Ποιος είναι ο Ορθόδοξος Χριστιανικός τρόπος ζωής;

[Νίκος]

Ποιος είναι ο Ορθόδοξος Χριστιανικός τρόπος ζωής;
13/6/2020



Τι σημαίνει Χριστιανός; Είναι αυτός που το γράφει η ταυτότητα του; Είναι αυτός που βαπτίσθηκε Χριστιανός; Είναι αυτός που δηλώνει Χριστιανός; Είναι αυτός που πηγαίνει συχνά στην εκκλησία; Είναι ο καλός άνθρωπος; Τίποτε απ' όλα αυτά. Είναι αυτός που αγαπά τον Χριστό!

Πως μπορεί εκφράσει ο Χριστιανός την αγάπη του στο Χριστό; "15 Εάν αγαπάτέ με, τας εντολάς τας εμάς τηρήσατε,...21 ο έχων τας εντολάς μου και τηρών αυτάς, εκείνός εστιν ο αγαπών με· ...23 απεκρίθη Ιησούς και είπεν αυτώ· Εάν τις αγαπά με, τον λόγον μου τηρήσει, και ο πατήρ μου αγαπήσει αυτόν, και προς αυτόν ελευσόμεθα και μονήν παρ' αυτώ ποιησόμεν. 24 ο μη αγαπών με τους λόγους μου ου τηρεί· και ο λόγος ον ακούετε ουκ έστιν εμός, αλλά τού πέμψαντός με πατρός." (Ιωαν. ιδ') Είναι ξεκάθαρο επομένως, ότι για να είναι κάποιος Χριστιανός, πρέπει να αγαπά τον Χριστό και την αγάπη αυτή να την εκφράζει τηρώντας τις εντολές Του.

Ποιες είναι οι εντολές του Χριστού; "10 εάν τας εντολάς μου τηρήσητε, μενείτε εν τή αγάπη μου, καθώς εγώ τας εντολάς τού πατρός μου τετήρηκα και μένω αυτού εν τή αγάπη. 11 Ταύτα λελάληκα υμίν ίνα η χαρά η εμή εν υμίν μείνη και η χαρά υμών πληρωθή. 12 αύτη εστίν η εντολή η εμή, ίνα αγαπάτε αλλήλους καθώς ηγάπησα υμάς." (Ιωαν. ιε' 10-12) και "36 Διδάσκαλε, ποία εντολή μεγάλη εν τώ νόμω; 37 ο δε Ιησούς έφη αυτώ· Αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εν όλη τή καρδία σου και εν όλη τή ψυχή σου και εν όλη τή διανοία σου· 38 αύτη εστί πρώτη και μεγάλη εντολή. 39 δευτέρα δε ομοία αυτή· αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν. 40 εν ταύταις ταίς δυσίν εντολαίς όλος ο νόμος και οι προφήται κρέμανται." (Ματθ. κβ' 36-40) Τα ίδια θα βρούμε και αλλού στα 4 Ευαγγέλια, όπως και στις Επιστολές των Αποστόλων.

Επομένως είναι ξεκάθαρο, ότι Χριστιανός είναι αυτός που αγαπά τον Χριστό πάνω από κάθε τι άλλο και γι αυτό εφαρμόζει τις εντολές Του, που συνοψίζονται στην ΑΓΑΠΗ. Αγάπη προς τον Θεό τον πλησίον και κάθε τι που δημιούργησε ο Θεός. Όλη η ζωή του Χριστιανού, οι σκέψεις του, οι πράξεις του, η διαχείριση του χρόνου του, περνούν μέσα απ' αυτό το φίλτρο, το φίλτρο της Αγάπης. Ότι δεν περνά απορρίπτεται. Ότι περνά βιώνεται. Η Αγάπη ότι αγγίζει το μεταμορφώνει, μέχρι που μεταμορφώνει και τον ίδιο τον άνθρωπο σε Αγάπη, δηλαδή σε κατά Χάριν Θεό.

