Είναι υπερβολές τα θαύματα;

[Θεόφιλος]

Κατά αρχήν γειά σε όλους, και ελπίζω μέσα από την μελλοντική μας συζήτηση να αποκομίσω γνώσεις και καινούργιες ιδέες, που θα συμβάλλουν στην περαιτέρω διαμόρφωση των ηθικών αξιών μου από τον χώρο που ονομάζουμε ορθοδοξία, όπως και εγώ με την σειρά μου θα καταβάλλω κάθε δυνατή προσπάθεια μέσα από τις απορίες μου να συμβάλλω στην ανάπτυξη ουσιαστικών και γόνιμων συζητήσεων με πλήρη σεβασμό προς την προσωπικότητα και τις απόψεις του κάθε μέλους του ορθόδοξου φόρουμ.

Θεόφιλος.

Ήθελα μαζί με τον χαιρετισμό να παρουσιάσω και τον προβληματισμό μου για τις υπερβολές ορισμένων αδελφών μας που αφηγούνται θαυμαστές εμπειρίες που φτάνουν στα όρια της υπερβολής, δεν θα αναφέρω περιπτώσεις απο αυτές τις υπερβολές γιατί νομίζω πως με αυτόν τον τρόπο δίνω αξία σε αυτές. απλά θέλω να θέσω σαν θέμα πρός συζήτηση με το εξής ερώτημα, πόσο πολύ οι υπερβολές περί θαυμάτων εκθέτει εμάς τους ίδιους και την πίστη μας;

[Νίκος]

Καλωσόρισες. Αλήθεια το όνομά σου είναι Μιχαήλ ή Θεόφιλος;

Δεν μπορώ να καταλάβω, γιατί σε προβληματίζει το γεγονός, ότι κάποια από τα μέλη του forum επέλεξαν να μοιραστούν μαζί μας γεγονότα από τη ζωή τους, που εκείνοι τ' αποδίδουν στη Χάρη του Θεού.

Κατ' αρχήν ότι συμβαίνει στη ζωή γίνεται είτε επειδή το θέλει ο Θεός είτε επειδή το επιτρέπει, πάντα για να μας βοηθήσει να βρούμε το δρόμο μας κοντά Του ξεπερνώντας, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, τις παγίδες αυτής της ζωής.

Όταν μέσα σε μια δοκιμασία μας, επικαλεστούμε με πίστη τη βοήθεια του Θεού, είτε απ' ευθείας είτε με τις πρεσβείες της Παναγίας μας και των άλλων Αγίων, τότε Εκείνος μας τη προσφέρει απλόχερα. Μάλιστα, πολλές φορές η απάντηση είναι τόσο εντυπωσιακή, που ξεπερνά κάθε λογική και ανθρώπινα μέτρα. Τότε λέμε ότι μας συνέβη ένα "θαύμα", από το ρήμα θαυμάζω, που σημαίνει απορώ.

Οι αδελφοί μας, που είχαν την καλοσύνη να μοιραστούν μαζί μας τις εμπειρίες τους, θεώρησαν ότι τα γεγονότα αυτά ξεπερνούν τα όρια της λογικής και είναι αποτέλεσμα της Θείας Χάριτος. Επομένως, κατά την αντίληψή τους, ορθώς τα θεώρησαν θαύματα.

Δοξασμένο να είναι το Όνομα του Θεού, που μας ανέχεται μέσα στην αμαρτία μας και προσπαθεί με κάθε τρόπο, ακόμη και με θαύματα, να διορθώσει το στραβό λογισμό μας και να μας συναριθμήσει ξανά στην Ποίμνη Του.

[Θεόφιλος]

Καλωσόρισες. Αλήθεια το όνομά σου είναι Μιχαήλ ή Θεόφιλος;

Δεν μπορώ να καταλάβω, γιατί σε προβληματίζει το γεγονός, ότι κάποια από τα μέλη του forum επέλεξαν να μοιραστούν μαζί μας γεγονότα από τη ζωή τους, που εκείνοι τ' αποδίδουν στη Χάρη του Θεού.

Κατ' αρχήν ότι συμβαίνει στη ζωή γίνεται είτε επειδή το θέλει ο Θεός είτε επειδή το επιτρέπει, πάντα για να μας βοηθήσει να βρούμε το δρόμο μας κοντά Του ξεπερνώντας, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, τις παγίδες αυτής της ζωής.

Όταν μέσα σε μια δοκιμασία μας, επικαλεστούμε με πίστη τη βοήθεια του Θεού, είτε απ' ευθείας είτε με τις πρεσβείες της Παναγίας μας και των άλλων Αγίων, τότε Εκείνος μας τη προσφέρει απλόχερα. Μάλιστα, πολλές φορές η απάντηση είναι τόσο εντυπωσιακή, που ξεπερνά κάθε λογική και ανθρώπινα μέτρα. Τότε λέμε ότι μας συνέβη ένα "θαύμα", από το ρήμα θαυμάζω, που σημαίνει απορώ.

Οι αδελφοί μας, που είχαν την καλοσύνη να μοιραστούν μαζί μας τις εμπειρίες τους, θεώρησαν ότι τα γεγονότα αυτά ξεπερνούν τα όρια της λογικής και είναι αποτέλεσμα της Θείας Χάριτος. Επομένως, κατά την αντίληψή τους, ορθώς τα θεώρησαν θαύματα.

Δοξασμένο να είναι το Όνομα του Θεού, που μας ανέχεται μέσα στην αμαρτία μας και προσπαθεί με κάθε τρόπο, ακόμη και με θαύματα, να διορθώσει το στραβό λογισμό μας και να μας συναριθμήσει ξανά στην Ποίμνη Του.

Το πραγματικό μου είναι Μιχαήλ, αλλά χρησιμοποιώ το Θεόφιλος σαν παρατσούκλι, επειδή μου το έβγαλαν μερικοί που είχαν διαφορετική άποψη από εμένα για την ύπαρξη μιας ανωτέρας δύναμης.
Δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα με κανένα μέλος του φόρουμ σας, μπορεί να λέει και να ισχυρίζεται ότι θέλει, εγώ απλώς επισημαίνω πώς όταν αναφερόμαστε σε θαύματα, να είμαστε λιγάκι στα όρια της λογικής γιατί προκαλούμε με τις υπερβολές μας..
Η επιστήμη σήμερα μπορεί να κάνει πραγματικά θαύματα που σε άλλες εποχές θεωρούνταν απραγματοποίητα από απλούς ανθρώπους, όπως για παράδειγμα η λέπρα.
Ο Ιησούς είχε την δύναμη να θεραπεύει λεπρούς, αλλά σήμερα οι γιατροί έχουν εξαλείψει αυτήν την ασθένεια, αυτό δεν σημαίνει όμως πως επειδή οι γιατροί θεράπευσαν περισσότερους είναι ανώτεροι του, το αντίθετο μάλιστα, ο Ιησούς δεν μπορεί να ξεπεραστεί απο κανέναν άνθρωπο η θεό, γιατί δίδαξε κάτι πολύ ανώτερο από την προσωρινή ίαση του σώματος μας,μας δίδαξε την σωτηρία της ψυχής μας, μέσω της αγάπης μας για τον πλησίον.
Η προσευχή για προσωπική υγεία, είναι μια ανθρώπινη επιθυμία που δεν γνωρίζει σύνορα και θρησκείες, αλλά όταν π.χ. μπορεί να έχεις ιαθεί από μαι αρώστια μέσω των φαρμάκων, και αυτό να το επικαλείσαι σαν θαύμα, φέρνεις την σε δύσκολη θέση τον άγιο η την παναγία με τις υπερβολές σου,εκθέτοντας έτσι τον εαυτό σου στον περίγελο των άλλων, και την δυσφήμιση της μητέρας του θεού, που δεν μπορεί όσο και να θέλουμε να την εκφράσει καμία εικόνα από ξύλο, ασήμ,ι χρυσό και γυαλί, μην ξεχνάς πως υπάρχουν και ασυνείδητοι που εκμεταλλεύονται την πίστη του απλού κόσμου με ψευτοθαύματα, όπως δάκρυσμα εικόνων, κ.τ.λ. ο Θεός συγχωρεί την άγνοια αλλά δεν συγχωρεί την προβολή μέσω ψευδών διηγήσεων.
Επειδή με ρωτούν πολλοί όταν υπερασπίζομαι την δύναμη της προσευχής σαν θετική σκέψη, που δίνει στον άνθρωπο άλλον αέρα για να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες της καθημερινότητας του και γενικότερα της ζωής του, γιατί ο αγαπητός πρώην αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, παρόλο που προσεύχονταν όλοι οι επίσκοποι για την ίαση του όγκου που είχε, δεν έγινε κάποιο θαύμα; και φυσικά η απάντησή μου ήταν πώς όσα θάυματα και να κάνει ο θεός, στο τέλος θα πάμε κοντά του για αυτό δεν έχει σημασία πόσο θα ζήσουμε, αλλά το τι πράξαμε στην περίοδο της ζωής μας που την όρισε ο Κύριος.

Θεόφιλος.


Υ.Γ. Φυσικά οι φίλοι και αδελφοί μου μπορούν να συνεχίσουν να γράφουν ότι τους αρέσει, εγώ όφειλα να κάνω αυτήν την επισήμανση που μας προτρέπει στην ταπεινότητα.

[Νίκος]

Μα Μιχαήλ ο ορισμός ακριβώς των θαυμάτων είναι, ότι είναι γεγονότα πέρα από τη λογική, επομένως πως θα μπορούσαμε να "είμαστε λογικοί", όταν τα περιγράφουμε.

Απ' όσα γράφεις καταλαβαίνω ότι δεν είσαι Χριστιανός και πολύ περισσότερο Ορθόδοξος, γι αυτό φίλε μου πρόσεχε την πορεία σου σ' αυτό το χώρο.

Μπορείς να συζητήσεις μαζί μας τις απορίες σου για τα θέματα της πίστεώς μας, αλλά δεν μπορείς να προσπαθήσεις να μας επιβάλεις την άποψή σου ή να μας προσβάλεις για τη δική μας πίστη.

Σου εύχομαι η παραμονή σου σ' αυτό το χώρο να είναι πνευματικά ωφέλιμη για σένα.

[Θεόφιλος]

Μα Μιχαήλ ο ορισμός ακριβώς των θαυμάτων είναι, ότι είναι γεγονότα πέρα από τη λογική, επομένως πως θα μπορούσαμε να "είμαστε λογικοί", όταν τα περιγράφουμε.

Απ' όσα γράφεις καταλαβαίνω ότι δεν είσαι Χριστιανός και πολύ περισσότερο Ορθόδοξος, γι αυτό φίλε μου πρόσεχε την πορεία σου σ' αυτό το χώρο.

