Ορθοδοξία

Εμπιστοσύνη Στο Θεό ...
Τρίτη, 12 Φεβρουαρίου 2013



✟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤΟ ΘΕΟ δεν σημαίνει μόνο «αναγνωρίζω την ύπαρξη του Θεού».

Αυτό το κάνουν και οι δαίμονες... Κι αυτοί αναγνωρίζουν την ύπαρξη του Θεού.

✟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤΟ ΘΕΟ, για έναν αγωνιζόμενο Χριστιανό, σημαίνει κάτι παραπάνω , που οι δαίμονες δεν μπορούν να το κάνουν…

✟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤΟ ΘΕΟ σημαίνει Τον εμπιστεύομαι απόλυτα!

✟ Μπορεί όμως κανείς να εμπιστευτεί κάποιον που δεν αγαπά;

✟ Συνήθως εμείς οι άνθρωποι αυτόν που ερωτευόμαστε, τον εμπιστευόμαστε κιόλας.

♥ Εσύ αγαπάς με θείο Έρωτα τον Θεό;

♥ Τον ονομάζεις Θεό της καρδιάς σου; Νυμφίο της ψυχής σου;

♥ Τον εμπιστεύεσαι πως ότι επιτρέπει στη ζωή σου συντελεί και στη σωτηρία της ψυχής σου;

♥ Έχεις θέλημά σου το θέλημα Του ή μήπως Τον παρακαλάς συνέχεια στην προσευχή σου να γίνει θέλημά Του το δικό σου θέλημα;

♥ Ακολουθείς τις εντολές Του, που σου δόθηκαν μέσα από την Αγ. Γραφή ή αυτοσχεδιάζεις στο τι είναι σωστό και τι είναι λάθος;

♥ Τον δοξάζεις για όλες τις δωρεές Του ή παραπονιέσαι συνεχώς για ότι δεν έχεις;

♥ Αφήνεσαι τακτικά σαν μικρό βρέφος στην αγκαλιά Του, για να ακούσεις τους γνώριμους χτύπους της μητρικής καρδιάς του Δημιουργού σου;

♥ Επιθυμείς να τρέφεσαι σαν βρέφος με το μητρικό γάλα της Θείας Κοινωνίας όσο πιο συχνά μπορείς, ώστε να αυξάνεσαι στην αγάπη Του;

♥ Αν αγαπάς τον Θεό και λες ότι Τον πιστεύεις αληθινά, τότε ΝΑΙ, πρέπει να Τον εμπιστεύεσαι απόλυτα!

♥ Σε όσους Τον εμπιστεύονται απόλυτα, Εκείνος για αντάλλαγμα τους χαρίζει απέραντη εσωτερική γαλήνη και μια πρόγευση της μακαριότητας του παραδείσου ακόμα κι απ’ αυτήν τη ζωή!

( Από το γραφείο τύπου Μητρόπολης Βέροιας )

http://odevontas.blogspot.de/2013/02/blog-post_12.html

Η εμπιστοσύνη στο Θεό


π.Ανδρέα Αγαθοκλέους

«Ἑαυτούς καί ἀλλήλους καί πᾶσαν τήν ζωήν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα» δηλαδή : «τους εαυτούς μας και ο ένας τον άλλο και όλη τη ζωή μας ας εμπιστευτούμε στον Χριστό που είναι Θεός».

Αυτή την προτροπή του Διακόνου, που τόσο συχνά ακούμε στις ακολουθίες της Εκκλησίας μας, αν την εφαρμόσουμε, θα απαλλαγούμε από το άγχος και την αγωνία

Ο άνθρωπος, στηριγμένος στους δικούς του υπολογισμούς και στη δική του λογική, πιστεύει ότι όλα θα γίνουν καθώς νομίζει. Αν και η πραγματικότητα της ζωής δείχνει την αστάθεια των εγκοσμίων, το ευμετάβολο της υγείας, το αιφνίδιο του θανάτου, ωστόσο θεωρούνται ότι αυτά δεν είναι για μας.

Αν όμως συνειδητοποιήσουμε ότι υπάρχουν πολλές δυνατότητες «να είναι για μας», υπάρχει το ενδεχόμενο να μας κυριαρχήσει τόση αγωνία και άγχος, που να θεωρείται αναγκαία η φαρμακευτική αντιμετώπιση.

Οι πιο πάνω ακρότητες, μπροστά στα γεγονότα της ζωής που αφορούν εμάς και τους άλλους, ασφαλώς δεν ισορροπούν τον άνθρωπο. Απεναντίας, είτε ενθαρρύνουν τη ψευδαίσθηση, που ως ψέμα διαλύει την εσωτερική ηρεμία μπροστά στην αλήθεια, είτε δημιουργούν αρρωστημένες εσωτερικές καταστάσεις που δεν αναπαύουν.

