Ισχύει η Θεωρία της Εξέλιξης και οι διδασκαλίες της;

[Α.Γ.]

Κάποιος εν Χριστώ αδελφός από το φόρουμ με προσωπικό μήνυμα πριν λίγο καιρό με είχε ρωτήσει για τον αν ισχύει η Θεωρία της Εξέλιξης και ωφείλω να απαντήσω με ΟΛΑ τα επιστημονικά, Αγιογραφικά (Αγία Γραφή), Αγιοπατερικά (Άγιοι Πατέρες) και Θεολογικά επιχειρήματα που γνωρίζω και μπορώ να βρω τα οποία θα τα παραθέσω παρακάτω με παραπομπές για τους επισκέπτες του φόρουμ που αναζητούν την αλήθεια για το θέμα.

Επειδή υπόθηκε ότι με το θέμα της Θεωρίας της Εξέλιξης δημιουργούνται διαμάχες θα βάζω μόνο άρθρα με τις αντίστοιχες παραπομπές τους κι αν θέλει κάποιος να με ρωτήσει κάτι ας μου γράψει στο email μου gkiouz.abel@gmail.com ή σε προσωπικό μήνυμα εδώ στο φόρουμ και θα του απαντήσω με άρθρο παρακάτω.

Η Θεωρία της Εξέλιξης δεν ισχύει και σκοπός της είναι να κτυπήσει την Γένεση, δηλ. τον Χριστιανισμό στα θεμέλιά του.

Διότι αν δεν υπάρχει ο Αδάμ και το πρωπατορικό αμάρτημα που αναφέρεται στη Γένεση για ποιο λόγο ήρθε ο Χριστός στη Γη; Αν δεν υπάρχει ο "πρώτος Αδάμ" που αναφέρεται στην Γένεση πώς θα υπάρχει ο "έσχατος Αδάμ" δηλ. ο Χριστός ο οποίος ονομάζεται έτσι στην Καινή Διαθήκη; : “εγένετο ο πρώτος άνθρωπος Αδάμ εις ψυχήν ζώσαν· ο έσχατος Αδάμ εις πνεύμα ζωοποιούν”(Α´ Κορινθίους 15, 45);

Παρακάτω θα παραθέσω ως άρθρα, θεολογικές και επιστημονικές αποδείξεις-ευρήματα επιστημόνων που δείχνουν ότι η Θεωρία της Εξέλιξης δεν ισχύει. Επίσης θα έχουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε και επιστήμονες οι οποίοι πλέον δεν δέχονται την Θεωρία της Εξέλιξης. Καλό διάβασμα.

Με αγάπη Χριστού, με σεβασμό προς όλους τους εν Χριστώ αδελφούς μου και με σεβασμό στο δικαίωμα των επισκεπτών του φόρουμ για την αναζήτηση της αλήθειας,

π. Άβελ Γκιουζέλης

(Ρωτήστε με οτιδήποτε επιθυμείτε για το θέμα της Θεωρίας της Εξέλιξης με προσωπικό μήνυμα ή email ή εδώ και θα σας απαντήσω με άρθρο για αποφυγή λογομαχιών)



Ερώτηση: Ποιες είναι οι διδασκαλίες της Θεωρίας της Εξέλιξης;

Απάντηση:

Μερικές από τις λανθασμένες διδασκαλίες της Θεωρίας της Εξέλιξης είναι:

-ότι ο άνθρωπος εξελίχθηκε και δεν πλάστηκε απευθείας από το Θεό,

-ότι ο Αδάμ και η Εύα δεν ήταν κανονικοί άνθρωποι αλλά συμβολίζουν το ανθρώπινο γένος (άλλοι εξελικτικοί λένε ότι πριν τον Αδάμ και την Εύα υπήρχαν κι άλλοι άνθρωποι),

-ότι η ηλικία του Σύμπαντος και της Γης είναι εκατομμυρίων ετών,

-ότι οι 6 ημερές της Δημιουργίας που αναφέρονται στην Γένεση είναι μεγάλα χρονικά διαστήματα εκατομμύριων ετών και όχι κανονικά 24ωρα.

-ότι οι γιγάντιοι δεινόσαυροι προϋπήρχαν των ανθρώπων

κλπ.

Όλα αυτά είναι μερικές από τις πολλές λανθασμένες διδασκαλίες της Θεωρίας της Εξέλιξης που έχουν μοναδικό σκοπό να πείσουν ότι η Θεωρία της Εξέλιξης ισχύει.

Υπάρχουν μη εξελικτικοί Θεολόγοι και επιστήμονες οι οποίοι δεν δέχονται όλες αυτές τις διδασκαλίες της Θεωρίας της Εξέλιξης αλλά δέχονται με αποδείξεις και επιστημονικά επιχηρείματα-ευρήματα όσα λέει η Αγία Γραφή:

-ότι η ηλικία του Σύμπαντος και της Γης είναι 6.000-10.000 ετών,

-ότι όλοι οι άνθρωποι κατάγονται μόνο από 2 ανθρώπους,

-ότι οι γιγάντιοι δεινόσαυροι συνυπήρχαν με τους ανθρώπους

-και ότι η Δημιουργία των ζώων, των φυτών και του ανθρώπου έγιναν ΤΕΛΕΙΑ εξαρχής.

Με αγάπη Χριστού, με σεβασμό προς όλους τους εν Χριστώ αδελφούς μου και με σεβασμό στο δικαίωμα των επισκεπτών του φόρουμ για την αναζήτηση της αλήθειας,

π. Άβελ Γκιουζέλης

(Ρωτήστε με οτιδήποτε επιθυμείτε για το θέμα της Θεωρίας της Εξέλιξης με προσωπικό μήνυμα ή email ή εδώ και θα σας απαντήσω με άρθρο για αποφυγή λογομαχιών)

[Α.Γ.]