Μπορείς να συζητήσεις μαζί μας τις απορίες σου για τα θέματα της πίστεώς μας, αλλά δεν μπορείς να προσπαθήσεις να μας επιβάλεις την άποψή σου ή να μας προσβάλεις για τη δική μας πίστη.

Σου εύχομαι η παραμονή σου σ' αυτό το χώρο να είναι πνευματικά ωφέλιμη για σένα.

Αν δεν σε πειράζει θα προτιμούσα να με αποκαλείς Θεόφιλο.
Τον όρο λογική τον βάζω για να συγκρατιόμαστε απο πολύ μεγάλες υπερβολές. π.χ. ένας φίλος μου βαθειά θρησκευόμενος μου είπε μια μέρα πώς καθώς κάθονταν μέσα στο αστικό είδε τον άγιο δημήτριο να βολτάρει με το άλογό του μέσα στην εγνατία ανάμεσα στα αυτοκίνητα και ρωτάω εσύ τι θα του έλεγες όταν ξέρεις πως αυτό το άτομο τα έχει τετρακόσια; κατάλαβες με ποιά έννοια βάζω την λέξη ''λογική;''
Δήλωνω πώς δεν έχω καμία διάθεση να επιβάλλω σε κανέναν απολύτως τίποτε, αλλά είμαστες σε φόρουμ δημόσιας συζήτησης και πρέπει να συζητάμε και τα καλά αλλά και αυτά που δεν μας αρέσουν.
Λές πώς κατάλαβες πως από αυτά που λέω πως δεν είμαι χριστιανός ορθόδοξος, και μου συνιστάς να προσέχω την πορεία μου στον χώρο αυτόν.
επειδή ίσως δεν έχεις συνηθήσει σε τέτοιου είδους ερωτήσεις και απαντήσεις για αυτό βγάζεις αυτό το συμπέρασμα, και χριστιανός είμαι και ορθόδοξος και αυτά που γράφω τα έχουν γράψει πολλοί θεολόγοι πολύ πρίν απο εμένα.
επειδή δεν θέλω να μιλάω έτσι γενικώς και αορίστως σε ρωτάω πως θα χαρακτήριζες την παρακάτω δήλωση του καθηγητή Μάριου μπέγζου;
http://aktines.blogspot.com/2010/04/blog-post_8651.html

ΥΓ. επίσης θα ήθελα να μου πείς τι έγραψα που προκάλεσε αυτήν την αντίδρασή σου, και άν έχω λάθος, να ζητήσω και συγνώμη. εδώ μπήκα με καλή πρόθεση αλλά πρέπει να καταλάβεις πως οι απόψεις μας μπορεί να διαφέρουν , για αυτό θα πρέπει καλοπροάιρετα να δείξουμε πως μπορούμε να συνενοηθούμε έστω και με διαφορέτική γλώσσα εδώ συζητούν καθολικοί και ορθόδοξοι για την επανένωση της χριστιανοσύνης εμείς δεν θα μπορέσουμε να συζητήσουμε.

Θεόφιλος.

[Νίκος]

Αν δεν σε πειράζει θα προτιμούσα να με αποκαλείς Θεόφιλο.

Προτιμώ το Μιχαήλ, επειδή είναι το όνομά σου. Σ' αυτό το χώρο ο καθένας έχει το user name του, αλλά μιλάμε ο ένας στον άλλο με τα ονόματα που βαφτιστήκαμε.

Τον όρο λογική τον βάζω για να συγκρατιόμαστε απο πολύ μεγάλες υπερβολές. π.χ. ένας φίλος μου βαθειά θρησκευόμενος μου είπε μια μέρα πώς καθώς κάθονταν μέσα στο αστικό είδε τον άγιο δημήτριο να βολτάρει με το άλογό του μέσα στην εγνατία ανάμεσα στα αυτοκίνητα και ρωτάω εσύ τι θα του έλεγες όταν ξέρεις πως αυτό το άτομο τα έχει τετρακόσια; κατάλαβες με ποιά έννοια βάζω την λέξη ''λογική;''
Δήλωνω πώς δεν έχω καμία διάθεση να επιβάλλω σε κανέναν απολύτως τίποτε, αλλά είμαστες σε φόρουμ δημόσιας συζήτησης και πρέπει να συζητάμε και τα καλά αλλά και αυτά που δεν μας αρέσουν.

Το να βλέπεις οράματα και μάλιστα ξύπνιος, δεν είναι συνήθως καλό. Μπορεί να εξηγηθεί με διάφορους τρόπους είτε ιατρικά είτε πνευματικά, αλλά συνήθως δεν είναι αποτέλεσμα της Θείας Χάριτος και μάλλον δεν είναι θαύμα, αν και έξω από τη λογική .

Λές πώς κατάλαβες πως από αυτά που λέω πως δεν είμαι χριστιανός ορθόδοξος, και μου συνιστάς να προσέχω την πορεία μου στον χώρο αυτόν.
επειδή ίσως δεν έχεις συνηθήσει σε τέτοιου είδους ερωτήσεις και απαντήσεις για αυτό βγάζεις αυτό το συμπέρασμα, και χριστιανός είμαι και ορθόδοξος και αυτά που γράφω τα έχουν γράψει πολλοί θεολόγοι πολύ πρίν απο εμένα.

