Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Καστρίτσας Ιωαννίνων

[Μαρίνα Μ]

Η Ιερα Μονή Τιμίου Προδρόμου Καστρίτσας, αφιερωμένη σήμερα στη Σύλληψη του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, βρίσκεται στην Βορειοδυτική πλαγιά του λόφου της Καστρίτσας, όπου, κατά την παράδοση, υπήρχε αρχαίο κτίσμα.

Σύμφωνα με μια ανάγνωση σε δομική επιτοίχια χρονολογία, το καθολικό χρονολογείται από το 1196.
Γραπτές πηγές αναφέρονται σε σημαντικούς σταθμούς την Μονής, καθ’ όλη την διάρκεια της ζωής της. Καταστράφηκε και αναβίωσε πολλές φορές στην μακρόχρονη ιστορία της. Σημαντικούς σταθμούς στην ιστορική πορεία της Μονής ανά τους αιώνες αποτελούν η ίδρυση ορφανοτροφείου το 1916, η αναβίωση της ως ανδρικής Μονής το 1932, η πλήρης εγκατάλειψή της μέχρι το 1972, οπότε απέκτησε την σημερινή της αίγλη ως γυναικεία Μονή.



Αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα μοναστηριακά συγκροτήματα της περιοχής με παλαιότερη μεγάλη περιουσία και σημαντικό φιλανθρωπικό έργο.

Σήμερα, εκτός του παλαιού καθολικού, μεγάλα νεωτερικά συγκροτήματα κελιών, εργαστηρίων, ξενώνα, βιβλιοθήκης, εκθετηρίου, χαλιών και κεντημάτων, καθώς και το παρεκκλήσι των νεομαρτύρων Αγίου Γεωργίου και Αγίας Φιλοθέης, περιβάλλονται με ψηλό περίβολο.
Το παλαιό καθολικό της Μονής, αποτελεί σπάνιο τύπο τετράκογχου σταυροειδούς ναού με οκταγωνικό τρούλο και μεταγενέστερο νάρθηκα.

Στο εσωτερικό του κυρίως ναού σώζονται ενδιαφέροντα τοιχογραφικά σύνολα του 17ου αιώνα.

[Μαρίνα]

Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Καστρίτσα Ιωαννίνων


Η Μονή Τιμίου Προδρόμου Καστρίτσας, αφιερωμένη σήμερα στη Σύλληψη του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, βρίσκεται στην Βορειοδυτική πλαγιά του λόφου της Καστρίτσας, όπου, κατά την παράδοση, υπήρχε αρχαίο κτίσμα.
Σύμφωνα με μια ανάγνωση σε δομική επιτοίχια χρονολογία, το καθολικό χρονολογείται από το 1196.
Γραπτές πηγές αναφέρονται σε σημαντικούς σταθμούς την Μονής, καθ’ όλη την διάρκεια της ζωής της. Καταστράφηκε και αναβίωσε πολλές φορές στην μακρόχρονη ιστορία της. Σημαντικούς σταθμούς στην ιστορική πορεία της Μονής ανά τους αιώνες αποτελούν η ίδρυση ορφανοτροφείου το 1916, η αναβίωση της ως ανδρικής Μονής το 1932, η πλήρης εγκατάλειψή της μέχρι το 1972, οπότε απέκτησε την σημερινή της αίγλη ως γυναικεία Μονή.



Αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα μοναστηριακά συγκροτήματα της περιοχής με παλαιότερη μεγάλη περιουσία και σημαντικό φιλανθρωπικό έργο.
Σήμερα, εκτός του παλαιού καθολικού, μεγάλα νεωτερικά συγκροτήματα κελιών, εργαστηρίων, ξενώνα, βιβλιοθήκης, εκθετηρίου, χαλιών και κεντημάτων, καθώς και το παρεκκλήσι των νεομαρτύρων Αγίου Γεωργίου και Αγίας Φιλοθέης, περιβάλλονται με ψηλό περίβολο.
Το παλαιό καθολικό της Μονής, αποτελεί σπάνιο τύπο τετράκογχου σταυροειδούς ναού με οκταγωνικό τρούλο και μεταγενέστερο νάρθηκα.
Στο εσωτερικό του κυρίως ναού σώζονται ενδιαφέροντα τοιχογραφικά σύνολα του 17ου αιώνα.