Ασφαλώς, η ζωή μάς επιφυλάσσει πολλές δυσάρεστες εκπλήξεις. Ο πόνος, ψυχικός και σωματικός, δεν απουσιάζει από κανένα άνθρωπο. Η Εκκλησία του Χριστού είναι στον κόσμο για να συμπορεύεται με τον άνθρωπο που τη θέλει. Άλλωστε ο ιδρυτής της είναι ο Εσταυρωμένος, με το μεγάλο ψυχικό και σωματικό πόνο, που κατανοεί κάθε ανθρώπινη αδυναμία.

Ωστόσο, για να γίνει δύναμη η Εσταυρωμένη αγάπη, χρειάζεται να εμπιστευτούμε τον εαυτό μας και να εμπιστευτούμε ο ένας τον άλλο στο Χριστό που ως Θεός νίκησε το θάνατο και άρα τίποτε δεν είναι αδύνατο σ’ Αυτόν. Η εμπιστοσύνη, βέβαια, σημαίνει ν’ αφήνεσαι, να παραδίδεσαι, ν’ αφοσιώνεσαι. Όπως το παιδί εμπιστεύεται την αγκαλιά του πατέρα του κι όπως ο ασθενής το γιατρό του. Χωρίς να αφαιρείται η ελευθερία και η ενεργοποίηση των προσωπικών δυνατοτήτων, η εμπιστοσύνη στην πρόνοια του Θεού κάνει τον άνθρωπο αληθινά ελεύθερο από το άγχος, τη μέριμνα, την αγωνία. Χαρίζει άνεση, ειρήνη και ασφάλεια, που είναι στοιχεία εσωτερικής ισορροπίας.

Ασφαλώς, με το να εμπιστευτούμε το Θεό δεν σημαίνει ότι όλα θα γίνουν όπως θέλουμε, χωρίς δοκιμασίες και προβλήματα. Θα υπάρξουν και οι στιγμές σιωπής του Θεού και φαινομενικής απουσίας Του. Όμως ξέρουμε ότι όλα έχουν κάποιο λόγο και αποσκοπούν στην πνευματική μας ανάπτυξη. Τίποτα δεν είναι τυχαίο και τίποτα δεν γίνεται χωρίς παραχώρηση Θεού.

Η πείρα της ζωής μάς διδάσκει ότι ευρισκόμαστε μέσα στην αγάπη του μεγάλου Θεού μας, ακόμα κι αν δεν Τον εμπιστευόμαστε. Οι λεπτομέρειες της πορείας μας και τα γεγονότα που ζήσαμε μας καλούν να Τον εμπιστευτούμε για να ελευθερωθούμε. Αυτή είναι κατά το σοφό σύγχρονο Γέροντα Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο η μεγαλύτερη φιλοσοφία «Ἑαυτούς καί ἀλλήλους καί πᾶσαν τήν ζωήν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα».

Πηγή: http://www.isagiastriados.com

Πόσο εμπιστευόμαστε το Θεό;



Δεν πρέπει παιδιά μου να έχει κανείς αμφιβολίες ή δυσπιστίες. Να έχετε πίστη στο Θεό, ως κόκκον σινάπεως και ότι ζητήσετε ο Θεός θα σας το δώσει. Πάντα η προσευχή στηρίζει. Να μην φοβόμαστε. Ει ο Θεός μεθ' ημών, ουδείς καθ' ημών"

Όσιος Ιάκωβος Τσαλίκης

Ο Χριστός λέει στους μαθητές του:

"Αμήν λέγω υμίν, εάν έχητε πίστιν και μη διακριθήτε, ου μόνον το της συκής ποιήσετε, αλλά κάν τώ όρει τούτω είπητε, άρθητι και βλήθητι εις την θάλασσαν, γενήσεται· 22 και πάντα όσα εάν αιτήσητε εν τή προσευχή πιστεύοντες, λήψεσθε." (Ματθ. κα' 21-22)

Μετάφραση: ¨Αλήθεια σας λέω, αν έχετε πίστη και δεν αμφιβάλλετε, όχι μόνο αυτό που έγινε στη συκιά (ξεράθηκε με ένα λόγο του Χριστού) μπορείτε να κάνετε, αλλά κι αν σ΄αυτό το βουνό πείτε, σήκω και πέσε στη θάλασσα, θα γίνει. Και όλα όσα ζητήσετε στην προσευχή σας με πίστη, θα τα λάβετε."