Πως μπορεί να γίνει ο Χριστιανός Αγάπη; Κατ' αρχήν μένοντας ενωμένος με την πηγή της Αγάπης, τον Χριστό. Ο Χριστός μας έδωσε την Εκκλησία για τον σκοπό αυτό. Έπειτα, τις δύο εντολές Του τις ανέλυσε και τις ανέδειξε με το παράδειγμά Του. Μετά από το Χριστό, όσοι Τον αγάπησαν, οι Απόστολοι, οι Πατέρες της Εκκλησίας, οι επώνυμοι και ανώνυμοι άγιοι, τήρησαν τις εντολές Του και μετέδωσαν σε μας την εμπειρία τους με τον γραπτό λόγο και με την εξιστόρηση των βίων τους. Έχουμε επομένως που να ψάξουμε για κάθε τι που μας προβληματίζει στην πορεία μας προς την Αγάπη. Επίσης έχουμε βοηθό τον ίδιο τον Χριστό, αλλά και τον άνθρωπο που επιλέξαμε να μας στηρίζει στην προσπάθειά μας, τον Πνευματικό μας.

Δεν είναι θεωρία η Ορθόδοξη Χριστιανική ζωή. Ούτε εκφράζεται με φιλοσοφίες και κανόνες, πρέπει ετούτο δεν πρέπει εκείνο... Είναι αγώνας, στάδιο, εμπειρία με οδηγό τον Χριστό και τους αγίους και προπονητή τον Πνευματικό.

Όποιος υπεραπλοποιεί τη Χριστιανική ζωή βάζοντάς τη σε κουτάκια, χάνει την ουσία που είναι η Αγάπη. Δεν κατακρίνουμε τον πλησίον, όχι γιατί αυτό το λέει μια εντολή, αλλά επειδή θα τον λυπήσουμε και μαζί μ' αυτόν θα λυπήσουμε και τον Χριστό. Θα πληγώσουμε επομένως τον σύνδεσμο που μας συνδέει μ' Αυτόν, θα βάλουμε εμπόδια στο δρόμο της Αγάπης. Αυτό είναι αμαρτία!

Πολλοί επίσης λένε, ότι ο σκοπός του Χριστιανού είναι να σώσει την ψυχή του. Λάθος μέγα. Ο σκοπός του Χριστιανού είναι γίνει ένα με την Αγάπη, τον Χριστό, όχι μόνος του, αλλά με όλη την Εκκλησία. "25 ίνα μη ή σχίσμα εν τώ σώματι, αλλά το αυτό υπέρ αλλήλων μεριμνώσι τα μέλη· 26 και είτε πάσχει έν μέλος, συμπάσχει πάντα τα μέλη, είτε δοξάζεται έν μέλος, συγχαίρει πάντα τα μέλη. 27 Υμείς δε εστε σώμα Χριστού και μέλη εκ μέρους." (Κορινθ. Α ιβ' 25-27)

Γι αυτό όποιος είναι Χριστιανός και ζει την Αγάπη, βλέπει τους υπόλοιπους Χριστιανούς, αλλά και όλους τους ανθρώπους σαν μέλη του ίδιου σώματος ή υποψήφια μέλη, πονά όταν απομακρύνονται και χαίρεται όταν προοδεύουν πνευματικά. Όσο περισσότεροι μπουν στη Βασιλεία των Ουρανών τόσο μεγαλύτερη θα είναι η Αγάπη και η Χαρά.

[Νίκος]

Ποιος είναι ο πραγματικός χριστιανός;
θΕΟΛΟΓΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ 22/06/2020



Πραγματικός Χριστιανός – Με το λόγο του Θεού γίνονται τα πάντα. Ο λόγος του Θεού δημιουργεί, ο λόγος του Θεού φωτίζει. Ο αληθινός Χριστιανός, λέει ο Μέγας Βασίλειος, πρέπει να ‘χει πολλά προσόντα.

Με το λόγο του Θεού γίνονται τα πάντα. Ο λόγος του Θεού δημιουργεί, ο λόγος του Θεού φωτίζει. Απόδειξις, ότι άνθρωποι που είχαν άγνοια και ζούσαν στο σκοτάδι της ειδωλολατρίας, μόλις άκουσαν το λόγο του Θεού, υπέστησαν μια υπερφυσική αλλοίωση.

Το μυαλό τους φωτίστηκε, η καρδιά τους θερμάνθηκε, η θέληση τους γαλβανίστηκε.