[Μαρίνα]

Την Παρασκευή, 23 Σεπτεμβρίου, εορτή της Συλλήψεως του Τιμίου Προδρόμου, πανηγυρίζει η Ι. Μ. Καστρίτσης κατά το εξής πρόγραμμα:

**Πέμπτη, 22 Σεπτεμβρίου από ώρας 6:30 μ.μ. Μέγας Εσπερινός, Ολονυκτία Θεία Λειτουργία.
**Παρασκευή, 23 Σεπτεμβρίου ώρα 7:30 π.μ. Όρθρος, Θεία Λειτουργία, στις 6:30 μ.μ. Εσπερινός Ι. Παράκλησις.

Παρακαλούνται οι ευσεβείς χριστιανοί να παρακολουθήσουν τις Ιερές ακολουθίες.

Εκ της Ι. Μονής.



η εικόνα παρακάτω περιέχει το πρόγραμμα όπως είναι αναρτημένο στον Άγιο Γεώργιο εξ Ιωαννίνων, είναι φωτογραφία από το κινητό μου.



Ειλικρινά όσοι πιστοί προσέλθετε, πρώτη φορά θα παρεβρεθώ σε ολονυκτία. Το τοπίο είναι μαγικό, (και ιστορικό απο αρχαιολογικής άποψης), η Μονή πραγματικά σε αναπαύει, οι Μοναχές είναι αξιαγάπητες, πρέπει να τιμήσουμε όσοι μπορούμε και όσο μπορούμε (γιατι είναι εργάσιμη η ημέρα την επομένη για τους περισσότερους) ο καθένας μας, τον Άγιό μας, τον Τίμιο Πρόδρομο.

[Μαρίνα]

Ο εορτασμός της Σύλληψης του Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστή Ιωάννη στη Μονή Καστρίτσας



σε αυτή την φωτογραφία βλέπετε την είσοδο της Μονής. Η Παναγία και η Μητέρα του Θεού με ανοιχτά τα χέρια Της, μοιάζει να θέλει να μας αγκαλιάσει όλους, σαν Μάνα, μια γλυκιά Μάνα που καρτερεί υπομονετικά τα τέκνα της να επιστρέψουν καντά Της. Και είναι η μόνη αγκαλιά που τρέχουμε όλοι κάθε στιγμή της ζωής μας, μα σε χαρές μα σε λύπες, και χωράμε όλοι, πόρνες, φονιάδες, ομοφυλοφιλοι, ναρκομανείς, όλοι οι αμαρτωλοί, όλοι όσοι πονάμε, όλος ο κόσμος χωρά σε αυτή την αγκαλία. Αρκεί να υπάρξει επίγνωση των αμαρτιών μας, και ειλικρινή μετανοία και εξομολόγηση αυτών στον Πνευματικό μας Πατέρα. Σε αυτόν που του έχει "ανατεθεί" απο τον Ιησού, τον Υιό Του Θεου μας, να λύνει τα δεμένα μας εις την γη, για να είναι και εις την Ουράνια Βασιλεία Του λελυμένα.

Αρκεί να ζητήσουμε το Έλεος Του...

[Μαρίνα]

οι Πατέρες ευλογούν τους 5 άρτους.

...Πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν, οι δε εκζητούντες τον Κύριον ουκ ελαττωθήσονται παντός αγαθού...

