Πέμπτη, 29 Μαρτίου 2012
Η Ορθοδοξία συνδέεται άρηκτα με τον Ελληνισμό και το αντίστροφο. Αυτό είναι ένα ουσιαστικό και ιστορικό δεδομένο, που κανείς δεν μπορεί ν' αλλάξει - όσο κι αν πολλοί το προσπαθούν - χωρίς να κινδυνεύσει η ίδια η ύπαρξη του Ελληνισμού.
Όμως αυτό δε σημαίνει ότι όποιος αισθάνεται Χριστιανός και Ελληνας πρέπει απαραίτητα να είναι εθνικιστής. Αυτή η σύνδεση είναι λανθασμένη και υποκρύπτει πολλές φορές άγνοια ή σκοπιμότητα. Ο εθνικισμός, σύμφωνα με τον π. Ιερόθεο Μητροπολίτη Ναυπάκτου, είναι αίρεση και αυτό προκύπτει απ' ευθείας από τα λόγια του Χριστού. Ο Χριστιανός δεν μπορεί να διαχωρίζει τους ανθρώπους με κανένα τρόπο, δηλαδή ούτε ανάλογα με την πατρίδα τους ούτε με το χρώμα τους ούτε με το φύλο τους ούτε καν με τη θρησκεία τους, όπως δεν τους διαχωρίζει και ο Θεός. Είμαστε όλοι παιδιά του Ουράνιου Πατέρα. Όσοι από μας επιλέγουμε να γίνουμε μέλη του Σώματος του Χριστού, της Εκκλησίας, μεταξύ των άλλων δεν παύουμε να παρακαλούμε για τη σωτηρία όλου του ανθρωπίνου γένους από τη Δημιουργία του μέχρι το τέλος του κόσμου. Επίσης δεν παύουμε να κάνουμε, ότι περνά απ' το χέρι μας για να μην υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν και ταλαιπωρούνται απ' οποαδήποτε αιτία. Αυτό σημαίνει επίσης, ότι η Εκκλησία φριντίζει για την πνευματική υγεία και πρόοδο, όλων των μελών της και όσων επιθυμούν να εισέλθουν σ' αυτή, αλλά και για την αρωγή όλων των δοκιμαζομένων ανεξαρτήτως αν είναι μέλη της ή όχι.
Όποιος θεωρεί ότι παιδιά του Θεού είναι μόνο οι Έλληνες ή ότι υπάρχουν άνθρωποι με περισσότερα ή λιγότερα δικαιώματα σ' αυτή τη ζωή, ανάλογα με την πατρίδα, το χρώμα ή τη θρησκεία τους, ή ότι μπορεί άλλους ν' αγαπά και άλλους να μισεί ή απλώς ν' αδιαφορεί γι αυτούς με βάση το κριτήριο αυτό, απλά δεν είναι Χριστιανός.
Ας προσπαθήσουμε, επομένως, τώρα που η πατρίδα μας δοκιμάζεται, ν' αγκαλιάσουμε όλους τους συνανθρώπους μας με την καρδιά μας και έμπρακτα, κατά το μέτρο των δυνατοτήτων μας, μήπως ο Θεός βλέποντας την αγαθή προαίρεση και την έμπρακτη μετάνοια μας, ευδοκήσει ν' αναστηθεί και πάλι το έθνος μας.