Ο τρόπος που μιλάς για τις εικόνες, δείχνει ότι είσαι κατά της τιμητικής προσκύνησης τους, και ο τρόπος που μιλάς για τα κεριά και τα καντήλια δείχνει ότι μάλλον διαφωνείς μ' αυτά. Όμως η προσκύνηση των εικόνων είναι μέρος της Ιεράς Παράδοσης της Εκκλησίας μας και η άρνηση της πνευματικής χρησιμότητάς τους είναι αίρεση.

Ο τρόπος που μιλάς για την προσευχή:

Επειδή με ρωτούν πολλοί όταν υπερασπίζομαι την δύναμη της προσευχής σαν θετική σκέψη, που δίνει στον άνθρωπο άλλον αέρα για να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες της καθημερινότητας του και γενικότερα της ζωής του...

δείχνει ότι μάλλον δεν ξέρεις τι είναι η προσευχή. Η προσευχή είναι η συνομιλία μας, η επαφή μας με Αυτόν που αγαπά πιο πολύ η ψυχή μας, σαν Πρόσωπο με πρόσωπο. Είναι αυτοσκοπός και όχι μέσον για ν' αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες μας. Ο άνθρωπος πλάστηκε για να (επι)κοινωνεί με το Θεό και αυτός ακριβώς είναι ο προορισμός του, αν καταφέρει να συνεχίσει την προς το Θεό πορεία του (έστω και με μερικά πισογυρίσματα) μέχρι το τέλος αυτής της ζωής.

Το θέμα δεν είναι να μιλούμε με το Θεό μόνο, όταν Τον έχουμε ανάγκη για ν' αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες μας, αλλά να μιλούμε μαζί Του επειδή έχουμε ανάγκη να μιλήσουμε μαζί Του. Αν μέσα στην επικοινωνία μας Του πούμε και τα προβλήματά μας, όπως θα έλεγε το παιδί στον πατέρα του, τότε Εκείνος φροντίζει να μας απαντήσει με το δικό Του τρόπο και στο δικό Του χρόνο.

Ίσως η απάντηση στην προσευχή του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, ήταν ακριβώς η αναχώρηση του απ' αυτή τη ζωή, αφού είμαι βέβαιος ότι ο μακαριστός έλεγε στην προσευχή του "ιδού ο δούλος Κυρίου· γένοιτό μοι κατά το ρήμά σου".

Έχω συνηθίσει ν' ακούω ερωτήσεις όλων των ειδών σχετικά με την πίστη μας, αλλά με τα χρόνια μου επιτρέπουν να νομίζω ότι μπορώ διακρίνω, πως σκέφτεται αυτός που τις κάνει.

Οι θεραπείες των ασθενών και αναπήρων ήταν ένα μόνο μέρος από τα θαύματα του Ιησού και δεν ήταν η θεραπεία αυτοσκοπός. Κάθε τι που έκανε ο Ιησούς έχει ένα πολύ συγκεκριμένο μήνυμα στον καθένα από μας. Επίσης πολλά από τα θαύματα αυτά όχι μόνο δεν εξηγούνται από τη λογική ή δεν τα κατόρθωσε σήμερα η ιατρική επιστήμη, αλλά είναι σε κάθε περίπτωση έξω από τις δυνατότητες κάθε ανθρώπου, εκτός κι αν επικαλεστεί με πίστη το Όνομα Εκείνου, που μόνο Αυτός μπορεί όσα για τους ανθρώπους είναι αδύνατα.

Για παράδειγμα σου αναφέρω:

- Τη εκ του μηδενός δημιουργία ματιών στον εκ γενετής τυφλό ( με ένα τρόπο που θυμίζει την εκ του μηδενός από το χώμα δημιουργία του ανθρώπου).
- Την ανάσταση του τετραημέρου νεκρού Λαζάρου (για να δείξει στους μαθητές και σ' όλους τους ανθρώπους ότι ο Χριστός είναι Κύριος της ζωής και του θανάτου).
- Τον χορτασμό των 5.000 και των 4.000 πολλαπλασιάζοντας τα ελάχιστα διαθέσιμα τρόφιμα (για να δείξει ότι δεν αξίζει να δίνουμε και τόσο μεγάλη σημασία στο τι θα φάμε και τι θα πιούμε, αφού Εκείνος μπορεί να μας τα προσφέρει όλ' αυτά αν πιστεύουμε σ' Αυτόν και του αφιερώσουμε τον εαυτό μας, και όχι μόνο αυτό...)
- Το ότι περπάτησε πάνω στα κύματα και ότι έκανε (σε άλλη περίπτωση) τον αέρα και τα κύματα να σωπάσουν (για να δείξει ότι Εκείνος είναι ο Κύριος όλης της κτίσης)
...

Άλλωστε και η ιατρική επιστήμη δώρο του Θεού είναι. Μακάρι ο άνθρωπος να τη χρησιμοποιούσε πάντα για το καλό.

επειδή δεν θέλω να μιλάω έτσι γενικώς και αορίστως σε ρωτάω πως θα χαρακτήριζες την παρακάτω δήλωση του καθηγητή Μάριου μπέγζου;
http://aktines.blogspot.com/2010/04/blog-post_8651.html

Αυτό θα μου επιτρέψεις να το μελετήσω και να το συζητήσουμε σε ένα άλλο ειδικό θέμα.