Ας ξεκινήσουμε με μία επιστημονική αντιεξελικτική απάντηση από τον Αρχιμ. Ιωάννη Κωστώφ, Φυσικό και Θεολόγο, προς τον μαχητικό άθεο εξελικτικό Βιολόγο Richard Dawkins. Ο π. Ιωάννης Κωστώφ, τού απαντάει στο παρόν βιβλίο του ως Φυσικός και όχι ως Θεολόγος. Δηλ. του απαντάει μόνο με επιστημονικά επιχειρήματα ότι η Θεωρία της Εξέλιξης δεν ισχύει:



Οφθαλμός και φτερούγα – Ιωάννης Κωστώφ, Φυσικός

[Αντιεξελικτική απάντηση στον Richard Dawkins]

Ὀφθαλμός καί φτερούγα

Στή συνέχεια ἐπιχειρηματολογεῖ ὁ Dawkins γιά τόν ὀφθαλμό. Ἐμεῖς λέμε ὅτι, γιά νά λειτουργήση καί νά ὠφελήση τόν κάτοχό του, πρέπει νά εἶναι ἐξαρχῆς τέλειος. Αὐτοί, ἐπειδή τό τέλειο ἀπαιτεῖ Νοημοσύνη, ἀναγκάζονται νά μιλήσουν γιά βαθμιαία ἐξέλιξι τοῦ ὀργάνου αὐτοῦ. Ἄς δοῦμε τί λέει ὁ D.: «Στό βιβλίο Climbing Mount Improbable (Ἀναρρίχησι στό Ὄρος Ἀπίθανο) ἐξέφρασα τό ἴδιο ζήτημα ἀλληγορικά: Ἡ μία πλευρά τοῦ ὄρους εἶναι κρημνώδης —ἀδύνατον νά τή σκαρφαλώσης—, ἀλλά ἡ ἄλλη εἶναι ὁμαλή ἀπ’ τίς ὑπώρειες μέχρι τήν κορυφή. Στήν κορυφή βρίσκεται κάποιο πολύπλοκο κατασκεύασμα, ὅπως τό μάτι ἤ ὁ κινητήρας τῶν μαστιγίων ἑνός βακτηρίου. Ἡ παράλογη ἰδέα ὅτι κάτι τόσο πολύπλοκο μπορεῖ ν’ αὐτοσυναρμολογηθῆ αὐθόρμητα συμβολίζεται μ’ ἕνα ἅλμα ἀπ’ τή βάσι τοῦ γκρεμοῦ κατευθεῖαν στήν κορυφή. Ἡ ἐξέλιξι, ἀντιθέτως, προχωρεῖ στό πίσω μέρος τοῦ βουνοῦ καί σκαρφαλώνει τήν ὁμαλή πλαγιά μέχρι τήν κορυφή: εὔκολο! Ἡ ἀρχή τῆς ἀναρριχήσεως στήν ὁμαλή πλαγιά σέ ἀντίθεσι μέ τό ἅλμα πάνω ἀπ’ τό γκρεμό εἶναι τόσο ἁπλῆ ὥστε προκαλεῖ ἐντύπωσι τό γεγονός ὅτι ἄργησε τόσο πολύ νά ἐμφανισθῆ ἕνας Δαρβῖνος γιά νά τήν ἀνακαλύψη…

Ἡ πραγματική ζωή ἀναζητᾶ τίς ὁμαλές πλαγιές στό πίσω μέρος τοῦ ὄρους Ἀπίθανο, ἐνῶ οἱ δημιουργιστές δέν βλέπουν παρά μόνο τόν ἀπειλητικό γκρεμό τῆς μπροστινῆς πλευρᾶς»(Richard Dawkins, Ἡ Περί Θεοῦ Αὐταπάτη, ἐκδ. Κάτοπτρο, Ἀθήνα 2007, 147).

Σχόλια δικά μας: Πῶς ἀποδεικνύεται ὅτι ὑπῆρξε αὐτή ἡ ὁμαλή πλαγιά-βαθμιαία ἐξέλιξι; Αὐτή, ὄχι μόνο στό παρόν δέν παρατηρεῖται, ἀλλά καί στό παρελθόν δέν μποροῦμε νά τήν προσεγγίσουμε, Ὁ χρόνος δέν γυρνᾶ ποτέ πρός τά πίσω, οὔτε ὑπῆρξε τότε παρατηρητής ἄνθρωπος. Ἐξάλλου ὁ D. αὐξάνει τό βάρος ἀποδείξεως στήν πλάτη τῶν ἐξελικτικῶν: Ἐκτός ἀπό τούς σκελετούς ἀπαιτεῖ τώρα καί ὄργανα πού νά δείχνουν τή βαθμιαία ἐξέλιξι. Ὑπάρχει στό γεωλογικό ἀρχεῖο ἀπόδειξι γι᾽ αὐτό; Βεβαίως, ὄχι. Ὁπότε μένουν μόνο οἱ συλλογισμοί τοῦ D., πού δέν ἀποτελοῦν, ὅμως, ἀποδείξεις. Στήν κατηγορία αὐτή τῶν ἀναποδείκτων θέσεων ὑπάγεται καί ὁ ἀκόλουθος λογοκαταρράκτης του:

«Τά ἐρωτήματα “Τί χρησιμότητα ἔχει μισός ὀφθαλμός;” καί “Τί χρησιμότητα ἔχει μισή φτερούγα;” ἀποτελοῦν περιπτώσεις τοῦ ἐπιχειρήματος τῆς “μή ἀναγώγιμης πολυπλοκότητος”. Μία λειτουργική μονάδα θεωρεῖται κατά μή ἀναγώγιμο τρόπο πολύπλοκη ἐάν ἡ ἀφαίρεσι ἑνός τμήματός της συνεπάγεται ἀδυναμία λειτουργίας τοῦ ὅλου. Τοῦτο ὑποτίθεται ὅτι εἶναι αὐτονόητο τόσο γιά τόν ὀφθαλμό ὅσο καί γιά τίς φτεροῦγες. Ἐντούτοις, ἀμέσως μόλις σκεφθοῦμε αὐτές τίς ὑποθέσεις, ἀναγνωρίζουμε τό σφάλμα. Ἡ ἀσθενής πού ὑποφέρει ἀπό καταρράκτη κι ἔχει ὑποβληθῆ σ’ ἐγχείρησι ἀφαιρέσεως τοῦ φακοῦ τοῦ ματιοῦ της δέν μπορεῖ νά διακρίνη καθαρά χωρίς γυαλιά, ὡστόσο μπορεῖ νά βλέπη ἀρκετά καλά ὥστε νά μή σκοντάψη σ’ ἕνα δένδρο οὔτε νά πέση σέ γκρεμό [αὐτή, ὅμως, εἶχε προηγουμένως τέλειο ὀφθαλμό καί ἡ ἐπιδιόρθωσι ἔγινε σέ τέλειο ὀφθαλμό, ὁπότε δέν κολλάει στήν ἐπιχειρηματολογία τοῦ D.]. Ἡ μισή φτερούγα πράγματι δέν εἶναι τό ἴδιο καλή μέ μία ὁλόκληρη φτερούγα, ὅμως, σίγουρα εἶναι προτιμότερη ἀπ’ τό νά μήν ὑπάρχη καθόλου φτερούγα. Ἡ μισή φτερούγα μπορεῖ νά σώση τή ζωή σας κάνοντας ὁμαλότερη τήν πτῶσι σας ἀπό ἕνα δένδρο κάποιου ὕψους. Καί τό 51% μιᾶς φτερούγας μπορεῖ νά σᾶς σώση ἄν πέσετε ἀπό ἕνα λίγο ψηλότερο δένδρο. Ὁποιοδήποτε κλάσμα τῆς φτερούγας θά σώση τή ζωή σας ἄν πέσετε ἀπό ἕνα ἀντίστοιχο ὕψος, καί δέν θά σᾶς ἔσωζε ἕνα ἐλαφρῶς μικρότερο τμῆμα φτερούγας [κι ἐδῶ πάλι μιλᾶ γιά πτηνά πού εἶχαν προηγουμένως πλήρη φτερούγα καί βλάφτηκε ἕνα τμῆμα της. Τό νά μήν ἔχεις, ὅμως, καθόλου φτερούγα καί ν᾽ ἀποκτήσης μισή, αὐτό δέν σοῦ προσφέρει τίποτε]. Τό νοητικό πείραμα τῆς πτώσεως ἀπό δένδρα διαφορετικοῦ ὕψους εἶναι μόνο ἕνας τρόπος νά διαπιστώσουμε, θεωρητικά, ὅτι τά πλεονεκτήματα αὐξάνονται ἀκολουθώντας ὁμαλή κλιμάκωσι ἀπ’ τό 1% τῆς φτερούγας ἕως τό 100%. Τά δάση βρίθουν ζώων πού κινοῦνται στόν ἀέρα σάν ἀνεμοπλάνα ἤ ἀλεξιπτωτιστές, ἐπιδεικνύοντας στήν πρᾶξι τό κάθε βῆμα τῆς διαδρομῆς πάνω στή συγκεκριμένη πλαγιά τοῦ ὄρους Ἀπίθανο [ὄχι κι ἔτσι! Στά δάκτυλα τῶν δύο χεριῶν μετριοῦνται].

Σέ ἀναλογία μέ τά δένδρα διαφορετικοῦ ὕψους, εἶναι εὔκολο νά φαντασθοῦμε καταστάσεις στίς ὁποῖες μισός ὀφθαλμός μπορεῖ νά σώση τή ζωή ἑνός ζώου, ἐνῶ τό 49% τοῦ ὀφθαλμοῦ δέν θά τό μποροῦσε. Ὁμαλές κλίσεις παρατηροῦνται κατά τίς μεταβολές στίς συνθῆκες φωτισμοῦ ἤ στήν ἀπόστασι ἀπ’ τήν ὁποία μπορεῖτε νά διακρίνετε τή λεία σας —ἤ τό θηρευτή σας. Καί, ὅπως συμβαίνει μέ τίς φτεροῦγες καί τίς πτήσεις, δέν εἶναι ἁπλῶς εὔκολο νά φαντασθοῦμε ἐνδεχόμενες ἐνδιάμεσες καταστάσεις: ἀφθονοῦν σ’ ὅλο τό ζωϊκό βασίλειο. Ἔτσι, ὁ ὀφθαλμός τοῦ πλατυέλμινθα ὑπολείπεται τουλάχιστον κατά τό ἥμισυ τοῦ ἀνθρωπίνου, μέ κάθε λογικό μέτρο [εἶναι, ὅμως πλήρης γιά τίς δικές του ἀνάγκες]. Ὁ ὀφθαλμός τοῦ Nautilus (καί πιθανόν τῶν ἐξαφανισμένων ἀμμωνιτῶν, τῶν ἐξαδέλφων του πού κυριαρχοῦσαν στίς θάλασσες τοῦ Παλαιοζωϊκοῦ καί Μεσοζωϊκοῦ) βρίσκεται μεταξύ πλατυέλμινθα κι ἀνθρώπου. Σέ ἀντίθεσι μέ τόν ὀφθαλμό τοῦ πλατυέλμινθα, ὁ ὁποῖος μπορεῖ ν’ ἀνιχνεύση τό φῶς καί τή σκιά ἀλλά δέν διακρίνει εἰκόνα, ὁ ὀφθαλμός τοῦ Nautilus —ὁ ὁποῖος μοιάζει μέ “σκοτεινό θάλαμο”— σχηματίζει πραγματική εἰκόνα, ἀλλά θολή κι ἀσαφῆ σέ σύγκρισι μέ τό δικό μας [καί πάλι, ὅμως, εἶναι τέλειος γι᾽αὐτόν]. Ἡ ἀπόδοσι ἀριθμῶν στίς διαδοχικές βελτιώσεις δέν θά πρόσθετε σέ ἀκρίβεια, ὡστόσο κανείς δέν μπορεῖ ν’ ἀρνηθῆ λογικά ὅτι οἱ ὀφθαλμοί αὐτῶν τῶν ἀσπονδύλων, καθώς καί πολλῶν ἄλλων, εἶναι καλύτεροι ἀπ’ τήν παντελῆ ἔλλειψι ὀφθαλμοῦ κι ὅτι ὅλοι καταλαμβάνουν μία συνεχῆ κι ἐλαφρῶς κεκλιμένη πλαγιά τοῦ ὄρους Ἀπίθανο, μέ τό δικό μας μάτι σέ μία κορυφή —ὄχι στήν ψηλότερη κορυφή, ἀλλά ἀρκετά ψηλά [οἱ βαθμοί ὁρατότητος τῶν διαφόρων ζώων δέν ἀποτελοῦν συνεχῆ γραμμή, ἀλλά ἀσύνδετα σημεῖα. Ὁ κάθε ὀφθαλμός εἶναι τέλειος γιά τόν κάτοχό του]. Στό Climbing Mount Improbable ἀφιέρωσα ἀπό ἕνα ὁλόκληρο κεφάλαιο στόν ὀφθαλμό καί στή φτερούγα, δείχνοντας πόσο εὔκολο ὑπῆρξε νά ἐξελιχθοῦν μέ ἀργά (ἤ ἀκόμη καί μέ ὄχι τόσο ἀργά) βαθμιαῖα βήματα, καί δέν θά ἐπιμείνω περισσότερο σ’ αὐτό τό ζήτημα ἐδῶ»(Richard Dawkins, Ἡ Περί Θεοῦ Αὐταπάτη, ἐκδ. Κάτοπτρο, Ἀθήνα 2007, 149).

