Ο Χριστός είναι η χαρά, το φως το αληθινό, η ευτυχία. Ο Χριστός είναι η ελπίδα μας. Η σχέση με τον Χριστό είναι αγάπη, είναι έρωτας, είναι ενθουσιασμός, είναι λαχτάρα του θείου. Ο Χριστός είναι το παν. Αυτός είναι η αγάπη μας, Αυτός ο έρωτάς μας. Είναι έρωτας αναφαίρετος ο έρωτας του Χριστού. Από κει πηγάζει η χαρά. Η χαρά είναι ο ίδιος ο Χριστός. Είναι μία χαρά, που σε κάνει άλλο άνθρωπο. Είναι μία πνευματική τρέλα, αλλά εν Χριστώ
Ας ζούμε κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να είμεθα άξιοι να μεταλλαμβάνωμε κάθε ημέρα. Γιατί εκείνος που δεν είναι άξιος να λαμβάνη κάθε μέρα τον Ουράνιο Άρτο, δεν θα είναι άξιος να τον δεχθή ούτε μια φορά τον χρόνο.
Αγάπη είναι το πιο όμορφο λουλούδι.
Είναι το πιο έντονο χρώμα στο ουράνιο τόξο!
Το πιο ακριβό μαργαριτάρι στο στέμμα της πίστης.
Είναι το κλειδί που ανοίγει όλες τις πόρτες της ανθρώπινης συμπεριφοράς!
Το φάρμακο που γιατρεύει όλες τις αρρώστιες της ψυχής και του σώματος.
Το χαρούμενο χαμόγελο της άνοιξης!
Η πιο μελωδική νότα της ζωής!
Αγάπη είναι ο Θεός!
Και ο άνθρωπος που έχει αγάπη έχει τον Θεό μέσα του και αυτός βρίσκεται μέσα στον Θεό».
Κανείς δεν αμαρτάνει, όταν στηρίζεται στην πίστη. Kανείς δε μισεί, όταν είναι γεμάτος αγάπη. Το δέντρο είναι φανερό από τους καρπούς του. Όσοι λένε ότι πιστεύουν, θα το αποδείξουν από τα έργα τους… Είναι καλύτερο να σιωπά κανείς και να έχει πίστη, παρά να μιλά διαρκώς για την πίστη και να μην παρουσιάζει έργα. Η διδασκαλία είναι καλή, μόνον όταν εκείνος που μιλά πράττει… Όλα λοιπόν να τα πράττουμε σα να κατοικεί μέσα μας ο Κύριος, για να είμαστε εμείς οι ναοί Του κι Αυτός μέσα μας ο Θεός μας.
Ο Θεός από εμάς θέλει μόνο την προαίρεση και την αγαθή διάθεση, που θα την εκδηλώνουμε με το λίγο φιλότιμο αγώνα μας και την συναίσθηση της αμαρτωλότητάς μας. Όλα τα άλλα μας δίνει εκείνος.
Πρέπει και ημείς οι ευσεβείς χριστιανοί, όταν θέλωμεν να κάμωμεν καμμίαν αμαρτίαν, να στοχαζώμεθα ότι ο Θεός είνε μέσα εις την καρδίαν μας, είνε πανταχού παρών και μας βλέπει· να εντρεπώμεθα τούς Αγγέλους, τούς Αγίους, και μάλιστα τον άγγελον, τον φύλακα της ψυχής μας, οπού μας βλέπει. Από ένα μικρόν παιδίον εντρεπόμεθα, όταν θα κάμωμεν την αμαρτίαν, και πως να μην εντρεπώμεθα από τόσους Αγίους και Αγγέλους;