ΥΓ. επίσης θα ήθελα να μου πείς τι έγραψα που προκάλεσε αυτήν την αντίδρασή σου, και άν έχω λάθος, να ζητήσω και συγνώμη. εδώ μπήκα με καλή πρόθεση αλλά πρέπει να καταλάβεις πως οι απόψεις μας μπορεί να διαφέρουν , για αυτό θα πρέπει καλοπροάιρετα να δείξουμε πως μπορούμε να συνενοηθούμε έστω και με διαφορέτική γλώσσα εδώ συζητούν καθολικοί και ορθόδοξοι για την επανένωση της χριστιανοσύνης εμείς δεν θα μπορέσουμε να συζητήσουμε.

Οι Ορθόδοξοι συζητούν με τους Ρωμαιοκαθολικούς στην καλύτερη περίπτωση για ν' ανακαλύψουν τι ήταν αυτό που τους χώρισε, ώστε να προσπαθήσουν, αν μπορούν και αν θέλουν, να το διορθώσουν. Θα μου επιτρέψεις όμως να διατηρώ μέχρι στιγμής τεράστιες αμφιβολίες για την ειλικρίνεια των προθέσεων των Ρωμαιοκαθολικών.

Δεν είναι κακό να έχουμε διαφορετικές απόψεις, αλλά εδώ δεν φιλοσοφούμε, συζητούμε πνευματικά μέσα στα πλαίσια της Ορθόδοξης πίστης μας. Η πίστη μας είναι συγκεκριμένη και βασίζεται στα λόγια και τα έργα του Χριστού και των Αποστόλων, όπως τα έκαναν πράξη οι Άγιοι και τα ανέλυσαν με την εμπειρία τους οι Πατέρες της Εκκλησίας μας παλαιότεροι και νεώτεροι. Η πράξη των Αγίων και τα λόγια των Πατέρων, μαζί με την λειτουργική ζωή της Εκκλησίας μας, αποτελούν την Ιερά Παράδοσή της, που είναι πολύτιμος οδηγός για να μην χάνει το δρόμο του ο σημερινός Χριστιανός, μέχρι να μάθει ότι, ούτε η λογική μπορεί ν' αντικαταστήσει την πίστη ούτε η γνώση μπορεί ν' αντικαταστήσει την εμπειρία των πνευματικών αγώνων.

Επομένως φίλε μου, μείνε μαζί μας, διάβασε όσες από τις 10.000+ δημοσιεύσεις σου φανούν ενδιαφέρουσες και χρήσιμες κι ύστερα, αν έχεις ακόμη απορίες έλα να τις συζητήσουμε.

[Θεόφιλος]

Προτιμώ το Μιχαήλ, επειδή είναι το όνομά σου. Σ' αυτό το χώρο ο καθένας έχει το user name του, αλλά μιλάμε ο ένας στον άλλο με τα ονόματα που βαφτιστήκαμε..

Κάνε ότι καταλαβαίνεις εγώ υπογράφω ως Θεόφιλος.

Το να βλέπεις οράματα και μάλιστα ξύπνιος, δεν είναι συνήθως καλό. Μπορεί να εξηγηθεί με διάφορους τρόπους είτε ιατρικά είτε πνευματικά, αλλά συνήθως δεν είναι αποτέλεσμα της Θείας Χάριτος και μάλλον δεν είναι θαύμα, αν και έξω από τη λογική

Δεν νομίζω να είχε πρόβλημα το συγκεκριμένο άτομο, ήταν απλώς μυθομανής όπως και οι περισσότεροι που λένα παρόμοια πράγματα για να κάνουν εντύπωση. στους άλλους .

Ο τρόπος που μιλάς για τις εικόνες, δείχνει ότι είσαι κατά της τιμητικής προσκύνησης τους, και ο τρόπος που μιλάς για τα κεριά και τα καντήλια δείχνει ότι μάλλον διαφωνείς μ' αυτά. Όμως η προσκύνηση των εικόνων είναι μέρος της Ιεράς Παράδοσης της Εκκλησίας μας και η άρνηση της πνευματικής χρησιμότητάς τους είναι αίρεση.

Κάνεις λάθος ποτέ μου δεν υποτιμώ αυτούς που προσκυνούν τις εικόνες, είτε αυτές είναι του χριστού, είτε του βούδα, όταν αυτός που τις προσκυνά αυτό που κάνει τον γεμίζει, εγώ δεν έχω κανένα λόγο να διαφωνήσω, το ίδιο πράγμα ισχύει και για τα κεριά και τα καντήλια, εμένα δεν μου κάνει ανάγκη για να ανάβω καντήλες και να προσκυνώ εικόνες αυτό δεν σημαίνει πως δεν είμαι χριστιανός ορθόδοξος,, ένα κεράκι όταν τύχει και πάω καμιά φορά στην εκκλησία το ανάβω,

Ο τρόπος που μιλάς για την προσευχή:
δείχνει ότι μάλλον δεν ξέρεις τι είναι η προσευχή. Η προσευχή είναι η συνομιλία μας, η επαφή μας με Αυτόν που αγαπά πιο πολύ η ψυχή μας, σαν Πρόσωπο με πρόσωπο. Είναι αυτοσκοπός και όχι μέσον για ν' αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες μας. Ο άνθρωπος πλάστηκε για να (επι)κοινωνεί με το Θεό και αυτός ακριβώς είναι ο προορισμός του, αν καταφέρει να συνεχίσει την προς το Θεό πορεία του (έστω και με μερικά πισογυρίσματα) μέχρι το τέλος αυτής της ζωής..

