"η Βασιλεία των Ουρανών βιάζεται"

[Νίκος]

"12 ...η Βασιλεια των Ουρανών βιάζεται και βιασταί αρπάζουσιν αυτήν..." Ματθ. Κεφ.11

Όπως ανέφερα και στη συζήτηση περί Ιωάννου και Ηλία, πιστεύω ότι το χωρίο αυτό είναι ένα απ' τα δυνατότερα και τα σημαντικότερα της Αγίας Γραφής. Δίνει το μέτρο της προσπάθειας που χρειάζεται να καταβάλει ο άνθρωπος για να κερδίσει τη Βασιλεία των Ουρανών. Οι λέξεις "βιάζεται", "βιασταί" και "αρπάζουσιν" είναι οι ισχυρότερες που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει ο Ευαγγελιστής.

Επειδή πιστεύω ότι το χωρίο αυτό είναι η βάση της ζωής όλων των ασκητών, γι αυτό σας καλώ να το συζητήσουμε.

Σ' αυτή τη φάση θ' αρκεστώ να πώ ότι το "βιάζεται" δεν αναφέρεται στη Βασιλεία των Ουρανών, αλλά στον τρόπο με τον οποίο μπορεί κανείς να την κερδίσει. Για το λόγο αυτό παραθέτω και το παρακάτω χωρίο, που νομίζω ότι βοηθά:

"24 Τότε ὁ Ἰησοῦς εἶπεν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθείτω μοι. 25 ὃς γὰρ ἂν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν· ὃς δ' ἂν ἀπολέσῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἕνεκεν ἐμοῦ, εὑρήσει αὐτήν. 26 τί γὰρ ὠφελεῖται ἄνθρωπος, ἐὰν τὸν κόσμον ὅλον κερδήσῃ, τὴν δὲ ψυχὴν αὐτοῦ ζημιωθῇ; ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ; 27 μέλλει γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεσθαι ἐν τῇ δόξῃ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀγγέλων αὐτοῦ, καὶ τότε ἀποδώσει ἑκάστῳ κατὰ τὴν πρᾶξιν αὐτοῦ. " Ματθ.Κεφ. 16

[Νέστορας]

Να παραθέσουμε και το Κατα Λουκάν όπου το λέει λίγο αλλιώς (αλλά εμπεριέχοντας το ίδιο νόημα):

15 καὶ εἶπεν αὐτοῖς• ὑμεῖς ἐστε οἱ δικαιοῦντες ἑαυτοὺς ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων, ὁ δὲ Θεὸς γινώσκει τὰς καρδίας ὑμῶν• ὅτι τὸ ἐν ἀνθρώποις ὑψηλὸν βδέλυγμα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.
16 Ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται ἔως Ἰωάννου• ἀπὸ τότε ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ εὐαγγελίζεται, καὶ πᾶς εἰς αὐτὴν βιάζεται.
17 εὐκοπώτερον δέ ἐστι τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν παρελθεῖν ἢ τοῦ νόμου μίαν κεραίαν πεσεῖν.

[Νίκος]

34 Μὴ νομίσητε ὅτι ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην ἐπὶ τὴν γῆν· οὐκ ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην ἀλλὰ μάχαιραν. 35 ἦλθον γὰρ διχάσαι ἄνθρωπον κατὰ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ καὶ θυγατέρα κατὰ τῆς μητρὸς αὐτῆς καὶ νύμφην κατὰ τῆς πενθερᾶς αὐτῆς· 36 καὶ ἐχθροὶ τοῦ ἀνθρώπου οἱ οἰκιακοὶ αὐτοῦ. 37 Ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· καὶ ὁ φιλῶν υἱὸν ἢ θυγατέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· 38 καὶ ὃς οὐ λαμβάνει τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθεῖ ὀπίσω μου, οὐκ ἔστι μου ἄξιος. 39 ὁ εὑρὼν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἀπολέσει αὐτήν, καὶ ὁ ἀπολέσας τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἕνεκεν ἐμοῦ εὑρήσει αὐτήν.
Ματθ. Κεφ. 10

Η αγάπη για Χριστό πάνω απ΄όλα, κι απ΄την αγάπη για την οικογένειά μας κι απ΄την αγάπη για τον ίδιο μας τον εαυτό.

