Το Γεροντικό μας διασώζει μία όμορφη και πολύ διδακτική ιστορία με θύμα έναν αγιασμένο ασκητή. Και εάν ένας ασκητής, που έζησε πολλά χρόνια στην άσκηση, λίγο έλειψε να πλανηθεί, πόσο μάλλον εμείς που ζούμε στον κόσμο τούτο της φθοράς και της αμαρτίας; Η Αγία Γραφή λέγει: « ο δοκών εστάναι βλεπέτω μη πέση» (Α' Κορινθ. 10, 12), δηλαδή αυτός που νομίζει ότι στέκεται καλά ας προσέχει να μην πέσει.
Έναν ασκητή στην έρημο του Ιορδάνου, είχε πολλά χρόνια να τον πειράξει ο διάβολος. αυτό του είχε δώσει θάρρος και έλεγε ότι ο εχθρός δεν τολμά να πειράξει τους αγωνιστές. Κάποτε όμως παρουσιάστηκε ο διάβολος μπροστά του.
Φύγε από δω, πονηρό πνεύμα, φώναξε άφοβα ο ερημίτης. Δεν έχεις δικαίωμα να πειράζεις τους δούλους του Θεού.
-Έτσι, λοιπόν, νομίζεις; είπε ο διάβολος με κακία. Δε θα βρω, λες, ευκαιρία να σε ρίξω στα σαράντα χρόνια, που έχεις ακόμα να ζήσεις;
Βέβαιος τώρα πως το δόλωμα είχε κιόλας πετύχει, έγινε άφαντος μ' ένα ανατριχιαστικό γέλιο. από την ίδια στιγμή άρχισαν να συγχέονται οι λογισμοί του ασκητού. Σαράντα χρόνια ζωή ακόμα! Ω, είναι πάρα πολλά, μονολογούσε διαρκώς. Δεν πηγαίνω στον κόσμο να δω λίγο τους συγγενείς μου; Ας ξεκουράσω λίγο το βασανισμένο κορμί μου. Όταν γυρίσω, συνεχίζω την άσκηση. Έχω καιρό μπροστά μου. Σαράντα χρόνια ζωή .
Πήρε την απόφαση κι ένα πρωινό ξεκίνησε με το ραβδί στο χέρι για την πολιτεία. Μα ο Φιλάνθρωπος Θεός λυπήθηκε τους κόπους τόσων χρόνων και έστειλε τον Άγγελο του να τον εμποδίσει.
- Που πας, αββά; τον ρώτησε ο Άγγελος, φράζοντάς του το δρόμο.
- Στην πόλη, βιάστηκε να απαντήσει ο ερημίτης.
Ευλογημένε άνθρωπε, τώρα στο τέλος της ζωής σου άφησες να σε ξεγελάσει ο πονηρός; Βιάσου να γυρίσεις στην καλύβα σου και κλαύσε την ανοησία σου, προτού να είναι πια αργά για σένα.
Ντροπιασμένος για το πάθημά του, ο γέρο ερημίτης, γύρισε πίσω στο κελί του και ύστερα από τρεις μέρες πέθανε.
Πηγή: http://www.pigizois.net/index2.htm