Ίσως να είναι και έτσι όπως εσύ τα λές, η ίσως να μην είχα εγώ ποτέ μου τόσο μεγάλη φιλοδοξία, ώστε να συζητήσω με τον ίδιο τον Θεό, και να προσεύχομαι διαφορετικά με πιο απλό τρόπο, και αυτό δεν νομίζω πως με κάνει λιγότερο χριστιανό.

Το θέμα δεν είναι να μιλούμε με το Θεό μόνο, όταν Τον έχουμε ανάγκη για ν' αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες μας, αλλά να μιλούμε μαζί Του επειδή έχουμε ανάγκη να μιλήσουμε μαζί Του. Αν μέσα στην επικοινωνία μας Του πούμε και τα προβλήματά μας, όπως θα έλεγε το παιδί στον πατέρα του, τότε Εκείνος φροντίζει να μας απαντήσει με το δικό Του τρόπο και στο δικό Του χρόνο.

Απο οτι γνωρίζω οι πιο πολλοί μονολογούν με τον εαυτό τους με φωναχτή σκέψη θα έλεγα αλλά να συνομιλούν με τον θεό δεν μου έτυχε ποτέ να συναντήσω, και εδώ θέλω να διευκρινήσεις τι εννοείς συνομιλία, γιατί δεν μπόρεσα να το καταλάβω, συνομιλία είναι να κάνει κανείς προσευχή; να σκέπτεται μια συνομιλία; η να μιλά κανονικά; και πως γίνεται μια συνομιλία όταν σε απαντά ο θεός με άλλο τρόπο και σε άλλο χρόνο; θα είμαστε σε θέση να θυμόμαστε μια συνομιλία αν μας απαντήσει σε έναν χρόνο και με τον δικό του τρόπο;

Ίσως η απάντηση στην προσευχή του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, ήταν ακριβώς η αναχώρηση του απ' αυτή τη ζωή, αφού είμαι βέβαιος ότι ο μακαριστός έλεγε στην προσευχή του "ιδού ο δούλος Κυρίου· γένοιτό μοι κατά το ρήμά σου"

Δεν νομίζω πως η προσευχή του χριστόδουλου ήταν για να φύγει αλλά για να μείνει, αλλιώς δεν θα έλεγε ''σε μένα ήταν ανάγκη να τύχει αυτό; εν πάσει περιπτώσει ΄άγνωστες οι βουλές του Κυρίου στις παρακλήσεις μας, εσύ ας πούμε μπορεί να παρακαλάς για κάτι σε όλη σου την ζωή, και να μην σου το δώσει, και κάποιος άλλος να του το ζητήσει μόνο μια φορά, και να το πάρει αμέσως, μήπως τελικά εκτός απο πιστός, πρέπει να είσαι και λίγο τυχερός;

Δεν είναι κακό να έχουμε διαφορετικές απόψεις, αλλά εδώ δεν φιλοσοφούμε, συζητούμε πνευματικά μέσα στα πλαίσια της Ορθόδοξης πίστης μας. Η πίστη μας είναι συγκεκριμένη και βασίζεται στα λόγια και τα έργα του Χριστού και των Αποστόλων, όπως τα έκαναν πράξη οι Άγιοι και τα ανέλυσαν με την εμπειρία τους οι Πατέρες της Εκκλησίας μας παλαιότεροι και νεώτεροι. Η πράξη των Αγίων και τα λόγια των Πατέρων, μαζί με την λειτουργική ζωή της Εκκλησίας μας, αποτελούν την Ιερά Παράδοσή της, που είναι πολύτιμος οδηγός για να μην χάνει το δρόμο του ο σημερινός Χριστιανός, μέχρι να μάθει ότι, ούτε η λογική μπορεί ν' αντικαταστήσει την πίστη ούτε η γνώση μπορεί ν' αντικαταστήσει την εμπειρία των πνευματικών αγώνων.


Επομένως φίλε μου, μείνε μαζί μας, διάβασε όσες από τις 10.000+ δημοσιεύσεις σου φανούν ενδιαφέρουσες και χρήσιμες κι ύστερα, αν έχεις ακόμη απορίες έλα να τις συζητήσουμε.

Εντάξει το έπιασα το μήνυμα, δεν χρειάζεται να θέτω λογικές απορίες για πράγματα που δεν έχουν σχέση με την λογική, άλλωστε και εσύ μόνος σου το είπες εδώ δεν φιλοσοφούμε αλλά μιλάμε για πράγματα εντός του πεδίου της θρησκείας,
ωραία μόλις βρώ κάποια απορία επάνω σε αυτά που μου υπ΄'οδειξες θα επανέλθω για εξηγήσεις.

[Νίκος]

Οι Θαυματουργές Εικόνες
16 Δεκεμβρίου 2011


Παναγία Παραμυθία. Εικόνα αγιογραφημένη από το Αγιογραφείο της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου

Η χαρισματική παρουσία των εικονιζομένων αγίων εξηγεί και την ύπαρξη των θαυματουργών εικόνων μέσα στην Εκκλησία. Φυσικά η πραγματοποίηση του θαύματος ανήκει στις ανεξερεύνητες βουλές του Θεού. Πολλοί ασθενείς και πονεμένοι παρακαλούν, αλλά δεν γίνεται το θαύμα όπως το ζητούν. Ουσιαστικά, όλες οι εικόνες είναι θαυματουργές, διότι θαύματα δεν είναι μόνο οι θεραπείες σωματικών ασθενειών και η αποτροπή κάποιας συμφοράς, αλλά και η ενίσχυση της πίστεως και ελπίδος και η ψυχική ανακούφιση των πιστών. Οι ιερές εικόνες δίνουν αμέσως τη θεία ενέργειά τους στους χριστιανούς που προσέρχονται σ’ αυτές με καθαρή συνείδηση[1].

