Newsroom 22/06/2020
Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος: Θεού πλάσμα είναι η γυναίκα. Με τήν αποστροφή σου δέν προσβάλλεις εκείνην, αλλά το Δημιουργό της. Τι δικό της έχει; Ο Κύριος δέν της τα έδωσε όλα;
Μα καί τήν όμορφη γυναίκα μήν τήν παινέψεις, μήν τήν θαυμάσεις. Ο θαυμασμός τής μιάς καί η περιφρόνηση τής άλλης δείχνουν άνθρωπο ακόλαστο. Τήν ομορφιά τής ψυχής νά ζητάς καί τό Νυμφίο τής Εκκλησίας νά μιμείσαι.
Η σωματική ομορφιά, πέρα από τό ότι είναι γεμάτη αλαζονεία, προκαλεί ζήλεια, πόλλες φορές μάλιστα καί αβάσιμες υποψίες. Δέν χαρίζει, όμως ηδονή;
Γιά λίγο, ναί· γιά ένα μήνα ή δύο, ή τό πολύ γιά ένα χρόνο· ύστερα, όχι πιά. Γιατί, λόγω τής συνήθειας, δέν σού κάνει πιά αίσθηση η ομορφιά, η οποία όμως διατηρεί τήν αλαζονεία της.
Κάτι τέτοιο δέν συμβαίνει στήν περίπτωση μιάς γυναίκας πού δέν έχει εξωτερική ομορφιά, έχει όμως εσωτερική. Εκεί είναι φυσικό η ηδονή καί η αγάπη τού συζύγου νά παραμένουν απ τήν αρχή ως τό τέλος αμείωτες, γιατί προέρχονται από ομορφιά ψυχής καί όχι σώματος
Όπως ο Κύριος φροντίζει στοργικά τήν Εκκλησία, δηλαδή όλους εμάς, γιατί είμαστε μέλη Του, σάρκα Του καί οστά Του- καί αυτό τό γνωρίζετε καλά όσοι συμμετέχετε στά ιερά μυστήρια-, έτσι καί ο άνδρας οφείλει νά φροντίζει στοργικά τή γυναίκα του, γιατί δημιουργήθηκε απ αυτόν, είναι κομμάτι τού σώματός του.
Γι αυτό, λέει η Γραφή, θά εγκαταλείψει ο άνδρας τόν πατέρα του καί τή μητέρα του, γιά νά ζήσει μαζί μέ τή γυναίκα του καί (μέ τή συζυγία) θά γίνουν οι δυό τους μιά σάρκα, ένα σώμα, ένας άνθρωπος (Γέν. 2, 24΄· Εφ. 5, 31).
Νά καί τρίτος λόγος. Δείχνει δηλαδή ότι, αφού εγκαταλείψει ο άνδρας εκείνους πού τόν γέννησαν, δένεται μ εκείνην. Από δώ κι εμπρός η σάρκα, ο πατέρας καί η μητέρα, δημιουργεί τό παιδί, πού γεννιέται από τήν ένωση τών σπερμάτων τους.
Ώστε καί οι τρείς είναι μιά σάρκα, όπως κι εμείς μέ τό Χριστό είμαστε μιά σάρκα, ένα σώμα.
Όση, λοιπόν, αγάπη έχεις στόν εαυτό σου, τόση αγάπη θέλει ο Θεός νά έχεις καί στή γυναίκα σου. Δέν βλέπεις ότι καί στό σώμα μας πολλές ατέλειες ή ελλείψεις έχουμε; Ο ένας έχει πόδια στραβά, ο άλλος τά χέρια παράλυτα, ο τρίτος κάποιο άλλο μέλος άρρωστο κ.ο.κ.
Καί όμως, δέν τό κακομεταχειρίζεται ούτε τό κόβει·απεναντίας μάλιστα, τό φροντίζει καί τό περιποιείται περισσότερο απ όσο τά υγιή μέλη του, καί ο λόγος είναι ευνόητος.
Όσο αγαπάς, λοιπόν, τόν εαυτό σου, τόσο ν αγαπάς καί τή γυναίκα σου. Όχι μόνο γιατί ο άνδρας καί η γυναίκα έχουν τήν ίδια φύση, αλλά καί γιά μιάν άλλη σπουδαιότερη αιτία:
Γιατί δέν είναι πιά δύο ξεχωριστά σώματα, αλλά ένα· καί ο άνδρας είναι τό κεφάλι, ενώ η γυναίκα τό σώμα.
Λοιπόν, τελείωσε η γιορτή τού γάμου; Έφυγαν οι καλεσμένοι; Έμεινες μόνος μέ τή νύφη, τή σύζυγό σου; Μήν πετάξεις αμέσως από πάνω σου τή σοβαρότητα, όπως κάνουν οι ακόλαστοι άνδρες. Διατήρησε τήν γιά πολύ καιρό, καί μεγάλο κέρδος θά έχεις.
Τώρα, στό πρώτο διάστημα τού γάμου, πρίν παραγνωριστείτε καί αποκτήσετε ελευθεριότητα στίς σχέσεις σας, όταν ακόμα η γυναίκα είναι συγκρατημένη από κάποια ντροπαλότητα καί συστολή, είναι η καλύτερη ευκαιρία γιά νά τή φέρεις στά νερά σου καί νά τής επιβάλεις, καλότροπα καί συνετά, τίς αρχές σου. Γιατί όταν η γυναίκα ξεθαρρέψει, τά κάνει όλα άνω κάτω.
