Μεταστροφές ειδωλολατρών στην Ορθοδοξία

[Α.Γ.]

Οι μεταστροφές από την ειδωλολατρεία προς την Ορθοδοξία είναι πολλές και συγκινητικές! Ας δουμε μερικές!

Όποιος γνωρίζει μεταστροφές ειδωλολατρών προς την Ορθοδοξία ας τις μοιραστεί μαζί μας προς δόξαν Θεού και προς βοήθεια όσων βρίσκονται στην πλάνη της ειδωλολατρείας με την ευχή να συναντήσουν τον Αληθινό Τριαδικό Θεό και να μπούν συνειδητά στο Σπίτι Του, στην Ορθοδοξία!

[Α.Γ.]

Μεταστροφές: Απο τις παρυφές τις πλάνης στο Χριστό - Αρχιμ. Ιωάννης Κωστώφ

[Α.Γ.]

Μεταστροφές από την ειδωλολατρεία στην Ορθοδοξία - Αρχιμ. Ιωάννης Κωστώφ

[Α.Γ.]

Η μεταστροφή ενός Αφρικανού

από την ειδωλολατρεία στην Ορθοδοξία στο Κονγκό

και το θαύμα την ώρα της Βαπτίσεώς του

Ἀναφέρει ὁ Μητροπολίτης Πενταπόλως Αφρικῆς, Ἰγνάτιος Μαδενλίδης, ἄλλη μία μεταστροφή ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Ἐξωτερική Ἱεραποστολή στο Κονγκό της Αφρικῆς (πρώην Ζαϊρ):

«Ἦταν εὐκαιρία. Ἦλθε ἱερέας ἀπό τή Kananga στήν Dekeshia τοῦ Κονγκό (πρώην Ζαΐρ). Αὐτό γίνεται κάθε δύο χρόνια περίπου. Θά βάπτιζε τούς Κατηχουμένους καί θά λειτουργοῦσε γιά νά κοινωνήση τούς πιστούς.
Ὁ γέροντας ἤθελε κι αὐτός νά βαπτισθῆ. Τό ἐννοοῦσε νά μή χάση τήν εὐκαιρία.

Πῶς ὅμως;

Εἶχε τά βάσανά του. Ἀνημπόρια. Ὄχι μόνο τά γεράματά του. Ἦταν κι αὐτά ἀνημπόρια. Κυρίως ὅμως τά ἕρμα τά πόδια του. Πρησμένα ἀπό καιρό, τώρα παραῆταν. Οὔτε τά παπούτσια μποροῦσε νά φορέση, ἀλλά καί τό περπάτημα ἦταν βάσανο.

Ὅμως θά πήγαινε νά βαπτισθῆ. Τό ᾽λεγε ἡ καρδιά του, πόθος μακροχρόνιος καί βαθύς, κι ἄς ἔφερναν τήν ἀντίρρησί τους τά πόδια του.

Σύρθηκε. Πῆγε.

Ἦρθε καί ἡ σειρά του. Μπῆκε στά νερά τοῦ ποταμοῦ.

—“Βαπτίζεται ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ... Ἀμήν”.

Μά, τί ἀλλαγή ἦταν αὐτή πού ἔνιωθε;

Θεέ μου, τά πόδια του! Τά δικά του πόδια. Δέν ἦταν πιά ὅπως μέχρι τώρα. Τά πιάνει. Βεβαιώνεται. Δέν ἦταν καθόλου πρησμένα. Καί τά ἔνιωθε πιό δυνατά.

Τά ἔδειξε καί στούς ἄλλους. Τά ἔδειχνε νά τά δοῦνε· νά βεβαιώσουν τό θαῦμα.

Τό γεγονός τῆς ἡμέρας. Τό θαῦμα αὐταπόδεικτο. Ἐνισχύθηκαν οἱ νεοφώτιστοι· τό καυχοῦνταν οἱ πιστοί: “Ἔχουμε δυνατή πίστι. Ἔχουμε ἀληθινή Ἐκκλησία...”».

Πηγή:

AFRICA OF MY HEART - ORTHODOX AFRICA / Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ

[Α.Γ.]