Κι ἕνα τελευταῖο παράθεμα ἀπ᾽ τό D.: «Εἶναι ἐντελῶς παράλογο ν’ ἀπαιτῆ κανείς τήν πλήρη στοιχειοθέτησι κάθε βήματος ὁποιασδήποτε ἀφηγήσεως, εἴτε πρόκειται γιά τήν ἐξέλιξι εἴτε γιά ὁποιαδήποτε ἄλλη ἐπιστήμη. Εἶναι σάν ν’ ἀπαιτοῦσε κανείς, πρίν καταδικάση κάποιον γιά δολοφονία, ἕνα πλῆρες κινηματογραφικό ἱστορικό κάθε βήματος τοῦ δολοφόνου μέχρι τή στιγμή τοῦ ἐγκλήματος, χωρίς νά λείπη καμμία σκηνή. Μόνο ἕνα ἐλάχιστο ποσοστό πτωμάτων ἀπολιθώνεται, καί εἴμαστε τυχεροί πού διαθέτουμε ἔστω καί τά ὑπάρχοντα ἐνδιάμεσα ἀπολιθώματα. Θά μπορούσαμε κάλλιστα νά μήν ἔχουμε καθόλου ἀπολιθώματα, ἀλλά καί πάλι τ’ ἀποδεικτικά στοιχεῖα γιά τήν ἐξέλιξι ἀπό ἄλλες πηγές —ὅπως ἡ μοριακή γενετική καί ἡ γεωγραφική κατανομή— θά ἦταν συντριπτικά. Ἐξάλλου, ἡ ἐξέλιξι διατυπώνει τήν ἰσχυρή πρόβλεψι ὅτι, ἐάν ἕνα καί μόνο ἀπολίθωμα ἐμφανισθῆ σέ λάθος γεωλογικό στρῶμα, τότε ἡ θεωρία θά τιναχθῆ στόν ἀέρα. Ὅταν ἕνας πιστός ὀπαδός τοῦ Popper προκάλεσε τόν J. B. S. Haldane νά ἐξηγήση πῶς θά μποροῦσε ποτέ νά διαψευσθῆ ἡ ἐξέλιξι, ἐκεῖνος μουρμούρισε τή διάσημη φράσι: “Μέ ἀπολιθώματα κουνελιῶν στό Προκάμβριο”. Ποτέ δέν ὑπῆρξαν αὐθεντικά στοιχεῖα τῆς ὑπάρξεως τέτοιων ἀναχρονιστικῶν ἀπολιθωμάτων, παρά τούς ἀποδεδειγμένα ἀνυποστάτους μύθους τῶν δημιουργιστῶν γιά ἀνθρώπινα κρανία στό ἀνώτερο Λιθανθρακοφόρο καί γιά ἀνθρώπινες πατημασιές ἀνάμεσα σέ ἴχνη δεινοσαύρων»(Richard Dawkins, Ἡ Περί Θεοῦ Αὐταπάτη, ἐκδ. Κάτοπτρο, Ἀθήνα 2007, 153).

