Ορθοδοξία

(Δημοσιεύτηκε: Nov 24 2008, 05:17 AM)

Διαβάζω των τελευταίο καιρό που "τρέχει" η μεθοδευμένη επίθεση ετερόκλητων κύκλων κατά της Εκκλησίας, με αφορμή την υπόθεση "Βατοπαιδίου", πολλούς ανθρώπους ν' αναρωτιούνται αν χρειάζεται η Εκκλησία να έχει περιουσία και έσοδα, κι αν αυτό είναι μέσα στους σκοπούς της. Κάποιοι μάλιστα ανιστόρητοι έχουν φτάσει να λένε ότι η Εκκλησία πήρε τα ακίνητα από τους Τούρκους. Οι αναφορές είναι γενικόλογες και δεν αναφέρονται ποτέ σε συγκεκριμένη περίπτωση.

Κατ' αρχήν δεν είναι θέμα αν οι συγκεκριμένοι άνθρωποι είναι ανιστόρητοι ή όχι γιατί σίγουρα:

1. Είναι προκατειλημμένοι

2. Είναι λαϊκιστές

3. Ψεύδονται και γενικολογούν επίτηδες για να μην χρειαστεί ν' αποδείξουν αυτά που λένε.

Η Εκκλησία είναι γνωστό από την ιστορία ότι είχε προνόμια από τους Τούρκους, η οποίοι τη σεβάστηκαν, όχι για κανένα άλλο λόγο, αλλά για μην προκαλέσουν αντίδραση από τους υπόδουλους. Τους είχαν πάρει τα πάντα, την πατρίδα, την ελευθερία, τη γη, αλλ' αυτά μπορεί να τ' αντέξει ο Χριστιανός, αν επιχειρούσαν όμως να τους αλλάξουν και την πίστη, όπως έκαναν μεμονωμένα, τότε ήταν σίγουρο ότι θα προκαλούσαν άμεση αντίδραση, και οι Τούρκοι χρειάζονταν τους υπόδουλους λαούς για να εισπράττουν φόρους. Έτσι ανέχτηκαν την Ορθοδοξία (σε αντίθεση με τους παπικούς κατά τη Φραγκοκρατία) κι αναγνώρισαν ένα μέρος από την ήδη υπάρχουσα από τον καιρό των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων περιουσία της Εκκλησίας. Δεν γνωρίζω καμιά περίπτωση που η Εκκλησία πήρε περιουσία από τους Τούρκους.

Τώρα ας απαντήσουμε στο ερώτημα, τι χρειάζεται την περιουσία η Εκκλησία. Κατ' αρχήν τι είναι η Εκκλησία; Είναι κάποιος οργανισμός; Κάποιο ίδρυμα; Όχι φυσικά. Εκκλησία είμαστε εμείς όλοι οι πιστοί. Ότι ανήκει στην Εκκλησία ανήκει σ' όλους μας. Την περιουσία της η Εκκλησία την απέκτησε παλιά από παραχωρήσεις των Αυτοκρατόρων και των άλλων Χριστιανών ηγεμόνων και μετά την απελευθέρωση από τον τουρκικό ζυγό από δωρεές των πιστών. Μέχρι πριν μερικές δεκαετίες η Εκκλησία χρησιμοποιούσε την περιουσία της για να καλύψει όλα της τα έξοδα, δηλαδή κατασκευή και συντήρηση των ναών και τη συντήρηση των κληρικών, που ήταν άμισθοι και για το φιλανθρωπικό έργο. Πρόσφατα τη συντήρηση των κληρικών την ανέλαβε το κράτος κι έτσι η περιουσία της Εκκλησίας χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την κάλυψη των εξόδων των ναών και για το φιλανθρωπικό έργο.

Τι είναι αυτό το περίφημο φιλανθρωπικό έργο; Μα είναι η πολυσυζητημένη προστασία των αδυνάτων και η αναδιανομή εισοδήματος από τους έχοντες μια σχετική οικονομική άνεση προς τους έχοντες ανάγκη. Σήμερα θεωρούμε ότι το κράτος έχει αυτή την υποχρέωση. Όμως ούτε στις μέρες μας το κράτος δεν καλύπτει παρά μικρό μέρος των αναγκών των αδυνάτων, ενώ παλιότερα ή κοινωνική του δράση ήταν σχεδόν ανύπαρκτη. Επιπλέον το κράτος είναι εξαιρετικά γραφειοκρατικό και δύσκαμπτο στην κάλυψη των αναγκών των εμπερίστατων και επιπλέον προκειμένου να τους βοηθήσει τους εκθέτει στα μάτια της κοινωνίας. Αντίθετα η Εκκλησία δρα πολύ πιο ευέλικτα και στοχευμένα και με πολύ μεγάλη διακριτικότητα και αγάπη, ενώ μαζί με τις ανάγκες του σώματος καλύπτει και τις ανάγκες της ψυχής.

Τα έσοδα επομένως, που καλύπτουν τη φιλανθωπική δραστηριότητα της Εκκλησίας, είναι τα έσοδα από την όποια ακίνητη περιουσία και από τις εισφορές των πιστών. Αυτά τα έσοδα κάποιοι θέλουν να τα φορολογήσουν, δηλαδή να πάρουν χρήματα από τις τσέπες των φτωχών, των γερόντων, των εχόντων ανάγκη και να τα πάνε που; Αν το κράτος έκανε μόνο αναδιανομή εισοδήματος μέσω της φορολογίας, τότε δεν θα υπήρχε πρόβλημα, επειδή θα είχαν αποδέκτες τους ίδιους ανθρώπους με αυτούς που βοηθά η Εκκλησία. Δυστυχώς όμως το αδηφάγο κράτος κρατά για τον εαυτό του το μερίδιο του λέοντος κι ένα ελάχιστο ποσοστό καταλήγει στους έχοντες ανάγκη. Έτσι η φορολόγηση της Εκκλησίας απλά και μόνο θα αφαιρούσε χρήματα απ' αυτούς που έχουν ανάγκη για να τα ρίξει στο απύθμενο πηγάδι της κρατικής κακοδιαχείρισης.

Ας έρθουμε τώρα στο επίμαχο σημείο της σημερινής συγκυρίας. Μιμούμενοι το κράτος, που επένδυσε ένα μέρος από τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων στο Χρηματιστήριο, κάποιοι από τους διαχειριστές των χρημάτων της Εκκλησίας σκέφτηκαν να επενδύσουν μέρος των εσόδων της ή των ακινήτων τους, προκειμένου να τα πολλαπλασιάσουν. Μέχρι εδώ δεν υπάρχει τίποτε το μεμπτό, εφ' όσον τα χρήματα από τις κινήσεις αυτές κατέληγαν στους ίδιους αποδέκτες, δηλαδή στους έχοντες ανάγκη. Αν όμως αποδειχτεί ότι κάποιοι από τους διαχειριστές των χρημάτων, έβαλαν και στην τσέπη τους ένα μέρος από τα χρήματα, που έβγαλαν επενδύοντας τα έσοδα της Εκκλησίας, τότε αυτοί είναι αξιοκατάκριτοι και είναι όμοιοι μ' αυτούς που κάνουν διάρρηξη σ΄ένα ναό για να κλέψουν το παγκάρι.

Φαίνεται ότι κάποιοι, λοιπόν, απ' αυτούς τους διαχειριστές χρησιμοποίησαν και ιδιαίτερα πολύπλοκα μέσα επενδύσεων και διαχείρισης, όπως ανταλλαγές ακινήτων, off shore εταιρίες κλπ., παρ' όλ' αυτά ακόμη δεν έχει αποδειχθεί ότι κάποιος τα έβαλε στην τσέπη του και μέχρι τότε σύμφωνα με το Σύνταγμα της χώρας μας είναι αθώοι και καλά θα κάναμε όλοι να πάψουμε να μιμούμαστε την ανευθυνότητα των ΜΜΕ και μερίδας του πολιτικού κόσμου να εκτοξεύουν κατηγορίες προς πάσα κατεύθυνση, χωρίς την παραμικρή απόδειξη και χωρίς τη στοιχειώδη ευαισθησία να ζητούν συγγνώμη όταν αποδειχθεί ότι κάνουν λάθος.

Η Εκκλησία πρέπει να έχει περιουσία; Εξαρτάται πως το βλέπεις. Πχ πρέπει να έχω ρούχα; Αν είναι να τα φοράω, ναι. Έτσι και η Εκκλησία. Πρέπει να έχει περιουσία; Αν είναι να τη χρησιμοποιήσει προς όφελος αυτών που χρήζουν βοηθείας και συνεπώς προς δόξαν Θεού, τότε ναι πρέπει και επιβάλλεται να έχει περιουσία και να τη διαχειρίζεται σωστά. Αν είναι όμως απλά να την κατέχει και να τσακωνόμαστε ποιος θα τη διαχειριστεί, μάλλον δε χρειάζεται.

