωρώ πολύ λυπηρό το γεγονός ότι ο κόσμος δεν θέλει με την καρδιά του να ακολουθήσει το νόμο του Θεού, αλλά σκέφτομαι ότι ο Θεός μας άφησε ελεύθερους και δε θα ήθελε να ακολουθήσει καποιος τον ηθικό δρόμο επειδή θεωρεί τον εαυτό του αναγκασμένο να το κάνει. Θέτω τον προβληματισμό μου γνωρίζοντας ότι πιθανόν κάνω λάθος, θα ήθελα να μου πείτε τη γνώμη σας.

Κατερινάκι μου αυτό με την Ελευθερία Του Θεού το έχω σκεφτεί πολλές φορές, αλλά πάλι δεν βγάζω άκρη. Πόσο ελεύθερος όμως είμαι όταν έχω απο τον πειράγματα? εκεί είναι το δύσκολο.

Τώρα σε ότι αφορά τον "σύντροφό" αυτό καθαρά πολιτικά είναι δεκτό και σωστό, κυρίως σε σχέση με τα περουσιακά, απο την άλλη όμως ως προς τα Του Θεού δεν είναι καθόλου δεκτό αλλά ούτε και Ορθόδοξο. Θα έλεγα και πολύ μα πολύ άσχημο. Αλλά όταν δεν ζεις εν Χριστώ δεν μπορείς να καταλάβεις και για ποιόν λόγο είναι "άσχημο" και δυσαρεστεί Εκείνον. Είναι της μόδας τώρα να έχεις σύντροφο παρά σύζυγο. Η αλήθεια είναι ότι δεν καταλαβαίνω κάτι, ότι μερικοί θεωρούν τον γάμο "αναγκαστικό". Αυτό ποτέ δεν το κατάλαβα. και ούτε και τώρα. Πως ένας γάμος, πως ο έρωτας (αν υπάρχει) 2 ανθρώπων είναι αναγκαστικός? ή πως αν θέλεις η μάνα μου θα μου πει βρες έναν και παντρέψου για να μου φύγει και μένα η πίκρα? δεν το καταλαβάινω. Φυσικά και έχεις δίκιο σε ότι λες αλλά δεν το καταλαβάινω ειλικρινα. Πρέπει να αφήσουν ελευθερη την ψυχή τους και την καρδιά τους οι άνθρωποι να ερωτευτούν (τον σωστό πάντα άνθρωπο γιατι υπάρχει και το ενδεχόμενο να ερωτευτούμε λάθος ανθρώπους και δυστυχώς αυτό όσο όμορφο και αν είναι δεν καταλήγει κάπου όμορφα ή σε οικογένεια) και να παντρευτούν. Φόβος της δεσμευσης και φόβος για εκείνο και φόβος για το άλλο και το παραάλλο, είναι χαζομάρες.

Ηθικά? Δεν είναι "ηθικό" το θέμα αλλά πως να το πω? Ατυχέστατο παράδειγμα αλλά θα σας το πω. Για μένα είναι κάτι δεδομένο ο γάμος (δε η συμβίωση να μην σας πω τι είναι για μένα!!) όπως το πρωί σηκωνόμαστε και νιβομαστε που λένε, (χρόνια έιχα να πω αυτη την λέξη) έτσι και όταν γνωρίσεις τον άνθρωπο σου, αν τιαιριάζετε για να ζεις εν Χριστώ μαζί του, κάνεις γάμο. Τι να σας πω όταν τον βρω θα σας πω Μην λέω και πολλά γιατι ίσως με βολέψει στο πολύ μέλλον και μένα το "συντροφος" και όχι το "συζυγος", αλλά δεν θα είναι και τόσο ευχάριστο αυτο στον Πατέρα Χρυσόστομο αν ποτέ το κάνω και του το πω. Ούτε να φανταστώ τι κανόνα θα μου βάλει. Αστειευομαι. Αυτό δεν θέλω να μου συμβεί γιατι ο Πατέρας θα με "σφάξει" αλλά γιατι θα στεναχωρήσω Εκείνον. Δεν είναι αυτό που θέλει για μας.

Αποψή μου είναι, για να σοβαρευτώ, ότι αν ζουν 2 άνθρωποι, και οι 2 εν Χριστώ τότε ούτε ηθικά αλλα ούτε αναγκαστικά το βλέπουν τον γάμο αλλά τον βλέπουν ως μια γιορτή που ο Θεός με τον Ιερέα βοηθό θα ευλογήσουν την σχέση και τους απογόνους και το βίο τους. όλα τα άλλα δεν με αφορούν και δεν συμφωνώ. Αλλά και πριν δεν σύμφωνούσα που δεν ήμουν κοντά στην Εκκλησια.

Αν αγαπάς κάποιον δεν έχεις πρόβλημα να τον παντρευτείς.Άρα το κάνεις απο χαρά.Αν αναγκαστείς να το κάνεις , μην το κάνεις καθόλου