13 Εἰσέλθατε διὰ τῆς στενῆς πύλης· ὅτι πλατεῖα ἡ πύλη καὶ εὐρύχωρος ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ἀπώλειαν, καὶ πολλοί εἰσιν οἱ εἰσερχόμενοι δι' αὐτῆς· 14 τί στενὴ ἡ πύλη καὶ τεθλιμμένη ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ζωήν, καὶ ὀλίγοι εἰσὶν οἱ εὑρίσκοντες αὐτήν!
Ματθ. Κεφ. 7

Σ' αυτή τη ζωή δε βρισκόμαστε για να περάσουμε καλά, αλλά για να δοκιμαστούμε. Όποιος επιλέξη την καλοπέραση είναι χαμένος, ενώ όποιος αξιοποιήσει τις δοκιμασίες έχει κερδίσει την αιώνια ζωή.

[stratis]

Πολύ ενδιαφέρον θέμα -που για μένα τουλάχιστον- περισσότερο εξηγείται με την καρδιά παρά με τη λογική.

12 ...η Βασιλεια των Ουρανών βιάζεται και βιασταί αρπάζουσιν αυτήν..." Ματθ. Κεφ.11

Φοβέρη επιλογή λέξεων. Ως έπαθλο παρουσιάζει ο Χριστός μας τη Βασιλεία των ουρανών που βιαστές την αρπάζουν. Δε την διεκδικούν απλά, την αρπάζουν!

Η Βασιλεία των ουρανών δεν κερδίζεται από χλιαρούς, συμβιβασμένους και τους κατ'οικονομίαν αλλά από ανθρώπους που σκοπεύουν αποκλειστικά εκεί, στο να την κερδίσουν και είναι ικανοί να κάνουν οτιδήποτε προκειμένου να την αρπάξουν. Αυτοί είναι οι βιαστές.

Η Βασιλεία των ουρανών επίσης δεν περιμένει. Πρέπει να την αρπάξεις. Είναι τρένο που περνά και καλείται ο καθένας μας να πάρει το σταυρό του και να ακολουθήσει το Χριστό. Αν δεν το κάνει, το τρένο χάθηκε...

[Νέστορας]

Κατ' αρχάς να πω ότι σε γενικές γραμμές συμφωνώ με τα προαναφερθέντα από τον Νίκο και τον Στρατή.

Mat 11:12 απο δε των ημερων ιωαννου του βαπτιστου εως αρτι η βασιλεια των ουρανων βιαζεται και βιασται αρπαζουσιν αυτην

Η λέξη "βιασμός" που χρησιμοποιείται είναι όντως πολύ δυνατή και μάλιστα κάποιος θα μπορούσε δικαίως να πει ότι του φαίνεται too much. Η δική μου γνώμη είναι ότι το συγκεκριμένο εδάφιο δηλώνει το μέτρο της προσπάθειας που πρέπει να καταβάλει κανείς, προκειμένου να συμμετάσχει (αν αυτή είναι η καταλληλότερη λέξη) στη Βασιλεία των Ουρανών. Αυτό που πρέπει να γίνει(προκειμένου να δύναται να συμμετάσχει), παρομοιάζεται με τον βιαστή.

Μα...δεν ακούγεται λίγο περίεργο? Η λέξη "βιαστής" φέρει αρνητικό νόημα. Κατά βάσιν, είναι αυτός ο οποίος εμμένει να κατακτήσει κάτι, το οποίο δεν επιθυμεί να κατακτηθεί!. Πώς συνάδει αυτό με κάτι που φέρει θετικό νόημα και δη με τη Βασιλεία των Ουρανών? Στο δικό μου μυαλό υπάρχει link με το παρακάτω:

1Th 5:17 αδιαλειπτως προσευχεσθε

Η προσευχή είναι ένα αίτημα. Ένα αίτημα στον Πατέρα απευθείας. Και η δική μου άποψη, όπως αυτή σχηματοποιήθηκε διαβάζοντας την Καινή Διαθήκη, είναι ότι αυτό το αίτημα όσο πιο συχνό είναι, τόσο το καλύτερο για εμάς. Τόσο πιο κοντά ερχόμαστε σε αυτό που ονομάζεται "Βασιλεία των Ουρανών".

Εάν και εφόσον λοιπόν, έχουμε περιέλθει στην κατάσταση του διαρκούς αιτήματος, ή της διαρκούς προσπάθειας, τότε αυτομάτως παρομοιαζόμαστε με τους βιαστές και ναι, θα συμφωνήσω με τον Νίκο ότι

το χωρίο αυτό είναι η βάση της ζωής όλων των ασκητών

Αυτό ακριβώς κάνουν. Αυτό ακριβώς γίνονται.