Η δημόσια ομολογία και μεταστροφή μίας Αφρικανής μάγισσας

από την ειδωλολατρία στην Ορθοδοξία στο Κονγκό

Ἀναφέρει ὁ Μητροπολίτης Πενταπόλως Αφρικῆς, Ἰγνάτιος Μαδενλίδης, ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Ἐξωτερική Ἱεραποστολή στο Κονγκό της Αφρικῆς (πρώην Ζαϊρ):

«Ἦταν μεταξύ τῶν ἀκροατῶν αὐτή τή φορά καί μία 25χρονη γυναῖκα. Αἰσθάνθηκε κατάνυξι, συντριβή, ὁρμή γιά μετάνοια. Σηκώθηκε καί σέ ἐπήκοο τῶν συγχωριανῶν της, πού ἄκουγαν τήν ἐκπομπή, ὁμολόγησε:

—Εἶμαι sorcèire (=μάγισσα). Οὔτε ὁ ἄνδρας μου τό ξέρει αὐτό. Θυσίασα τό ἕνα παιδί μου· ἤμουν ἕτοιμη νά θυσιάσω καί τό δεύτερο. Μετανοῶ. Ὁρκίζομαι νά τά ἀπαρνηθῶ ὅλα. Πιστεύω. Θέλω νά βαπτισθῶ γιά νά σωθῶ...

Κατάπληξι! Ἦταν κάτι τό ἀναπάντεχο.

—Σηκωθήκαμε ὅλοι, διηγόταν ὁ ὑπεύθυνος τῶν λίγων Ὀρθοδόξων τῆς Tshibambula, καί κάναμε μιά προσευχή γι᾽ αὐτή τή γυναῖκα. Ἡ ὁμολογία καί ἡ ἀπόφασί της ἦταν ἀληθινή, ἀφοῦ τώρα αὐτή καί ὁ ἄνδρας της περιμένουν καί ἑτοιμάζονται νά βαπτισθοῦν.

Ποιός θά περίμενε ἀπό μία καί μόνη ἀκρόασι τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ νά ξεπηδήση μιά τέτοια ἀληθινή μετάνοια (μέ δημόσια μάλιστα ὁμολογία!) καί νά ληφθῆ μιά τόσο δυνατή ἀπόφασι καί ὁρμή πρός τό βάπτισμα;!».

Πηγή:

AFRICA OF MY HEART - ORTHODOX AFRICA / Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ

[Νίκος]

ΚΟΝΓΚΟ-Η ΙΕΡΟΔΟΥΛΗ ΠΟΥ ΒΑΠΤΙΣΤΗΚΕ ΟΡΘΟΔΟΞΗ 2 ΩΡΕΣ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙ
Πέμπτη, 04 Μαρτίου 2021



«Ήταν έξι το απόγευμα.. Είχε ήδη βραδιάσει, όταν μια άγνωστη για μένα κοπέλα χτύπησε την πόρτα του σπιτιού μου επίμονα για να την ανοίξω. Τη δέχθηκα και ρώτησα τι θα ήθελε.

– “Πάτερ, θέλω να μου διαβάσετε μια ευχή”.Το πρόσωπό της ήταν ταραγμένο, μιλούσε απότομα. Δε μου είπε πολλά πράγματα, απλά μου ζήτησε να προσευχηθώ γι’ αυτήν. Πήγαμε στην Εκκλησία και της διάβασα μια ευχή. Έφυγε αμίλητη χωρίς να μου δώσει περαιτέρω πληροφορίες για τη ζωή της, ούτε και να μοιραστεί τον λόγο που ήθελε να της διαβάσω την ευχή.

Μετά από τρεις μέρες, ξαναήρθε. Ζητούσε και πάλι να προσευχηθώ γι’ αυτήν. Μπήκαμε στον Ναό, της διάβασα μια ευχή και, όταν τελείωσα, με ρώτησε:
“Πάτερ, με φοβάστε;”.
“Όχι”, της απάντησα. Το πρόσωπό της ήταν πιο ήρεμο από την προηγούμενη φορά. Έφυγε και πάλι αμίλητη με σκυμμένο το κεφάλι.

Πέρασαν τρεις μέρες και ξαναήρθε αργά την νύχτα. Όταν της διάβασα την ευχή, την παρακάλεσα να μην έρχεται τόσο αργά. Με κοίταξε και είδα τα μάτια της γεμάτα δάκρυα.

