Εύα είναι το όνομα που έδωσε ο Αδάμ στη γυναίκα του μετά την πτώση (Γεν 3,20). Με την ονοματοδοσία της γυναίκας δηλώνεται η υποταγή της στον άνδρα, αφού σύμφωνα με τις αντιλήψεις της εποχής, αυτός που δίνει όνομα σε κάτι, το εξουσιάζει. Η μετατροπή της σχέσης ισότητας μεταξύ των δύο φύλων που δημιούργησε ο Θεός (Γεν 2,23) σε σχέση υποταγής της γυναίκας στον άντρα, ήρθε ως συνέπεια του ανταγωνισμού που αναπτύχθηκε μετά τη διατάραξη των σχέσεων του ανθρώπου με το Θεό. Εύα σημαίνει στα εβραϊκά "ζωή" και το όνομα εκφράζει τη χαρά του Αδάμ από τη διαπίστωση ότι η θεία ευλογία για απόκτηση απογόνων (Γεν 1,28 ) και συνέχιση της ζωής δεν ακυρώθηκε από την πτώση.
Πηγή: Σημειώσεις στη Μετάφραση της Καινής Διαθήκης από τη ΒΙΒΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ στη δημοτική