Καλό θά είναι, λοιπόν, νά διατηρήσεις τήν αιδημοσύνη της όσο μπορείς περισσότερο. Καί πώς θά τό κατορθώσεις αυτό; Όταν κι εσύ δείχνεις ότι δέν έχεις λιγότερη συστολή απ αυτήν· όταν είσαι λιγόλογος, σοβαρός, λογικός.
Έτσι θά σέ ακούσει καί θά δεχθεί θέλοντας καί μή, όσα θά τής πείς.
Μά πιό πρόθυμα θά τά δεχθεί, άν τής φανερώσεις πλούσια την αγάπη σου· γιατί τίποτ άλλο δέν συντελεί τόσο στό νά πειστεί ένας άνθρωπος στά λόγιά μας, όσο τό νά καταλάβει ότι τού τά λέμε μέ αγάπη καί από αγάπη.
Καί πώς θά τής δείξεις τήν αγάπη σου; Άν τής πείς λ.χ.:
«Δέν θέλησα νά πάρω άλλη γυναίκα, καί μάλιστα πλουσιοκόρη ή αρχοντοπούλα. Προτίμησα εσένα γιά τόν καλό σου χαρακτήρα, τή σεμνότητα, τήν πραότητα, τή σωφροσύνη. Γιατί έχω μάθει νά περιφρονώ τόν πλούτο σάν κάτι τιποτένιο, κάτι πού αποκτούν οι ληστές, οι ανήθικοι καί οι απατεώνες.
Εμένα μέ σαγήνεψε η αρετή τής ψυχής σου, πού τήν προτιμώ από κάθε πλούτο. Ένα συνετό κορίτσι, πού ζεί μέ ευσέβεια, αξίζει όσο όλη η οικουμένη. Γι αυτό σ αγάπησα, σ αγαπώ καί πάνω απ τή ζωή μου σέ βάζω.
Τίποτα δέν είναι η παρούσα ζωή. Προσεύχομαι, λοιπόν, καί παρακαλώ τόν Θεό καί κάνω ό,τι μπορώ γιά ν αξιωθούμε τή ζωή μας έτσι νά τήν περάσουμε, ώστε καί στή Βασιλεία τών Ουρανών νά είμαστε μαζί.
Γιατί η παρούσα ζωή καί σύντομη καί προσωρινή είναι· άν όμως αξιωθούμε νά τήν περάσουμε ευαρεστώντας τό Θεό, καί μαζί καί μέ τό Χριστό θά είμαστε αιώνια, μέσα σέ απερίγραπτη ευφροσύνη.
Εγώ πάνω απ όλα βάζω τήν αγάπή μου γιά σένα, καί τίποτα δέν θά μού είναι τόσο δυσάρεστο καί βαρύ όσο τό νά τά χάσω καί πάμφτωχος νά γίνω καί σέ μεγάλο κίνδυνο νά βρεθώ καί ο,τιδήποτε νά πάθω, όλα υποφερτά καί ανεκτά θά μού είναι, φτάνει οι σχέσεις μου μαζί σου νά είναι καλές. Είναι, όμως ανάγκη νά κάνεις κι εσύ τά ίδια.
Ο Θεός θέλει νά είμαστε δεμένοι αμοιβαία καί αδιάσπαστα μέ τό δεσμό τής αγάπης. Άκου τί λέει η Γραφή:
Θά εγκαταλείψει ο άνδρας τόν πατέρα του καί τή μητέρα του, γιά νά ζήσει μαζί μέ τή γυναίκα τού. Άς μήν έχουμε, λοιπόν, καμιά μικρόψυχη πρόφαση. Δέν πάν νά χαθούν τά χρήματα, οι υπηρέτες καί οι τιμές! Εγώ πάνω απ όλα βάζω τήν αγάπη μου γιά σένα».
Από πόσα πλούτη, από πόσους θησαυρούς δέν θά είναι ποθεινότερα τά λόγια τούτα στή γυναίκα!
Νά τής λές ότι τήν αγαπάς, χωρίς νά φοβάσαι μήπως κάποτε τό πάρει πάνω της καί τό εκμεταλλευθεί. Οι άσεμνες γυναίκες, πού πηγαίνουν μέ τόν ένα καί μέ τόν άλλο είναι φυσικό νά τό παίρνουν επάνω τους μέ τέτοια λόγια.
Μία καλή κοπέλα, όμως όχι μόνο δέν θά ξιπαστεί, αλλά καί θά ταπεινωθεί. Δείξε μάλιστα ότι σου αρέσει πολύ νά μένεις μαζί της, ότι προτιμάς νά μένεις στό σπίτι γιά χάρη της, παρά νά βρίσκεσαι μέ τούς φίλους σου.
Νά τήν τιμάς περισσότερο από τούς φίλους σου, περισσότερο ακόμα κι από τά παιδιά σας. Καί αυτά γιά χάρη της νά τ αγαπάς.
Άν κάνει κάτι καλό, νά τήν παινεύεις καί νά τήν θαυμάζεις. Άν πέσει σέ κάποιο σφάλμα, νά τή συμβουλεύεις καί νά τή διορθώνεις μέ καλό τρόπο.
Άν έτσι πορεύεσαι στό γάμο σου καί τέτοια διδάσκεις τή γυναίκα σου, δέν θά είσαι κατώτερος καί από έναν μοναχό.
Ἀποσπάσματα ἀπὸ τὸ κεφάλαιο «Ἡ χριστιανικὴ συζυγία» τοῦ βιβλίου «Θέματα ζωῆς» Ι.Μ. Παρακλήτου
Πηγή: ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ
