Αγαπητά μέλη και επισκέπτες, καλώς ήρθατε στο ανανεωμένο μας φόρουμ!
Με πολλή χαρά περιμένουμε τις νέες σας δημοσιεύσεις!

Εποχή αποστασίας και παρακμής

Γενικότερα θέματα που αφορούν την Ορθοδοξία και το Χριστιανισμό.

Συντονιστές: Νίκος, Anastasios68, johnge

Απάντηση
Άβαταρ μέλους
Achilleas
Δημοσιεύσεις: 2090
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 7:09 pm
12
Έχει ευχαριστήσει: 2 φορές
Έλαβε ευχαριστία: 10 φορές

Εποχή αποστασίας και παρακμής

Δημοσίευση από Achilleas »

Εποχή αποστασίας και παρακμής
Αναστάσιου Σεμίζογλου, καρδιολόγου

Εικόνα

Στη χώρα του Ισραήλ πρίν δύο χιλιάδες χρόνια περίπου διαπράχθηκε το μεγαλύτερο έγκλημα όλων των εποχών, η σταύρωση του Χριστού. Ο λαός του Ισραήλ εξέπεσε της Θείας Χάριτος, δεν λατρεύει πλέον τον αληθινό θεό, παραμένει αμετανόητος στο διάβα των αιώνων, καθοδηγείται από τους πλανεμένους ραββίνους και θα είναι τελικά το κράτος που θα στηρίξει τον επερχόμενο Αντίχριστο.

Η Θεία Χάρη θα περιβάλει μετέπειτα ένα αρχαίο έθνος πού αγάπησε ιδιαίτερα τη σοφία, διακρίθηκε στα γράμματα και τις τέχνες και ανέπτυξε έναν λαμπρό πολιτισμό. Δέχθηκε πρόθυμα τη διδασκαλία του Θεανθρώπου, ανέδειξε νέφος μαρτύρων και έγινε στην ιστορική του διαδρομή ο εκλεκτός και περιούσιος λαός του. Πρόκειται για το ελληνικό έθνος.

Η μεταστροφή των Ελλήνων στον Χριστιανισμό στα πρώτα βήματά του είχε μαζικό και αυθόρμητο χαρακτήρα και δεν ήταν αποτέλεσμα βίας. Ο Χριστιανισμός στηλίτευσε, απέρριψε και κατάργησε όλες τις ηθικές εκτροπές του αρχαίου κόσμου (λατρεία ειδώλων και ανύπαρκτων θεών κοσμούμενων με όλα τά πάθη, δαιμονικές τελετές, μαντεία, παιδεραστία κ.α.) Συμμερίστηκε την εναγώνια αναζήτηση του αληθινού και άγνωστου θεού που υπήρχε φανερά ή καλυμμένα σε πολλούς σοφούς, διανοητές της εποχής εκείνης.

Οι σταυρωτές του Χριστού όπως και οι κάθε λογής βλάσφημοι και πολέμιοί του δεν τόλμησαν ποτέ, ούτε διανοήθηκαν να αμφισβητήσουν την ηθική υπόσταση του Κυρίου. Θλιβερή εξαίρεση αποτελούν το εσχατολογικό βδέλυγμα Corpus Christi (παράσταση που δόθηκε στο θέατρο ‘’Χυτήριο’’ στην Αθήνα) επί πρωθυπουργίας Α. Σαμαρά και ο αισχρότατος ζωγραφικός πίνακας Βέλγου ψευδοκαλλιτέχνη ανηρτημένος σε πολιτιστική έκθεση επί υπουργίας Ε. Βενιζέλου. Ο ζωγραφικός αυτός πίνακας παρουσιάζει το Σταυρό και επάνω από το Σταυρό το γεννητικό όργανο ανδρός να εκσπερματίζει επάνω στο Σταυρό, επάνω στον Εσταυρωμένο! Μόλις και μετά βίας συγκράτησαν τον μακαρίτη τον Έβερτ, που έφριξε βλέποντάς τον, και κινήθηκε απειλητικά να τον καταστρέψει. Τέτοιου είδους βλασφημία μόνο ο Διάβολος θα μπορούσε να διανοηθεί.