Σου φέρνω το παράδειγμα της Αλεξάνδρειας επί Ιωάννου Ελεήμονος πατριάρχου. Ο ταπεινός αυτός άνδρας που κοιμόταν πάνω σε ένα κουρέλι διοικούσε ολόκληρες επιχειρήσεις -π.χ. είχε δημιουργήσει στόλο 15 πλοίων- τα κέρδη των οποίων τα ξόδευε 100% προς όφελος των αδερφών του χριστιανών. Συντηρούσε τα πτωχοκομεία, τα μαιευτήρια, τα νοσοκομεία και τα γηροκομεία που είχε ιδρύσει ως πατριάρχης και τα οποία περιερχόταν καθημερινά. Εξαγόρασε τους αιχμαλώτους που είχαν πιάσει οι Πέρσες στα Ιεροσόλυμα. Η Αλεξάνδρεια ήταν ένα πρότυπο τα χρόνια εκείνα της ανιδιοτέλειας και της υπηρεσίας προς τον συνάνθρωπο. Τα ταμεία του πατριαρχείου ήταν διαρκώς άδεια γιατί ποτέ δεν έμενε τίποτε μέσα. Ο μεγάλος αυτός άγιος μας δεν άφηνε ούτε την παραμικρή ανάγκη κάποιου αδερφού του που να μη βοηθήσει.

Υπό το ρηθέν δια του Ιησού "ουκ ήλθον διακονηθήναι αλλά διακονήσαι" θα πρέπει να δει τη στάση της η διοικούσα Εκκλησία όσον αφορά τα της περιουσίας. Και φιλανθρωπία δεν είναι μόνο ανοίγω τον κορβανά και μοιράζω. Φιλανθρωπία είναι να ανοίξει πχ 4-5 καφετέριες και να προσλάβει ανθρώπους στους οποίους δε δίνει κανείς δουλειά, πχ μακροχρόνια ανέργους, αποφυλακισθέντες, πρώην τοξικομανείς κτλ. Υπάρχουν πολλές και αξιολόγες (ενίοτε και αυτοχρηματοδοτούμενες) ιδέες που θα πρόσεφεραν πολλά και θα άνοιγαν ένα νέο πεδίο δράσης για την Εκκλησία.

Για να μην ανοίγω άλλο θέμα, θα αναφέρω κάτι που έχει να κάνει με την εμπιστοσύνη των πολιτών απέναντι στην στρατευομένη Εκκλησία και την περιουσία της. Μια από όλες τις συνέπειες του θέματος με την περιουσία της μονής Βατοπεδίου ήταν και η πτώση των δωρεών / εισφορών κατά 75%. Ιεροί ναοί και ενορίες που βασίζονταν στη συνδρομή των πιστών κατά τις Κυριακές και που πραγματικά παρουσίαζαν έργο, βρίσκονται να υφίστανται -άδικα- τις συνέπειες των επιπόλαιων ενεργειών κάποιων ατόμων. Ο κόσμος δε δίνει πλέον χρήματα. Θεωρεί πως δεν υπάρχει ανάγκη, ειδικά σε μια περίοδο που η συντριπτική πλειοψηφία τα φέρνει δύσκολα βόλτα.

Νομίζω Στρατή ότι η εκτίμησή σου για το ποσοστό πτώσης των εισφορών των Χριστιανών στο έργο της Εκκλησίας είναι υπερβολική. Εκείνοι που παρασύρθηκαν από τον εσκεμμένο σάλο για ένα εν πολλοίς από παλιά γνωστό θέμα, δεν είναι αυτοί που συνήθιζαν να προσφέρουν τον οβολό τους, αλλά και το χρόνο τους στο έργο της Εκκλησίας.

Δεν αποτελεί δική μου εκτίμηση αλλά εκτίμηση των κληρικών. Άλλωστε με τι στοιχεία θα μπορούσα να κάνω εκτιμήσεις; Αυτά μας είπε ο ιερέας μας σε μεταξύ μας συζητήσεις αναφερόμενος όχι μόνο στη δική μας γειτονιά.

Το νούμερο μπορεί να φαντάζει υπερβολικό, αλλά στη χώρα της υπερβολής δε ζούμε;

Δωρέα 100.000ευρώ απο την Ι.Μ.Μεγάλου Μετεώρου
Γράφει ο/η Romfea.gr
29.01.09



Το ποσό των 100.000 ευρώ θα προσφέρει στο δημοτικό διαμέρισμα Χρυσομηλιάς (Τρικάλων), η Ιερά Μονή Μεγάλου Μετεώρου, με σκοπό να γίνει αγορά λεωφορείου ώστε να μεταφέρονται με ασφάλεια τα παιδιά της περιοχής.

Να αναφερθεί πως ο Βρεφονηπιακός Σταθμός της Χρυσομηλιάς (Τρικάλων) είναι από τους πιο «ζωντανούς» στην περιοχή, γι΄αυτό και η Ιερά Μονή Μεγάλου Μετεώρου με την δωρεά των 100.000 ευρώ συμβάλει ενεργά για την ασφάλεια των παιδιών.

Τέλος να αναφερθεί πως το δημοτικό διαμέρισμα Χρυσομηλιάς (Τρικάλων), είναι το μεγαλύτερο διαμέρισμα με αριθμό πολύτεκνων οικογενειών στην Ελλάδα.

Πηγή: www.romfea.gr

Για ν' αρχίσουμε να βλέπουμε και το θετικό ρόλο των Μοναστηριών στη ζωή της Εκκλησίας μας και της χώρας μας γενικότερα. και όχι μόνο τη ζοφερή εικόνα που εσκεμμένα προβάλουν οι εχθροί της Εκκλησίας.

(Δημοσιεύτηκε: Aug 12 2009, 06:47 AM)

Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα

Με αφορμή τη δημοσίευση του Πρακτορείου Εκκλησιαστικών ειδήσεων Ρομφαία για τις απόψεις του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Ιωαννίνων κ. Θεόκλητου, σε σχέση με την πρόθεση του Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ. Ιερωνύμου, να επιστρέφει μέρος (25%) των εσόδων από τα περιουσιακά στοιχεία της Εκκλησίας στο λαό, μέσω της δημιουργίας υποδομών για την υποστήριξη των ασθενεστέρων ( http://www.romfea.gr/index.php?option=c ... 2&Itemid=2 ) , θα ήθελα να επαναλάβω με δυο λόγια, αυτά που επανειλημμένα έχω γράψει στα Χριστιανικά forums για την Εκκλησιαστική περιουσία.

Η Εκκλησία είναι θεανθρώπινο πνευματικό εγκαθίδρυμα που έχει στόχο την σωτηρία των ψυχών των ανθρώπων και δεν έχει σαν κύριο αντικείμενο τη φιλανθρωπία. Όμως από τους πρώτους Χριστιανικούς χρόνους διαπιστώθηκε η ανάγκη η Εκκλησία ν’ ασχολείται και με τη διαχείριση πόρων, που προέρχονταν από τις προσφορές των πιστών, με στόχο την ανακούφιση των αναγκών των ασθενεστέρων. Για το σκοπό αυτό η Εκκλησία των Ιεροσολύμων με πρωτοβουλία των Αποστόλων είχε ορίσει τους πρώτους 7 διακόνους (Πραξ. κεφ. 6). Πολλοί μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας είχαν ασχοληθεί με ιδιαίτερο ζήλο εκτός από το πνευματικό έργο και με την ανακούφιση των αναγκών των εμπερίστατων (Μέγας Βασίλειος, Ιωάννης Χρυσόστομος κ.ά.), η δραστηριότητα όμως αυτή είχε πάντοτε το χαρακτήρα της εφαρμογής της εντολής του Κυρίου για έμπρακτη αγάπη προς το συνάθρωπο: «34 τότε ερεί ο βασιλεύς τοίς εκ δεξιών αυτού. δεύτε, οι ευλογημένοι τού πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένην υμίν βασιλείαν από καταβολής κόσμου, 35 επείνασα γάρ και εδώκατέ μοι φαγείν, εδίψησα και εποτίσατέ με, ξένος ήμην και συνηγάγετέ με, 36 γυμνός και περιεβάλετέ με, ησθένησα και επεσκέψασθέ με, εν φυλακή ήμην και ήλθετε προς με. 37 τότε αποκριθήσονται αυτώ οι δίκαιοι λέγοντες: κύριε, πότε σε είδομεν πεινώντα και εθρέψαμεν, ή διψώντα και εποτίσαμεν; 38 πότε δε σε είδομεν ξένον και συνηγάγομεν, ή γυμνόν και περιεβάλομεν; 39 πότε δε σε είδομεν ασθενή ή εν φυλακή και ήλθομεν προς σε; 40 και αποκριθείς ο βασιλεύς ερεί αυτοίς: αμήν λέγω υμίν, εφ' όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε.» (Ματθ. 25, 34-40). Η οικονομική διαχείριση, που συνεπάγεται αυτή η δραστηριότητα είναι πάρεργο και όχι αυτοσκοπός. Οι πόροι για το φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας προέρχονται από την ελεήμονα διάθεση των πιστών και επιστρέφουν στο λαό με τον απλούστερο και διαφανέστερο δυνατό τρόπο. Η Εκκλησία μπορεί να κρατά από αυτούς μόνο τ’ απολύτως αναγκαία για τα έξοδά λειτουργίας της.

Η ιδέα να καταστεί η οικονομική διαχείριση της Εκκλησίας αυτάρκης μέσω επενδύσεων, έστω κι αν μέρος του αποτελέσματος επιστρέφει στο λαό, εμπεριέχει πολλούς πνευματικούς κινδύνους, που δυστυχώς επιβεβαιώθηκαν με πολύ θεαματικό και επώδυνο τρόπο με τα τελευταία σκάνδαλα. Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα, είναι απαραίτητο και ο σκοπός και τα μέσα να είναι σύμφωνα με το θέλημα του Θεού και να είναι απολύτως διαφανή ώστε να μην σκανδαλίζουν τους πιστούς.