Μου είπε: “Πάτερ, είμαι ιερόδουλη, αυτή είναι η δουλειά μου. Δεν κυκλοφορώ τη μέρα, γιατί όλος ο κόσμος γνωρίζει ποια είμαι και ντρέπομαι να κυκλοφορώ. Γι’ αυτό ήρθα και ξαναήρθα βράδυ. Έρχομαι σε εσάς, γιατί νιώθω καλά όταν μπαίνω στην Εκκλησία. Θέλω να σας πω ότι την πρώτη φορά που ήρθα ένιωσα μια ανεξήγητη δύναμη μέσα μου και εκείνο το βράδυ δεν έκανα την αμαρτία. Δεν έχω σχέση με την Εκκλησία, ούτε είμαι Ορθόδοξη.”

Από τότε έφυγε και δεν την ξαναείδα. Κάποιες φορές ρωτούσα τον φύλακα αν βλέπει την κοπέλα αυτή να κυκλοφορεί στην πόλη μας και μου απαντούσε αρνητικά. Πέρασαν έξι μήνες και ένα απόγευμα ξαναήρθε, υποβασταζόμενη από μια φίλη της. Χαμογέλασε όταν με είδε. Την αναγνώρισα αμέσως. Την έφερα και την έβαλα να ξαπλώσει σε έναν πάγκο που είχαμε μέσα στην Εκκλησία. Όπως μου εξήγησε η φίλη της, ζήτησε την βοήθειά της και της είπε:”Θέλω να με πας στην Ορθόδοξη Εκκλησία, που χτυπούν πολλές καμπάνες. Σήμερα θέλω να με πας, όχι αύριο!”.

Την κοίταξα και μου είπε: “Την ευχή σου, πάτερ, την ευχή σου.” Σκέφτηκα αμέσως και την ρώτησα: “Μήπως θέλεις να σε βαπτίσω, να γίνεις Χριστιανή;” Μου απάντησε: “Ναι, πάτερ, θα μου δώσεις πολλή χαρά αν με βαπτίσεις. Θα με βοηθήσει ο Θεός.”

Ξεκίνησα την προετοιμασία για τη βάπτιση. Της έδωσα και φόρεσε έναν χιτώνα. Αφού διάβασα τον Κατηχητικό Λόγο, τη βάπτισα “Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρός καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος” και της έδωσα το όνομα Γεωργία. Της φόρεσα και έναν Σταυρό και, στη συνέχεια, έβγαλα τη Θεία Κοινωνία που έχουμε στο Αρτοφόριο και την κοινώνησα. Το πρόσωπό της ήταν ήρεμο και χαρούμενο. “Πάτερ, μου είπε, σε ευχαριστώ πάρα πολύ. Δοξάζω τον Θεό για αυτή την ώρα, που με αξίωσε να βαπτιστώ. Οι γιατροί κουράστηκαν με την αρρώστια μου και μου είπαν να πάω στο σπίτι. Παρακαλώ τον Θεό να με συγχωρέσει για όλα αυτά που έκανα στη ζωή μου. Σε παρακαλώ, πάτερ, θέλω τον χιτώνα αυτό να τον πάρω μαζί μου για να μου τον φορέσουν όταν πεθάνω. Δε θέλω τίποτα άλλο!”

Θαύμασα ακούγοντας αυτά τα λόγια και της έδωσα τον χιτώνα. Η φίλη της με ευχαρίστησε, πήρε τη Γεωργία και φύγανε. Καθώς φεύγανε, είδα την ώρα. Ήταν 6:30 το απόγευμα. Πέρασαν δύο ώρες και ήρθαν να με ενημερώσουν ότι κοιμήθηκε η Γεωργία η ιερόδουλη. Την κάλεσε ο Θεός στη Βασιλεία των Ουρανών!
Ο Θεός μας είναι δίκαιος, την προετοίμαζε με τρόπο που το μυαλό μας δεν μπορεί να συλλάβει. Ο κόσμος την έβριζε, όλοι την είχαν για σκουπίδι. Όχι όμως ο Δημιουργός της.
Τη θάψαμε με τον χιτώνα της βάπτισης και με τον σταυρό της. Τι ωραία που ήταν η Γεωργία μας! Άλλη η δικαιοσύνη του Θεού και άλλη των ανθρώπων. Ο Θεός δε θέλει να χαθεί ούτε μια ψυχή αρκεί να τον αναγνωρίσει ως Σωτήρα και Λυτρωτή».

Το γεγονός της βάπτισης και του θανάτου της Γεωργίας μας εξιστόρησε με επιστολή του ο π. Χαρίτων Musungayi από την Γκόμα του Ανατολικού Κονγκό.
ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ “ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ”

Πηγή: ΕΚΚΛΗΣΙΑ ONLINE