Ο πρωθυπουργός μας ο κ. Σαμαράς βαπτισμένος ορθόδοξος χριστιανός, ευγενικής μάλιστα καταγωγής, θα μπορούσε με μια εντολή του να απαγορεύσει το βλασφημότατο και σιχαμερότατο έργο Corpus Christi. Δεν το έπραξε, προτίμησε την ένοχη σιωπή ο κατά τα άλλα λαλίστατος πρωθυπουργός μας.

Ως υπουργός πολιτισμού ο σημερινός πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ο κ. Βενιζέλος αγόρασε πρό ολίγων ετών τον αισχρότατο πίνακα απ’το Βέλγο ψευδοκαλλιτέχνη. Τι καλό να περιμένει κανείς από τον κ. Βενιζέλο αν ποτέ γίνει πρωθυπουργός;

Ο αρχηγός της μείζονος Αντιπολίτευσης, ο κ. Τσίπρας, θα είναι πιθανώτατα ο αυριανός πρωθυπουργός. Ο κ. Τσίπρας είναι νεαρός στην ηλικία, νεωτεριστής, αριστερών αποκλίσεων και χαρακτηρίζεται προοδευτικός. Ευφραδής και ετοιμόλογος και μερικές φορές δίγλωσσος συνδιαλέγεται με τους πάντες. Είναι δηλωμένος άθεος, «άφρων»(=ανόητος) κατά την Αγία Γραφή (Ψαλμοί 13: 1,52:1). Επιθυμεί να γίνει κυβερνήτης στη μικρή χώρα μας, όμως αμφισβητεί την ύπαρξη του Θεού, του κυβερνήτη του Σύμπαντος. Ο κ. Τσίπρας αποτελεί παράδειγμα αμοραλισμού συζώντας και τεκνοποιώντας με γυναίκα χωρίς γάμο ούτε θρησκευτικό ούτε πολιτικό, αλλά με σύμφωνο ελευθέρας συμβίωσης και επιπλέον τα παιδιά του παραμένουν αβάπτιστα. Είναι υπέρ του γάμου των ομοφυλοφύλων και υπέρ της υιοθεσίας παιδιών υπό των ομοφυλοφίλων.

Ο κ. Τσίπρας είναι επιπλέον εκκλησιομάχος. Ένας ακήρυκτος πόλεμος κατά της Εκκλησίας έχει ξεσπάσει από το κόμμα του. Ρητά ξεκαθάρισε ότι θα χωρίσει την Εκκλησία από το κράτος, θα παύσει τη μισθοδοσία του κλήρου, θα καταργήσει τά Θρησκευτικά ως ομολογιακό μάθημα και μαζί με άλλα μέτρα θα αποχριστιανίσει τελικά την Ελλάδα κατά το παράδειγμα της άθεης Γαλλίας.

Θα μπορούσε κανείς να φανταστεί ότι η ευλογημένη χώρα της Φιλοκαλίας που ανέδειξε έναν άγιο της πολιτικής, τον Καποδίστρια, να έχει κυβερνήτη άθεο ή τέκτονα ή αιρετικό ή οποιονδήποτε άλλον απεργάζεται εκτός από την υλική αιχμαλωσία μας και την πνευματική άλωση και όλεθρο της φιλτάτης πατρίδας μας; τι το καλό προμηνύεται απ’ τούς προαναφερθέντες πολιτικούς ηγέτες σε μια εποχή πολιτικής λειψανδρίας, αποστασίας και παρακμής;

Άραγε ποιο κακό είναι χειρότερο, η σταύρωση του Χριστού ή η αισχρότατη βλασφημία κατά του Σταυρού και της ηθικής υποστάσεως του Χριστού; αναμφισβήτητα το δεύτερο, το να παρουσιάζουν τον Κύριο της δόξης ως σοδομίτη. Είναι προτιμότερο να σκοτώσεις έναν τίμιο άνθρωπο παρά να προσβάλεις την τιμή του και να τον παρουσιάζεις ως άτιμο και μάλιστα σοδομίτη.