Εφόσον η φιλάνθρωπη διάθεση των πιστών και ενίοτε της Πολιτείας έχει επιτρέψει να έχει η Εκκλησία περιουσία, η περιουσία αυτή πρέπει να αξιοποιείται κατά τον καλύτερο τρόπο, ώστε οι πόροι που προέρχονται απ’ αυτή να καλύπτουν τα έξοδα της λειτουργίας των ναών και των πνευματικών δραστηριοτήτων της και τα υπόλοιπα ν’ αποδίδονται και πάλι στο λαό μέσω της ενίσχυσης των ασθενεστέρων. Μάλιστα η διαχείριση πρέπει να γίνεται σύμφωνα με την έννοια που δίνει ο Χριστός στο ρόλο του καλού οικονόμου (Λουκ. 12, 42-48 ), δηλαδή και να μη γίνεται στυγνή εκμετάλλευση της περιουσίας εις βάρος του κοινωνικού συνόλου και η δαπάνες λειτουργίας της Εκκλησίας να περιορίζονται στις απολύτως αναγκαίες για την επιτέλεση του έργου της.

Πρόβλεψη για μελλοντικές ανάγκες μέσω επενδύσεων δεν μπορεί ούτε πρέπει να γίνεται, επειδή ο Χριστός είπε: «34 Μή ούν μεριμνήσητε εις την αύριον, η γάρ αύριον μεριμνήσει τα εαυτής, αρκετόν τή ημέρα η κακία αυτής.» (Ματθ. 6, 34). Ο Κύριος που έδωσε όσα έχει σήμερα η Εκκλησία, Αυτός θα φροντίσει και για αύριο, η εμπιστοσύνη στην Πρόνοια Του είναι απαραίτητη ιδιαίτερα σε πνευματικούς ηγέτες. Όσοι στο παρελθόν βασίστηκαν στην πίστη αυτή για να εξασφαλίσουν τους πόρους για τη συνέχιση του έργου τους και τους πόρους εξασφάλισαν ενίοτε με θαυμαστό τρόπο και πλούσια την Ευλογία του Θεού είχαν στο έργο τους. Αντίθετα όσοι εξ αιτίας της απιστίας τους κατέφυγαν σε άλλα μέσα για να εξασφαλίσουν πόρους για το έργο τους, έστω κι αν αυτό είναι κατ’ αρχήν θεάρεστο, αυτοί εκτέθηκαν και πλήγωσαν την Εκκλησία και τους πιστούς εξ αιτίας των σκανδάλων που προκλήθηκαν από τη συμπεριφορά τους.

Επομένως κατά την άποψη εμού του ελαχίστου, ο Αρχιεπίσκοπος έχει απόλυτο δίκιο που και τη διαχείριση της Εκκλησίας προσπαθεί να νοικοκυρέψει και προσπαθεί το πλεόνασμα της διαχείρισης αυτής να το επιστρέψει στους δικαιούχους του, δηλαδή στους ασθενέστερους αδελφούς μας. Ο Θεός να τον έχει καλά και να τον ενισχύει στις προσπάθειές του.

Με εντολή του Αρχιεπισκόπου διπλασιάζονται οι μερίδες φαγητού για τους άστεγους
Πέμπτη, 09 Σεπτέμβριος 2010 - Συντάχθηκε απο τον/την Romfea.gr



Με εντολή του Μακαριωτάτου διπλασιάζονται από την 26η Σεπτεμβρίου 2010 οι μερίδες φαγητού που θα διανέμονται στο Κέντρο Υποδοχής Αστέγων του Δήμου Αθηναίων στην οδό Πειραιώς.

Σε επιστολή που απέστειλε με την ευκαιρία της έναρξης του νέου εκκλησιαστικού έτους ο Πρωτοσύγκελλος Πανοσ. Αρχιμανδρίτης π. Γαβριήλ Παπανικολάου στους Προέδρους των Ενοριακών Φιλοπτώχων Ταμείων και των Κέντρων Ενοριακής Αγάπης της Ι.Α.Α., αναφέρεται στις δύσκολες συνθήκες που διαμορφώνονται στην ελληνική κοινωνία και στην ανάγκη η Εκκλησία να εντείνει τις προσπάθειες και να σταθεί αρωγός σε αυτή την προσπάθεια κάλυψης των αναγκών των συνανθρώπων μας.

Σε αυτό το πλαίσιο, ο Πρωτοσύγκελλος, ανακοίνωσε ότι κατόπιν εντολής του Μακαριωτάτου διπλασιάζεται από τα τέλη του τρέχοντος μηνός ο αριθμός των μερίδων που θα διανέμονται στο Κέντρο Υποδοχής Αστέγων του Δήμου Αθηναίων, έτσι ώστε να φτάσουν τις 10.000 μερίδες ημερησίως.

Όπως υπογραμμίζει το κόστος του προγράμματος ανέρχεται στα 2 εκατομμύρια ευρώ ετησίως.

Στην επιστολή ο π. Γαβριήλ Παπανικολάου κάνει έναν σύντομο απολογισμό του φιλανθρωπικού και κοινωνικού έργου που έχει γίνει τους τελευταίους μήνες από τη Γενική Διεύθυνση Χριστιανικής Αλληλεγγύης της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών σε συνεργασία με τα Ε.Φ.Τ.

Η επιστολή του Πρωτοσυγκέλλου της Ι.Α. Αθηνών έχει ως εξής:

Αγαπητοί Πατέρες και Αδελφοί,

Με την επιστολή μου αυτή και επί τη ενάρξει ενός ακόμη Εκκλησιαστικού έτους, πρωτίστως σπεύδω να σας ευχαριστήσω για την πολυετή δραστηριότητά σας, για τα επιλεγμένα μέλη των Ε.Φ.Τ. σας, με τα οποία «ως μέλισσαι» εργάζεσθε όλοι από κοινού στήν κυψέλη της Αγίας μας Εκκλησίας.

Παράλληλα όμως, θα ήθελα να σας κάνω μία σύντομη και περιεκτική ανασκόπηση του έτους που πέρασε αλλά και να σας ενημερώσω για τα επικείμενα προγράμματα και δραστηριότητες, που θ’αρχίσουν να εφαρμόζονται και να υλοποιούνται κατά το τρέχον έτος.

Όπως γνωρίζετε, η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών καθημερινώς έρχεται αρωγός στα ποικίλα προβλήματα και τις ανάγκες των συνανθρώπων μας, τόσο μέσα από την λειτουργία του φιλανθρωπικού & κοινωνικού έργου της, των προγραμμάτων συμπαράστασης, του εξειδικευμένου προσωπικού της, των εθελοντών της, των ιδρυμάτων της, των υπηρεσιών της, όσο και με την σίτιση χιλιάδων ενδεών αδελφών μας, προσφέρουσα ανακούφιση. Οι υπηρεσίες που παρέχονται είναι:

α) Άμεση παροχή κάθε υλικής, άλλης βοήθειας σε άτομα και ομάδες που βιώνουν συνθήκες φτώχειας, οικονομικού και κοινωνικού αποκλεισμού.



β) Η καταπολέμηση των αιτιών που προκαλούν τη φτώχεια, τον κοινωνικό και οικονομικό αποκλεισμό, με την υλοποίηση σχετικών ειδικών προγραμμάτων. Τα προγράμματα πραγματοποιούνται μέσω της Γενικής Διευθύνσεως Χριστιανικής Αλληλεγγύης - Γενικού Φιλοπτώχου Ταμείου της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών και των 145 Ενοριακών Φιλοπτώχων Ταμείων της, μέσα στα όρια της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών.

Συγκεκριμένα:

• 72 Κέντρα Ενοριακής Αγάπης στην περιφερειακή δομή και οργάνωση της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, σιτίζουν ημερησίως με 3.000 μερίδες φαγητού, απόρους, αστέγους , ηλικιωμένους και ανήμπορους αδελφούς μας, ανεξαρτήτως χώρας προελεύσεως, φυλής , χρώματος, η θρησκεύματος.
• 17 Ενοριακές Στέγες Γερόντων φροντίζουν 450 αυτοεξυπηρετούμενους ηλικιωμένους.

• Η Στέγη Κατακοίτων Γερόντων που περιθάλπει 44 μη αυτοεξυπηρετούμενους ηλικιωμένους.

• 4 Στέγες Φιλοξενίας απόρων και αστέγων συνανθρώπων μας, στις οποίες φιλοξενούνται 60 άποροι αδελφοί μας μέχρι στιγμής.

• Το Κέντρο Αποκαταστάσεως «ΔΑΜΑΡΙΣ» στην Άνοιξη Αττικής, φροντίζει 24 κορίτσια με νοητική υστέρηση & με σύνδρομο Down.

• Το Ίδρυμα «Μαρία Κόκκορη» στην Γλυφάδα, το οποίο έχει ως έργο την περίθαλψη 14 θηλέων ατόμων με νοητική υστέρηση & με σύνδρομο Down.

•Λειτουργούν 2 Βρεφονηπιακοί Σταθμοί που φιλοξενούνται 176 νήπια και βρέφη.

• Εκκλησιαστικό Ορφανοτροφείο Βουλιαγμένης, για αγόρια σχολικής ηλικίας.

•Θεολογικό Οικοτροφείο Αλλοδαπών Φοιτητών
• Πρόγραμμα «ΤΑΒΙΘΑ» παρέχει είδη ιματισμού

(5500 τεμάχια περίπου ετησίως).