[Μαρίνα]

Ο Πατέρας (δυστυχώς δεν γνωρίζω το ονομά του, πρώτη φορά τον βλέπω, ας με συγχωρέσει) βαστάζει με μεγάλη ευλαβεία την Εικόνα των γονεών του Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστή Ιωάννη, του Ζαχαρία και της Ελισάβετ.

Το όνομα Ζαχαρίας στα εβραϊκά σημαίνει "εκείνος που θυμάται τον Κύριο και κείνον που τον θυμάται ο Κύριος" και Ελισάβετ σημαίνει "η ευσεβής προς το Θεό".



Άπολυτίκιον. Ήχος δ'.
Ίερωσύνης στολισμόν, περιβαλλόμενος σοφέ, κατά τον νόμον του Θεού, ολοκαυτώματα δεκτά, Ίεροπρεπώς προσενήνοχας Ζαχαρία· και γεγονός φωστήρ, και θεατής μυστικών, τα σύμβολα εν σοι, τα της χάριτος, φέρων έκδήλως πάνσοφε, και ξίφει αναιρεθείς εν τω ναώ του Θεού· Χριστού Προφήτα, συν τω Προδρόμω, πρέσβευε σωθήναι τάς ψυχάς ημών.

[Μαρίνα]

οι πιστοί που προσευχονται και οι Πατέρες που ανάγουν τις ικεσίες μας εις τον Θεό.

[Μαρίνα]

Κάτω δεξιά στις φωτογραφίες υπάρχει το όνομα του κυρίου που σε αυτόν οφείλω ότι έχω τοποθετήσει σε τούτο το Θέμα, για την Ιερά Μονή Καστρίτσας στο φόρουμ μας. Ονομάζεται Μιχάηλ και πρέπει να τον ευχαριστήσω.

οι φωτογραφίες βρίκονται στον εξής σύνδεσμο:

http://photoioannina.blogspot.com/2011/ ... st_23.html

Ευχομαι ο Άγιος και Τίμιος Πρόδρομος και Βαπτιστής Ιωάννης να είναι πάντα κοντά μας, και μαζί με την Παναγία να πρεσβεύει Υπέρ όλων των ανθρώπων. Όπως φανερώνει και το ονομά Του, πραγματικά ήταν ένα δώρο Θεού προς την ανθρωπότητα.

Το όνομα Ιωάννης στα Εβραϊκά σημαίνει "Δώρο Θεού".

Καλό Παράδεισο!

[Φοιτητής]

Ευχαριστούμε Μαρίνα για τούτο το χαριτωμένο θέμα.

Το μοναστήρι φαίνεται πολύ όμορφο!

[Μαρίνα]

Ευχαριστούμε Μαρίνα για τούτο το χαριτωμένο θέμα.

Το μοναστήρι φαίνεται πολύ όμορφο!

