Όσο η μέρα περνούσε και το κύμα δεν έπεφτε, υπήρξε μια διαφωνία για το τι έπρεπε να κάνουμε στη συνέχεια. Υπήρξε πρόταση να πάμε Παύλου για να πάρουμε το μεσημεριανό καράβι, αλλά δεν πάρθηκε καμιά απόφαση. Στη συνέχεια καθαιρέθηκε με συνοπτικές διαδικασίες από αρχηγός ο Νικηφόρος
, μετά από επανάσταση που εκδηλώθηκε με πρωτοβουλία του Σταύρου, ο οποίος εκλέχτηκε δια βοής αρχηγός. Ούτε κι αυτός όμως πήρε καμιά πρωτοβουλία για την αναχώρησή μας.Τελικά το Αγία Άννα ήρθε το μεσημέρι με 1 ώρα καθυστέρηση, "προσέγγισε" οριακά την προβλήτα που την καβαλούσαν τα κύματα, και πηδήξαμε στον καταπέλτη. Με τη βοήθεια του Θεού και της Αγίας Άννας δεν έπεσε κανείς στη θάλασσα και καταφέραμε μετά από 3 ώρες άγριας ταλαιπωρίας να βρεθούμε σώοι στην Ουρανούπολη στις 5 παρά το απόγευμα.
Ο Γιώργος πρέπει να έφτασε Κόρινθο κατά τις 2 το πρωί. Φαντάζομαι την αγωνία της Γεωργίας. Τέλος καλό όλα καλά. Δοξασμένο να είναι το Όνομα του Θεού.
Υ.Γ. Βάρβαρο σπορ το ανέβασμα στα σκαλιά από τον αρσανά για τη Διονυσίου, ιδίως άμα το κάνεις 2-3 φορές την ημέρα
.