Και για όσους δυσκολεύονται να πιστέψουν, ότι μπορεί να γίνει ότι ζητήσουν, υπάρχει το παράδειγμα του πατέρα, που ζητούσε την ίαση του υιού του:

"23 ο δε Ιησούς είπεν αυτώ· Τό ει δύνασαι πιστεύσαι, πάντα δυνατά τώ πιστεύοντι. 24 και ευθέως κράξας ο πατήρ τού παιδίου μετά δακρύων έλεγε· Πιστεύω, Κύριε· βοήθει μου τή απιστία." (Μαρκ. θ' 23-24)

Μετάφραση: "Ο Ιησούς του είπε: Αν μπορείς να πιστέψεις ότι θα γίνει, όλα είναι δυνατά σε όποιον πιστεύει. Και ο πατέρας του παιδιού φώναξε με δάκρυα: Πιστεύω, Κύριε. Βοήθησε με στην αδυναμία της πίστης μου".

Θέλουμε να πιστέψουμε, όμως μας εμποδίζει ο τρόπος που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε τα πράγματα, μέσα από τη λογική. Έχουμε μάθει να στηριζόμαστε στις δυνάμεις μας, στο μυαλό μας, στη λογική μας, στους ανθρώπους, για να λύσουμε τα προβλήματά μας κι όταν κάτι μας ξεπερνάει, δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε ότι ο Θεός, αν το ζητήσουμε, μπορεί να το κάνει. Όμως Αυτός που είπε: "Παρά ανθρώποις αδύνατον, αλλ' ου παρά Θεώ· πάντα γάρ δυνατά εστι παρά τώ Θεώ." (Μαρκ. ι' 27) ζητά από μας να τον εμπιστευθούμε χωρίς αμφιβολία. Αν δεν μπορούμε να το κάνουμε, πάλι στη δική του βοήθεια πρέπει να καταφύγουμε "με δάκρυα" για να δυναμώσει την πίστη μας.

Η Χριστιανική Πίστη ως Πηγή Ψυχικής Δύναμης
21 Φεβρουαρίου 2018



Πως μπορεί κάθε ευσεβής χριστιανός να διατηρεί την πίστη του, όταν βάλλεται καθημερινά και δοκιμάζεται σε τέτοιους χαλεπούς καιρούς ;

Η πίστη στον Τριαδικό Θεό μας, είναι εκείνη που θα μας στηρίξει σε όλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε στη ζωή μας. Όσο αβέβαια και μάταια μπορεί να φαίνονται αυτά τα οποία βιώνουμε

Εκείνος γνωρίζει τις ανάγκες μας και είναι έτοιμος να Mας καθοδηγήσει με αργά και σταθερά βήματα, αρκεί να του το ζητήσουμε νοερά μέσω της προσευχής, αρκεί να ακουμπήσουμε επάνω Του και να τον αφήσουμε να μας οδηγήσει στα αληθινά μονοπάτια της πνευματικής αγαλλίασης.

Ποιος άνθρωπος δεν έχει ανάγκη σε τέτοιες σκοτεινές περιόδους αβεβαιότητας που ζούμε να γαληνέψει την ψυχή του και να λυτρωθεί;

Μόνο Εκείνος μπορεί να μας παρηγορήσει, να μας απλώσει το άγιο χέρι Του.

Ποιο παιδί θα μπορούσε ποτέ να μεγαλώσει μόνο του; Αν δεν είχε τους γονείς του να το φροντίζουν. Έτσι ακριβώς είναι και με τον Επουράνιο Πατέρα μας που ξέρει ενδόμυχα κάθε μας ανάγκη και κάθε μας σκέψη.

Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό το χριστιανικό δόγμα της ορθόδοξης πίστης μας. Για ορισμένους ανθρώπους, η πίστη δεν είναι κατανοητή και συνεπώς δεν αξιοποιείται στο βαθμό που θα έπρεπε.

Κάποιοι θεωρούν ότι οποιαδήποτε συζήτηση για τη θρησκεία δεν έχει καμία λογική βάση, θεωρώντας ότι είναι μια ακόμη ψευδαίσθηση και εκεί παραμονεύει ο διάβολος που προσπαθεί να αλλοιώσει αυτά που αισθάνεται η ζωντανή καρδιά μας.

Η κινητήρια δύναμη της ορθόδοξης πίστης μας, έγκειται στην εμπιστοσύνη που δείχνουμε στον Κύριο διότι Εκείνος ευλογεί και ευημερεί όσους τον εμπιστεύονται ψυχή τε και σώματι.

Μην αμφισβητείτε πράγματα που δε αντιλαμβάνεσθε με γυμνούς τους οφθαλμούς σας, διότι ο Κύριος μας χάρισε το Φως να βλέπουμε και να δημιουργούμε. Καμμία ανθρώπινη θνητή ύπαρξη δεν μπορεί να συλλάβει με λογικό τρόπο την άπειρη σοφία Του.

Να γνωρίζετε ότι ο Θεός δεν θα σας ανταμείψει σύμφωνα με τις επιθυμίες σας αλλά σύμφωνα με ότι είναι καλύτερα για εσάς σύμφωνα πάντα με το αιώνιο σχέδιο Του.

