Συνέπειες από την αδικία
Δημοσιεύτηκε: Δευ Φεβ 03, 2025 8:20 pm
Καλησπέρα.
Μας έλεγε ο άγιος Παΐσιος, ότι "η αδικία είναι μεγάλη αμαρτία και φέρνει οργή Θεού".
Οργή Θεού από ότι έχω καταλάβει με όσα έχω δει είναι, όταν ο Θεός παίρνει την Χάρη του από καποιον. Ο Θεός ελέγχει και επιτρέπει, ότι μας συμβαίνει καθώς όπως μας είπε, ότι και οι τρίχες της κεφαλής μας είναι αριθμημένες. Οπότε όταν έρθει οργή Θεού ο άνθρωπος είναι σαν να λέμε ευάλωτος από όλες τις πλευρές και απροστάτευτος.
Μια απορία που είχα πάντα είναι ότι, αφού όταν κάποιος κάνει μια αδικία μετά ακολουθεί οργή Θεού, εφόσον ο άνθρωπος δεν μετανοήσει και δεν εξομολογηθεί.
Όμως πολλές φορές βλέπουμε πράγματι ο θεός να τιμωρεί τον άδικο, όμως άλλες φορές βλέπουμε τον άδικο, όχι μόνο να μην τιμωρείται, αλλά να κάνει τα ίδια και χειρότερα και να του πηγαίνουν όλα καλα. Φυσικά μπορεί να τα πληρώσει στην άλλη ζωή.
Θα ήθελα κάποιες γνώμες από αλλά άτομα στο φόρουμ σχετικά με το αν έχουν παρόμοιες εμπειρίες από κάποια περίπτωση που είδαν, για παράδειγμα, κατάρα να πιάνει ή τιμωρία μετά από αδικία.
Ο Θεός, όταν είπε ζητείτε πρώτα την δικαιοσύνη του Θεού και τα υπόλοιπα θα σας προστεθούν. Οι ορθόδοξες ερμηνείες λένε, ότι με την λέξη δικαιοσύνη εννοεί ο κύριος το έλεος του, δηλαδή να ζητούμε πρώτα την βασιλεία των ουρανών.
Ακούγεται από κάποιους κληρικούς ότι η θεϊκή δικαιοσύνη δεν έχει καμία σχέση με την ανθρώπινη. Δηλαδή θα μπορούσα να συμπερανω από αυτήν την άποψη ότι ο θεός δεν είναι τιμωρός αλλά αγάπη.
Όμως έχουμε ακούσει από γέροντες όπως ο Ανανίας Κουστένης σε μια ομιλία που έλεγε, ότι ο Θεός δεν είναι μόνο αγάπη, αλλά και δικαιοσύνη, ότι αν μας κάνουν μια αδικία και δεν μετανοήσει ο άδικος, ότι θα το πληρώσει με το ίδιο νόμισμα.
Και ο Μυτιληναίος σε μια ομιλία τα ίδια λέει, ότι ο θεός είναι αγάπη αλλά και δικαιοσύνη και μας ανέφερε και παραδείγματα που στην παλαιά διαθήκη ο Θεός τιμωρούσε.
Ποια η γνώμη σας για κάποια σύγχρονα παραδείγματα ίσως?
Σίγουρα ο θεός είναι 100% αγάπη και 100% δικαιοσύνη, μακροθυμος και ανεκτικός, γιατί με τόσες αδικίες και τόσες αμαρτίες στην Ελλάδα θα έπρεπε να είχαμε σβήσει από τον χάρτη.
Αλλά πιστεύω ότι τιμωρεί παιδαγωγικα για να συνεφέρει τον άνθρωπο και όχι τιμωρητικά ούτε εκδικητικά, ο θεός δεν είναι άνθρωπος και δεν έχει αισθήματα όπως εμείς που πολλές φορές έχουμε θυμό, θλίψη, εκδικητικότητα.
Από προσωπική μου εμπειρία κάποιες φορές που έκανα πολύ βαριές αμαρτίες, δεν χρειάζεται να αναφέρω τι, ο θεός οχι μόνο δεν με τιμώρησε αλλά άκουγε και τις προσευχές μου , φυσικά μετάνιωσα αργότερα. Αλλά σκέφτομαι την αγάπη και την μακροθυμια Του.
