Χρειαζόμαστε κοινωνία με ταυτότητα

[Toula]

Χρειαζόμαστε κοινωνία με ταυτότητα

Σε χρόνια δίσεκτα για τον Ελληνισμό έρχεται η Κύπρος να μας δώσει διδάγματα και να δείξει το δρόμο που πρέπει ν' ακολουθήσουμε. Η Αποστολική Εκκλησία της Κύπρου γίνεται ο σοφός μέντορας για την ακολουθητέα πορεία. Με μια ιστορική και ομολογιακή εγκύκλιο, που εξαπέλυσε τον περασμένο Σεπτέμβριο, έβαλε «τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων» για τα νέα αναλυτικά προγράμματα των σχολείων της Μεγαλονήσου και διεκήρυξε: ¨"Ό άξονας των άξιων, σύμφωνα με το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, πρέπει να έχει σχέση με το δημοκρατικό μας πολίτευμα, άλλα επίσης και με την εθνική μας καταγωγή και τη θρησκευτική ταυτότητα μας. Σκοπός, επομένως, της Παιδείας μας είναι να διαμορφώσει ελεύθερους και δημοκρατικούς πολίτες, άλλα και να δώσει πορεία ζωής στους "Έλληνες της Κύπρου που είναι ταυτόχρονα Ορθόδοξοι Χριστιανοί, χωρίς να αποκλείει, βεβαίως, αυτής της Παιδείας και οποιονδήποτε άλλον το επιθυμεί».

Και επειδή πολύς λόγος γίνεται από τις λεγόμενες προοδευτικές δυνάμεις στην Κύπρο, όπως και εδώ, η Εγκύκλιος δεν διστάζει να επισημάνει με θάρρος και παρρησία: «Τα αναλυτικά προγράμματα κάνουν λόγο μόνο για ανάπτυξη της δημοκρατικότητας των μαθητών μας και αποσιωπούν εντελώς την ελληνικότητα και την Ορθόδοξη χριστιανική τους ταυτότητα. Δεν μπορούμε ασφαλώς να δεχθούμε αυτόν τον αποκλεισμό. Δεν αρκεί μόνο να δημιουργήσουμε μίαν κοινωνία ελεύθερων και δημοκρατικών πολιτών. Χρειαζόμαστε μίαν κοινωνία με ταυτότητα. Και αυτή η ταυτότητα δεν μπορεί να είναι άλλη από την Ελληνική και την Ορθόδοξη».

Ιδού τώρα και η ορθότατη θέση για την πολυπολιτισμικότητα. «Η πολυπολιτισμική κοινωνία», διακηρύσσει η ιστορική Εγκύκλιος, «με την έμφαση που δίνει στην ετερότητα, δεν καταργεί την ταυτότητα. Αντιθέτως, η ετερότητα είναι γόνιμη ευκαιρία για να συνειδητοποιηθεί σαφέστερα η ταυτότητα. Οι δύο έννοιες δεν είναι αλληλοαποκλειόμενες, αλλά αλληλοσυμπληρούμενες. Η ιστορία διδάσκει ότι λαοί που χάνουν την πολιτική τους ελευθερία μπορούν σε κάποια στιγμή να απελευθερωθούν. Λαοί που καταντούν στην οικονομική χρεοκοπία είναι δυνατόν να επανεύρουν την οικονομική τους ικμάδα. Λαοί όμως που χάνουν την πολιτιστική τους φυσιογνωμία μοιραία οδηγούνται στην εξαφάνιση». Και καταλήγει η Εγκύκλιος: «Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε (...) χρειαζόμαστε Παιδεία που να ενισχύει την κοινωνική συνοχή, όχι να την αποδομεί».

Όμως όλα αυτά ισχύουν απόλυτα και για την Ελλάδα. Θα τα προσέξουν όμως οι εγχώριοι υπεύθυνοι της Παιδείας μας; Θέλουμε να πιστεύουμε ότι δεν λησμονούν ασφαλώς ότι ή Παιδεία αποτελεί ουσιαστικά στην πράξη τον προγραμματισμό της Πολιτείας για το τί είδους πολίτες θέλει να πλάσει. Διότι ό μαθητής δεν πρέπει να αποκτήσει μόνο ορισμένες γνώσεις ή να βοηθηθεί ώστε ν' αναπτύξει ορισμένες δεξιότητες πού θα του χρησιμεύσουν στο σημερινό ταχύτατα αναπτυσσόμενο και μεταβαλλόμενο κόσμο, πρέπει παράλληλα να διαμορφώσει και συγκεκριμένες στάσεις, συμπεριφορές και αξίες. Γι' αυτό άλλωστε διαμαρτυρόμαστε για την προσπάθεια μετατροπής του μαθήματος των θρησκευτικών σε θρησκειολογικό, διότι με τη μετατροπή αυτή οι σημερινοί Έλληνες μαθητές δεν θα έχουν τη δυνατότητα να μορφώσουν Χριστόν «εν ταις καρδίας αυτών». Κίνδυνος μεγάλος απειλεί επίσης τούς αυριανούς πολίτες της χώρας μας με την επιχειρούμενη μετατροπή του μαθήματος της τρισχιλιετούς και πλέον ιστορίας μας σε ένα ανούσιο απλό ιδεολογικό πολιτικό μάθημα.

Καιρός να ξυπνήσουμε, ώστε να διασφαλίσουμε την ελληνική, ορθόδοξη και δημοκρατική παιδεία του λαού μας. Η δε Εκκλησία, και εδώ στην ηπειρωτική Ελλάδα, έχει χρέος να στηρίξει με σθένος κάθε εκπαιδευτική προσπάθεια πού θα κινείται προς τη σωστή αυτή κατεύθυνση.

Ν.Δ.

Περιοδικό "Η Δράση μας", Ιανουάριος-Φεβρουάριος 2014

[Φωτεινή]

Το να σεβόμαστε στα σχολεία την πολυπολιτισμικότητα και να φερόμαστε στα παιδιά των αλλοδαπών με τον ίδιο τρόπο όπως στα ελληνόπουλα, το βρίσκω πολύ σημαντικό και για μένα είναι αρχή στην δουλειά μου. Όταν πήγαινα στην Γερμανία σχολείο βίωσα κι εγώ τον ρατσισμό από τους Γερμανούς και το ένιωσα στο πετσί μου. Και βέβαια να σεβόμαστε τον πολιτισμό και την διαφορετικότητα των λαών. Ο Θεός άλλωστε δεν κάνει διακρίσεις!!!
Αυτό όμως που δεν πρέπει να γίνει σε καμία περίπτωση στο εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι να υποβαθμιστούν η Γλώσσα μας, η Ιστορία μας και κυρίως η Θρησκεία μας.
Ο Winston Churchill είχε πει άλλωστε: "Αν οι Έλληνες αποκτήσουν μόρφωση και ενότητα, αλίμονό μας". Εγώ θα προσθέσω κάτι ακόμη... αν αποκτήσουν ιστορική και θρησκευτική συνείδηση.