Η Βασιλεία των ουρανών δεν κερδίζεται από χλιαρούς, συμβιβασμένους και τους κατ'οικονομίαν αλλά από ανθρώπους που σκοπεύουν αποκλειστικά εκεί, στο να την κερδίσουν και είναι ικανοί να κάνουν οτιδήποτε προκειμένου να την αρπάξουν. Αυτοί είναι οι βιαστές.

Θα έπρεπε λοιπόν να γίνουμε κι εμείς βιαστές? Από τα λεγόμενά σου φίλε μου, αντιλαμβάνομαι πως ναί. Αυτό όμως μας φέρνει στο συνεπακόλουθο ερώτημά:

Πώς γίνεται κάποιος βιαστής της Βασιλείας των Ουρανών?

[stratis]

Η λέξη "βιαστής" φέρει αρνητικό νόημα

Γιατί; Δε νομίζω. Θα πρέπει να δεις τη λέξη με την κανονική της έννοια όχι με αυτή που της αποδίδουν σήμερα. Βία, βιασύνη. Γιατί αρνητική;

Πώς γίνεται κάποιος βιαστής της Βασιλείας των Ουρανών?

Με μετοχή των Μυστηρίων της Εκκλησίας των οποίων οι τύποι υπάρχουν στη Γραφή και με προσπάθεια για σωστό βίο, ο οποίος οδηγεί στην άξια μετοχή στα Μυστήρια.

[Νέστορας]

Πώς γίνεται κάποιος βιαστής της Βασιλείας των Ουρανών?

Με μετοχή των Μυστηρίων της Εκκλησίας των οποίων οι τύποι υπάρχουν στη Γραφή και με προσπάθεια για σωστό βίο, ο οποίος οδηγεί στην άξια μετοχή στα Μυστήρια.

Αν και προσωπικά δεν καλύπτομαι από αυτή την απάντηση, δεν διαφωνώ μαζί σου. Αναγνωρίζω μάλιστα και την πιθανότητα να έχεις εν τέλει δίκιο. Απλά να επισημάνω ότι τη βρίσκω λίγο γενικευμένη ως απάντηση για το παρόν topic.

Θα επιθυμούσα όμως και ο Νίκος να μας εκθέσει την άποψή του πάνω σε αυτό.

[Νίκος]

Όπως είπα Νέστορα και στην πρώτη δημοσίευση του topic:

Σ' αυτή τη φάση θ' αρκεστώ να πώ ότι το "βιάζεται" δεν αναφέρεται στη Βασιλεία των Ουρανών, αλλά στον τρόπο με τον οποίο μπορεί κανείς να την κερδίσει.

Ο βιασμός γίνεται στη ανθρώπινη φύση, που έχει την τάση να στρέφεται προς τα εγκόσμια και τις ηδονές, ακόμη και τη ραθυμία και την ακηδία. Ο Χριστιανός που αγωνίζεται ν΄ακολουθεί σε κάθε του βήμα τις εντολές του Κυρίου, αναγκάζεται πολύ συχνά νά βιάζει τον εαυτό του για να μην ξεφύγει απ΄ το στόχο.

Πχ. Στους περισσότερους από μας φαντάζομαι, ο πνευματικός μας, μας έχει βάλει ένα βραδυνό κανόνα (μέτρο για να μετράμε τις δυνάμεις μας). Όταν λοιπόν έρχεται η ώρα του κανόνα μερικές φορές νυστάζουμε, βαριόμαστε, δεν μπορούμε να συγκεντρώσουμε το μυαλό μας. Πολές φορές λοιπόν χρειάζεται να βιάσουμε τον εαυτό μας να συγκεντρωθεί και να κάνει τον κανόνα όπως πρέπει. Το καταπληκτικό όμως ειναι ότι όσο ποιο δύσκολο είναι να συγκεντρωθούμε, κι όσο ποιο πολύ βία χρειαστεί να ασκήσουμε στον εαυτό γι αυτό, τόσο μεγαλύτερη ικανοποίηση αισθανόμαστε όταν το πετύχουμε.