Όταν προσεύχεστε με ειλικρίνεια και πραγματική προθυμία, τότε η πίστη σας θα γίνει μια ζωντανή και ισχυρή πηγή φωτός ανάμεσα σε σας και σε Εκείνον.

Δεν θα πρέπει να ξεχνούμε ότι οι ρίζες του Χριστιανισμού εγκαινιάσθηκαν μέσω της Καινής Διαθήκης και που παραμένει ένα ισχυρό και ακατάλυτο σύμβολο για κάθε χριστιανό. Μοναδικό μας όπλο είναι η ακλόνητη πίστη στο Θεό και η καθημερινή προσευχή ως γέφυρα επικοινωνίας ανάμεσα σε εμάς και σε Εκείνον.

Αγαπητοί μου Χριστιανοί,

Προσευχηθείτε με ευλάβεια και ο Θεός θα σας ακούσει αρκεί να Τον επικαλεσθείτε.
Θα πρέπει πάντα να έχετε ως πυξίδα τις παρακάτω σκέψεις…

– Προσευχηθείτε με ειλικρίνεια και αγνή πρόθεση.

– Εμπιστευθείτε την κρίση του Θεού.

– Δείξτε μεγαλοψυχία όπως Εκείνος.

– Μην ξεχνάτε ότι κάθε δοκιμασία όσο δύσκολη και αν είναι, μας κάνει πάντα πιο δυνατούς και ενισχύει την ψυχική μας δύναμη να αντιμετωπίσουμε κάθε εμπόδιο που βρίσκεται στο δρόμο μας.

– Να έχετε υπομονή και να αγωνίζεστε κάθε φορά με παρρησία και σθένος στη ζωή σας.

– Να αγαπάτε τον πλησίον σας και να μην αρνηθείτε την βοήθεια σας στον συνάνθρωπο σας.

– Να μεριμνείτε καθημερινά γιατί πολλοί συνάνθρωποι μας χρειάζονται την βοήθεια μας.

Ο Κύριος είναι κοντά Μας, μας αγαπά σε βάθος και με πληρότητα χρόνου. Όλες οι δοκιμασίες που βιώνουμε είναι μέρος της εσωτερικής κάθαρσης και της αναγέννησης μας ως ψυχές που οδεύουν στο ουράνιο και αιώνιο φως της Αγάπης Του.

Πηγή: ΔΙΑΚΟΝΗΜΑ

Νίκο, αυτό το θέμα είναι πολύ μεγάλο για μένα, στο μυαλό μου ήσουν...

Φώτης Κόντογλου

"Ἀφηνόμαστε στὸν Κύριο. Ἤ πιστεύουμε ἢ δὲν πιστεύουμε."

Κι εμένα με προβληματίζει έντονα τον τελευταίο καιρό αυτό το θέμα. Αισθάνομαι κάθε μέρα, ότι ο σταυρός μου βαραίνει περισσότερο και δε βρίσκω ανταπόκριση στην προσευχή μου.

Γι αυτό κι εγώ κράζω μετά δακρύων: "Πιστεύω, Κύριε· βοήθει μου τή απιστία"

Να είσαι καλά Νίκο, και να μας βοηθήσει ο Θεός όλους με αυτό το θέμα. Ομολογώ ότι αυτόν τον καιρό περισσότερο αυτό το θέμα ψάχνω, (όχι ότι ξέρω τα υπόλοιπα...). Αλλά αισθάνομαι ότι αυτό είναι το θεμέλιο που θα στηρίξει όλη την υπόλοιπη προσπάθεια.

Βεβαίως, δεν ξέρω αν παλεύουμε με την εμπιστοσύνη προς τον Θεό, ή αν απλώς παλεύουμε με τον ίδιο μας τον εαυτό και τα αδιόρθωτα πάθη μας...

Νίκος έγραψε:Κι εμένα με προβληματίζει έντονα τον τελευταίο καιρό αυτό το θέμα. Αισθάνομαι κάθε μέρα, ότι ο σταυρός μου βαραίνει περισσότερο και δε βρίσκω ανταπόκριση στην προσευχή μου.

Γι αυτό κι εγώ κράζω μετά δακρύων: "Πιστεύω, Κύριε· βοήθει μου τή απιστία"

Δεν είσαι μόνος. Έχεις μαζί σου και τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό και τους αδελφούς σου.
Το λέω σε σένα Νίκο μου για να το ακούω κι εγώ.

Αδέλφια μου και εγώ τα ίδια. Όλοι τα ίδια προβλήματα έχουμε θεωρώ, άλλος περισσότερο άλλος λιγότερο. Παλεύουμε με την ολιγοπιστία μας.

Νίκο έχεις τον άγιο Σιλουανό;