Καλέ μου Γιαννάκη η Μονή είναι πάρα πολύ όμορφη και ιστορικότατη, (νομίζω γενικά όλη η Ηπειρος έχει ιστορικά Μοναστήρια που άντεξαν στο πέρασμα του χρόνου αλλά και των βάρβαρων κατακτητών, Τούρκων και μη). Έχουν κάνει πολυ και καλή δουλειά και έχουν μια "οργάνωση" που θα την ζήλευαμε πολλοί ακόμα και στα σπίτια μας (δεν είναι υπερβολή) κάναν (και συνεχίζουν ακάθεκτοι όσο ο Πάνσοφος και Μακρόθυμος Θεός μας θα τους το επιτρέπει) μεγάλον αγώνα εκεί πάνω και ο Πατέρας Χρυσόστομος αλλά και η Ηγουμένη Φιλοθέη, με τις υπόλοιπες Μοναχές, ο κόσμός. Ο τελευταίος Ιερέας (μάλλον λεγότανε Κωνσταντίνος) ήταν 93 ετών και πέθανε απο ατύχημα το 1995, τον πάτησε φορτηγό, (Καλό Παράδεισο να έχει) αν δεν με απατά η μνήμη μου. Πιστευω και αυτός με την προηγούμενη Ηγουμένη που εκοιμήθει (Καλό Παράδεισο να έχει και αυτή) πριν 2 με 3 χρόνια (δεν την πρόλαβα δυστυχώς και δεν γνωρίζω το ονομά της), βάλανε τα θεμέλια και οι συνεχιστές τους το ολοκλήρωσαν, ως άξιοι "κληρονόμοι και διάδοχοι". Αν και για τους τελευταίους πιστευώ, ότι αυτά τα έργα που ολοκληρώσανε και τα άλλα που (θα) συνεχίζουν (που δεν είναι μόνο η φυσική ανάπλαση του χώρου, είναι και η "ανάπλαση" και "σμίλευση" των ψυχών ημών / υμών, η έμπνευση που δίδουν οι άγιες μορφές αυτές, η μίμηση και πολλα άλλα Πνευματικά "αγαθά", που προσωπικά ειμαι ανάξια ως αμαρτωλή να τα καρπωθώ) είναι ανώτερα απο ότι το είχαν φανταστεί και προσδοκουσαν. Ας αναπαύσει ο Θεός τους κεκοιμημένους, και τους ζώντες ας τους έχει γερούς, φωτισμένους και δυνατούς να συνεχίσουν το έργο Του Προς Δόξα Θεού και της Παναγίας αλλά Τιμή των Αγίων Του.

Ο εξωτερικός χώρος έχει γίνει ανθρώπινος, προσιτός, παράδεισος, πράσινο δεξια και αριστερά, αμπέλια και ελιές, πλάκόστρωτο που ο διαβάτης δεν σηκώνει το κεφαλι του απο το έδαφος και νιώθει αναξιος να το δρασκελίσει, έχουν ένα "τραπέζι" πέτρινο που είναι τόσο όμορφο και τόσο κομψό, δεν μπορώ να το περιγραψω!! Ανάπαυση ειλικρινά, αλλά η πραγματική, Θεία ανάπαση μέσα στους 2 Ναούς δεν συγκρίνεται με τίποτα εξωτερικό "θαύμα". Αν ποτέ σε ή (σας) φέρει ο δρόμος αξίζει να το επισκευτείς και να προσευχηθείς μπρος στην εικόνα της Παναγίας στον Ναό της Κοιμήσεως Της, Γιάννη μου αλλά και να προκυνήσεις και να ασπαστείς το Άγιο Τέμπλο του μικρού (σε όγκο γιατι σε Πνευματικότητα και Αγιοσύνη είναι μέγιστος των μεγίστων, και ιστορικότατος γιατι σώζεται απο τον Παλαιό Ναό της Ιεράς Μονής μας, χρονολογικά αιώνες πριν) Ναού του Τιμίου Προδρόμου. Θα προσπαθήσω να σου δείξω έστω και ηλεκτρονικά, αν και δεν θα μπορέσω ποτέ να στο μεταφέρω όπως πρέπει και όπως αρμόζει, τον Άγιο χώρο της Ιεράς Μονής μας.

Γιάννη μου δεν μπορώ δυστυχώς να σου περιγράψω με λόγια, ειλικρινά δεν μπορώ, την ομορφιά, το πως φτερουγίζει η καρδιά μου εκεί πέρα. Την τελευταία φορά που εξομολογήθηκα στον (μικρό) Ναό του Τιμίου Προδρόμου είπα στον Πατέρα μου ότι νιώθω κάπως σαν να φοβάμαι, έτσι του πα. Προχτες στην γιορτή του Τιμίου μας Προδρόμου κατάλαβα ότι αυτό που νιώθω δεν είναι φόβος αλλά ΔΕΟΣ. Εννοιολογικά δεν γνωρίζω την σημασία της λέξεως αυτής, αλλά την γνώρισα συναισθηματικα. Δοξασμένο να ΄ναι το Ονομά Του.

Η Παναγιά μαζί σας.