Ἰδού καί ὁ σχολιασμός μας: Ὡραῖο τό παράδειγμα μέ τό δολοφόνο, ἀλλά στήν περίπτωσι αὐτή ἔχουμε μπροστά μας τό δολοφόνο καί διαπιστώνουμε πράγματα διαπιστώσιμα. Στό ἀπολιθωματικό ἀρχεῖο, ὅμως, δέν ἔχουμε τέτοια. Ἐφόσον ἀναφέρονται στό ἀπώτατο παρελθόν δέν μποροῦν νά προσαχθοῦν ὡς στοιχεῖα ἀποδείξεως. Ἡ αὐτοψία τῆς ἀποδείξεως δέν εἶναι ἐπιτεύξιμη. Ἡ σπανιότητα, μάλιστα, τῶν ἀπολιθωμάτων γίνεται παραδεκτή κι ἀπ᾽ τόν ἴδιο τό D.. Οὔτε ἡ μοριακή γενετική, ἐξάλλου, οὔτε ἡ γεωγραφική κατανομή εἶναι ἀποδεικτικά στοιχεῖα ἐξελίξεως. Δείχνουν μόνο τί συμβαίνει σήμερα καί ἡ ἐπέκτασι τῶν συμπερασμάτων στό παρελθόν ἀποτελεῖ στοιχεῖο πίστεως κι ὄχι ἀποδείξεως.

Τί ἀπέμεινε, λοιπόν, κι ἀπό τή Θεωρία τῆς Ἐξελίξεως ὑπέρ τῆς ἀρνήσεως; Ἀπολύτως τίποτε!

Από το βιβλίο: Κωστώφ Ιωάννου, Φυσικού, ΑΘΕΪΣΜΟΣ – Τίνος είναι η αυταπάτη, Εκδόσεις Αγ. Ιωάννης ο Δαμασκηνός (τηλ. 6978461846), Αθήνα 2007 [Ἀπάντησι στό βιβλίο “Ἡ Περί Θεοῦ Αὐταπάτη” τοῦ Richard Dawkins]

Πηγή:

God and Science - Orthodoxy / Θεός και Επιστήμη - Ορθοδοξία

Θεός και Επιστήμη - Greek Orthodox Web 16

[Α.Γ.]

Ας δούμε τι λένε και οι βίοι των Αγίων της Ορθοδόξου Εκκλησίας, τι λένε οι Άγιοι Πατέρες της Ορθοδόξου Εκκλησίας καθώς και τι ομολογεί ο διάβολος:



ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΔΑΙΜΟΝΑ

Από το αντιεξελικτικό βιβλίο ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΕΤΩ ΤΗ ΒΙΒΛΟ

του

Αρχιμ. Ιωάννου Κωστώφ, Φυσικού & Θεολόγου

* * *

Δρᾶσι τοῦ δαίμονα

Διαβάζουμε στό Μέγα Συναξαριστή τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, Ἀπρίλιος, Ἀθῆναι 1968, 496, 497: Ἡ Βασιλοπούλα πού θά τήν ἔτρωγε ὁ δράκοντας πίστευσε στό Χριστό καί ὁ Ἅγ. Γεώργιος (προτοῦ μαρτυρήση) τόν σκότωσε. Ἀπόδειξι τῆς ταυτοχρονικότητος ἀνθρώπων-δεινοσαύρων (ἔτσι ἀπεικονίζονται οἱ δράκοι καί στήν ἁγιογραφία). Βαπτίσθησαν ὅλοι χριστιανοί. Τούς ἀποχαιρέτησε ὁ Ἅγιος καί ἔφυγε. «Καθ᾽ ὁδόν, τόν συνάντησε ὁ δαίμονας μετασχηματισμένος σέ σχῆμα ἀνθρώπου. Κρατοῦσε δέ καί δύο ράβδους πάνω στίς ὁποῖες στηριζόταν σάν γέροντας, φαινόταν, ὅμως, σάν στρατιώτης ἡττημένος στόν πόλεμο, πολύ ντροπιασμένος καί καταφρονημένος. Λέει δέ πρός τόν Ἅγιο μέ πολλή ταπείνωσι· “Χαίροις, Γεώργιε”. Ὁ δέ Ἅγιος κατάλαβε ὅτι ἐπρόκειτο γιά τό δαίμονα καί εἶπε σ᾽ αὐτόν· “Ποιός εἶσαι σύ καί ἀπό ποῦ γνωρίζεις τό ὄνομά μου; Ἄν δέν ἤσουν δαίμονας πονηρός, δέν θά μποροῦσες νά τό γνωρίζης, ἀφοῦ ἄλλοτε δέν μέ εἶδες”. Ὁ δαίμονας τότε εἶπε· “Ὑβρίζεις τούς Ἀγγέλους τοῦ Θεοῦ καί ἔπειτα ρωτᾶς ποιός εἶμαι ἐγώ; Μάθε νά μιλᾶς καλά”. Ἀλλά ὁ Ἅγιος ἀποκρίθηκε· “Ἄν, ὅπως λές, εἶσαι Ἄγγελος, ἀκολούθησέ με· ἄν, ὅμως, εἶσαι πνεῦμα πονηρό, νά μή μπορέσης νά μετακινηθῆς ἀπό τή θέσι σου”. Μέ τό λόγο αὐτό τοῦ Ἁγίου βρέθηκε ὁ δαίμονας δεμένος καί φώναζε μέ φωνές μεγάλες, λέγοντας· “Ἀλλοίμονο! Τί κακή ὥρα ἦταν ὅταν σέ συνάντησα! Ὤ τί κακό ἔπαθα ὁ ταλαίπωρος, νά καταντήσω στά χέρια σου!”.