• Πρόγραμμα «ΚΙΒΩΤΟΣ ΑΓΑΠΗΣ». Πρόκειται για κινητή μονάδα διανομής φαγητού σε αστέγους.

• Πρόγραμμα «ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ».

Πρόκειται για πρόγραμμα διανομής φαγητού σε αστέγους, 1100 μερίδες φαγητού επιπλέον ημερησίως, στο «ΚΕΝΤΡΟ ΥΠΟΔΟΧΗΣ ΑΣΤΕΓΩΝ» του Δήμου Αθηναίων.
• Πραγματοποιούνται αιμοληψίες σε ενοριακό επίπεδο σε συνεργασία με Νοσηλευτικά Ιδρύματα (βάσει του απολογισμού του 2009, συγκεντρώθηκαν και δόθηκαν περίπου 5000 φιάλες αίματος).

• Οικονομική ενίσχυση απόρων φυλακισμένων σε συνεργασία με την Κοινωνική υπηρεσία των φυλακών.

• Τακτική και συστηματική επίσκεψη των Κοινωνικών Λειτουργών στις ενορίες, στα νοσηλευτικά ιδρύματα, στις φυλακές.

• Συνεργασία με τα Ενοριακά Φιλόπτωχα Ταμεία, με στόχο τον εντοπισμό των πτωχών της ενορίας, την εξακρίβωση των ισχυρισμών του αιτούντος για βοήθεια μετά από Κοινωνική Έρευνα, την αξιολόγηση των περιπτώσεων και παροχή φροντίδας αυτών. Η φροντίδα αυτή αναφέρεται σε χρηματικό & σε υλικό βοήθημα.

• Παροχή πληροφόρησης για θέματα που αφορούν την υγεία καθώς και την προσωπική, οικογενειακή υποστήριξη και συμβουλευτική.

• Πρόγραμμα «Διακονία Ασθενών» όπου εθελόντριες κυρίες επισκέπτονται ασθενείς στα Νοσοκομεία υπό την εποπτεία του πατρός Βασιλείου Κοντογιάννη, ιερέως του Ιπποκρατείου Νοσοκομείου Αθηνών.

• Πρόγραμμα «Κίνημα αγάπης» για την αξιοποίηση και αναδιανομή παλαιών ειδών και χαρτιού.
• Πρόγραμμα «Θερινών Διακοπών Υπερηλίκων» των Στεγών Γερόντων.

• Μέλος του Ελληνικού Δικτύου για το Δικαίωμα στη Στέγη και την Κατοικία.

• Μέλος του Ευρωπαϊκού Δικτύου για την Καταπολέμηση της Φτώχειας.

• Η Κοινωνική Υπηρεσία της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών λειτουργεί ως Εκπαιδευτικό Κέντρο σπουδαστών Τ.Ε.Ι. Κοινωνικής Εργασίας.

• Συνεργαζόμαστε με κρατικούς και κοινωνικούς φορείς, Δήμους, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και Συλλόγους.
• Συμμετέχουμε σε συνέδρια και σεμινάρια με θέματα σχετικά με τις δραστηριότητες του Γ.Φ.Τ. και της Κοινωνικής Υπηρεσίας της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών.

• Από τον περασμένο Ιούλιο ιδρύθηκε η Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία «ΑΠΟΣΤΟΛΗ», μέσω της οποίας φιλοδοξούμε να οργανώσουμε αποδοτικότερα στο σύνολό του το φιλανθρωπικό έργο της καθ’ημάς Ιεράς Αρχιεπισκοπής.

Το μεγάλο αυτό έργο ήδη επιτελείται αδελφοί μου με την Χάρη του Θεού, μέσα από την μέχρι σήμερα άριστη συνεργασία μας δηλαδή του Γ.Φ.Τ. και υμών, καθώς και με τους συνεχείς, άοκνους, ανύστακτους, ανιδιοτελείς αγώνες, κατά το μέτρον των δυνατοτήτων, όλων ημών.

Λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα στοιχεία που προκύπτουν από την συνεργασία μας στον τομέα καλύψεως των αναγκών των συσσιτίων, για το έτος 2009 μοιράστηκαν 1.260.000 μερίδες φαγητού από τα 72 Κ.Ε.Α. της καθ’ ημάς Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών και στο Κέντρο υποδοχής αστέγων του Δήμου Αθηναίων στην οδό Πειραιώς σας κάνουμε γνωστό ότι για το έτος 2009 δόθηκαν 1100 μερίδες φαγητού καθημερινώς, δηλαδή 401.500 μερίδες φαγητού επιπλέον και από 1/1/2010 μέχρι σήμερα 1/9/2010, 231.000 μερίδες φαγητού επιπλέον, με την παράλληλη διανομή φαγητού και από τα Κ.Ε.Α. και τις τράπεζες τροφίμων.



Δυστυχώς όμως, όπως γνωρίζετε δημιουργούνται καινούργιες συνθήκες διαβίωσης, μεγαλύτερες ανάγκες και νέες προκλήσεις τόσο στο κοινωνικό γίγνεσθαι στην πατρίδα μας, όσο και στον Ευρωπαϊκό χώρο, κυρίως όμως μέσα στα όρια της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών όπου διαβιούν άκρως ιδιαιτέρως ευπαθείς κοινωνικές ομάδες.

Εμείς λοιπόν η Εκκλησία – Κλήρος και Λαός μαζί, καλούμαστε να διαδραματίσουμε έναν άκρως σημαντικό ρόλο, διαφοροποιημένο από τον μέχρι σήμερα αλλά όχι διαφορετικό και σίγουρα όχι του απλού παρατηρητή και τιμητή των γεγονότων και των εξελίξεων, αλλά ως Μητέρα που αγκαλλιάζει τα παιδιά της, εμπράκτως και ποικιλοτρόπως, να δώσουμε την καλή μαρτυρία μας, να σταθούμε άξιοι συνεχιστές της αποστολής που μας ανέθεσε η Εκκλησία για μία ακόμη φορά, μέσα στην μακραίωνη Θεανθρώπινη, Εσχατολογική, Σωτηριολογική ιστορική της πραγματικότητα και παρουσία.

Για τους παραπάνω λοιπόν λόγους, με εντολή του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ Β , από 26ης Σεπτεμβρίου 2010 σε όλα τα Κ.Ε.Α. διπλασιάζονται οι μερίδες φαγητού έτσι ώστε με τις 3.661 μερίδες που διανέμονται ήδη ημερησίως, και με τις 1100 μερίδες φαγητού στο Κέντρο υποδοχής αστέγων του Δήμου Αθηναίων στην οδό Πειραιώς, να φθάσουν περίπου τις 10.000 μερίδες ημερησίως. Τα Κ.Ε.Α. δεν θα αναστείλουν σε καμμία περίπτωση την λειτουργία τους. Οι μερίδες που θα αποστέλλονται, θα δίνονται αρχικώς ως δεύτερο ημερήσιο γεύμα.

Θα παραδίδονται ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ σε συγκεκριμένο ωράριο λειτουργίας των Κ.Ε.Α., κατόπιν συννενοήσεως με το Γ.Φ.Τ. και δεν θα επιβαρύνονται σε καμμία περίπτωση οι προϋπολογισμοί των ενοριών.

Τα Ε.Φ.Τ. που δεν διαθέτουν Κ.Ε.Α. μπορούν να δημιουργήσουν τράπεζες τροφίμων. Να δημιουργηθούν τράπεζες τροφίμων ακόμη και σε περιφερειακό επίπεδο όπου παραστεί ανάγκη. Παρακαλούμε δε, τα ευπορώτερα Ε.Φ.Τ. που δεν διαθέτουν Κ.Ε.Α. διότι στις ενορίες τους δεν συντρέχουν λόγοι, απαραιτήτως κατόπιν συννενοήσεως μετά του Γ.Φ.Τ. να βοηθήσουν την όλη προσπάθεια, λόγω ότι το κόστος υλοποιήσεως αυτού του προγράμματος ανέρχεται περίπου στα 2.000.000 ΕΥΡΩ ετησίως.

Επίσης, υπάρχουν και έργα της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών που βρίσκονται σε εξέλιξη όπως είναι:

• Το Κέντρο Απεξάρτησης σε συνεργασία με το ΚΕ.Θ.Ε.Α. στη Λ.Αλεξάνδρας.

• Η Μονάδα Φροντίδας Χρονίως Πασχόντων στο Βαρνάβα Αττικής.

• Οι Κατασκηνώσεις για νέους στην περιοχή της Πάρνηθος.

Τέλος, θα ήθελα να Σας ενημερώσω για την συμφωνία που έχει υπογραφεί με την εταιρεία Βιοκαυσίμων & Βιολιπαντικών REVIVE Α.Ε., η οποία θα αποστείλει πλαστικούς κάδους σε όλα τα Κ.Ε.Α κατάλληλης χωρητικότητας για τη συλλογή των χρησιμοποιημένων μαγειρικών ελαίων και θα προσφέρει δωρεάν το 15% (σε λίτρα) της παραληφθείσης ποσότητας χρησιμοποιημένων μαγειρικών ελαίων, σαπούνι λάντζας, κρεμοσάπουνο χεριών γνωστής ελληνικής βιομηχανίας απορρυπαντικών.