Πιστεύω ότι ο θεός, όταν επιτρέπει δοκιμασίες και θλίψεις, το κάνει, ώστε μέσα από τον πόνο ο άνθρωπος, να καταφύγει στον Θεό, να αλλάξει τρόπο ζωής και έτσι να επανέλθει στον σωστό δρόμο. Μπορεί επίσης μέσα από μια δοκιμασία ο άνθρωπος να σκεφτεί ότι μπορεί να αδικήσε κάποτε κάποιον, ενώ πριν την δοκιμασία να το θυμόταν, αλλά χωρίς να έχει τύψεις ή μετάνοια και με την δοκιμασία να πονέσει ο αδικουντας , να καταλάβει τι θα πει αδικία και να μετανοήσει.
Όταν ρώτησαν τον άγιο παισιο, γέροντα πως απαλλάσσεται κάποιος από την κατάρα, απάντησε με μετάνοια και εξομολόγηση.
Έχω υπόψιν μου πολλές περιπτώσεις, άνθρωποι που ταλαιπωρήθηκαν από κατάρα, όταν κατάλαβαν, ότι είχαν φταίξει, μετανόησαν, εξομολογήθηκαν και τακτοποιήθηκαν.
Όμως και ένα άλλο σημαντικό θέμα για το οποίο μας μιλάει η εκκλησία είναι το "ευλογείτε και μη καταρασθε". Αυτός που καταριέται όπως έλεγε και ο άγιος, βασανίζεται και σε αυτήν την ζωή, θα βασανίζεται και στην άλλη γιατί, όταν καταριέσαι είναι σαν να σκοτώνεις άνθρωπο. Ότι και να σου έκανε ο άλλος δεν έχεις το δικαίωμα να τον σκωτοσεις.
Ένας άλλος άγιος έλεγε, ότι και χωρίς να καταραστεί κάποιος, μόνο ο γογγυσμος του είναι αρκετός, ώστε ο θεός να επιτρέψει παιδαγωγική τιμωρία στον αδικουντα.
Οπότε το συμπέρασμα είναι κανε υπομονή στην αδικία και μην ανταποδίδεις. Έλεγε ο Παΐσιος ότι αυτός που μας αδικεί μας ευεργετεί γιατί θα λάβουμε μισθό από τον Θεό για την αδικία. Φυσικά δεν πρέπει να απαντήσουμε στην αδικία.
Μας έλεγε ο άγιος Παΐσιος, ότι "η αδικία είναι μεγάλη αμαρτία και φέρνει οργή Θεού".
Οργή Θεού από ότι έχω καταλάβει με όσα έχω δει είναι, όταν ο Θεός παίρνει την Χάρη του από καποιον. Ο Θεός ελέγχει και επιτρέπει, ότι μας συμβαίνει καθώς όπως μας είπε, ότι και οι τρίχες της κεφαλής μας είναι αριθμημένες. Οπότε όταν έρθει οργή Θεού ο άνθρωπος είναι σαν να λέμε ευάλωτος από όλες τις πλευρές και απροστάτευτος.
Μια απορία που είχα πάντα είναι ότι, αφού όταν κάποιος κάνει μια αδικία μετά ακολουθεί οργή Θεού, εφόσον ο άνθρωπος δεν μετανοήσει και δεν εξομολογηθεί.
Όμως πολλές φορές βλέπουμε πράγματι ο θεός να τιμωρεί τον άδικο, όμως άλλες φορές βλέπουμε τον άδικο, όχι μόνο να μην τιμωρείται, αλλά να κάνει τα ίδια και χειρότερα και να του πηγαίνουν όλα καλα. Φυσικά μπορεί να τα πληρώσει στην άλλη ζωή.
Θα ήθελα κάποιες γνώμες από αλλά άτομα στο φόρουμ σχετικά με το αν έχουν παρόμοιες εμπειρίες από κάποια περίπτωση που είδαν, για παράδειγμα, κατάρα να πιάνει ή τιμωρία μετά από αδικία.
Ο Θεός, όταν είπε ζητείτε πρώτα την δικαιοσύνη του Θεού και τα υπόλοιπα θα σας προστεθούν. Οι ορθόδοξες ερμηνείες λένε, ότι με την λέξη δικαιοσύνη εννοεί ο κύριος το έλεος του, δηλαδή να ζητούμε πρώτα την βασιλεία των ουρανών.