Αλλά προσβάλλεται και βλάπτεται ο Χριστός απ’ τις βλασφημίες, τις κατηγορίες και την πολεμική των αντιχρίστων; βεβαίως όχι, διότι ο Χριστός είναι ο αληθινός Θεός, ο Υιός του Θεού του ζώντος. Βλάπτεται ο ήλιος αν μερικοί τον φτύνουν ή τον πετροβολούν; Αντιθέτως βλάπτονται οι ίδιοι οι βλάσφημοι, τιμωρούνται και καταισχύνονται αιωνίως. Αναμένεται τιμωρία και στην παρούσα και στη μέλλουσα ζωή. « Έρχεται η οργή του Θεού επί τους υιούς της απειθείας» (προς Εφεσίους 5,6).

Το χέρι του Θεού απέτρεψε την εξαφάνιση του λαού μας και τον οδήγησε στην ελευθερία απ’ την υποδούλωση στο βάρβαρο ασιάτη δυνάστη στην πολυπόθητη ελευθερία, όπως οδήγησε τον Ισραήλ στη γη της Επαγγελίας. Είθε να μην επιτρέψει να κατρακυλίσουμε στο τελευταίο σκαλί της καταστροφής μας, να γευθούμε το δηλητήριο στον πάτο του ποτηριού.

Είναι δύσκολο έως αδύνατο να μεταβάλουμε τη συμπεριφορά ενός ανθρώπου που διάγει βίον τρυφηλόν πλήρη ανέσεων, ενώ αντίθετα είναι πολύ εύκολο να χειραγωγηθεί ο πεινασμένος και ενδεής. Άς ελπίσουμε ότι η αναπόφευκτη εξέγερση του λαού μας δεν θα είναι μόνο για οικονομικά βιοποριστικά ζητήματα, αλλά κυρίως εναντίον των πάσης φύσεως αποδομητών που επιχειρούν την πνευματική αποστέρησή του, την αποχριστιανοποίησή του, την άλωση της ψυχής του, την αποδόμηση της ιστορίας του και του παρελθόντος του.

Είναι εγγύς ο καιρός, ή θα υποταχτούμε ἀμαχητί ψυχῇ τε καί σώματι και θα μεταμορφωθούμε σε χοίρους καταναλωτικούς που δεν αναμένουν τίποτε περισσότερο από το καθημερινό σιτηρέσιο ή θα αγωνιστούμε τον καλό αγώνα.

Αναστάσιος Σεμίζογλου, καρδιολόγος.





̶ Χρήστου Κ. Λιβανού (περιοδικό ‘’Ο ΣΤΑΥΡΟΣ’’) : Το εσχατολογικό βδέλυγμα Corpus Christi και η στάσις των χριστιανών απέναντί του.

̶ Νικ. Ιω. Σωτηροπούλου, θεολόγου (περιοδικό ‘’Ο ΣΤΑΥΡΟΣ’’) : ΔΥΟ ΚΟΡΥΦΑΙΕΣ ΒΛΑΣΦΗΜΙΕΣ.
Μακάριοι οι πραείς, ότι αυτοί κληρονομήσουσι την γην.
Άβαταρ μέλους
Νίκος
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 7416
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 11:05 am
12
Τοποθεσία: Κοζάνη
Έχει ευχαριστήσει: 28 φορές
Έλαβε ευχαριστία: 366 φορές

Re: Εποχή αποστασίας και παρακμής

Δημοσίευση από Νίκος »

Ο Άρχων του κόσμου τούτου είναι, κατά παραχώρηση του Θεού και μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία, ο εχθρός του Θεού και του ανθρώπου. Ο διάβολος βρίσκει μεταξύ των ανθρώπων πρόθυμους ή απρόθυμους συνεργάτες εξ αιτίας της αδυναμίας τους ή εξ αιτίας της επιθυμίας τους για τα αγαθά του κόσμου, που υπερβαίνει τη φυσική τάση τους ν' αναζητήσουν το Θεό και Δημιουργό τους ή έστω τον αληθινό σκοπό της ζωής τους.

Επομένως, δεν κομίζει γλαύκα στας Αθήνας, η διαπίστωση του αγαπητού αδελφού Τάσου (Σεμίζογλου), που τυχαίνει να είναι και θεράπων ιατρός μου, ότι οι σημερινοί πολιτικοί δεν βρίσκονται στο ύψος των περιστάσεων από πνευματικής πλευράς, αν και κάποιοι απ' αυτούς δηλώνουν πιστοί Χριστιανοί.

