Ορθοδοξία

http://news.in.gr/science-technology/ar ... 1500033680

Θα θέλαμε να ζήσουμε παραπάνω αν γινόταν? (Εγώ σίγουρα ναι)
Θα υπήρχαν αντίθετες φωνές? Θα ήταν ανθρώπινο δικαίωμα? Θα οδηγούσε σε κοινωνικό ρατσισμό?
Τι θα κάναμε αν ζούσαμε 1000 χρόνια?
Εγώ θα σπούδαζα τα πάντα και θα ζούσα 1000 χρόνια με την οικογένειά μου με παιδιά... Και όσα περισσότερα έχεις ζήσει, τόσο λιγότερο φοβάσαι να πεθάνεις... (απο ψυχολογικής-ψυχιατρικής άποψης)
Τι σας κάνει να σκέφτεστε αυτό το άρθρο?
Θράσος ? Πρόοδος? Δυνατότητα του ανθρώπου για όφελός του? Κακό εργαλείο για την επικράτηση πλουσίων? Μια απο όλα με μπόλικη σως? Πιστεύετε οτι μπορεί ένα τέτοιο προσδόκιμο να γίνει ποτέ πραγματικότητα? Θα μας χωρούσε η γη? (Εγώ λέω σίγουρα) Θα μας άντεχε η γη? (Εγώ λέω μόνο με καλή ενέργεια για το περιβάλλον και με κρέας του σωλήνα δηλ ανάπτυξη μυικού ιστού χωρίς ζώο που θέλει πολύ λιγότερες πρώτες ύλες και θερμοκήπια πάνω στη θάλασσα, ναι θα τα έτρωγα...)
Περιμένω απόψεις...

Δυσκολο το κοβω να γινει.Ονειρο και αυτο ειναι.Οπως και τοσο επιστημονικα που κατα καιρους εχουν πει.Αν ειχαν πεσει μεσα τωρα θα ειχαμε ιπταμενα αμαξια και αλλα πολλα

Νίκο τα ιπτάμενα αμάξια θα έρθουν.
Όμως τη φθορά των "δερμάτινων χιτώνων" δεν μπορεί κανείς να σταματήσει.

Πέτρος έγραψε:Νίκο τα ιπτάμενα αμάξια θα έρθουν.
Όμως τη φθορά των "δερμάτινων χιτώνων" δεν μπορεί κανείς να σταματήσει.

Πλεον με αυτα που εχουμε κατα καιρους ακουσει κραταω μικρο καλαθι.Οχι για την φθορα , γενικα.Για την φθορα δεν εχω καμια αμφιβολια οτι δεν θα μπορεσουμε ποτε να την σταματησουμε

Νομίζω μπορεί κάποτε να καθυστερήσει σε ένα βαθμό το γηρας... 200,800 χρόνια δεν ξέρω... Στατιστικά όμως ακόμα και αααααν είχαμε σαν ανθρωπότητα δισεκατομμύρια χρόνια, και δεν γερνούσαμε,ακόμα και το τότε δεν θα ήμασταν καθόλου αφθαρτοι...αρρώστιες -ατυχήματα..και ο θάνατος θα ήταν πάλι 100% βέβαιος. Άρα αφθαρτοι εδώ στη γη η σε άλλο πλανήτη δεν θα είμαστε ποτέ σαν ανθρωπότητα προ αιώνια ζωής...Ωστόσο μια συμβατική καθυστέρηση του γήρατος τη θεωρώ αναμενόμενη... Όπως και να χει,από όσο ξέρω κάποιοι δεν θα πεθάνουν σωματικά ... Αυτή που θα ζούνε στη Δευτέρα παρουσία... Οπότε το μήκος της ζωής από τη σκοπιά μου δεν έχει λυτρωτικό χαρακτήρα, αλλά είναι μια επίγεια ανθρώπινη ανάγκη...

Νομίζω πως μία τέτοια (απίθανη) εξέλιξη θα ήταν καταστροφική. Θα οδηγούσε σε υπέρμετρο εγωισμό, θα οδηγούσε στην κυριολεξία σε μία «κάστα» ανθρώπων που θα ζούσε πάρα πολλά και χρόνια γιατί θα είχε τη δύναμη και την εξουσία να το κάνει και όλοι οι υπόλοιποι θα ήταν οι υπηρέτες τους.
Ούτως ή άλλως, το θεωρώ μία επιστημονική ουτοπία που δεν θα συμβεί ποτέ.

Anastasios68 έγραψε:..............................
Ούτως ή άλλως, το θεωρώ μία επιστημονική ουτοπία που δεν θα συμβεί ποτέ.

Συμφωνώ απόλυτα Τάσο.
Κάθε ανθρώπινη προσπάθεια "να συμβεί" αποτελεί επανάσταση, ανταρσία και εναντίωση στην κρίση του Θεού.
Εξάλλου όποιος θέλει να κερδίσει την αιώνια ζωή γιατί δεν πολεμάει να την κερδίσει;

Όπως λέει η Αγία Γραφή (δε σας κουράζω με τα σχετικά χωρία), οι ημέρες του ανθρώπου πάνω στη γη μειώθηκαν, επειδή η αμαρτία εξαπλώθηκε και δε θα σωζόταν κανένας.