Σε πολλές εικόνες του Χριστού, της Παναγίας και πολλών αγίων αποδίδονται ποικίλα θαύματα, ώστε να θεωρούνται από τους πιστούς ως θαυματουργές. Θαύματα θεωρούνται οι θεραπείες πολλών και ποικίλων ασθενειών συνήθως ανίατων ή ασθενειών τις οποίες η σύγχρονη ιατρική επιστήμη δεν μπορεί να θεραπεύσει, απομάκρυνση κινδύνων, διασώσεις πόλεων από επιδρομές εχθρών, αποτροπή διαφόρων λοιμών, αποκαλυπτικά μηνύματα με διαφόρους τρόπους π.χ. ανάβλυση μύρου, δακρύων ή αίματος. Κατά τη διδασκαλία την Πατέρων της Εκκλησίας τα θαύματα γίνονται με την ενέργεια των εικονιζομένων αγίων και με τη χάρη του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

Την πρώτη πληροφορία για θαυματουργική ενέργεια απεικονίσεως του Κυρίου μας παραδίδει ο ιστορικός Ευσέβιος, επίσκοπος Καισαρείας της Παλαιστίνης. Αναφέραμε προηγουμένως για τον ανδριάντα τον οποίον τοποθέτησε στη είσοδο του σπιτιού της η αιμορροούσα χαναναία γυναίκα (αγία Βερονίκη), την οποίαν εθεράπευσε ο Κύριος[2], και ότι στη βάση του υπήρχε σπάνιο βότανο που είχε πολλαπλές ιαματικές ιδιότητες. Η θεραπεία πολλών ασθενειών έκανε γνωστή την ύπαρξη του ανδριάντα[3].

Ο επίσης σπουδαίος εκκλησιαστικός ιστορικός Ευάγριος δίνει λεπτομερείς πληροφορίες για τα θαύματα της αχειροποίητης εικόνας του «Αγίου Μανδηλίου», η οποία αφ’ ενός εθεράπευσε από ανίατη ασθένεια τον βασιλέα της Μεσοποταμίας Αβγαρο και αφ’ ετέρου έσωσε την πρωτεύουσα του κράτους Έδεσσα από τη σκληρή πολιορκία του ηγεμόνα την Περσών Χοσρόη κατά το 615μ.Χ.. Μετά τη λιτάνευση της ιερής εικόνας γύρω από τα τείχη καταστράφηκαν οι πολιορκητικές μηχανές του εχθρού[4]. Τα θαύματα της εικόνας όπως βλέπομε συνδέονται με ιστορικά πρόσωπα και γεγονότα. Ο Αβγαρος ο Ε΄ είναι ιστορικό πρόσωπο, ηγεμόνας της Μεσοποταμίας, ο οποίος έζησε κατά την εποχή της παρουσίας του Κυρίου στην Παλαιστίνη. Ιστορικό γεγονός είναι και η πολιορκία της Έδεσσας, πρωτεύουσας του κράτους, από τον Χοσρόη.

Το 626 μ.Χ. επί αυτοκράτορος Ηρακλείου σώθηκε η Κωνσταντινούπολη από την επιδρομή των Αβάρων μετά τη λιτάνευση γύρω από τα τείχη, με επικεφαλής τον Πατριάρχη Σέργιο, της εικόνας της Παναγίας της Οδηγήτριας, η οποία φυλασσόταν στη «Μονή των Οδηγών». Η θαυματουργική διάσωση της βασιλίδος των πόλεων ώθησε τους κατοίκους να ψάλλουν τον Ακάθιστο Ύμνο και το τροπάριο «Τη υπερμάχω Στρατηγώ…»[5].

Η εικόνα της Θεοτόκου όπως αναφέρει ο άγιος Σωφρόνιος Πατριάρχης Ιεροσολύμων εμπόδισε την οσία Μαρία την Αιγυπτία να μπεί μέσα στο ναό της και την οδήγησε στη θαυμαστή μετάνοια[6]. Από τα θαύματα της εικόνας του Ιησού Χριστού στη Βηρυττό πολλοί εβραίοι έγιναν χριστιανοί[7]. Πολλά αγιολογικά κείμενα, συναξάρια κλπ αναφέρουν πολλά θαύματα των ιερών εικόνων. Αναβλύσεις μύρου, δακρύων, ευωδίας, τα οποία γίνονται θεραπευτικά μέσα για τους πιστούς. Αλλες εικόνες μετά από κτύπημα ή λογχισμό ή λιθοβολισμό έτρεξαν αίμα όπως η Παναγία η Εσφαγμένη της Μονής μας. Οι χριστιανοί μάζευαν το μύρο ή το αίμα και άλειφαν τους ασθενείς με αποτέλεσμα τη θεραπεία τους[8]. Θεραπεία ασθενειών πραγματοποιείται και με την επίχριση των ασθενών με το λάδι της κανδήλας πολλών ιερών εικόνων. Η Ζ’ Οικουμενική Σύνοδος έλαβε υπόψη της τις παραδόσεις περί των ιερών εικόνων και δέχθηκε ως πραγματικά ιστορικά θαύματα τις θεραπείες των ασθενειών από τους διαφόρους αγίους. Τα Συναξάρια πολλών αγίων και βιβλία που αναφέρονται σε ιερά προσκυνήματα αναφέρουν πλήθος θαυμάτων των ιερών εικόνων που βρίσκονται σ’ αυτά.

