Τα παιδιά μας δεν είναι η προέκταση του χεριού μας να τα κάνουμε ό,τι θέλουμε

[Νίκος]

Τα παιδιά μας δεν είναι η προέκταση του χεριού μας να τα κάνουμε ό,τι θέλουμε.
facebook 17/7/2024



γράφει ο π. Χριστόφορος Χρόνης, καθηγητής στη Θεολογική του ΕΚΠΑ, κληρικός της Ι.Μ. Αιτωλίας και Ακαρνανίας (Ι.Ν. Αγ. Χριστόφορου Αγρινίου)

Τα παιδιά μας δεν είναι η προέκταση του χεριού μας να τα κάνουμε ό,τι θέλουμε. Τα παιδιά χρειάζεται να ακούσουν τους γονείς τους, αλλά και οι γονείς πρέπει να ακούσουν τα παιδιά τους, αλλιώς δεν θα κατανοήσουν ποτέ τα προβλήματά τους. Γιατί ο κόσμος που μεγαλώνουν τα παιδιά μας είναι πολύ διαφορετικός από τον κόσμο της δική μας νεότητας.

Μόνο με προσευχή, υπομονή, αμοιβαία ακρόαση, μπορεί να γεφυρωθεί το χάσμα των γενεών. Πολύ σοφά ο Απόστολος Παύλος συμβουλεύει τους γονείς να μην παροργίζουν τα τέκνα τους.

Πηγή: π. Χριστόφορος Χρόνης : facebook

[Νίκος]

Αρκετοί γονείς ρωτάνε τι να κάνουν με τα "ανυπάκουα" παιδιά τους.
facebook 18/7/2024



γράφει ο π. Ανδρέας Γκατζέλης, Ιερέας στην Ιερά Μητρόπολη Μεσογαίας

Με μεγάλη αγωνία αρκετοί γονείς ρωτάνε τι να κάνουν με τα "ανυπάκουα" παιδιά τους. Πώς να μιλήσουν, τι να πουν, πώς να συμπεριφερθούν.

Ως γονείς δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι για τα παιδιά μας δεν κάνουμε κάτι αλλά είμαστε. Δίνουμε τον εαυτό μας όχι τη γνώμη μας τη συμβουλή μας τα δώρα μας.

Το ίδιο ισχύει και για την εκκλησία με ρωτάνε τι κάνει η εκκλησία για το ένα ή το άλλο θέμα. Και απαντώ η εκκλησία δεν κάνει η εκκλησία είναι.

Εφόσον λοιπόν στη σχέση με τα παιδιά μας δίνουμε τον εαυτό μας ό,τι και να κάνουμε θα είναι πολύ λιγότερο από αυτό που δίνουμε.

Το ερώτημα λοιπόν είναι τι είδους εαυτό δίνουμε στα παιδιά μας. Το πεδίο στο οποίο λοιπόν αναπτύσσεται ή ενεργείται η παιδαγωγική δεν είναι τα παιδιά αλλά ο εαυτός μας. Όσο εμείς αγιάζουμε και δίνουμε αγιασμένο εαυτό στα παιδιά μας τα πράγματα λειτουργούν σωστά και θεάρεστα εάν εμείς δίνουμε αμαρτωλό και άρρωστο εαυτό στα παιδιά μας και οι καλές συμβουλές και τα έργα μας και τα δώρα μας θα δημιουργούν βλάβη στη ζωή των παιδιών. Για να βοηθήσουμε λοιπόν τα παιδιά μας θα πρέπει εμείς να εργαστούμε τον αγιασμό μας.

Δεν θα ωφεληθούμε ούτε εμείς ούτε τα παιδιά μας εάν στην προσπάθεια μας να τα διορθώσουμε αμαρτάνουμε. Όταν τα συμβουλεύουμε με ταραχή φυγαδεύεται το άγιο πνεύμα και η όλη προσπάθεια εξαντλείται στις ανθρώπινες δυνάμεις
Το ζητούμενο λοιπόν στη σχέση και στην άσκηση παιδαγωγικής προς τα παιδιά μας είναι να μην αμαρτάνουμε. Μεγάλη προσοχή χρειάζεται στον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζουμε και υποστηρίζουμε τον δίκαιο και το σωστό. Εάν ο τρόπος αυτός έχει αμαρτία τότε δεν θα έχει καρπούς πνευματικούς.

Συγχωρέστε με σας γράφω με καημό και από πικρή πείρα. Στα παιδιά μας δίνουμε τον εαυτό μας ας φτιάξουμε έναν εαυτό ο οποίος θα αξίζει να δοθεί σε τόσο καλά παιδιά. Και αν δεν τα καταφέρουμε σίγουρο είναι ότι η ταπείνωση θα καλύψει όλες τις ατέλειες τις ελλείψεις και τα κενά μας.

Πηγή: π. Ανδρέας Γκατζέλης : facebook

[Νίκος]

Τα παιδιά σου δεν σε θυμούνται ως γονέα.
facebook 19/7/2024



Γράφει ο π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος (π. Λίβυος), εφημέριος του Ι.Ν. Αγ. Ειρήνης Πύργου Μονοφατσίου

Απουσιάζεις. Είσαι απών. Τα παιδιά σου δεν σε θυμούνται ως γονέα. Δεν άκουγες και δεν έβλεπες αυτό που υπήρχε μπροστά σου. Μου είπες μια μέρα «πάτερ, τα παιδιά φεύγουν φοιτητές και εγώ δεν κατάλαβα πως μεγάλωσαν. Που ήμουν όταν μεγάλωναν; Έχασα τόσα χρόνια ζωής πάτερ μου. Άδειασε η αγκαλιά μου, ορφάνεψαν τα χέρια μου, δεν κρατάω πλέον τίποτα. Τα χέρια μου με κοιτάζουν φωνάζοντας «σου γλίστρησε η ζωή, τρέχα να προλάβεις….» και έχουν απόλυτο δίκιο. Γιατί ήμουν απούσα. Δεν ζούσα, απλά την ζωή μου προσπερνούσα. Είχα την ψευδαίσθηση ότι αυτή θα είναι πάντα εδώ να με περιμένει ενώ εγώ μόνιμα έλειπα. Γελάστηκα…».

Μην μεταθέτεις την ζωή για μετά, για ένα αύριο που δεν υπάρχει αφού λείπει το παρόν.

Το αύριο κτίζεται στο τώρα. Τώρα πρέπει να ζήσεις, να αποφασίσεις, να επιλέξεις, να γνωρίσεις και να γευτείς την εμπειρίας της ζωής.

Η σοφία της ζωής βιώνεται στο παρόν.

Το μυστήριο της, αποκαλύπτεται σε μια στιγμή, τόσο δα μικρή στιγμή, που μεταβάλλεται σε αιωνιότητα.
Μην αφήνεις την καθημερινότητα να σε ρουφάει,
να σε απομακρύνει από όσα πραγματικά έχουν αξία.

Μάθε πιο είναι το αληθινά σημαντικό και χρήσιμο στην ζωή,
ζήσε και πέθανε γι’ αυτό.

Πηγή: π.Λίβυος : facebook

ΥΓ. Η αγάπη προς τον πλησίον ξεκινά από τα πιο κοντινά μας πρόσωπα, τη γυναίκα μας, τα παιδιά μας, τους γονείς μας... Από αυτήν θα κριθούμε.