O Πόλεμος, η Ειρήνη και το Χρέος

[Toula]

Ο Πόλεμος

Στρατεύθηκαν κάτω από τέσσερις σημαίες: τη σημαία του έθνους, τη σημαία των ηρωικών προγόνων, τη σημαία του παράτολμου «ΟΧΙ» και τη σημαία της υπερμάχου Στρατηγού. Γι' αυτό και οι αγωνιστές του °40-'41 πέτυχαν τουλάχιστον τετραπλάσια αποτελέσματα σε σύγ­κριση με οποιοδήποτε άλλο έθνος: Αντιμετώπισαν τούς στρατούς τεσσάρων χωρών συγχρόνως: Αλβανίας, Ιταλίας, Γερμανίας και Βουλγαρίας.

Αντιστάθηκαν ηρωικά επί 220 μέρες έναντι 60 ημερών της Νορβη­γίας, 40 της πανίσχυρης Γαλλίας, 4 της Ολλανδίας, 0 της Δανίας.
10% των Ελλήνων έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια του πολέμου και της κατοχής σε σύγκριση με 2.8% των Ρώσων, 2.2% των Νορ­βηγών, 2% των Γάλλων, 1.8% των Πολωνών κ,ο.κ. Δεν υπήρξε ηγέτης απ' τα μεγάλα έθνη της εποχής, μηδέ των Χίτλερ- βρε και Μουσολίνι εξαιρουμένων, να μην εκθειάσει τότε το κατόρθωμα των Ελλήνων. «Ποτέ μια ήττα δεν υπήρξε τόσο τιμητική για κείνους πού την υπέστησαν» είχε δηλώσει ο Μόρις Σουμάν της Γαλλίας και μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας. Και ο πολύς Ουίνστον Τσόρτσιλ, Πρωθυπουργός τής Μ. Βρετανίας, είχε πει έκτος των άλλων: «Η λέξη ηρωισμός φοβάμαι ότι δεν αποδίδει το ελάχιστο εκείνων των πράξεων αυτοθυσίας των Ελλήνων...». Και είχε δίκιο να το πει αυτό, διότι αυτό δεν ήταν απλός ηρωισμός, ήταν ηρωισμός συνδυασμένος με αγιότητα, αγιασμένος ηρωισμός.

Η Ειρήνη

Εβδομήντα χρόνια ειρήνης!
Με πόσο ζήλο δεν προσπάθησε ή χριστιανική Ελλάδα να ανασυγκροτηθεί! Και ο αγώνας, αν και ταπεινός και αφανής, απέδωσε καρ­πούς (αν μη τι άλλο διατήρησε το «βάμμα» (Ρωμ. ια' 5) για τούς δύσκολους καιρούς πού έρχονται): Νέοι ναοί κτίσθηκαν (την ώρα πού η Ευρώπη εκποιεί τούς ναούς και τα μοναστήρια της), ο μοναχισμός άνθισε, η Ιεραποστολή εξαπλώθηκε στις εσχατιές της οικουμένης, αναδείχθηκαν νέοι Άγιοι... Όμως προσπάθησε και ή ξενοκίνητη αθεΐα να μας αποπροσανατολίσει. Δέν είχε προλάβει να τελειώσει ο πόλεμος, και το αδελφοκτόνο μίσος έχυσε ποταμούς αιμάτων στη μαρτυρική πατρίδα μας.

Και όταν ο εξ αριστερών πειρασμός απέτυχε να μας καθυποτάξει, ήρθε ο εκ δεξιών, με ευρωπαϊκά οράματα και υποσχέσεις. Και πόσο έκοβα οι πολλοί αποβάλλαμε ό,τι ακριβό και πολύτιμο μας κληρονόμησαν οι αγιασμένοι πρόγονοι μας, για να μην υστερούμε απέναντι στην... προοδευμένη Δύση! Και καμαρώσαμε για λίγο, φορώντας δα­νεικό κοστούμι, αλλά τώρα... μας το ζήτησαν πίσω και φαντάζουμε γυμνοί και γελοίοι! Και να, οι εχθροί πάλι προ των πυλών, μεταμφιεσμένοι σε... φίλους τώρα! Αυτή τη φορά δεν απαιτούν μόνο την εθνική υποταγή μας, ζητούν και την ψυχή μας. Και εμείς εμφανιζόμαστε πρόθυμοι να θυσιάσουμε ό,τι ιερό και όσιο, προκειμένου να τους εξευμενί­σουμε, να εξευμενίσουμε το αχόρταγο τέρας του παγκόσμιου πλουτισμού. Ανίκανοι να ψελλίσουμε έστω και ένα Όχι.

Και ποιος να πει το Όχι;
Οι ηγέτες μας; Αυτοί (οι περισσότεροι), πλανώντες και πλανώμενοι, κατάφεραν να χρεωθούμε σ' εκείνους πού ήσαν υπόχρεοι απέναντι μας.
Οι ήρωες; Μα αυτούς τούς αποκαθηλώσαμε προ πολλού. Δεν μας συνέφεραν, ήταν πάνω από τα μέτρα μας. Ήρωες δε βρίσκεις πια, παρά μόνο στα γήπεδα και στις πορείες. Όσο για τούς Αγίους, τούς βάλαμε στην απομόνωση. Ούτε στα ψιλά γράμματα των σχολικών βιβλίων δεν τους συναντάς. Οι αξίες κρί­νονται πλέον στο... χρηματιστήριο άξιων!

Το Χρέος

Ναι, η πατρίδα μας δεν τα πήγε καλά τον καιρό της ειρήνης. Και τώρα χρωστούμε παντού, στην Ευρώπη, στην Αμερική, σε όλο τον κόσμο.
Αλλά σ' αυτούς χρωστούμε μόνο χρήματα.
Το μεγάλο ανεξόφλητο χρέος μας είναι προς τούς ήρωες του '40-'41, τους Αγίους και μάρτυρες, την υπέρμαχο Στρατηγό, τον Αρχηγό της πίστης μας Κύριο Ιησού Χριστό. Και αυτό το χρέος για να εξοφληθεί, δεν χρειάζεται αιματηρές θυσίες, μόνο την ειλικρινή μας με­τάνοια χρειάζεται...
Μετά και όλα τ' άλλα θα μπουν στη σειρά, θα βρουν το δρόμο τους.

Περιοδικό "Η Δράση μας", Οκτώβριος 2014.

http://www.orthmad.gr