Μετεβλήθησαν ριζικώς. Ήταν λύκοι κ’ έγιναν αρνιά, ήταν κοράκια κ’ έγιναν περιστέρια, ήταν κάρβουνα κ’ έγιναν διαμάντια. Δεν είναι λόγια αυτά. Διαβάστε τους βίους των αγίων, να το δείτε. Ο λόγος του Θεού είναι φως. «…Διότι φως τα προστάγματά σου επί της γης», λέει ο προφήτης Ησαΐας (Ἠσ. 26,9).

Ο λόγος του Θεού δημιουργεί, ο λόγος του Θεού φωτίζει, ο λόγος του Θεού αφυπνίζει.
Όπως στο σπίτι βάζεις ξυπνητήρι και ξυπνάς, όσο βαθιά κι αν κοιμάσαι, γιατί έχεις εργασία, και όπως στο στρατό η σάλπιγγα σημαίνει εγερτήριο, έτσι μέσα στην Εκκλησία ξυπνητήρι και σάλπιγγα είναι ο λόγος του Θεού. Ο λόγος του Θεού κρατεί σε εγρήγορση και οπλίζει με τη ρομφαία του πνεύματος τους μαχητάς της Εκκλησίας -όπως ήταν οι πατέρες-, για να καταδιώξουν τις αιρέσεις.

Αφαιρέστε, αδελφοί μου, από την Εκκλησία το λόγο του Θεού, κατεβάστε από τον άμβωνα τους κήρυκες, και τότε τι θα συμβεί;

Ότι και στο μαντρί, όταν λείψουν τα σκυλιά. Ποιμενικά σκυλιά της Εκκλησίας, που γαυγίζουν και διώχνουν τους λύκους των αιρέσεων, είναι οι κήρυκες. Αλλοίμονο στο μαντρί αν λείψουν τα σκυλιά, κι αλλοίμονο στην εκκλησία αν στερείται το λόγο του Θεού.

Ιδού τι σημασία έχει ο λόγος του Θεού. Γι’ αυτό οι ιερείς, οι επίσκοποι, οι θεολόγοι, οι ιεροκήρυκες, έχουν χρέος να κηρύττουν.

Αλλά και οι Χριστιανοί έχουν χρέος ν’ αγαπούν το λόγο του Θεού.
Ο αληθινός Χριστιανός, λέει ο Μέγας Βασίλειος, πρέπει να ‘χει πολλά προσόντα. Πρέπει να ‘ναι πράος, υπομονετικός, ανδρείος και γενναίος, εύσπλαχνος και ελεήμων, φιλαλήθης, άνθρωπος αυταπαρνήσεως. Πρέπει… Δεκαπέντε πρέπει, δεκαπέντε προσόντα, αριθμεί ο Μέγας Βασίλειος σε μια θαυμάσια ομιλία για το ποιος είναι ο πραγματικός Χριστιανός.

Πάνω απ’ όλα όμως, το γνώρισμα του αληθινού Χριστιανού είναι, ν’ αγαπά το λόγο του Θεού.

Δείξτε μου έναν άντρα ή μια γυναίκα, που αγαπά κι ακούει το λόγο του Θεού· γι’ αυτούς δεν αμφιβάλλω. Άνθρωπος που αρέσκεται να διαβάζει Ευαγγέλιο, που θεωρεί πνευματική απόλαυση να τρέχει στο κήρυγμα -«Ώς γλυκέα τω λάρυγγί μου τα λόγιά σου, υπερ μέλι τω στόματί μου» (Ψαλμ. 118,103)-, αυτός δεν μπορεί παρά θα βαδίσει το δρόμο της αρετής.

Όταν πάλι δείτε άνθρωπο να μην ανοίγει Ευαγγέλιο, να μη θέλει ν’ ακούσει λόγο Θεού και μόλις παρουσιάζεται ο κήρυκας του ευαγγελίου αυτός να φεύγει από την εκκλησία, αυτός δεν αγαπάει το Θεό. Διότι όποιος αγαπάει το Θεό, αγαπάει και τα λόγια του.