Τότε ὁ Ἅγιος βεβαιώθηκε, ὅτι ἦταν πνεῦμα πονηρό καί εἶπε πρός αὐτόν· “Σέ ὁρκίζω στό Θεό, νά μοῦ πῆς τί ἐπρόκειτο νά κάνης σέ μένα”. Ὁ δέ δαίμονας μέ κλάματα καί στεναγμούς ἀποκρίθηκε· “Ἐγώ, Γεώργιε, εἶμαι ἀπό τό δεύτερο τάγμα τοῦ σατανᾶ, ὅταν δέ ὁ Θεός δημιουργοῦσε τόν οὐρανό καί διαχώριζε τή γῆ ἀπό τά ὕδατα ἤμουν παρών. Καί ὅταν ἔπηξε τούς στύλους τῆς γῆς καί σφράγισε τήν ἄβυσσο, ἤμουν μαζί του· ἐγώ ἔκανα φοβερές βροντές καί ἀστραπές, ἐγώ ἔδεσα κεφαλές καί τώρα γιά τήν ὑπερηφάνειά μου κατήντησα κάτω στόν Ἅδη καί ἔγινα δαίμονας, ὅπως μέ βλέπεις. Ἀλλοίμονο σ᾽ ἐμένα, Γεώργιε, νά καταντήσω σέ σένα, νά μέ δέσης καί νά μέ σύρης σάν κατάδικο. Ἀλλοίμονό μου, Γεώργιε, διότι ἐπειδή φθόνησα τή χάρι πού σοῦ δόθηκε, ἦλθα νά σέ πλανήσω νά μέ προσκυνήσης, ἀλλά πλανήθηκα ἐγώ. Πολλούς χώρισα ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, θέλοντας δέ νά ἀπατήσω καί σένα ἀπατήθηκα ἐγώ. Ἀλλοίμονο σ᾽ ἐμένα, τί κακό ζήτησα νά πάθω καί πιά δέν μπορῶ νά λυθῶ! Σέ παρακαλῶ, Γεώργιε, θυμήσου τήν προηγούμενή μου μακαριότητα καί μή μέ ἀφήσης νά ἐπιστρέψω στήν ἄβυσσο, διότι σοῦ εἶπα τά πάντα”. Τότε ὁ Ἅγιος ὑψώνοντας τά χέρια στόν οὐρανό εἶπε· “Σ᾽ εὐχαριστῶ, Κύριέ μου, διότι παρέδωσες στά χέρια μου τόν πονηρό δαίμονα, ὁ ὁποῖος πρόκειται νά σταλῆ σέ τόπο ζοφερό, γιά νά κολάζεται αἰώνια”. Αὐτά ἀφοῦ εἶπε ὁ Ἅγιος ἐπιτίμησε καί ἀπέλυσε τό πονηρό πνεῦμα»(ΣΑπ, 498· βλ. καί: Ἰώβ 40, 15-32·

Ἕνα πρῶτο σχόλιο: Κάποιος πατέρας δέν μπορεῖ νά πῆ ὅτι ἦταν μαζύ μέ τό παιδί του γιά μεγάλο χρονικό διάστημα π.χ. στό σχολεῖο. Ὁ διάβολος, ὅμως, λέει ὅτι ἦταν παρών κατά τή δημιουργία. Ἄν αὐτή συνέβη ἐπί ἑκατομμύρια χρόνια, δέν θά ἴσχυε λογικά νά πῆ ὅτι ἦταν παρών κατ᾽ αὐτήν, ὅπως ὁ παραπάνω πατέρας.

Στοιχειοθέτησι δευτέρου σχολίου: Θά δοῦμε ἀπό παραθέματα Ἁγίων ὅτι ὁ διάβολος πλανᾶ τόν ἄνθρωπο ἐπί χιλιάδες καί ὄχι ἑκατομμύρια χρόνια. Ἐπειδή δέ ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἰσόχρονος μέ τό Σύμπαν (βλ. τό Κεφάλαιό μας Περί Ἀνθρώπου), ἄρα καί ὁ διάβολος —συνεπῶς καί τό Σύμπαν—ἔχουν ὕπαρξι χιλιάδων ἐτῶν καί ὄχι ἑκατομμυρίων.

* * *

Ἰδού τώρα τά παραθέματα:

Γράφει ὁ Ἅγ. Εἰρηναῖος: «... Ἕξ ἑκατοντάδες καί ἕξ δεκάδες καί ἕξ μονάδες. Δηλαδή, ὁμιλεῖ γιά τήν ἀνακεφαλαίωσι ὅλης τῆς ἀποστασίας του, ἡ ὁποία ἔγινε κατά τή διάρκεια ἕξι χιλιάδων ἐτῶν»(ΕΕ, 409).

• Σημειώνει ὁ Ἅγ. Ἰσαάκ ὁ Σύρος: «Προσπαθεῖς νά φιλονεικήσης ἐναντίον ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ἔχουν ἤδη ἕξι χιλιάδες χρόνια πού πολεμοῦν τόν ἄνθρωπο»(ΙΣ, 126).

° Ἀκόμα: «Χριστέ, ἐξαιτίας τῆς ἁμαρτίας τῆς φύσεώς μας ἐξῆλθες στήν ἔρημο καί νίκησες τόν ἄρχοντα τοῦ σκότους, τόν κατατρόπωσες μετά ἀπό πέντε χιλιάδες χρόνια»(ΑΣ, 155).

• Ὁ Ἅγ. Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος σημειώνει: «Ὁ Σατανᾶς, ὄντας κοντά σου ἀπό γενετῆς, δέν γνωρίζει τούς διαλογισμούς σου; Εἶναι ἤδη ἕξι χιλιάδων ἐτῶν»(ΒΕΠ 41, 275).

• Ὁ Ἅγ. Θεόδωρος ὁ Στουδίτης σημειώνει: «Ἐκεῖνο τόν ἀρχέκακο καί ἑλισσόμενο ὄφι, ὁ ὁποῖος εὐθύς ἐξ ἀρχῆς τῆς κοσμοποιΐας μπαίνοντας στόν Παράδεισο κινήθηκε κατά τοῦ προπάτορός μας Ἀδάμ, καί ἀφοῦ τόν δελέασε μέ τή γεῦσι τῆς παρακοῆς τόν ἔδιωξε ἀπό τήν ἀθάνατη ἀπόλαυσι, προσφέροντάς του τήν κακόμοιρη καί ταλαίπωρη ζωή, τήν ἐδῶ παραμονή»(ΘΜ, 370).

