ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ.

[aposal]

«Τα παιδιά όταν τα αντιμετωπίζουμε με υπομονή και αγάπη πηγαίνουν καλά».
Αγ. Παΐσιος ο Αγιορείτης

[Anastasios68]

«Το μεγαλύτερο και ισχυρότερο από όλα τα γήινα μέλη είναι η γλώσσα, γιατί δύσκολα συγκρατείται».
Άγιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης

[Αναστάσιος]

«Ἂν οἱ ἄνθρωποι εἶχαν τὸν Θεὸ πάντα μπροστὰ στὰ μάτια τους δὲν θὰ λιποψυχοῦσαν, οὔτε καὶ θὰ σκορπίζονταν. Μερικοὶ ὅμως τὸν βλέπουν, ἄλλοι τὸν ἀναζητοῦν γιὰ νὰ τὸν δοῦν, ἐνῶ ἄλλοι εἶναι τυφλοὶ ἢ ἐμπαίζουν ἐκείνους ποὺ ψάχνουν γιὰ νὰ Τὸν δοῦν. Ἔτσι οἱ ἄνθρωποι λιποψυχοῦν, διασκορπίζονται, γίνεται ὁ καθένας ὁδηγὸς στὸν ἑαυτό του κι ἀκολουθεῖ τὸ δικό του δρόμο».
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

[aposal]

«Ο Θεός δεν βλέπει, αν βρίσκεται ο άνθρωπος στην αμαρτία ή την αρετή, την κακία ή την καλοσύνη. Αποβλέπει μονάχα στη στιγμή εκείνη που ο άνθρωπος θα μετανοήσει και θα πλησιάσει κοντά Του.».
Οσ. Άνθιμος της Χίου

[Anastasios68]

«Ο Θεός δεν θα στερήσει ποτέ τα αγαθά από εκείνους που πορεύονται στη ζωή τους χωρίς κακία».
Ψαλμ. 83, 12

[Αναστάσιος]

«Για να μας συγχωρήσει ο Θεός, ας συγχωρούμε κι εμείς τούς ανθρώπους. Είμαστε όλοι σ’ αυτή τη γη προσωρινοί, ως φιλοξενούμενοι. Η παρατεταμένη νηστεία και η βαττολογία στην προσευχή είναι ματαιοπονία, χωρίς τη συγχωρητικότητα και το αληθινό έλεος. Ο Θεός είναι ο αληθινός Ιατρός οι αμαρτίες είναι η λέπρα. Όποιον ο Θεός καθαρίζει, επίσης και τον δοξάζει. Κάθε ελεήμονα πράξη των ανθρώπων ο Θεός με έλεος την ανταμείβει. Εκείνος πού ανταποδίδει την αμαρτία με αμαρτία, χωρίς έλεος απόλλυται. Το πύον δεν καθαρίζεται με πύον από μολυσμένες πληγές. Ούτε το σκοτάδι της υπόγειας φυλακής διαλύεται με σκοτάδι. Το αγνό βάλσαμο επουλώνει τα έλκη των πληγών και το φως διαλύει το σκοτάδι της υπόγειας φυλακής. Στους βαριά τραυματισμένους το έλεος είναι σαν βάλσαμο. Με το έλεος όλοι αγάλλονται, όπως με το φως στο σκοτάδι. Ο τρελός λέει: «Δεν έχω ανάγκη από έλεος!». Όταν όμως συγκλονίζεται από τη δυστυχία, τότε κραυγάζει για έλεος! Οι άνθρωποι κολυμπούν μέσα στο έλεος του Θεού- αυτό, το έλεος του Θεού, μάς ξυπνάει στη ζωή! Για να μάς συγχωρήσει ο Θεός, ας συγχωρούμε κι εμείς τούς ανθρώπους, είμαστε όλοι σ’ αυτή τη γη προσωρινοί, ως φιλοξενούμενοι».
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

[Αναστάσιος]

«Ενόσω ο άνθρωπος βρίσκεται εντός του σώματος σε αυτό τον κόσμο, καυχάται για πολλές από τις κοσμικές αξίες. Όταν όμως αποχωριστεί από το σώμα τότε διαπιστώνει, να δώσει ο Θεός να μην το γνωρίσει, πως έξω από τον Θεό και την ψυχή δεν υπάρχει καμία αξία άλλη. Τότε δεν θα μπορέσει να κάνει καμία σκέψη για οποιαδήποτε εξαγορά και ανταλλαγή της ψυχής. Ω, πόσο φρικτή είναι η θέση της αμαρτωλής ψυχής όταν αποκόπτονται όλα τα νήματα που την συνδέουν με τον κόσμο και τον Θεό και κείνη, γυμνή και τετραχηλισμένη, πτωχή και πάμπτωχη βρεθεί στον κόσμο των πνευμάτων».
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

[Αναστάσιος]

«Αν οι θλίψεις μας φαίνονται υπερβολικές, αυτό σημαίνει πως δεν έχομε παραδοθεί στο θέλημα του Θεού».
Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης

[aposal]

«Όλα τα καταστρέφουμε με την υπερβολή».
Αγ. Ιω. Χρυσόστομος

[Anastasios68]

«Όταν υπάρχει η φλόγα της αγάπης, ό,τι κακό πλησιάζει το κατακαίει».
Όσιος Αμφιλόχιος Μακρής