Αδελφοί μου! Όταν κάποιος δεν έχει όρεξη για φαγητό, αυτό σημαίνει ότι δεν είναι για ζωή, και τον κλαίει το σπίτι του. Έτσι και στα πνευματικά. Άρτος, μάννα ουράνιο, είναι ο λόγος του Θεού. Χριστιανός που δεν έχει όρεξη για λόγο Θεού, τον άρτο των αγγέλων «ώ τρέφονται ψυχαι Θεόν πεινωσαι», αυτός είναι για φέρετρο, για τον άδη, για την κόλαση.

Γι’ αυτό αγαπάτε, ακούτε και μελετάτε το λόγο του Θεού. Έτσι θα αυξάνει η Εκκλησία και θα δοξάζεται ο Χριστός μαζί με τον Πατέρα και το Πνεύμα το άγιο, εις αιώνας αιώνων.

(†) επίσκοπος Αυγουστίνος

Απόσπασμα από απομαγνητοφωνημένη oμιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου που έγινε στον ιερό ναό Αγίας Τριάδος Κεραμεικού – Αθηνών την 5-3-1961

Πηγή: ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Ο λόγος του Θεού είναι ο καθρέφτης πάνω στον οποίο καθρεφτίζει τη ζωή του ο Χριστιανός, για να ξέρει, αν προχωρά προς το Θεό ή απομακρύνεται απ' Αυτόν.

[Νίκος]

Ενεργητικός και παθητικός Χριστιανισμός
Ψηφιοποίηση 10/8/2023



γράφει ο π. Δημήτριος Νούτσος (3/8/2021)

Ενώ ο Χριστιανισμός είναι μόνο ενεργητικός, δυναμικός και παν' απ όλα αγιαστικός, ο άνθρωπος της εποχής μας, αλλά και κάθε εποχής, με τις αδυναμίες του και την πνευματική του αβιταμίνωση τον υποβιβάζει σε "παθητικό".

Ας περιγράψουμε όμως , όσο μπορούμε πιο περιληπτικά, τον άνθρωπο του ενεργητικού Χριστιανισμού, που δίνει νόημα στη ζωή και ανοίγει ορίζοντες έρευνας για λύσεις σε όλα του τα προβλήματα. Ξέρει γιατί ζει. Χαίρεται την ζωή. Βρίσκεται σε συνεχή εγρήγορση και αντιμετωπίζει τις δυσκολίες με δύναμη, επανερχόμενος σύντομα στον κανονικό του ρυθμό μετά απ΄ οποιοδήποτε απρόσμενο δυσάρεστο γεγονός. Δεν είναι υπερόπτης, είναι διαλλακτικός, σέβεται τις απόψεις του άλλου και δεν θέλει να επιβάλλει την γνώμη του. Συνδυάζει την ηρεμία με τον δυναμισμό και το χαρίεν ύψος. Με άλλα λόγια γίνεται ζηλευτός πολλές φορές ακόμη και για τους αντιτιθέμενους μετριοπαθείς συνανθρώπους του. Διακρίνεις από μακριά την όμορφη συμπεριφορά του. Δεν είναι απόκοσμός και δεν κλείνεται στον εαυτό του εγωιστικά, θέλει να φανεί χρήσιμος και βοηθητικός στις ανάγκες κάθε διπλανού του. Δεν είναι κοσμικός, υπό την έννοια "ζω για την φτηνή διασκέδαση". Αποφεύγει τον φανατισμό στην πολιτική ζωή της χώρας, ενδιαφέρεται όμως για τα κοινά προβλήματα της πατρίδος του, αποφεύγοντας τα κουτσομπολιά και την μιζέρια. Είναι σοβαρός χωρίς να είναι απλησίαστος. Προσπαθεί να είναι λιτοδίαιτος, με το σκεπτικό "τρώω για να ζω και δεν ζω για να τρώω". Πάντα έχει έναν καλό λόγο για τον άλλο και δεν βλέπει παντού αμαρτία, αλλά όταν την βλέπει την αποφεύγει, για να μην κάψει τα φτερά του.