Αυτό είναι ένα απλό παράδειγμα. Αυτό όμως συμβαίνει συνεχώς στη ζωή μας. Όταν για παράδειγμα δούμε στο δρόμο μια ωραία γυναίκα (εμείς οι άντρες) χρειάζεται προσπάθεια να συμμαζέψουμε το μυαλό μας για να μη πάει στο πονηρό. Όταν δούμε κάτι που μας αρέσει, χρειάζεται προσπάθεια να μην το αγοράσουμε αν τα χρήματα που θα διαθέσουμε θα πρέπει να πάνε κάπου αλλού. Για όσους από μας είναι λαίμαργοι χρειάζεται προσπάθεια για να σηκωθούμε απ΄το τραπέζι τρώγοντας μόνο όσο μας χρειάζεται κι όχι όσο μας αρέσει. Χρειάζεται προσπάθεια για να διαθέσουμε περισσότερο χρόνο στην οικογένεια, κι όχι στην αγαπημένη μας ασχολία (το forum ας πούμε ). κλπ.

Γενικά ο βιασμός της φύσης μας είναι στάση ζωής, η οποία αμοίβεται τις περισσότερες φορές από εσωτερική ικανοποίηση, και σίγουρα οδηγεί στο να κερδίσουμε τη βασιλεία των Ουρανών, όπως είπε ο Κύριος.

[stratis]

Πώς γίνεται κάποιος βιαστής της Βασιλείας των Ουρανών?

Με μετοχή των Μυστηρίων της Εκκλησίας των οποίων οι τύποι υπάρχουν στη Γραφή και με προσπάθεια για σωστό βίο, ο οποίος οδηγεί στην άξια μετοχή στα Μυστήρια.

Αν και προσωπικά δεν καλύπτομαι από αυτή την απάντηση, δεν διαφωνώ μαζί σου. Αναγνωρίζω μάλιστα και την πιθανότητα να έχεις εν τέλει δίκιο. Απλά να επισημάνω ότι τη βρίσκω λίγο γενικευμένη ως απάντηση για το παρόν topic.

Στην πίστη δεν υπάρχει τι με καλύπτει αλλά τι ισχύει. Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι. Είναι στάνταρ οι προϋποθέσεις. Για να "καλυφθεί" κανείς από τα Μυστήρια πρέπει πρώτα να τα γνωρίσει, να τα δει στη Γραφή όπου ο Χριστός δίνει τις κατευθύνσεις και μετά να αρχίσει να μετέχει. Αν κάποιος δε μετέχει, πώς λέει ότι δεν καλύπτεται όταν δεν έχει γνώση επί του θέματος; Αν κάποιος μετέχει και λέει ότι δεν καλύπτεται, τότε κρίμα σε αυτόν.

Εν τέλει στην πίστη κοιτάμε να αρέσουμε στο Θεό και όχι ο Θεός σε εμάς. Η πίστη επιβάλλει και πράγματα που όταν τα βλέπεις πρώτη φορά φαίνονται σκληρά, βαριέσαι κτλ. Στην πράξη όμως αλλάζει η κατάσταση, αρκεί κανείς να αφήσει το διάβολο με τους λογισμούς στην άκρη.

Αναγνωρίζω μάλιστα και την πιθανότητα να έχεις εν τέλει δίκιο.

Τα Μυστήρια δόθηκαν κατευθείαν από το Χριστό κι εφαρμόστηκαν από Αυτόν, επίσης εφαρμόστηκαν στην πρώτη Εκκλησία από τους αποστόλους. Στον Παύλο π.χ. θα δεις για την αναξιότητα στη μετοχή της Θείας Κοινωνίας. Εν συνεχεία οι Πατέρες δίδαξαν και έκαναν πιο λιανά τα πράγματα στον κόσμο. Υπάρχουν θαύματα αναρίθμητα ανά τους αιώνες σχετικά με τα Μυστήρια.

Αν σε αυτά καταλήγει απλά να βλέπει ο άνθρωπος μια πιθανότητα να είναι αλήθεια, εγώ δεν έχω τίποτε να προσθέσω. Αν ο ίδιος ο Ιησούς δεν πείθει τόσο με τη διδασκαλία και την πράξη του στην Κ.Δ. όσο και με τα αναρίθμητα θαύματα που σώζωνται π.χ. στη μετάνοια ή στη Θεία Κοινωνία, ποιος είμαι εγώ που θα το πετύχω; Αν ένας Παύλος δεν πείθει, θα τα καταφέρω εγώ που εν αμαρτίαις εγεννήθην κι εκεί παραμένω; Δεν είναι θέμα να πείσθει κάποιος, άλλωστε αυτή η θέση δεν είναι δική μου εκτίμηση, είναι θέση του Χριστού. Όποιος δε με τρώει, ζωή δεν έχει. Πάπαλα.

