14 Ιουνίου, 2011 — VatopaidiFriend
Δεν ξέρω το όνομά του. Τον γνώρισα πρωταγωνιστή σε ρεπορτάζ στις ειδήσεις του Alpha, το μεσημέρι της Κυριακής. Είναι δεκατριών και Κινέζος. Περπάτησε 340 χιλιόμετρα για να φτάσει στην πόλη που νοσηλεύεται η μαμά του με όγκο στον εγκέφαλο. Προκειμένου να πληρώσει τα έξοδα νοσηλείας, δουλεύει σαν λούστρος.
Το πιθανότερο είναι αύριο να μην θυμάμαι αυτό το ρεπορτάζ, ούτε τον πρωταγωνιστή του, παρά το γεγονός ότι θα θυμάμαι για καιρό το πλάνο εκείνο που της χαϊδεύει το μάγουλο ως «ο άντρας του σπιτιού», εκείνος στον οποίο μπορεί να βασίζεται. Επίσης είμαι σίγουρη πως δεν θα μάθω ποτέ τη συνέχεια. Αν η μαμά του δηλαδή έζησε και τι έγινε εκείνος όταν μεγάλωσε.
Με εντυπωσιάζει πολύ όμως το πώς οι άνθρωποι –κάποιοι- μπορούν να προσαρμόζονται όπου τους τοποθετεί η ζωή τους. Και ο μικρός της ιστορίας, ήρθε να μου πει πως οι αποστάσεις, τα μεγέθη και τα δεδομένα είναι όλα διαχειρίσιμα… αν θέλω!
Πηγή: http://www.protagon.gr (αναδημοσίευση vatopaidi.wordpress.com)