Για την τοποθέτηση και την ακριβή ημερομηνία εφαρμογής των παραπάνω θα ενημερωθείτε εγκαίρως με υπηρεσιακό σημείωμα από το Γ.Φ.Τ.

Μέσα λοιπόν στο πνεύμα αυτό της ανιδιοτελούς προσφοράς, γνωρίζοντας παράλληλα τις μεγάλες δυσκολίες των καιρών, έχομεν την πεποίθηση ότι η διακονία στην Εκκλησία αποτελεί πρωταρχικό, βασικό, κυρίαρχο έργο Της, και ότι άπαντες μετά προθυμίας, θείου ζήλου, αγαστής συνεργασίας επί των ανωτέρω, προς δόξαν Θεού, θα κάνουμε τη συμβολή της να είναι ακόμα ουσιαστικότερη. Σας εύχομαι ολόψυχα, υγεία και κάθε ευλογία. Ο Θεός να σας ενδυναμώνει όλους και να σας μακροημερεύει.

Μετά πολλών αδελφικών ασπασμών

Τη Εντολή του Μακ. Αρχιεπισκόπου

ο Αντιπρόεδρος του Γ.Φ.Τ.


Αρχιμ. Γαβριήλ Παπανικολάου

Πρωτοσύγκελλος Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών

Πηγή: www.romfea.gr

Ποια και πόσα είναι τα ιδρύματα της Εκκλησίας
Χρειάζεται η Εκκλησία περιουσία;
Μπορεί να γίνει δήμευση της περιουσίας της;
Γιατί το κράτος δεν θέλει να έχει μεγάλη περιουσία η Εκκλησία;;



Πήραμε τηλέφωνο στο Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας και ρωτήσαμε ποιος υπεύθυνος φορέας μπορεί να μας απαντήσει πόσα και ποια φιλανθρωπικά ιδρύματα έχει υπό την αιγίδα του το κράτος. Η απάντηση; “Δεν γνωρίζουμε”. Ψάξαμε στο διαδίκτυο, κάτι βρήκαμε αλλά χαθήκαμε τελείως... Γνωρίζουμε ότι κάποια ιδρύματα έχει το κράτος, όχι πολλά βέβαια, αλλά αν τα βρείτε οργανωμένα, στείλτε μας στο mail του περιοδικού μας esy@freemonks.gr για να ενημερώσουμε κι εσάς.

1. Ποια τα ιδρύματα της Εκκλησίας;
α. Ενδεικτικώς αναφέρουμε στο σύνολο τα Φιλανθρωπικά Ιδρύματα και οι κοινωνικές δραστηριότητες που λειτουργούνται και συντηρούνται από την Εκκλησία της Ελλάδος, τις Ιερές Μητροπόλεις, τις Ιερές Μονές και τις Ενορίες:

20 Βρεφονηπιακοί - Παιδικοί Σταθμοί.
84 Γηροκομεία - Στέγες Γερόντων.
13 Θεραπευτήρια χρονίως πασχόντων.
30 Διάφορα Ιδρύματα.
8 Ιδρύματα για Άτομα με ειδικές ανάγκες.
54 Κατασκηνωτικά Κέντρα.
33 Ιδρύματα Νεότητος.
10 Νοσοκομεία - Ιατρεία.
6 Ξενώνες.
36 Οικοτροφεία - Ορφανοτροφεία.
195 Συσσίτια - Τράπεζες Αγάπης.
44 Σχολές Αγιογραφίας.
136 Σχολές Βυζαντινής και Ευρωπαϊκής Μουσικής.
47 Διάφορες Σχολές.
35 Τράπεζες Αίματος.
1 Οίκος Τυφλών.
13 Φοιτητικές Εστίες.
7 Ιδρύματα Ψυχικής Υγείας.

Η Εκκλησία της Ελλάδος είναι ο μεγαλύτερος φιλανθρωπικός φορέας της Ελληνικής κοινωνίας.

β. Εκτός συνόρων, το Οικουμενικό Πατριαρχείο διατηρεί μεγάλο Νοσοκομείο (Μπαλουκλή) με όλες τις κλινικές, γιατρούς, διοικητικό και νοσηλευτικό προσωπικό, φάρμακα και μηχανήματα. Μεριμνά για συσσίτια απόρων, ανακαινίζει ναούς, πληρώνει υπαλλήλους στο Γηροκομείο (150 ηλικιωμένοι) και στο Φρενοκομείο (60 τρόφιμοι). Διατηρεί κολοσσιαία σχολεία, ιδρύματα ακόμα και στο εξωτερικό. Βοηθάει (εν κρυπτώ) αδυνάτους, ανήμπορους, διωκόμενους, κρυπτοχριστιανούς. «Λαδώνει» για να υπάρχει! Ας ψάξουν οι άνθρωποι του κίτρινου τύπου να δουν τι έργο έχει να επιδείξει π.χ. η Μητρόπολη Χονγκ - Κονγκ και Άπω Ανατολής σε 23 χώρες!

Η Εκκλησία έχει προσφέρει πολλά ιδίως στο Ελληνικό κράτος και εάν κατά καιρούς σε κάποιες περιπτώσεις διαφαίνεται ότι αδικείται σκανδαλωδώς το κράτος ας μην ισοπεδώνονται τα πάντα απ’ τους «καλοθελητές». Μην ξεχνάμε ότι και το σώμα του Χριστού είχε κάποια στιγμή πληγές και αίματα από μαστιγώσεις, καρφιά, λόγχη! Ας αναλογιστούμε ότι υπάρχουν Μητροπόλεις άπορες (π.χ. Κυθήρων), ενορίες με πολλά έξοδα, και Μονές που ζουν 50 ή και πλέον των 100 μοναχών, με φιλοξενούμενους προσκυνητές (300.000 ετησίως στο Άγιο Όρος), κάνοντας ταυτοχρόνως ιεραποστολή, φιλανθρωπικό έργο κ.α. που δεν αναφέρονται στα κανάλια και τις φυλλάδες.

Ο Γέρων Παίσιος έλεγε: «Στα Μοναστήρια του Αγίου Όρους άφηναν περιουσίες, για να τρώει ψωμί ο κόσμος επειδή δεν υπήρχαν γηροκομεία, ορφανοτροφεία, ψυχιατρεία, ούτε φιλανθρωπικά ιδρύματα. Έδιναν και μεγάλες εκτάσεις για να έχουν τα Μοναστήρια να δίνουν στους λαϊκούς που είχαν ανάγκη... Στην Κατοχή ξέρεις πόσο κόσμο βοήθησαν τα Μοναστήρια; Πάρα πολύ... Γι' αυτό γίνονταν και τα πανηγύρια στις Μονές, όταν γιόρταζε ο Άγιος, για να βρει λίγο ψάρι ο κόσμος να φάει».

2. Χρειάζεται η Εκκλησία περιουσία;
α. Η περιουσία της Εκκλησίας, η περιουσία των μοναστηριών, είναι απαραίτητη για την λειτουργία τους και την άσκηση του φιλανθρωπικού τους έργου. Είναι το μέσο με το οποίο γίνεται σήμερα προσιτή η παρουσία τους και προσφέρεται η πολύτιμη θαλπωρή και ενίσχυσή τους. Γι’ αυτό και η αξιοποίησή της αποτελεί επιτακτική ανάγκη και ιερή υποχρέωση των υπευθύνων. Αν ο καθένας για τον εαυτό του ή για την οικογένειά του θεωρεί υποχρέωση να διαχειριστεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα περιουσιακά του στοιχεία, πολύ περισσότερο οφείλουν οι υπεύθυνοι παράγοντες της Εκκλησίας και των ιερών μονών να διαχειρίζονται την ιερή περιουσία, αφού δεν πρόκειται για δική τους υπόθεση και δικό τους συμφέρον, αλλά για το καλό όλου του λαού και την κοινή ωφέλεια.

β. Η Εκκλησία δικαιούται να έχει περιουσία, όπως δέχθηκαν με πληθώρα αποφάσεών τους όχι μόνο ελληνικά δικαστήρια, αλλά και η Ευρωπαική Επιτροπή Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του Συμβουλίου της Ευρώπης, στην οποία προσέφυγαν Ορθόδοξες Μονές κατά του νόμου 1700/87. Και είναι σε θέση να την αξιοποιήσουν επωφελώς για τον ελληνικό λαό, αρκεί να αφαιρεθούν τα νομικά και διοικητικά δεσμά που της έχουν κατά καιρούς επιβληθεί.

γ. Η Εκκλησία, ως Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου, έχει το Συνταγματικό Δικαίωμα να διατηρεί περιουσία και μόνο η εγκαθίδρυση φασιστικού καθεστώτος θα μπορούσε να της στερήσει τούτο το δικαίωμα.

δ. Το πνεύμα της Ορθοδοξίας είναι, ότι η εκκλησιαστική και μοναστηριακή περιουσία ΠΡΕΠΕΙ να μένει στην Επισκοπή ή το Μοναστήρι, διότι τότε είναι πραγματικά «λαϊκή», ανήκει στον λαό. Όταν το ίδιοποιηθεί κάποιος, και μάλιστα «άρχοντας», δηλαδή ισχυρός, παύουν να ανήκουν στον λαό και γίνονται δική του ιδιοκτησία. Αυτό πρέπει να ισχύει και σήμερα. Τα μοναστηριακά κτήματα μπορούν να εκχωρούνται για κάποια χρόνια σε φτωχούς γεωργούς, για να τα καλλιεργούν και να διαθρέφουν την οικογένειά τους. Να μην χαριστούν όμως, διότι, όπως έχει συμβεί, οι γεωργοί θα τα πουλήσουν και τα χωράφια θα χαθούν. Μετά να επιστρέφονται πάλι εκεί, όπου ανήκουν, για την συμπαράσταση και σε άλλους. Μέσα σ’ αυτό το πνευματικό και φιλάνθρωπο κλίμα μπορεί να κινηθεί η διαχείριση της εκκλησιαστικής περιουσίας.