Θα ήθελα όμως να πω μερικές προσωπικές σκέψεις σχετικά με το γήρας.

Κατ' αρχήν η ωφέλιμη ζωή του ανθρώπου (για τον ίδιο και τους γύρω του) έχει επιμηκυνθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Αυτό οφείλεται στις καλύτερες συνθήκες ζωής των ανθρώπων στις ανεπτυγμένες χώρες και στην πρόοδο της επιστήμης, που αντιμετωπίζει τις αρρώστιες και τους τραυματισμούς με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα απ' ότι πριν μερικά χρόνια. Είναι θέμα συζήτησης όμως, αν αυτή η επιμήκυνση ωφέλησε τον σύγχρονο άνθρωπο ή τον έκανε να αισθάνεται "αθάνατος".

Αυτό το αναφέρω, επειδή η αύξηση του προσδόκιμου ζωής (στατιστικός όρος) δεν εγγυάται σε κανένα ότι θα φτάσει το προσδόκιμο και δε θα σταματήσει η ζωή του ξαφνικά από ένα ατύχημα ή μια απρόβλεπτη θανατηφόρα ασθένεια. Αλήθεια ξέρει κανείς το ποσοστό των ανθρώπων που πεθαίνουν από γεράματα σε σχέση με το σύνολο των θανάτων;

Είναι ευλογία για τον άνθρωπο να ζήσει μέχρι τα βαθιά γεράματα, ώστε να νοιώσει σταδιακά τις δυνάμεις του να τον εγκαταλείπουν και έτσι να ταπεινωθεί αναγκαστικά και να προετοιμαστεί για την αναχώρησή του. Επίσης με τον τρόπο αυτό δίνεται η ευκαιρία στους οικείους του να τον διακονήσουν και έτσι να εξασκηθούν στην υπομονή και την έμπρακτη αγάπη.

Η αιφνίδια διακοπή της επίγειας ζωής ή η πέραν του "ωφέλιμου" επιμήκυνση της είναι δοκιμασία τόσο για τον ίδιο τον άνθρωπο όσο και για τους οικείους του, που την επιτρέπει ο Θεός για λόγους που μόνο η Σοφία Του γνωρίζει και πολλές φορές εμείς οι άνθρωποι δεν κατανοούμε.

Αξίζει επομένως τον κόπο ή είναι σωστό ο Χριστιανός να φροντίζει το σώμα του, ώστε να επιμηκύνει κατά το δυνατόν την επίγεια ζωή του;

Νομίζω, πως είναι σωστό να φροντίζει ο άνθρωπος το σώμα του για να επιμηκύνει την ωφέλιμη διάρκεια της ζωής του, αρκεί να το κάνει χωρίς αγωνία και υπερβολές, φροντίζοντας παράλληλα να είναι πάντα έτοιμος για την αιφνίδια πρόσκλησή του να αναχωρήσει από τον κόσμο αυτό.

Η προσπάθεια του ανθρώπου να "αναιρέσει" τον θάνατο είναι ουτοπική και μάταιη. Είναι ουτοπική, επειδή η ο Κύριος της ζωής και του θανάτου είναι ο Θεός και μόνο Αυτός αποφασίζει τη διάρκεια της επίγειας ζωής μας. Είναι μάταιη, επειδή η αναχώρηση μας απ' αυτή τη ζωή δεν είναι θάνατος, αλλά αλλαγή τόπου κατοικίας. Τη διεύθυνση της κατοικίας αυτής την προσδιορίζει ο τρόπος που διάλεξε ο καθένας μας να ζήσει την επίγεια ζωή του.

"25 είπε δε Αβραάμ· τέκνον, μνήσθητι ότι απέλαβες σύ τα αγαθά σου εν τή ζωή σου, και Λάζαρος ομοίως τα κακά· νύν δε ώδε παρακαλείται, σύ δε οδυνάσαι·" (Λουκ. ιστ' 25)

"καθελώ μου τας αποθήκας και μείζονας οικοδομήσω, και συνάξω εκεί πάντα τα γεννήματά μου και τα αγαθά μου, 19 και ερώ τή ψυχή μου· ψυχή, έχεις πολλά αγαθά κείμενα εις έτη πολλά· αναπαύου, φάγε, πίε, ευφραίνου. 20 είπε δε αυτώ ο Θεός· άφρον, ταύτη τή νυκτί την ψυχήν σου απαιτούσιν από σού· ά δε ητοίμασας τίνι έσται; 21 ούτως ο θησαυρίζων εαυτώ και μη εις Θεόν πλουτών." (Λουκ. ιβ' 18-21)

Μία βόλτα στα κοιμητήρια και στις ογκολογικές παίδων θα δώσει απαντήσεις σε πολλά ερωτήματα.

Και να πω και κάτι άλλο;
Γιατί να παραταθεί η επίγεια ζωή;
Για να γίνουν τρισεκατομμύρια και τετράκις και πεντάκις εκατομύρια εκατομυρίων ...και ούτω καθ' εξής οι εκτρώσεις;
Αν δεν θέλει να βάλει φρένο στην αμαρτία το χώμα (βλ. άνθρωπος) θα βάλει ο Κτίστης του.