Πού ωφείλεται η διάκριση των εικόνων σε θαυματουργές ή μή θαυματουργές; Η διάκριση αυτή «δέν είναι ούτε αβάσιμος ούτε βάσιμος, ούτε παράλογος ούτε λογική, ούτε ανευλαβής έναντι άλλων εικόνων ούτε ευλαβής, ούτε εσφαλμένη ούτε ορθή, αλλά έκφρασις μιάς σπάνιας προσωπικής εμπειρίας εκείνων, οι οποίοι υπήρξαν αυτόπται μάρτυρες τοιούτων θαυμάτων»[9]. Οι πιστοί χαρακτηρίζουν ως θαυματουργή μία εικόνα, η οποία επανειλημμένα κάνει θαύματα.

Η θαυματουργική δύναμη των ιερών εικόνων, όπως είπαμε, οφείλεται στη σχέση τους προς τα εικονιζόμενα πρόσωπα[10]. Όπου υπάρχει η εικόνα εκεί βρίσκεται και ο εικονιζόμενος άγιος[11]. Κατά τον άγιον Ιωάννη τον Δαμασκηνό τα θαύματα των ιερών εικόνων αποτελούν το αντιφέγγισμα του θείου φωτός που έχουν οι άγιοι μέσα στον κόσμο. Η χάρη του Θεού κάνει ζωντανή στους πιστούς κάθε εικόνα. «Κάθε κανονική εικόνα επειδή συνδέεται με το πρωτότυπό της και συνεπώς φέρει την χάριν του Αγίου Πνεύματος είναι θαυματουργική και όταν αύτη δεν εκδηλώνεται πάντοτε με άμεσο και φανερό τρόπο»[12]. Όλες λοιπόν οι ιερές εικόνες είναι φορείς της θείας χάριτος και της θαυματουργικής ενέργειας του εικονιζόμενου αγίου[13]. Οι θαυματουργικές θεραπείες των πασχόντων από ποικίλες ασθένειες από τις εικόνες αποδεικνύουν την παρρησία που έχουν οι άγιοι ενώπιον του Θεού και τη δύναμη της μεσιτείας τους. Την ιδιαίτερη θαυματουργική ενέργειά τους οφείλουν οι εικόνες όχι στη φύση τους αλλά στην ένωσή τους με το πρόσωπο του εικονιζομένου αγίου και της χάριτος του Χριστού, η οποία παρέχεται διά μέσου του. Τα θαύματα που γίνονται στα πρόσωπα των πιστών έχουν αξία για όλη την Εκκλησία γιατί θεωρούνται ως αποτέλεσμα της θείας χάριτος και της πίστεώς τους.

Όλες οι εικόνες της Θεοτόκου απολάμβαναν ανέκαθεν ιδιαίτερης τιμής επειδή θεωρούνταν ως πηγή ευλογίας, ιάσεων και κάθε καλού. Η δύναμη της ιδιαίτερης χάριτος της Παναγίας ακτινοβολεί διά μέσου των πανσέπτων εικόνων Της από την Κοίμησή Της μέχρι σήμερα. Η Κεχαριτωμένη Θεοτόκος θεωρείται από το πλήρωμα της Εκκλησίας ως η μεσίτρια και η πηγή θείου ελέους και βοηθείας.

πηγή: Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου, Θαύματα Παναγίας Παραμυθίας και Παναγίας Παντανάσσης, Άγιον Όρος

[1]P.G. 94, 1356Α.

[2]Ματθ. 9, 20. Μαρκ. 5, 25. Λουκ. 8, 43.

[3] Ε. Π. Ε. τ. 3, σ. 47- 49.

[4]P.G 86, 2748C- 2749A.

[5]Κ. Παπαρηγόπουλου, Ιστορία τού Ελληνικού Έθνους, τ. 3, 190-194, Αθήναι 1932.

[6] P. G. 87, 3713 Β- C.

[7]P. G. 28, 801Α .

[8]P. G. 28, 621 C. P. G.95, 352 D. P. G. 93, 1601 D . P. G. 94, 1393 A.

[9]Μάρκου Α. Σιώτου, Ιστορία και Θεολογία τών ιερών Εικόνων, Εκδ. Αποστ. Διακονίας, Αθήναι 1990, σ. 203.

[10]P. G. 94, 1264 Β.

[11]P. G. 94, 1264 Β.

[12]L. Ouspensky, Τό μέλλον τής εικονογραφίας, περιοδικόν «Σύνορο» 1965, σ. 87.

[13]P. G. 94, 1252 Β.

Πηγή: ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ

Αυτά, για όποιον ενδιαφέρεται στ' αλήθεια να μάθει για τα θαύματα και όχι, όπως ο Μιχαήλ. να μας κοροϊδέψει για την πίστη μας. Όποιος δεν βλέπει τα καθημερινά θαύματα, που γίνονται στη ζωή του, είναι δυστυχισμένος, γιατί δεν νοιώθε την Αγάπη του Θεού, που τον περιβάλει, και δεν μπορεί να τα αξιοποιήσει για την πνευματική του πρόοδο.