° Ἀκόμα: «Ἤ ξεχνᾶμε πόσους κατέστρεψε ἀπό καταβολῆς κόσμου;»(ΘΣ, 258).

• Ὁ Ἅγ. Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος σημειώνει: «Ἐπειδή ὁ διάβολος εἶναι πνεῦμα νοερό, καί ἔχει παρρησία στή φύσι τῶν ἀνθρώπων ἀπ᾽ τόν καιρό ὅπου παρέβη ὁ Ἀδάμ τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ, καί ἦλθε σέ φθορά, καί κατά τοῦτο ἐνεργεῖ σ᾽ αὐτήν, γι᾽ αὐτό ἔγινε καί πολύ ἔμπειρος στό νά πολεμᾶ κάθε ἄνθρωπο. Ἐπειδή οἱ ἄνθρωποι πού πολεμοῦνται ἀπ᾽ αὐτόν, παρέρχονται συχνά κατά γενεά καί γενεά καί πεθαίνουν. Ἀλλά αὐτός μέ τό νά διαμένη ὁ ἴδιος ἕξι χιλιάδες χρόνια καί ἑξακόσια χρόνια καί περισσότερο, εἶναι πάντοτε ἐχθρός κρυφός τῶν ἀνθρώπων, καί μάχεται, καί πολεμᾶ μέ αὐτούς»(ΣΘ, 200).

• Ὁ ὅσ. Παΐσιος Βελιτσκόφσκι σημειώνει: «Τά πονηρά πνεύματα ὁρμοῦν ἐναντίον μας σάν ἄγρια λιοντάρια. Κι ἄν δέν εἴχαμε τόν Κύριο μαζί μας, θά μᾶς κατασπάραζαν. Χιλιάδες χρόνια ἀσκοῦν τήν τέχνη τῆς ἄγρας ἀνθρώπων κι ἔχουν ἀποκτήσει τεράστια πείρα»(ΟΠ, 102· βλ. καί: 109· ΠΒ, 141).

• Τονίζει ὁ Ἅγ. Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης: «Ἑπτά χιλιάδας καί τριακοσίους χρόνους καί ἐπέκεινα ἔχει ὅπου ἐξέπεσεν ἀπό τούς οὐρανούς ὁ διάβολος, καί ἕως τῆς συντελείας τοῦ κόσμου ὁ Θεός ἠξεύρει πόσοι χρόνοι ἀκόμη ἔχουν διά νά περάσουν. Καί μ᾽ ὅλον τοῦτο, τό τόσον αὐτό μακρόν διάστημα ὁ διάβολος τό νομίζει πολλά ὀλίγον, διά νά κάμῃ τά διαβολικά του θελήματα καί νά χορτάσῃ τήν κακίαν του, πλανώντας καί κολάζοντας τούς ἀνθρώπους... Ὁ διάβολος νομίζει τάς ἑπτά χιλιάδας χρόνους διά ὀλίγον καιρόν, καί διά τοῦτο ἀγωνίζεται μέ θυμόν μεγάλον, νά πλανᾶ τούς ἀνθρώπους»(ΧΧ, 113).

° Ἀκόμα: «Καλῶς δέ ὀνόμασεν ὁ Μελωδός τήν εἰδωλολατρίαν δουλεία τῶν εἰδώλων· διότι εἰς τρεῖς χιλιάδας χρόνων εἶχε καταδουλωμένο τό ἀνθρώπινο γένος»(Ν3, 59).

• Γράφει κι ὁ Στάρετς Ἀμβρόσιος: «Μήν ἀφήνεσαι νά κάνης μεγάλες συζητήσεις μέ τόν ἀδελφό σου. Πρόσεξε, μήπως, θέλοντας νά ὠφελήσης ἐκεῖνον ψυχικά, βλάψης τόν ἑαυτό σου.
Νά τό ξέρης, στίς συζητήσεις αὐτές, ἀπό τό στόμα τοῦ ἀδελφοῦ σου θά ἀκοῦς “τά βαθέα τοῦ σατανᾶ”(Ἀπκ 2, 24)· δηλαδή τίς πιό ψυχώλεθρες ἀπόψεις, ἀντιρρήσεις καί ἀμφιβολίες, πού (γιά νά τίς ἐφεύρη!) ὁ σατανᾶς χρειάσθηκε ὀκτώ χιλιάδες χρόνια!
Τί λές; Εἴμασθε ἐμεῖς ἱκανοί νά τίς ἀντικρούσουμε; Καί μποροῦμε τάχα, ἔστω νά τίς ἀκούσουμε, χωρίς νά ζημιωθοῦμε;»(ΑΕ, 117).

* * *

Ὁ Ἅγ. Ἰγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ σημειώνει: «Γιά περισσότερα ἀπό πέντε χιλιάδες χρόνια ὁ διάβολος εἶχε κυριαρχήσει πάνω στούς ἀνθρώπους, κάνοντάς τους σκλάβους του καί ὅμοιούς του μέσῳ τῆς ἁμαρτίας. Καί τώρα ἀκούει τό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ κι εἶναι ὑποταγμένος σέ ἀνθρώπους, πού ὥς τώρα ἦταν ὑποταγμένοι σ᾽ αὐτόν, εἶναι δέσμιος στά χέρια ἐκείνων, τούς ὁποίους κρατοῦσε δέσμιους, ποδοπατεῖται ἀπό ἐκείνους τούς ὁποίους ὁ ἴδιος ποδοπατοῦσε ὥς τώρα»(ΜΙ, 107).

• Ὁ Προκόπιος Πελοποννήσιος σημειώνει: «Ἀνάμεσα σέ 5.000 χρόνους, καί ἐπέκεινα, ἐξουσίαζε αὐτός τόν κόσμο, χωρίς νά συναντᾶ καμμιά ἐναντιότητα»(Π2, 204).

