Το Β' Παραλειπομένων είναι ένα από τα βιβλία του κανόνα της Παλαιάς Διαθήκης και κατατάσσονται στα Ιστορικά βιβλία. Στην Εβραϊκή Βίβλο κατατάσσονται με τον τίτλο Χρονικά Β' (ή Β' Χρονικών) στην ομάδα «Αγιόγραφα».
Το όνομα δόθηκε από τους Εβδομήκοντα διότι, στα βιβλία Παραλειπομένων Α’ και Β’ (Χρονικά Α’ και Β’) γίνεται μια ανασκόπηση όλης της ιερής ιστορίας από τη δημιουργία μέχρι τη Βαβυλώνια αιχμαλωσία. Τα βιβλία περιέχουν όσα γεγονότα παραλείφθηκαν από τα προηγούμενα ιστορικά βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης.
Το Β' Παραλειπομένων είναι συνέχεια του προηγούμενου βιβλίου. Το βιβλίο αρχίζει με την παρουσίαση της ιστορίας του Σολομώντα και με ιδιαίτερη αναφορά στην ανοικοδόμηση του ναού. Στη συνέχεια παρουσιάζει την ιστορία του βασιλείου του Ιούδα μέχρι την καταστροφή του, ενώ στο τέλος κάνει λόγο για το ευεργετικό διάταγμα του βασιλιά των Περσών Κύρου, με το οποίο επιτρέπεται η επιστροφή των Ιουδαίων αιχμαλώτων στην Παλαιστίνη.
Μετά τη διάσπαση του βασιλείου, η ιερή ιστορία συνεχίζεται με το λαό του Ιούδα, ο οποίος καθίσταται πλέον ο νέος Ισραήλ και κληρονόμος των επαγγελιών του Θεού. Έτσι ο συγγραφέας δεν αναφέρεται στην ιστορία του βόρειου βασιλείου του Ισραήλ ή αποσιωπά τις πράξεις των ασεβών ηγεμόνων που προήγαγαν την ειδωλολατρία. Το ενδιαφέρον του είναι στραμμένο στο μέλλον της νέας ιουδαϊκής κοινότητας, που συγκροτείται με κέντρο το ναό της Ιερουσαλήμ και γι’ αυτό επικεντρώνει την αφήγησή του στους βασιλιάδες εκείνους (Σολομώντας, Ασά, Ιωσαφάτ, Ιωάς, Εζεκίας και Ιωσίας) οι οποίοι φρόντισαν για την αποκατάσταση της αληθινής λατρείας, καθώς και στο λευϊτικό ιερατείο.