Ακούγεται από κάποιους κληρικούς ότι η θεϊκή δικαιοσύνη δεν έχει καμία σχέση με την ανθρώπινη. Δηλαδή θα μπορούσα να συμπερανω από αυτήν την άποψη ότι ο θεός δεν είναι τιμωρός αλλά αγάπη.
Όμως έχουμε ακούσει από γέροντες όπως ο Ανανίας Κουστένης σε μια ομιλία που έλεγε, ότι ο Θεός δεν είναι μόνο αγάπη, αλλά και δικαιοσύνη, ότι αν μας κάνουν μια αδικία και δεν μετανοήσει ο άδικος, ότι θα το πληρώσει με το ίδιο νόμισμα.
Και ο Μυτιληναίος σε μια ομιλία τα ίδια λέει, ότι ο θεός είναι αγάπη αλλά και δικαιοσύνη και μας ανέφερε και παραδείγματα που στην παλαιά διαθήκη ο Θεός τιμωρούσε.
Ποια η γνώμη σας για κάποια σύγχρονα παραδείγματα ίσως?
Σίγουρα ο θεός είναι 100% αγάπη και 100% δικαιοσύνη, μακροθυμος και ανεκτικός, γιατί με τόσες αδικίες και τόσες αμαρτίες στην Ελλάδα θα έπρεπε να είχαμε σβήσει από τον χάρτη.
Αλλά πιστεύω ότι τιμωρεί παιδαγωγικα για να συνεφέρει τον άνθρωπο και όχι τιμωρητικά ούτε εκδικητικά, ο θεός δεν είναι άνθρωπος και δεν έχει αισθήματα όπως εμείς που πολλές φορές έχουμε θυμό, θλίψη, εκδικητικότητα.
Από προσωπική μου εμπειρία κάποιες φορές που έκανα πολύ βαριές αμαρτίες, δεν χρειάζεται να αναφέρω τι, ο θεός οχι μόνο δεν με τιμώρησε αλλά άκουγε και τις προσευχές μου , φυσικά μετάνιωσα αργότερα. Αλλά σκέφτομαι την αγάπη και την μακροθυμια Του.
Πιστεύω ότι ο θεός, όταν επιτρέπει δοκιμασίες και θλίψεις, το κάνει, ώστε μέσα από τον πόνο ο άνθρωπος, να καταφύγει στον Θεό, να αλλάξει τρόπο ζωής και έτσι να επανέλθει στον σωστό δρόμο. Μπορεί επίσης μέσα από μια δοκιμασία ο άνθρωπος να σκεφτεί ότι μπορεί να αδικήσε κάποτε κάποιον, ενώ πριν την δοκιμασία να το θυμόταν, αλλά χωρίς να έχει τύψεις ή μετάνοια και με την δοκιμασία να πονέσει ο αδικουντας , να καταλάβει τι θα πει αδικία και να μετανοήσει.
Όταν ρώτησαν τον άγιο παισιο, γέροντα πως απαλλάσσεται κάποιος από την κατάρα, απάντησε με μετάνοια και εξομολόγηση.
Έχω υπόψιν μου πολλές περιπτώσεις, άνθρωποι που ταλαιπωρήθηκαν από κατάρα, όταν κατάλαβαν, ότι είχαν φταίξει, μετανόησαν, εξομολογήθηκαν και τακτοποιήθηκαν.
Όμως και ένα άλλο σημαντικό θέμα για το οποίο μας μιλάει η εκκλησία είναι το "ευλογείτε και μη καταρασθε". Αυτός που καταριέται όπως έλεγε και ο άγιος, βασανίζεται και σε αυτήν την ζωή, θα βασανίζεται και στην άλλη γιατί, όταν καταριέσαι είναι σαν να σκοτώνεις άνθρωπο. Ότι και να σου έκανε ο άλλος δεν έχεις το δικαίωμα να τον σκωτοσεις.
Ένας άλλος άγιος έλεγε, ότι και χωρίς να καταραστεί κάποιος, μόνο ο γογγυσμος του είναι αρκετός, ώστε ο θεός να επιτρέψει παιδαγωγική τιμωρία στον αδικουντα.
Οπότε το συμπέρασμα είναι κανε υπομονή στην αδικία και μην ανταποδίδεις. Έλεγε ο Παΐσιος ότι αυτός που μας αδικεί μας ευεργετεί γιατί θα λάβουμε μισθό από τον Θεό για την αδικία. Φυσικά δεν πρέπει να απαντήσουμε στην αδικία.