• Ὁ Ἅγ. Ἰωάννης τῆς Κρονστάνδης γράφει: «“Ποῦ σου θάνατε τό κέντρον, ποῦ σου Ἅδη τό νῖκος;᾽”(Α´ Κορ 15, 55). Πόσο ἔνδοξος νικητής! Πόσο σκληρό καί πονηρότατο ἐχθρό ἐνίκησε! Ἐχθρό ὁ ὁποῖος ὑπερηφανευόταν ἐπί χιλιάδες ἔτη γιά τίς νίκες του»(Ι, 21· βλ. καί: ΜΠ, 159).

° Ἀκόμα: «Ὁ καταστροφεύς τῶν ἀνθρώπων καί τώρα, ὅπως καί κατά τήν ἀρχή τῆς δημιουργίας, προσπαθεῖ μέ κάθε τρόπο νά καταστρέψη τούς ἀνθρώπους»(Ι, 118).

° Τέλος: «Εἶναι σάν νά μᾶς λέη ἡ Ἐκκλησία: “Ἐξορίσθηκες ἀπ’ τόν παράδεισο γιά τήν ἁμαρτία τοῦ Ἀδάμ κι ἔχασες τή μακαριότητα γιά τήν ὁποία πλάσθηκες. Ὁ παράδεισος κλείσθηκε καί σφραγίσθηκε γιά σένα ἐδῶ καί χιλιάδες χρόνια, τώρα ὅμως, σοῦ τόν ἀνοίγει πάλι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ. Πίεσε τόν ἑαυτό σου, λοιπόν, νά ξαναμπῆ, γιατί ‘ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν βιάζεται, καί βιασταί ἁρπάζουσιν αὐτήν’(Μθ 11, 12)”»(ΙΜ, 21).

• Διαβάζουμε: «Ὁ δέ ἄδης κάτω μέ φόβο καί τρόμο στέναζε καί θρηνοῦσε τόν ἀφανισμό του, διότι ἐπρόκειτο σέ λίγο νά χάση τίς ψυχές, τίς ὁποῖες εἶχε κρατημένες πέντε χιλιάδες καί πεντακοσίους χρόνους»(ΔΘ, 117).

• Ὁ π. Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης γράφει: «Ἀπό τήν ὑπερηφάνεια οἱ δαίμονες ἀπομακρύνθηκαν ἀπό τό Θεό πρίν ἀπό χιλιάδες χρόνια καί συνεχίζουν νά ἀπομακρύνωνται μέ τήν ὑπερηφάνεια καί νά μένουν ἀμετανόητοι»(ΓΠ, 65· βλ. καί: ΔΒ, 104· ΠΕ, 84, 144· ΜΜ, 79).

• Σημειώνει ὁ Γέρ. Ἰωσήφ ὁ Βατοπαιδινός: «Ὁ διάβολος ἐξαιτεῖται “Ἰωβιαίως” νά πολεμᾶ τούς ἀγωνιστές. Ἐπειδή ἐπί πλέον τυγχάνει ἐμπειροπόλεμος, ὡς χιλιάδων ἐτῶν πολεμιστής καί πολλούς ἕως τώρα ἔχει ρίξει στήν ἀπώλεια καί ἔχει μεγάλη πεῖρα καί ἰσχύ ἐναντίον μας, γι’ αὐτό δέν ὑποχωρεῖ γρήγορα οὔτε παραδίνει εὔκολα τά νικητήρια, ἀλλά μέχρι καί μέσα στά ὀστᾶ μπαίνει καταδαμάζοντας τόν ταλαίπωρο ἄνθρωπο!»(ΙΒ, 287).
Νά τονίσουμε, τέλος, ὅτι τό ἐπιχείρημα τῶν Πατέρων θά ἦταν ἰσχυρότερο ἄν ἡ ἐμπειρία τῶν δαιμονίων στό κακό ἦταν ἑκατομμυρίων ἐτῶν.

Ἄς ποῦμε καί τό ἑξῆς: Ἀναφέραμε παραπάνω γιά τό τί εἶπε ὁ διάβολος στόν Ἅγ. Γεώργιο, πιεζόμενος ἀπ᾽ αὐτόν. Ἀντιθέτως, μόνος του ὁ διάβολος, προπαγανδίζει τά ἑκατομμύρια χρόνια τῆς Ἐξελίξεως: «Ἡ Τ. Ζ. Νάιτ, πρώην guru τῆς Shirley Μac Laine καί τῆς Linda Evans, ἔχει μιά ὀντότητα πού ὀνομάζεται Ράμθα. Ὁ Ράμθα μιλᾶ ἀπό μέσα της, καί λέει ὅτι εἶναι ἕνα ὄν ἡλικίας πέντε ἑκατομμυρίων ἐτῶν, πού διδάσκει μέσα ἀπ᾽ τήν κυρία Νάιτ»(AG, 24). Ἄς ἀνοίξουν τά μάτια τους οἱ ἐξ ἡμῶν φιλοεξελικτικοί νά δοῦν ποιόν ἀκολουθοῦν.

*Οι υποσημειώσεις (βιβλιογραφία) βρίσκονται στο βιβλίο

Από τό βιβλίο:

Ἀρχιμ. Ἰωάννου Κωστώφ, Φυσικού & Θεολόγου
ΓΙΑΤΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΠΕΤΩ ΤΗ ΒΙΒΛΟ
Μωσῆς ἤ μωσαϊκό (Bruce Bickel & Stan Jantz).
Περί Ἐξελίξεως 1
ΕΚΔ. ΑΓ. ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ (τηλ. 6978461846)
Σταμάτα 2014

Πηγή:

God and Science - Orthodoxy / Θεός και Επιστήμη - Ορθοδοξία

Θεός και Επιστήμη - Greek Orthodox Web 16