Και τώρα αποφεύγοντας την πολυλογία θα πούμε, ότι ισχύει το ακριβώς αντίθετο για τον "παθητικό" Χριστιανό. Το χαρακτηριστικό γνώρισμα αυτού του ανθρώπου είναι το κλείσιμο στον εαυτό του. Είναι αντικοινωνικός, πεισματικός στις απόψεις του και σπανίζει στα χείλη του το χαμόγελο. Έτσι δυσφημείται ο Χριστιανισμός και ισχύει το: "το γαρ όνομα του Θεού δι υμάς βλασφημείται εν τοις έθνεσι" (Ρωμ. 2, 24).

[Νίκος]

"Μελετώντας τὸ ἅγιον καὶ ἱερὸν Εὐαγγέλιον εὗρον μέσα πολλὰ καὶ διάφορα νοήματα, τὰ ὁποῖα εἶνε ὅλα μαργαριτάρια, διαμάντια, θησαυρός, πλοῦτος, χαρά, εὐφροσύνη, ζωὴ αἰώνιος.

Σιμὰ εἰς τὰ ἄλλα εὗρον καὶ τοῦτον τὸν λόγον ὁποὺ λέγει ὁ Χριστός μας, πὼς δὲν πρέπει κανένας χριστιανός, ἄνδρας ἡ γυναίκα, νὰ φροντίζη διὰ τὸν ἑαυτόν του μόνον πῶς νὰ σωθῆ, ἀλλὰ νὰ φροντίζη καὶ διὰ τοὺς ἀδελφούς του νὰ μὴ κολασθοῦν".

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός

[Νίκος]

Στην εκκλησία πάμε να γευθούμε την Ανάσταση.
facebook 29/9/2024



Γράφει ο π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος (π. Λίβυος), εφημέριος του Ι.Ν. Αγ. Ειρήνης Πύργου Μονοφατσίου

Όσοι πηγαίνετε στην εκκλησία αισθανόμενοι ότι ανήκετε σε ένα κλαμπ τελείων απλά μην πηγαίνετε. Και όσοι πιστεύετε ότι θα έπρεπε η εκκλησία να είναι ένας χώρος για "καλούς" και "ηθικούς" ανθρώπους τότε κάνατε λάθος πόρτα.

Στην εκκλησία δεν πάμε να γίνουμε καλοί άνθρωποι, δεν πάμε να μας θάψουν με το κουστούμι, την γραβάτα ή το ταγιέρ μας. Αυτό μπορεί να μας το προσφέρουν δεκάδες άλλοι σύλλογοι και σωματεία χρηστών ηθών.

Στην εκκλησία πάμε να γευθούμε την Ανάσταση.

Πάμε να νικήσουμε την απειλή του μηδενός.

Πάμε να ενώσουμε την τεμαχισμένη μας καρδιά.

Πάμε να συναντήσουμε ότι χάσαμε, ότι πενθήσαμε και αποχωριστήκαμε.

Πάμε για να μας πει Κάποιος με γλώσσα σιωπής μα τόσο δυνατή, εάν θα ξαναδώ ποτέ ότι αγάπησα πολύ.

Εάν μπορώ αιώνια να την φωνάζω αγάπη μου.

Πάμε για να μην πεθάνουμε ποτέ.

Να γίνουμε άνθρωποι της Ανάστασης.

Να μάθουμε έναν τρόπο ζωής που νικάει τον θάνατο.

Η εκκλησία του Χριστού, του Αγίου Ισαάκ Σύρου και Πορφυρίου Καυσοκαλιβίτου, Ντοστογιέφσκι και Παπαδιαμάντη, της Πόρνης και του Ληστή, ήταν και θα παραμείνει έως το τέλος του κόσμου ένας χώρος για τους αναγκεμένους της ζωής, τα ταλαιπωράκια του Θεού, τις πληγωμένες και τραυματισμένες ψυχές που δεν πίστεψαν ποτέ στα κατορθώματα τους και ουδέποτε καβάλησαν το καλάμι των αρετών τους.

Στην εκκλησία δεν σώζεσαι γιατί είσαι κάποιος αλλά γιατί σ αγαπάει Κάποιος κι αυτός είναι ο Χριστός. Κι επειδή σ αγαπάει Αυτός δε μπορεί να σε καταπιεί ο θάνατος. Γιατί η αγάπη του Θεού δεν είναι απλά ένα συναίσθημα αλλά μια Πνοή ζωής.

Πηγή: π.Λίβυος : facebook