ε. Σε κάθε Μητρόπολη υπάρχει το «Μητροπολιτικό Συμβούλιο», που αποφασίζει για την εκκλησιαστική περιουσία. Σ’ αυτό μετέχουν ex officio και δύο κρατικοί υπάλληλοι (ανώτεροι): ένας δικαστικός και ένας οικονομικός. Αν συμβεί, λοιπόν, ποτέ κάποια ατασθαλία, σημαίνει ότι και αυτοί συγκατένευσαν. Ας το ξέρουμε, λοιπόν, όταν αναζητούμε ενόχους. Παπάδες και Ηγούμενοι μπορούν να «παραπλανήσουν» κρατικούς παράγοντες, όταν οι τελευταίοι στοχεύουν σε κάποιο δικό τους συμφέρον.

3. Μπορει να γινει δημευση της Εκκλησιαστικής Περιουσίας;
α. Κάποιοι ζητούν δήμευση (απαλλοτρίωση) της Εκκλησιαστικής Περιουσίας. Αξίζει να θυμίσουμε πως το κράτος είχε δημεύσει κατά το παρελθόν την περιουσία της Εκκλησίας δύο φορές, το 1833 και το 1919. Τη δεκαετία του ‘30, με το Νόμο υπ’ αριθμ. 4684/1931 η ελληνική πολιτεία ρευστοποίησε την πλειοψηφία της τότε ακίνητης περιουσίας των Μονών. Η προσπάθεια του Αντώνη Τρίτση το 1987 (νόμος 1700/87) γιά τον ίδιο σκοπό απορρίφθηκε τόσο από την ελληνική δικαιοσύνη, όσο και από το Συμβούλιο της Ευρώπης. Επομένως πρέπει να γίνουν δύο επισημάνσεις: πρώτον, κάθε Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ) κατέχει το Συνταγματικό δικαίωμα να έχει περιουσία και να τη διαχειρίζεται όπως αυτό νομίζει καλύτερα. Δεύτερον, η εκκλησιαστική περιουσία δεν ανήκει σε ένα ΝΠΔΔ (π.χ. στη Μητρόπολη Αθηνών), ώστε να μπορούσε το κράτος να διαπραγματευτεί τη δήμευση της, αλλά σε περίπου οκτώ χιλιάδες διαφορετικά ΝΠΔΔ (Μητροπόλεις, Ναούς, Μονές, Ιδρύματα κλπ).

β. Ως εκ τούτου η δήμευση της περιουσίας της Εκκλησίας καθίσταται και νομικά αδύνατη. Δεν είναι, όμως, μόνο αυτό. Το ίδιο το ελληνικό κράτος στη συμφωνία του 1952 μεταξύ Πολιτείας-Εκκλησίας έχει δεσμευτεί γιά συγκεκριμένα ζητήματα που είναι μάλλον αδύνατο να αθετίσει. Πρώτον, με τη σύμβαση της 18/9/1952, το κράτος έλαβε το 80% περίπου της καλλιεργήσιμης γης που ήταν υπό την ιδιοκτησία της Εκκλησίας - ταυτόχρονα δε, στη σύμβαση του ‘52, περιλαμβάνεται σχετική διάταξη η οποία αναφέρει ρητά πως αυτή ήταν η τελευταία απαλλοτρίωση περιουσιακών στοιχείων της Εκκλησίας και πως δεν πρόκειται να επαναληφθεί στο μέλλον. Τα παραπάνω, υποθέτω, πως όσοι φίλοι ζητούν, έτσι αυθαίρετα, τη δήμευση της εκκλησιαστικής περιουσίας τα αγνοούν, ή έστω, κάνουν πως τα αγνοούν.

4. Γιατι το κρατος δεν θελει να εχει μεγαλη περιουσια η Εκκλησια;
α. Για να σέρνεται η Εκκλησία πίσω από το άρμα του Κράτους και να το έχει ανάγκη οπότε να μην μπορεί να λειτουργήσει μόνη της και ανεξάρτητη. Το κράτος εκμεταλλευόμενο αυτό το προνόμιο μεταχειρίζεται την Εκκλησία για ψηφοθηρικούς λόγους και λόγους σκοπιμότητας. Το κράτος, δυστυχώς, απέδειξε ότι δεν είναι ικανό να διασφαλίσει ούτε την περιουσία του, ούτε και των πολιτών! Η Εκκλησία έχει αποδείξει ότι κάνει έργο και δεν καρπώνεται από το ποίμνιο για προσωπικά οφέλη. Γιατί λοιπόν να εμπιστευτεί την διαχείρηση της περιουσίας, και του φιλανθρωπικού της έργου σε ένα αξιόπιστο φορέα; Ποιος θα αναλάβει το τεράστιο φιλανθρωπικό της έργο -αφού η Εκκλησία είναι ο μεγαλύτερος φιλανθρωπικός τομέας της ελληνικής κοινωνίας- και ποιος θα νοιαστεί για τους ανθρώπους που θα μείνουν στο δρόμο αν δεν μπορεί πια να το επιτελέσει;

Επιμέλεια: Αρχιμ. Αυγουστίνος Σύρρος - Θεολόγος

Όσον αφορά τα γηροκομεία και μόνο παραθέτουμε τον πίνακα μερικών από τα ανά την Ελλάδα γηροκομεία των Ιερών Μητροπόλεων:

Α) Στέγες Προνοίας Γερόντων

Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών:
1. Στέγη Κατάκοιτων Γερόντων, Λαοδάμαντος 18, Λ. Σκουζέ, Τ. Κ. 104 44 Αθήνα, τηλ. 210-51.23.315. Fax: 210-5122.757.
2. Στέγη Γερόντων Ιερού Ναού Αγίας Παρασκευής Αττικής, (45 κλ.) Ηπείρου 15, Τ. Κ. 153 41 Αγ. Παρασκευή Αττικής, τηλ. 210-65.26.818.
3. Ξενώνας Γερόντων Ιερού Ναού Αγ. Ασωμάτων Θησείου. Ανδρών (51 κλ.)Γρανικού 4, Τ. Κ. 104 36 Αθήνα, τηλ. 210-52.24.310. Γυναικών Μαραθώνας 21, Τ. Κ. 104 36 Αθήνα, τηλ. 210-52.40.803.
4. Στέγη Προνοίας Γερόντων, Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου Κυψέλης, Κεφαλληνίας 19, Τ. Κ. 113 61, Κυψέλη, τηλ. 210-82.27.845.
5. Στέγη Προνοίας Γερόντων Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου Αμπελοκήπων, Σφαέλλου 3 και Πριήνης, Τ. Κ. 115 22 Αθήνα, τηλ. 210-64.28.536.
6. Στέγη Προνοίας Γερόντων Ιερού Ναού Αγίου Θεράποντος Ζωγράφου, Γαλήνης 24, Τ. Κ. 157 72 Ιλίσια, τηλ. 210-77.06.807.
7. Στέγη Προνοίας Γερόντων Ιερού Ναού Αγίας Μαρίνας Θησείου, Αγίας Μαρίνας 1, Τ. Κ. 118 51 Αθήνα, τηλ. 210-34.63.783. Fax: 210-54.68.630.
8. Στέγη Προνοίας Γερόντων Ιερού Ναού Αγίων Αποστόλων Τζιτζιφιών, Αγίων Αποστόλων 5, Τ. Κ. 176 75 Τζιτζιφιές, Αθήνα, τηλ. 210-94.11.970.
9. Στέγη Προνοίας Γερόντων Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Φιλοπάππου, Αγράφων 2, Τ. Κ. 117 41 Κουκάκι, τηλ. 210-92.47.025.
10. Στέγη Προνοίας Γερόντων Ιερού Ναού Προφήτου Ηλία Παγκρατίου, Λυσιμάχου 3, Τ. Κ. 116 33 Αθήνα, τηλ. 210-75.26.926.
11. Στέγη Προνοίας Γερόντων «Η Αγία Σκέπη» Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Καλλιθέας, Αριστείδου και Έλλης 7, Τ. Κ. 176 72 Καλλιθέα, τηλ. 210-95.85.585.
12. Στέγη Προνοίας Γερόντων Ιερού Ναού Αγίου Στυλιανού Γκύζη, Αμφίκλειας 1, Τ. Κ. 114 76 Γκύζη, τηλ. 210-64.20.015.
13. Στέγη Προνοίας Γερόντων Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου Καλλιθέας Πάρνωνος 13, Τ. Κ. 176 71 Καλλιθέα, τηλ. 210-95.60.943.
14. Στέγη Προνοίας Γερόντων Ιερού Ναού Αγίου Σπυρίδωνος Σταδίου Αρπίνου 22, Τ. Κ. 116 35 Αθήνα, τηλ. 210-72.15.122.
15. Στέγη Προνοίας Γερόντων Ιερού Ναού Ευαγγελιστού Λουκά Πατησίων, Καμπούρογλου 4, Τ. Κ. 111 44 Πατήσια - Αθήνα, τηλ. 210-22.30.135.
16. Στέγη Προνοίας Γερόντων Ιερού Ναού Αγίου Παντελεήμονος, οδ. Αχαρνών, Φυλής 160, Τ. Κ. 104 46 Αθήνα, τηλ. 210-88.33.857.
17. Στέγη Προνοίας Γερόντων Ιερού Ναού Αγίου Παντελεήμονος Ιλισσού, τηλ. 210-92.36.191.


Β) Γηροκομεία:

Ι. Μ. Αιτωλοακαρνανίας
18. Γηροκομείο Σελίβειον, Τ. Κ. 302 00 Άγιος Δημήτριος, τηλ. 26310-28.573.

Ι. Μ. Αλεξανδρουπόλεως
19. Γηροκομείο Ιωακείμειον, Βελισσαρίου 18, Τ. Κ. 681 00 Αλεξ/πολη, τηλ. 25510-28.022.

Ι. Μ. Αργολίδος
20. Γηροκομείο Άργους «Αγ. Αικατερίνη», Τ. Κ. 212 00 Περιοχή Μεταμορφώσεως Σωτήρος, τηλ. 27510-21.105.

Ι. Μ. Αττικής
21. Ίδρυμα Ευγηρίας - Πρόνοιας «Παναγία η Θεοσκέπαστη», Ι. Μ. Αγίας Τριάδος Τ. Κ. 190 07 Μάτι Αττικής, τηλ. 22940-79.240-3.

Ι. Μ. Βέροιας και Ναούσης
22. Εκκλησιαστικό Γηροκομείο Βέροιας, Τ. Κ. 591 00 Βέροια, τηλ. 23310-24.891, 23.322
23. Εκκλησιαστικό Γηροκομείο Νάουσας, Διασταύρωση Σιδηροδρομικού Σταθμού, Τ. Κ. 592 00 Νάουσα, τηλ. 23320-42.530, 42.540.

Ι. Μ. Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως
24. Γηροκομείο Δημητσάνης «Αγ. Αιμιλιανός», Δημητσάνα.

Ι. Μ. Γρεβενών
25. Ίδρυμα Υπερηλίκων «Αγ. Αχίλλιος», Τ. Κ. 511 00 Γρεβενά, τηλ. 24620-22.505.

Ι. Μ. Γυθείου και Οιτύλου
26. Γηροκομείο Εκκλησιαστικό «Άγ. Παντελεήμων», , Τ. Κ. 232 00 Γύθειο, τηλ. 27310-22.835.

/b]Ι. Μ. Δημητριάδος[/b]
27. Γηροκομείο «Σουρλίγκειο Ίδρυμα», Τ. Κ. 385 00 Κανάλια Μαγνησίας, τηλ. 24280-73.466.

Ι. Μ. Διδυμοτείχου και Ορεστιάδος
28. Πτωχοκομείο «Ο Καλός Σαμαρείτης», Αγ. Παρασκευής 30, Τ. Κ. 683 00 Διδυμότειχο, τηλ. 25530-24.938.

Ι. Μ. Δρυϊνουπόλεως
29. Γηροκομείο «Η Θεοτόκος», Τ. Κ. 441 00 Κόνιτσα, τηλ. 26550-22.348.

Ι. Μ. Ηλείας
30. Γηροκομείο Γαστούνης «Παναγία η Καθολική», Τ. Κ. 273 00 Γαστούνη, τηλ. 26230-32.865.
31. Γηροκομείο Κάτω Παναγιάς Κυλλήνης «Παναγία η Βλαχέρνα», Τ. Κ. 270 68 Κυλλήνη, τηλ. 26230-92.205.
32. Γηροκομείο Πελοπίου «Ο Άγιος Κυπριανός», Τ. Κ. 270 60 Πελόπιον, τηλ. 26240-31.211.
33. Άσυλο Γερόντων κατάκοιτων Λαστέϊκων. «Η Νέα Βασιλειάς», Τ. Κ. 27 100 Πύργος, τηλ. 26210-22.216.

Ι. Μ. Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων
34. Γηροκομείο (Ευαγές Ίδρυμα) «Ο Άγιος Σεραφείμ» Ι. Μονή Δώδεκα Αποστόλων Κόκκινης Εκκλησίας, Τ. Κ. 431 00 Καρδίτσα, τηλ. 24410-41.768, 28.100.

Ι. Μ. Θηβών και Λεβαδείας
35. Γηροκομείο Θηβών, Πελοπίδου 26, Τ. Κ. 322 00 Θήβα, τηλ. 22620-26.288.
36. Γηροκομείο Λεβαδείας, Αγ. Βλασίου 1, Τ. Κ. 321 00 Λιβαδειά, τηλ. 22610-24.088.

Ι. Μ. Μονεμβασίας και Σπάρτης
37. Γηροκομείο Νεαπόλεως «Ο Αγ. Αθανάσιος», Τ. Κ. 230 53 Νεάπολη Λακωνίας, τηλ. 27340-23.933.

Ι. Μ. Μυτιλήνης
38. Γηροκομείο Μυτιλήνης, , τηλ. 22510-
22.477.

Ι. Μ. Νέας Ιωνίας και Φιλαδέλφειας
39. Εκκλησιαστικός Οίκος Ευγηρίας Ν. Φιλαδέλφειας «Ο καλός Σαμαρείτης», Αρτάκης 5, Ν. Φιλαδέλφεια, τηλ. 210-25.20.120.
40. Εκκλησιαστική Στέγη Προνοίας Γερόντων «Παναγία η Ελεούσα», Χρ. Μαντικά 2, Ν. Ιωνία, τηλ. 210-27.78.842.

Ι. Μ. Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς
41. Κρεούζιος Οίκος Ευγηρίας, Καλαμαριά.

Ι. Μ. Νέας Σμύρνης
42. Στέγη Στοργής Υπερηλίκων, Ν. Σμύρνη.

Ι. Μ. Νικαίας
43. Στέγη Γερόντων Ι. Ν. Υψώσεως Τιμίου Σταυρού Αιγάλεω, Κωνσταντινουπόλεως 32, Τ. Κ. 122 42 Αιγάλεω, τηλ. 210-59.81.802, 210-59.85.126, 210-59.08.500.
44. Στέγη Γερόντων Ι. Ν. Αγ. Σπυρίδωνος Αιγάλεω, τηλ. 210-59.82.692.
45. Στέγη Γερόντων Ι. Ν. Παναγίας Ελεούσης Δήμου Αγ. Βαρβάρας, τηλ. 210-56.14.491.
46. Στέγη Γερόντων Ι. Ν. Γενεσίου Θεοτόκου Νικαίας, τηλ. 210-49.12.028.
47. Στέγη Γερόντων Ι. Ν. Αγ. Ιωάννου Χρυσοστόμου Νικαίας, τηλ. 210-49.14.247.
48. Στέγη Γερόντων Ι. Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Νικαίας, τηλ. 210-49.73.305.
49. Στέγη Γερόντων Ι. Ν. Αγίων Αποστόλων Νικαίας, τηλ. 210-49.14.905.
50. Στέγη Γερόντων Ι. Ν. Αγ. Γεωργίου Περάματος, τηλ. 210-44.11.990.
51. Στέγη Γερόντων Ι. Ν. Αγ. Παρασκευής Περάματος, τηλ. 210-44.14.317.

Ι. Μ. Νικοπόλεως και Πρεβέζης
52. «Ποταμιάνειον-Μπάλκειον» Ίδρυμα Ευγηρίας, Πολυτεχνείου και Κύπρου, Τ. Κ. 481 00 Πρέβεζα, τηλ. 26820-22.304.

Ι. Μ. Παροναξίας
53. Γηροκομείο Νάξου «Ο Αγ. Παντελεήμων», τηλ. 22850-22.233.

Ι. Μ. Πειραιώς
54. Ίδρυμα Προστασίας Υπερηλίκων «Ο Αγ. Σπυρίδων»,
α) Κεντρικόν, Πλαΐτου 11, Καλλίπολη Πειραιώς,
τηλ. 210-45.36.203. β) Στέγη Γερόντων Ι. Ν. Αγίου Ελευθερίου Καμινιών,
Αγίου Ελευθερίου 7, Πειραιάς, τηλ. 210-41.78.778. γ) Στέγη Γερόντων Ι. Ν. Αγ. Παντελεήμονος Δραπετσώνας : τηλ. 210-46.15.704.
55. Ενοριακά Κέντρα Γερόντων 13.

Ι. Μ. Περιστερίου
56. Στέγη Γερόντων «Καλά Γηρατειά» Ι. Ν. Αγ. Αναστασίας, Πλατεία Αγίας Αναστασίας, Περιστέρι, τηλ. 210-57.19.239.
57. Στέγη Γερόντων «Καλά Γηρατειά» Ι. Ν. Αγίου Ελευθερίου, Αγ. Ελευθερίου και Κοσμά του Αιτωλού, Περιστέρι, τηλ. 210-57.15.477.
58. Στέγη Γερόντων «Καλά Γηρατειά» Ι. Ν. Αγίας Μαρίνας, Πλατεία Αγ. Μαρίνας, Ανθούπολη, τηλ. 210-57.11.224.
59. Στέγη Γερόντων «Καλά Γηρατειά» Ι. Ν. Ταξιαρχών Μάσχα, Βασ. Αλεξάνδρου και Μεσολογγίου (έναντι Ι.Κ.Α.), Περιστέρι, τηλ. 210-57.19.226.
60. Στέγη Γερόντων «Καλά Γηρατειά» Ι. Ν. Ευαγγελιστρίας, Π. Τσαλδάρη (έναντι Δημαρχείου), Περιστέρι.
61. Στέγη Γερόντων «Καλά Γηρατειά» Ι. Ν. Αγίου Αντωνίου, Βασ. Γεωργίου και Κουντουριώτου 2, Περιστέρι, τηλ. 210-57.12.705.
62. Στέγη Γερόντων «Καλά Γηρατειά» Ι. Ν. Ταξιαρχών (Παλαιός), Σοφ. Βενιζέλου 47, Περιστέρι, τηλ. 210-57.11.633.
63. Στέγη Γερόντων «Καλά Γηρατειά» Ι. Ν. Αγ. Ιεροθέου, Κυκλάμινων 2 και Μητροπολίτου Αλεξάνδρου, Περιστέρι, τηλ. 210-57.19.200.
64. Στέγη Γερόντων «Καλά Γηρατειά» Ι. Ν. Αγ. Παύλου, Κωνσταντινουπόλεως και Κεφαλληνίας, Ν. Σεπόλια, τηλ. 210-57.16.449.
65. Στέγη Γερόντων «Καλά Γηρατειά» Ι. Ν. Αγίας Τριάδος, Αλκίμου και Ναούσης, Χρυσούπολη, τηλ. 210-57.40.700.

Ι. Μ. Σάμου και Ικαρίας
66. Γηροκομείο Καρλοβασίων «Ευγηρίας Πρόνοια», Καρλόβασι.
67. Γηροκομείο Αγίου Κηρύκου Ικαρίας «Η Στέγη» , Αγ. Κήρυκος Ικαρίας.

Ι. Μ. Σερβίων και Κοζάνης
68. Τιάλειον Γηροκομείο Κοζάνης «Ο Αγ. Παντελεήμων», Κοζάνη.

Ι. Μ. Σιδηροκάστρου
69. Γηροκομείον «Αγ. Νεκτάριος», Τ. Κ. 623 00 Σιδηρόκαστρο, τηλ. 23230-22.396.

Ι. Μ. Σισανίου και Σιατίστης
70. Γηροκομείον Γυναικών Μικροκάστρου, Τ. Κ. 503 00 Μικρόκαστρο, τηλ. 24650-71.307.

Ι. Μ. Σύρου
71. Γηροκομείον Κατάκοιτων Ερμουπόλεως, Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου, Τ. Κ. 841 00 Τάλαντα Σύρου, τηλ. 22810-88.655.
72. Στέγη Ευγηρίας Ι. Ιδρύματος Ευαγγελιστρίας Τήνου, Τ. Κ. 842 00 Τήνος, τηλ. 22830-24.344, 22.256, 22.336.

Ι. Μ. Τρίκκης και Σταγών
73. Γηροκομείον Μεγάλων Καλυβιών «Αγ. Νικόλαος», Τ. Κ. 420 30 Μεγ. Καλύβια, τηλ. 24310-43.211.

Ι. Μ. Ύδρας
74. Γηροκομείο Ύδρας, Τ. Κ. 180 40 Ύδρα, τηλ. 22980-52.796.
75. Στέγη Αγάπης Ερμιόνης (Οίκος Ευγηρίας), Τ. Κ. 210 51 Ερμιόνη.

Ι. Μ. Φθιώτιδος
76. Γηροκομείο, Στέγη Κατάκοιτων Γερόντων, Έσλιν 21 Τ. Κ. 351 00 Λαμία, τηλ. 22310-22.043.
77. Γηροκομείο Ι. Μονής Ξυνιάδος, Τ. Κ. 350 10 Ξυνιάδα, τηλ. 22320-51.203.
78. Γηροκομείο Σπερχειάδος, (μέριμνα γήρατος «Αθανάσιος και Μαίρη Ακρίδα»), Σπερχειάδα, τηλ. 22310-50.552.
79. Γηροκομείο Στυλίδος, (υπό ανέγερσιν).

Ι. Μ. Φιλίππων
80. Γηροκομείο “Η Αγ. Ανθούσα», Καβάλα τηλ. 25910-23.381.

Ι. Μ. Φλωρίνης
81. Γηροκομείο Φλωρίνης «Αυγουστίνειον», Παπαθανασίου 13, Τ. Κ. 531 00 Φλώρινα, τηλ. 23850-28.863.

Ι. Μ. Χαλκίδος
82. Γηροκομείο Χαλκίδος «Όσ. Ιωάννης ο Ρώσσος», Τ. Κ. 341 00 Περιοχή Καμάρες, Χαλκίδα, τηλ. 22210-26.452.
83. «Βησσαριώνειον» Γηροκομείο Ιστιαίας, Τ.Κ. 342 00 Ιστιαία, τηλ. 22260-52.206.

Πηγή: http://www.ecclesia.gr/greek/koinonia/gerontes.html

Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος "Τα αποθεματικά της Εκκλησίας αρκούν μέχρι τον ερχόμενο Οκτώβριο"
Ημ. Δημοσίευσης: Jun 26, 2011 - του Αντώνη Τριανταφύλλου



«Και να σας κάνω μια αποκάλυψη; Ότι τα αποθεματικά της Εκκλησίας γενικά αρκούν μέχρι τον ερχόμενο Οκτώβριο. Μετά τον ερχόμενο Οκτώβριο δεν θα πληρώνει τους υπαλλήλους της». Τάδε έφη ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος κατά την πρόσφατη συνάντησή του με τα μέλη του κινήματος «Πόρτα-πόρτα». Αυτή η αποστροφή του λόγου του κ. Ιερώνυμου αποτυπώθηκε από τον τηλεοπτικό φακό και βρίσκεται αναρτημένη στο γνωστό ιστότοπο youtube.

Τα όσα δήλωσε παρουσία κάμερας ο κ. Ιερώνυμος προκαλούν ήδη συζητήσεις στους εκκλησιαστικούς κύκλους, με αρκετούς μητροπολίτες να επιβεβαιώνουν τα λεγόμενα του Αρχιεπισκόπου Αθηνών. «Οι μητροπόλεις αλλά και τα μοναστήρια βρίσκονται σε ενδεή θέση» υποστήριξε ιεράρχης της βορείου Ελλάδος μιλώντας στον Amen.gr για το ζήτημα του εκκλησιαστικού ταμείου. Μάλιστα, επιβεβαίωσε τη δυσχερή οικονομική κατάσταση λόγω των λιγοστών χρημάτων στο παγκάρι της Εκκλησίας, την αύξηση της φορολογίας με το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα και τη δέσμευση των αποθεματικών των εκκλησιαστικών ΝΠΔΔ.

«Λεφτά δεν πέφτουν πια στα παγκάρια των εκκλησιών, τα ακίνητα δεν αποδίδουν παρά μόνο ελάχιστα χρήματα, τα περισσότερα δε από αυτά θα τα πάρει πίσω η Εφορία με τις νέες εισφορές για τα ακίνητα» σημείωσε χαρακτηριστικά.

«Τα όσα αναφέρει στο σχετικό βίντεο ο Μακαριώτατος δεν είναι τίποτα άλλο παρά η σκληρή πραγματικότητα» υποστηρίζει έτερος αρχιερέας θέτοντας και μια ακόμη παράμετρο. «Το πρόβλημα είναι γενικότερο, όχι μόνο με το παγκάρι και με τα αποθεματικά, αλλά και με τα μερίσματα που περιμένουμε από τις Τράπεζες για τις μετοχές που διαθέτουμε και δεν προβλέπεται να πάρουμε».

Σύμφωνα με εκκλησιαστικούς κύκλους, οι σχετικές δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου Αθηνών «δεν είναι ούτε επικοινωνιακή ρουκέτα, ούτε πυροτεχνήματα που σκοπό έχουν να κάνουν ντόρο αλλά αποτυπώνουν ρεαλιστικά την πραγματικότητα». Αρχιερείς που βρίσκονται κοντά στον κ. Ιερώνυμο επισημαίνουν ότι ο πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου είναι προβληματισμένος από τη στάση που τηρεί η Πολιτεία έναντι της Εκκλησίας, παρά τις όποιες προτάσεις έχει φέρει η Ιερά Σύνοδος και ο Αρχιεπίσκοπος για την αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας με τα έσοδα να διατίθενται όχι για την κάλυψη των «μαύρων τρυπών» του κρατικού προϋπολογισμού, αλλά για την ενίσχυση του κοινωνικού έργου.

Πηγή: amen.gr

Σκέφτομαι ότι ένας χωρισμός Εκκλησίας - Κράτους θα οδηγούσε την Εκκλησία να διαχειριστεί με τον καλύτερο και διαφανέστερο τρόπο τα οικονομικά της. Επομένως, θα μπορούσε να ζητήσει, αναδρομικά μάλιστα, από το Κράτος, να της επιστραφεί η τεράστια περιουσία που της ανήκε κάποτε και τη δώρισε χωρίς καμία οικονομική απαίτηση, μόνο και μόνο για να εξυπηρετηθεί το ποίμνιό της. Θα μπορούσε επίσης να επιστρέψει τα πάμπολλα ιδρύματα που συντηρεί στο Κράτος, αφού δε θα ενισχύεται πλέον από αυτό, για να αναλάβει επιτέλους κι αυτό τις ευθύνες του.