Η βασιλεία των ουρανών δεν είναι παίξε γέλασε. Σε ένα παλάτι θα πάμε σαν λέτσοι να μπούμε μέσα; Μάλλον όχι. Πολλώ δε μάλλον στο ουράνιο ανάκτορο δε γίνεται να μπούμε να συναντήσουμε τον Κύριο μας δίχως κάποιες προϋποθέσεις. Με πορνεία, μοιχεία, ανάξια Κοινωνία, τζόγο, βρισιές, ύβρεις, λαιμαργία, φιλαργυρία και ότι άλλο, μέσα δε μπαίνω κι ας χτυπιέμαι όσο θέλω.

Η Εκκλησία του Χριστού δεν έρχεται να πείσει κανένα. Δεν έχει ανάγκη ο Χριστός να μας πείσει. Εμείς έχουμε ανάγκη από Αυτόν. Δεν είναι μαθηματικός να αποδείξει μια θεωρία ή δικηγόρος να κερδίζει την υπόθεση. Προσφέρει μια νέα ζωή, δίνει μια επαγγελία. Μας αρέσει; Ωραία. Δε μας αρέσει; Πάλι ωραία. Ή μπαίνουμε ή δεν μπαίνουμε. Το ράβε ξήλωνε στα μέτρα μας και στα στενά πλαίσια του μικρού μυαλού μας που περιορίζεται σε ένα ξεροκέφαλο (γιατί ξεροκέφαλοι είμαστε όλοι) το οποίο τολμά να πάει να πιάσει το Θεό, απλά δεν ταιριάζει.

Θυμάμαι κάποτε που ήμουν πολέμιος της εξομολόγησης απέναντι σε κάποιον που προσπαθούμε να με πείσει για αυτήν. Κι εγώ δεν καλυπτόμουν από αυτά που άκουγα. Κάποια στιγμή όμως στα 21-22 μου άκουσα μια φωνή να μου λέει "αγαθόν το εξομολογείσθαι". Πώς την άκουσα, δε γνωρίζω. Από τότε εξομολογούμαι, και σας εξομολογούμαι τώρα δημόσια, ότι ο Θεός δίνει μεγάλα δώρα και ότι τελικά οι δικαιολογίες που αράδιαζα κάποτε ήταν απλά προφάσεις εν αμαρτίαις όχι τελικά για να αντικρούσω το συνομιλητή μου αλλά για να τα ακούω ο ίδιος και να πείθομαι ότι είμαι καλά καθισμένος στην αναπαυτική πολυθρόνα-πλάνη του σατανά.

Ο βιασμός της βασιλείας των ουρανών περιλαμβάνει οπωσδήποτε και άλλα πράγματα, το κεφαλα ιώδες όμως είναι η μετοχή στα Μυστήρια.

Άλλωστε ο Χριστός απαντά ξεκάθαρα σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις στο κατά Λουκάν:

ΣΤ 27 είπε δε· ερωτώ ούν σε, πάτερ, ίνα πέμψης αυτόν εις τον οίκον τού πατρός μου· 28 έχω γάρ πέντε αδελφούς· όπως διαμαρτύρηται αυτοίς, ίνα μη και αυτοί έλθωσιν εις τον τόπον τούτον της βασάνου. 29 λέγει αυτώ Αβραάμ· έχουσι Μωϋσέα και τους προφήτας· ακουσάτωσαν αυτών. 30 ο δε είπεν· ουχί, πάτερ Αβραάμ, αλλ' εάν τις από νεκρών πορευθή προς αυτούς, μετανοήσουσιν. 31 είπε δε αυτώ· ει Μωϋσέως και των προφητών ουκ ακούουσιν, ουδέ εάν τις εκ νεκρών αναστή πεισθήσονται.

[stratis]

Χρειάζεται προσπάθεια για να διαθέσουμε περισσότερο χρόνο στην οικογένεια, κι όχι στην αγαπημένη μας ασχολία (το forum ας πούμε ). κλπ.

Βαλτός είσαι ρε Νίκο;