Προσωπικά δε θα ήμουν και τόσο αυστηρός στην κριτική μου απέναντι στους κ.κ. Σαμαρά και Βενιζέλο, επειδή και έχουν το θάρρος να ομολογούν την πίστη τους, πράγμα σπάνιο στην εποχή μας, και προσπαθούν έστω αδέξια να δείξουν σεβασμό προς την Εκκλησία. Την πίστη τους στο Θεό και την τήρηση ή μη του θελήματός Του απ' αυτούς δεν είμαι σε θέση να την κρίνω. ούτε σε κανένα από μας αρμόζει κάτι τέτοιο. Όσο για τους υπόλοιπους "αριστερούς" και στην ουσία ψευτοπροοδευτικούς πολιτικούς, είναι τόσο προσηλωμένοι στα του κόσμου τούτου, ώστε συμπεριφέρονται στην καλύτερη περίπτωση σαν τον Ηρώδη και τον Πόντιο Πιλάτο. Είναι διατεθειμένοι ν' αναγνωρίσουν στην Εκκλησία την προσπάθειά της να στηρίξει το λαό μας στους σημερινούς χαλεπούς καιρούς, αλλά αυτό δεν τους αποτρέπει για λόγους "αντικειμενικότητας" και "δικαιοσύνης" να προσπαθούν να της μπήξουν το μαχαίρι και ει δυνατόν να την εξαφανίσουν, επειδή τους θυμίζει τη συνείδηση τους που προσπαθούν εναγωνίως να ξεχάσουν.

Η Εκκλησία ζει και πάσχει και κάθε χρόνο ανασταίνεται μαζί με το Χριστό μας, επειδή αποτελεί την παρουσία Του στον κόσμο. Γι αυτό και θα ζει στους αιώνες, ακόμη και μετά το τέλος αυτού του κόσμου και αλίμονο σ' εκείνους που δεν θα μπορέσουν όσο ζουν να καταλάβουν ότι ΖΩΗ και σωτηρία υπάρχει μόνο μέσα σ' αυτή.
Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τώ αμαρτωλώ και ελέησόν με.
Άβαταρ μέλους
Achilleas
Δημοσιεύσεις: 2090
Εγγραφή: Παρ Ιούλ 27, 2012 7:09 pm
12
Έχει ευχαριστήσει: 2 φορές
Έλαβε ευχαριστία: 10 φορές

Re: Εποχή αποστασίας και παρακμής

Δημοσίευση από Achilleas »

Zούμε σε ένα υποτίθεται σύγχρονο φιλελεύθερο ευρωπαϊκό κράτος. Επομένως, παρέχεται στον καθένα η ελευθερία της έκφρασης και ιδιαίτερα, της καλλιτεχνικής. Αν τώρα ένα καλλιτεχνικό δημιούργημα προσβάλλει το θρησκευτικό συναίσθημα, το μόνο που έχει να κάνει ο πιστός πολίτης είναι να το αγνοήσει και φυσικά να μην το δει. Οι έξαλλες φωνές ΄- τύπου Χρυσής Αυγής και κάποιων παρεκκλησιαστικών οργανώσεων - που υπήρξαν έξω από την περιβόητη παράσταση Corpus Cristi, στο μόνο που συνέβαλλαν ήταν η δυσφήμιση του γνήσιου θρησκευτικού συναισθήματος, το οποίο διακατέχεται από σεμνότητα και πραότητα. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι ο χριστιανός πρέπει να σιωπά και να μην διαμαρτύρεται. Υπάρχει πιο σωστός τρόπος διαμαρτυρίας. Ο κάθε πιστός χριστιανός που προσβάλλεται, έχει το δικαίωμα με άρθρα σε εφημερίδες, ή μέσω διαδικτύου και της τηλεόρασης να εκφράσει την άποψή του και να καταδικάσει τέτοια "δημιουργήματα". Αυτός είναι ο σωστός τρόπος αντίδρασης. Δεν είμαστε Ιράν.
Μακάριοι οι πραείς, ότι αυτοί κληρονομήσουσι την γην.
Απάντηση

Επιστροφή στο “Γενικότερα θέματα, General Subjects”