Ο Θεός στον Αδάμ και την Εύα έδωσε μόνο ένα δρόμο για τη σωτηρία τους: τον έγγαμο βίο. Επίσης καθόρισε στον καθένα το ρόλο του μέσω του οποίου θα μπορούσε να συνειδητοποιήσει τ΄αποτελέσματα της πτώσης και ν΄αναζητήσει το δρόμο της επιστροφής στο Θεό. Ελάχιστοι άνθρωποι, όπως κάποιοι από τους προφήτες, κατάφεραν να ευαρεστήσουν το Θεό υπηρετώντας το θέλημά του χωρίς να χρειαστεί ν' ακολουθήσουν την πορεία αυτή.
Μετά την έλευση του Χριστού στον κόσμο, εδόθη ξανά στους ανθρώπους μέσω της Εκκλησίας η Χάρις του Θεού, μέ τη βοήθεια της οποίας ο άνθρωπος μπορεί να πολεμήσει τον εγωισμό του και να θυσιάσει τον εαυτό του υπέρ των συνανθρώπων του, χωρίς να χρειαστεί κατ΄ανάγκην να το κάνει αυτό μέσω του έγγαμου βίου. Όμως, όπως είπε ο Κύριος, αυτό δεν μπορούν να το κάνουν όλοι, αλλά μόνο εκείνοι στους οποίους έχει δοθεί το χάρισμα αυτό.
Είναι ο δρόμος του μοναχισμού καλύτερος από το δρόμο του έγγαμου βίου;
Η Εκκλησία και μέσω των Οικουμενικών Συνόδων απάντησε όχι. Και οι δυο δρόμοι μπορούν εξ ίσου να οδηγήσουν στη σωτηρία.
Είναι ο δρόμος του μοναχισμού προτιμότερος από το δρόμο του έγγαμου βίου;
Εξαρτάται από τον κάθε άνθρωπο. Ο Απόστολος Παύλος λέει στην Α προς Κορινθίους, ότι είναι προτιμότερο όσοι μπορούν να μην παντρεύονται για να μπορούν απερίσπαστοι ν' ασχολούνται μόνο με το θέλημα του Θεού. Όσοι δεν μπορούν όμως είναι προτιμότερο να παντρεύονται για να μην βάζουν τον εαυτό τους στον κίνδυνο των σαρκικών πειρασμών.
Είναι ίδιες οι αμαρτίες για τον έγγαμο και τον άγαμο;
Με εξαίρεση την ευλογία του Θεού μέσω του Μυστηρίου του Γάμου για τη νόμιμη συνεύρεση των συζύγων ή την αντίστοιχη υπόσχεση του Μοναχού, όταν λαμβάνει το σχήμα του, για αγαμία και αγνεία, λίγο ως πολύ οι αμαρτίες είναι ίδιες. Όμως ο μοναχός, επειδή ακριβώς δεν έχει τις υποχρεώσεις του Γάμου, θα κριθεί ποιο αυστηρά από το Θεό με βάση τις υπόλοιπες υποχρεώσεις του.
Υπάρχουν βιβλία που απευθύνονται μόνο σε μοναχούς ή μόνο σε έγγαμους;
Εξ αιτίας του διαφορετικού τρόπου ζωής είναι προφανές ότι υπάρχουν. Για παράδειγμα η Κλίμακα του Αγίου Ιωάννη του Σιναΐτη βασικά απευθύνεται σε μοναχούς. Αντίθετα πολλά βιβλία, που αφορούν τον έγγαμο βίο και τις οικογενειακές σχέσεις, απευθύνονται μόνο σε έγγαμους.
Είναι ίδιος ο ρόλος του Πνευματικού στην καθοδήγηση ενός μοναχού και ενός λαϊκού;
Ο λογισμός μου λέει ότι η υπακοή είναι ακριβώς η ίδια, αυτό που διαφέρει είναι τα θέματα που αφορά αυτή η υπακοή. Ο μοναχός καθοδηγείται στο σύνολο της ζωής του από το Γέροντά του, ενώ ο λαϊκός κυρίως στα θέματα που αφορούν την πνευματική του πορεία.
Για παράδειγμα ένας λαϊκός θα ρωτήσει μόνο συμβουλευτικά τον Πνευματικό του όταν πρόκειται να κάνει μια μεγάλη αγορά, όπως σπίτι ή αυτοκίνητο. Ακόμη και για τη γυναίκα που θα παντρευτεί μπορεί να τον ρωτήσει μόνο συμβουλευτικά. Ο μοναχός δεν μπορεί να έχει τίποτε δικό του αν δεν έχει την ευλογία του Γέροντά του.
Ο λαϊκός, όμως, θα ρωτήσει οπωσδήποτε τον Πνευματικό του για το πως να προσεύχεται, τι νηστεία θα κάνει, τι πνευματικά βιβλία να διαβάσει, πως ν΄αντιμετωπίσει τους πειρασμούς, πως να συμπεριφέρεται στους γύρω του κλπ και θα κάνει υπακοή σ΄ότι του πει στο μέτρο του δυνατού. Εάν δεν κάνει υπακοή τότε αμαρτάνει, επειδή δια της ταπεινώσεως και της υπακοής σώζεται ο άνθρωπος.